نتایح جستجو

راستش اینه که آدم هیچ وقت نمی دونه چی می خواد . آدم فکر می کنه یه جور آدم مشخصو می خواد و بعد یکیو می بینه که هیچی از چیزهایی که می خواسته رو نداره و بدون هیچ دلیلی عاشقش می شه . دوباره اون آهنگو بزن سم ، از این آب ننوشید/وودی آلن

"کریتو" چنین می گفت: خردمند باش و نگاه مکن که آیا فلاسفه خوب یا بد بوده اند، بلکه به خود فلسفه متوجه باش، سعی کن تا آن را به تعمق و صداقت بررسی کنی، اگر آن بد است سعی کن تا مردم را از آن برگزدانی; ولی اگر چنان است که من می پندارم، آن را دنبال کن و به کار ببند و با شهامت و دلیر باش. تاریخ...

انسان ، آهسته آهسته عقب نشینی می کند. هیچکس یکباره معتاد نمی شود. یکباره سقوط نمی کند.یکباره وا نمی دهد ، یکباره خسته نمی شود ، ... رنگ عوض نمی کند، تبدیل نمی شود و از دست نمی رود. زندگی بسیار آهسته از شکل می افتد.و تکرار و خستگی ، بسیار موذیانه و پاورچین رخنه می کند.باید بسیار هوشیار باشیم...

سـرخـوشـ ز سبــوی غـم پنهـانی خـویشـمـ چـونـــ زلفــ تو سـرگرمـ پریشـانی خـویشــمـ در بـــزمــ وصـــالــ تو نگــویـمـ زكـمــ و بیــشـ چـونــ آینـــه خـو كرده به حیرانیـــ خـویشــمـ [IMG]

سـرخـوشـ ز سبــوی غـم پنهـانی خـویشـمـ چـونـــ زلفــ تو سـرگرمـ پریشـانی خـویشــمـ در بـــزمــ وصـــالــ تو نگــویـمـ زكـمــ و بیــشـ چـونــ آینـــه خـو كرده به حیرانیـــ خـویشــمـ

خواهش میکنم ... شما ببخشید .... [IMG]

مهندس احسان جان ... این پرشین بلاگ عکساش دیده نمیشه ...

از ته دل میخواستم و آرزو می کردم که خودم را تسلیم خواب فراموشی بکنم . اگر این فراموشی ممکن میشد ، اگر میتوانست دوام داشته باشد ، اگر چشم هایم که به هم می رفت در وراء خواب آهسته در عدم صرف می رفت و هستی خودم را احساس نمیکردم .اگر ممکن بود در یک لکه مرکب ، در یک آهنگ موسیقی یا شعاع رنگین تمام...

از همین می ترسم. به یه چیزی یا کسی عادت می کنی، اونوقت اون چیز یا اون کس قالت می گذاره. اون وقت دیگه چیزی برات باقی نمی مونه. می فهمی چی می خوام بگم؟.... اونهایی رو که می گذارن و می رن رو دوست ندارم. اینه که اول خودم می گذارم می رم. این جوری خاطر جمع تره. خداحافظ گاری کوپر رومن گاری

[IMG]

[IMG]

[IMG]

[IMG]

[IMG]

[IMG]

ای دلبر معمار که طاقی به هنر در حسن خود از رواق چشم بنگر روز معمار مبارک ...

کاش دنیا دست زن‌ها بود. زن‌ها که زاییده‌اند یعنی خلق کرده‌اند و قدر مخلوق خودشان را می‌دانند. قدر تحمل و حوصله و یکنواختی و برای خود هیچ کاری نتوانستن را. شاید مرد‌ها چون هیچ وقت عملا خالق نبوده‌اند آنقدر خود را به آب و آتش می‌زنند تا چیزی بیافرینند. اگر دنیا دست زن‌ها بود جنگ کجا بود؟ برگرفته...

[IMG]

[IMG]

[IMG]