-
برای بانو نغمه عزیز
برای بانو نغمه عزیز با احترام
برای نغمه عزیز
از عطر بهار نارنج های حیاطمان،
نویدی از عشق می رسد!
به گمانم خوشبختی،
این‌بار پشت در خانه‌‌ی ماست...
چهره‌هایی وجود دارند که
می‌ارزد که پس از دیدار آن‌ها چشم فرو بندیم و بمیریم
تا ناگزیر نباشیم پیش خود بگوییم:
“ هرگز من او را در بازوانِ خود نخواهم دید... "
عیدت مبارک دوست جانم
شادا به این اردیبهشت های پر از تو
شادا به خنده های نوبرانه ات
به بوسه های یواشکی زیر یک طاق بنفش
به بوی خوش نفس هایت
به این اردیبهشت های همیشه با تو
بانو نغمه عزیز می رفت زمستان و چنین گفت طبیعت،
دستان تو، آغازگر فصل بهار است...
زن پونه است
گهواره ی رویاست
بوته ی نعنایی که جهان را
خوشبو می کند ...
ما دختر شدیم تا طره طره شب را به دستان قدرتمند معشوق بکشانیم...
دختر شدیم تا چین چین دامنمان امن ترین جای دنیا باشد برای سری که پر از دردسر است...
دختر شدیم تا سمبل زیبایی و احساس سمبل رقص و طراوت،
و پر از شور و اشتیاق برای عاشق بودن باشیم.
صورتی ترین احساسات دنیا از آن ماست
اصلا بهار آغاز نمی شود مگر آن روزی که دختری
جلوی آینه لب هایش را همرنگ توت فرنگی کند
شکوفه های گیلاس را لای موهایش بکارد...
بانو نغمه عزیز
تمام زن ها شاعر می‌شدند
اگر مردها گریستن بلد بودند
و می توانستند
با رقص چشم هایشان
طوفان به راه بیندازند
هیچ مردی شاعر نمی شد
اگر زنی...
هیچ مردی شاعر نمی‌شد
اگر زنی در کار نبود...
وقتی میخنده بهش بگو:
«دلم میخواد همیشه خوشحال ببینمت
اول به این خاطر که لایقش هستی
و بعد به این دلیل که لبخند تو
قشنگ ترین چیزیه که در این دنیا دیدم
و تو رو اینجوری توی ذهن و قلبم دارم..!» -
بارگذاری...
-
بارگذاری...
-
بارگذاری...
