فاطمه جان من تو را مادر خود میدانم
من تو را ارام جان خود میدانم
فاطمه جان من تو را گوهر ناب میدانم
من تو را بهشت زیبا میدانم
من تو را اقیانوس بی کران میدانم
من تو را همچون اغوشی ارام میدانم
اغوشی ، پر از مهر میدانم
تو را همچون مادری مهربان میدانم
سر گذاشتن بر روی پایت را دوست دارم
دست مهربانت را دوست دارم
نوازش کردنت را دوست دارم
من تو را ندیده ام
اما....
تو را ندیده دوست دارم.
خدایا..
پنجره ای برای تماشا و حنجره ای برای صدا زدن ندارم،
امیدم به توست..
پس بیآنکه نامم را بپرسی و دفترهای دیروزم را ورق بزنی،
رحمتت را در روزهای پایانی سال بر همه جاری کن..
آمین