اسمش را می گذاریم دوست مجـــازي
اما آنسو
یک آدم حقیقی نشسته
خصوصیاتش را که نمی تواند مخفی کند
وقتی دلتنگي ها و آشفتگی هایش را می نویسد
وقت می گذارد برایم،
وقت می گذارم برایش
وقتی در صحبت هایم به عنوان دوست یاد می شود
مطمئن می شوم که حقیقی ست
هرچند کنار هم نباشیم
هرچند صدای هم را هم نشنیده باشیم،
من برایش سلامتي و شادر آرزو دارم.
هرکجا که باشد.