زندگی را نفسی ارزش غم خوردن نیست
و دلم بس تنگ است
باز هم میخندم
آنقدر میخندم كه غم از روی رود…
زندگی باید كرد
گاه با یك گل سرخ
گاه با یك دل تنگ
گاه باید رویید در پس این باران
گاه باید خندید بر غمی بیپایان…
داهی محمد واقعی دینه
خدا ببسخ سوخی کلدم فسخلی ولی جواب یکی از پهامات داده بودم کلی نوسته بودم بعد خرشم در آورد الان دینه نمیدونم سی بود حوشله ام ندانم بنویسم