با تو دل میبردیم
با تو ترکش خوردیم
از کسی پنهون نیست واسه هم میمردیم
تادلت میلرزه از خودم کم میشم
تو خودت میریزی بی صدا بم میشم
خونه دل خوردی تو قد این دریا شم
چشمه ها دیدم تا من خلیجت باشم
تو هنوزم از کوچ منو میترسونی
من همه دنیاتم
چی ازم میدونی
کوله بار غربت لایق شونت نیست
نرو از اغوشم هیچ کجا خونت نیست