از همون اول می دونستم ابجیت لو دوس دالی،اخی بچه که بودم داداشم یه لحظه هم نمی تونست با دوستاش تنها بازی کنه همیشه باهاش به زورم که شده میرفتم،ولی خب دوسم داشت دهوام نمی کلد با وجودی که شیطون بودم
من دو بار تهران رفتم،البته چند سال پیش ولی دوسش ندارم.شلوغیش واقعا وحشتناکه.کلا از دو سهر خوشم نمیاد اول اصفهان بعدم تهران البته تهران رو خیلی نمی پسندم ولی اصفهان رو واقعا دوست ندارم شهر دلگیریه برا من
حیف پسره دستم بستس یکمم استثناس این پسره.
اه اصن کلا مشکل داریم باهم خیلی خجالتیه باید جون بکنم تا ازش نظر بخوام واسه نقشه شهری که کشیدم هی میگم نظر بده 4ساعت طول میکشه حرف بزنه موجودیه واسه خودش.