قبل از آنکه
خود را به تنهایی ام
بسپارم
معترضم
که دیگران محکوم
به ترک کردن من اند
سوال این است که
آیا من اصلا
به کسی
اجازه سهیم بودن
در احساساتم
در افکارم
در رویاهایم
در زندگی ام
را داده ام ؟
امکان دارد
که این دیگران نباشند
که اول من را ترک گفته اند
اینجوری نگین الان خواستگارام میپرن(شوخی کردم)
برای خودمم عجیب بود که کمی زیرش ته گرفت ولی قابل خوردنه .........جای هیچ نگرانی نیست........همه چی تحت کنترله