Recent content by shimikarbordi

در جهان تا می توانی ساده و یکرنگ باش قالی از صد رنگ بودن زیر پا افتاده است:smile:

پیش ما خاطر شاد و دل غمناک یکیست حال آسوده و درد چگر چاک یکیست برگ عیش دگران روز به روز افزون است خرمن سوخته ماست که با خاک یکیست ما که از خویش گذشتیم،چه هجران ،چه وصال مردن و زیستن مردم بی باک یکیست صدق ما با تو درست است چو آیینه و آب عاشقان را دل صاف و نظر پاک یکیست راحت و رنج و فغانی ز خیال...

استخوان سر فرهاد فرو ریخت زهم دیده اش در ره شیرین نگران است هنوز:cry:

زتمام بودنی ها تو همین از آن من باش که به غیر با تو بودن ،دلم آرزو ندارد. :gol:

شاد بودن هنر است شاد کردن هنری بالاتر بی غمی درد بزرگیست که دور از ما باد.:(

گر برود جان ما در طلب وصل دوست حیف نباشد که دوست،دوست تر از جان ماست.:heart:

دوستی ،قدرت تلفیق شعور من و توست.:gol::gol::gol::gol::gol:

من مستم،من مستم و میخانه پرستم. راهم بنمائید پایم بگشائید! وین جام جگر سوز مگیرید ز دستم!می ،لاله و باغم. می،شمع و چراغم. می،همدم من،هم نفسم،عطر دماغم. خوشرنگ خوش آهنگ لغزیده به جامم. از تلخی طعم وی اندیشه مدارید گواراست به کامم. در ساحل این آتش من غرق گناهم. همراه شما نیستم ای مردم بتگر! من...

کودکی بودم و دنبال خدا در بیابان ، در دشت ، در میان دهمان ، همه جا می گشتم. کلبه ای در گذرم بود پر از نور، که خورشید دگرگونه بر آن می تابید. پیرمردی دیدم که پس از خوردن یک جرعه شراب به خدا گفت:سپاس آری احساس من این بود،خدا آنجا بود من خدا را دیدم من خدا را دیدم من شنیدم که خدا گفت:بنوش،گوارای...

دست از تو کشیدم چو جفای تو بدیدم یعنی که ز خود رستم و از جان ببریدم دلخسته ز دنیای تو و خسته ز عالم در راه فرو ماندم و بیراهه گزیدم من در پی او بودم و هر سو به هم (او) در مرکز پرگار به انکار رسیدم! عمری بنهادم به رهت جان و دریغا بی قدر نمودی من و بیگانه رمیدم آن قدر سنگ زدی تو بر شیشه جانم تا...

گفت با زنجیر در زندان شبی دیوانه ای عاقلان پیداست کز دیوانگان ترسیده اند من بدین زنجیر ارزیده ام که بستندم به پای کاش می پرسید کس کایشان به چند ارزیده اند دوش سنگی چند پنهان کردم اندر آستین ای عجب آن سنگها را هم ز من دزدیده اند سنگ می دزدند از دیوانه با این عقل و...

غزل حافظ را می خواندم: "مزرع سبز فلک دیدم و داس مه نو" تا به آنجا که وصیت می کرد: "گر روی پاک و مجرد چو مسیحا به فلک از فروغ تو به خورشید رسد صد پرتو" دلم از نام مسیحا لرزید از پس پرده اشک من مسیحا را بالای صلیبش دیدم با سر خم شده بر سینه که باز به نکو کاری،پاکی ،خوبی ،عشق می ورزید. و پسرهایش را...

گفته می شد :(هر که با ما نیست ،با ما دشمن است!) گفتم :آری ،این سخن فرموده اهریمن است! اهل معنا ،اهل دل، با دشمنان هم دوستند ای شما با خلق دشمن ،قلبتان از آهن است؟؟؟!

گوش کن ، دورترین مرغ جهان می خواند شب سلیس است و یکدست و باز شمعدانی ها و صدادارترین شاخه فصل،ماه را می شنود. گوش کن،جاده صدا می زند از دور قدمهای تو را چشم تو زینت تاریکی نیست پلکها را بتکان،کفش به پا کن و بیا و بیا تا جایی که پر ماه به انگشت تو هشدار دهد و زمان روی کلوخی بنشیند با تو و مزامیر...

آخر از جور تو عالم را خبر خواهیم کرد خلق را از طره ات آشفته تر خواهیم کرد اول از عشق جهان سوزت مدد خواهیم کرد پس جهانی را ز شوقت با خبر خواهیم کرد جان اگر باید به کویت،نقد جان خواهیم کرد سر اگر باید به راهت ،ترک سر خواهیم کرد در غم عشق تو با این ناله های دردناک اختر بیدادگر را ،دادگر خواهیم کرد...