Respin@

گاهی وقتا؛ توی زندگی آدما لحظه ای متولد میشه که روح اونارو وسیع تر از آسمون و رقیق تر از بارون میکنه. مثل وقتی که ی نفرو خیلی دوست دارن . مثل وقتی که دلشون خیلی براش تنگ میشه . این جور موقعا ،آدما حاضرن تمام هستی شون رو بدن تا بتونن درست رأس همون لحظه دلتنگی ،اون فرد رو ببینن!
گاهی وقتا ،آدما خیلی از هم فاصله دارن ؛چیزی حدود هزار سال نوری !این جور موقعا ؛حاضرن همه ی هستی شون رو بدن تا برای یک لحظه نزدیک هم باشن ،بتونن طعم صدای همدیگرو مزه مزه کنن؛ لهجه ی نگاه همدیگرو با تمام وجود حس کنن...
گاهی وقتا ؛ آدما می تونن بعد از قرن ها،برای چند لحظه ،دوست داشتنی ترین فرد زندگیشون رو ببینن . این جور موقعا ؛ حاضرن همه ی هستی شون رو بدن تا زمان برای همیشه متوقف بشه !
می خوام فقط ی چیزی رو بدونی ؛فقط ی چیزی رو :
*تمام گاهی وقتای زندگی آدما ؛همیشه های زندگی منه !!!

نویسندگی

زندگی یک اثر هنری است نه یک مسئله ی ریاضی*
بهش فکر نکن ،ازش لذت ببر