Recent content by فرزانه فرزانه

دلمان خوش است که می نویسیم و دیگران می خوانند و عده ای می گویند آه چه زیبا و بعضی اشک می ریزند و بعضی می خندند دلمان خوش است به لذت های کوتاه به دروغ هایی که از راست بودن قشنگ ترند به اینکه کسی برایمان دل بسوزاند یا کسی عاشقمان شود با شاخه گلی دل می بندیم و با جمله ای دل می کنیم دلمان خوش می شود...

برای تو می نویسم ..تو که از بودنم رنج می بری..تو که از نبودنم خرسندی تو که با چشم های من بیگانه ای..تو که از زخمی نگاه من گریزانی :( به خود گفتم که پایان امید اینجاست..که در بیراهه ی غم ها دلم تنهاست که هرجا می روم فردا برایم واژه ای سوزان و بی معناست... سکوتم جلوه ی غم نیست ..و یا از درد...