غروب دیروز

یادت باشه که استره لباس رو نگه میدارد...و توی چشم هایم دقیق شد ببیند منطورش را فهمیده ام یا نه... فهمیده بودم من استر بودم و شوهرم لباس... من باید سفت و سخت به شوهرم میچسبیدم... به لباسم... اما انکه باید بچشم می امد و دیده میشد... لباس بود نه استر