آزادی
روی پشت بام روبرو, دختر جوانی با موهای بلند طلایی چشم بر آسمان ابری و گرفته دوخته و چیزی زیر لب زمزمه می کند. دختر بچه سه چهار ساله ای که شاید دختر و یا خواهر کوچکش باشد از این طرف بام به آنطرف می دود. خدا را شکر که دیوارک کوتاهی چهار ضلع بام را حصار کرده. دخترک مو طلایی شانه ای از جیب مانتویش بیرون می کشد و با حوصله شروع به شانه زدن موهایش می کند. کبوتر چشم چرانی روی لبه پشت بام ساختمان شش طبقه مجاور نشسته و محو تماشای دخترک موطلایست. صدای الله اکبراذان ظهر از بلند گوی مسجدی که حدود یک کیلومتر با آن جا فاصله دارد گوش دخترک را پر می کند، دست راستش را بالا میبرد و کناره انگشت اشاره اش را به علامت احترام و یا شاید ستایش می بوسد و با وقار و ابهتی یگانه رو به قبله می چرخد، تعظیم کوتاهی می کند و از آن که من و تو و او را آفریده به خاطرآزادی بی واهمه روی پشت بام تشکر می کند.
