مشاعرۀ سنّتی

[باران 686]

من همین قدر که با حال و هوایت گهگاه

برگی از باغچه ی شعر بچینم کافی ست

فکر کردن به تو یعنی غزلی شور انگیز

که همین شوق مرا، خوب ترینم! کافی ست ...[/QUOTE

تا ز میخانه و می نام و نشان خواهد بود............سر ما خاک ره پیر مغان خواهد بود

دل خوشم با غزلی تازه همینم کافی ست

تو مرا باز رساندی به یقینم کافی ست

قانعم،بیشتر از این چه بخواهم از تو

گاه گاهی که کنارت بنشینم کافی ست

 

[mahdi26465]

دل خوشم با غزلی تازه همینم کافی ست

تو مرا باز رساندی به یقینم کافی ست

قانعم،بیشتر از این چه بخواهم از تو

گاه گاهی که کنارت بنشینم کافی ست

توانا بود هر که دانا بود.................ز دانش دل پیر برنا بود

 

[باران 686]

توانا بود هر که دانا بود.................ز دانش دل پیر برنا بود

دیروز: رنگ وحشت ، فردا: دوباره تکرار
وقتی به جرم پرواز باید قفس نشین شد​

 

[mahdi26465]

دیروز: رنگ وحشت ، فردا: دوباره تکرار
وقتی به جرم پرواز باید قفس نشین شد​

دیدی ای دل که غم عشق دگر بار چه کرد...................چون بشد دلبر و با یار وفادار چه کرد

 

[باران 686]

دیدی ای دل که غم عشق دگر بار چه کرد...................چون بشد دلبر و با یار وفادار چه کرد

دلگیرم از ستاره و آزرده ام ز ماه

امشب دگر ز هر که و هر کار خسته ام

 

[mahdi26465]

دلگیرم از ستاره و آزرده ام ز ماه

امشب دگر ز هر که و هر کار خسته ام

مستی جام می و زلف گره گیر نگار.......................ای بسا توبه که چون توبه حافظ بشکست

 

[باران 686]

مستی جام می و زلف گره گیر نگار.......................ای بسا توبه که چون توبه حافظ بشکست

[FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif]تو آسمان آبی آرامو روشنی [/FONT]
[FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif]من چون کبوتری که پرم در هوای تو[/FONT]
[FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif]یک شب ستاره های تو را دانه چین کنم[/FONT]
[FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif]با اشک شرم خویش بریزم به پای تو[/FONT]

 

[mani24]

تو آسمان آبی آرامو روشنی
من چون کبوتری که پرم در هوای تو
یک شب ستاره های تو را دانه چین کنم
با اشک شرم خویش بریزم به پای تو

و من ناگه گشايم پر به سويت
در اين فكرم كه در يك لحظه غفلت
از اين زندان خاموش پر بگيرم
به چشم مرد زندانبان بخندم
كنارت زندگي از سر بگيرم
در اين فكرم من و دانم كه هرگز
مرا ياراي رفتن زين قفس نيست

 

[Ghazal Mo]

ترسم آزاد نسازد ز قفس صبادم
آنقدر تا که ره باغ رود از یادم

 

[mani24]

ترسم آزاد نسازد ز قفس صبادم
آنقدر تا که ره باغ رود از یادم

مقام عیش میسر نمی‌شود بی‌رنج​

بلی به حکم بلا بسته‌اند عهد الست
​

به هست و نیست مرنجان ضمیر و خوش می‌باش​

که نیستیست سرانجام هر کمال که هست
​

 

[Ghazal Mo]

تا توانی رفع غم از چهره غمناک کن
در جهان خنداندن آسان است،اشکی پاک کن

 

[mani24]

تا توانی رفع غم از چهره غمناک کن
در جهان خنداندن آسان است،اشکی پاک کن

نظیر دوست ندیدم اگر چه از مه و مهر​

نهادم آینه‌ها در مقابل رخ دوست​

صبا ز حال دل تنگ ما چه شرح دهد​

که چون شکنج ورق‌های غنچه تو بر توست​

​

 

[₪آمیتریس₪]

نظیر دوست ندیدم اگر چه از مه و مهر​

نهادم آینه‌ها در مقابل رخ دوست​

صبا ز حال دل تنگ ما چه شرح دهد​

که چون شکنج ورق‌های غنچه تو بر توست​

​

تقويم چارفصل دلم را ورق زدم ... آن برگ هاي سبز سرآغاز سال كو ؟
رفتيم و پرسش دل ما بي جواب ماند ... حال سؤال و حوصله قيل و قال كو ؟

 

[Ghazal Mo]

تو خود از کدام شهری که ز دوستان نپرسی
مگر اندر آن ولایت که تویی وفا نباشد؟

 

[mani24]

تو خود از کدام شهری که ز دوستان نپرسی
مگر اندر آن ولایت که تویی وفا نباشد؟

در خرقه چو آتش زدی ای عارف سالک​

​

جهدی کن و سرحلقه رندان جهان باش​

​

دلدار که گفتا به توام دل نگران است​

​

گو می‌رسم اینک به سلامت نگران باش​

​

 

[Ghazal Mo]

شب چو در بستم مست از می نابش کردم
ماه اگر حلقه به در کوفت جوابش کردم

 

[mani24]

شب چو در بستم مست از می نابش کردم
ماه اگر حلقه به در کوفت جوابش کردم

ما سر چو گوی بر سر کوی تو باختیم​

واقف نشد کسی که چه گوی است و این چه کوست​

حافظ بد است حال پریشان تو ولی​

بر یاد زلف یار پریشانیت نکوست​

 

[Ghazal Mo]

تو کمان کشیده و در کمین،که زنی به تیرم و من غمین
همه ی غمم بود از همین،که خدا نکرده خطا کنی

 

[mani24]

تو کمان کشیده و در کمین،که زنی به تیرم و من غمین
همه ی غمم بود از همین،که خدا نکرده خطا کنی

یوسف گمگشته بازآید به کنعان غم مخور​

​

کلبه احزان شود روزی گلستان غم مخور​

​

ای دل غمدیده حالت به شود دل بد مکن​

​

وین سر شوریده بازآید به سامان غم مخور​

​

گر بهار عمر باشد باز بر تخت چمن​

​

چتر گل در سر کشی ای مرغ خوشخوان غم مخور​

​

 

[Ghazal Mo]

روضه ی خلد برین خلوت درویشان است
مایه ی محتشمی خدمت درویشان است

 

[mani24]

روضه ی خلد برین خلوت درویشان است
مایه ی محتشمی خدمت درویشان است

تا بر دلش از غصه غباری ننشیند​

​

ای سیل سرشک از عقب نامه روان باش​

​

حافظ که هوس می‌کندش جام جهان بین​

​

گو در نظر آصف جمشید مکان باش​

​

 

[Ghazal Mo]

شمعیم و خوانده ایم خط سرنوشت خویش
ما را برای سوز و گداز آفریده اند

ببخشید مگه تکراری هم میشه؟

 

[shokraneh.28]

شمعیم و خوانده ایم خط سرنوشت خویش
ما را برای سوز و گداز آفریده اند

ببخشید مگه تکراری هم میشه؟

دل من در سبدی عشق به نیل تو سپرد
نگهش دار، به موسی شدنش می ارزد...

 

[mx_2000]

دل من در سبدی عشق به نیل تو سپرد
نگهش دار، به موسی شدنش می ارزد...

دوش در حلقه ما قصه گیسوی تو بود
تا دل شب سخن از سلسله موی تو بود

 

[Ghazal Mo]

دو چشم داشت،دو سبز آبی بلا تکلیف
که در دوراهی دریا چمن مردد بود

 

[mx_2000]

دو چشم داشت،دو سبز آبی بلا تکلیف
که در دوراهی دریا چمن مردد بود

دردی است غیر مردن کآنرا دوا نباشد
پس من چگونه گویم کاین درد را دوا کن

 

[Ghazal Mo]

نقش پایی به سر کوی تو دیدم مردم
که چرا غیر من آنجا دگری می آید

 

[mx_2000]

نقش پایی به سر کوی تو دیدم مردم
که چرا غیر من آنجا دگری می آید

دارد به جانم لرز می افتد رفیـــــــــــق! انگار پاییزم
دارم شبیه برگهای زرد و خشک از شاخه می ریزم

 

[mani24]

دارد به جانم لرز می افتد رفیـــــــــــق! انگار پاییزم
دارم شبیه برگهای زرد و خشک از شاخه می ریزم

مبین به سیب زنخدان که چاه در راه است
کجا همی‌روی ای دل بدین شتاب کجا
بشد که یاد خوشش باد روزگار وصال
خود آن کرشمه کجا رفت و آن عتاب کجا​

 

[mx_2000]

مبین به سیب زنخدان که چاه در راه است
کجا همی‌روی ای دل بدین شتاب کجا
بشد که یاد خوشش باد روزگار وصال
خود آن کرشمه کجا رفت و آن عتاب کجا​

ابرو باد و مه خورشید و فلک در کارند
تا تو نانی به کف آری و به غفلت نخوری