مشاعرۀ سنّتی

[bita-77]

یک لحظه صبر و حوصله ...... یک بوسه بیشتر
دنیای پشت ابر عزیزم... خرافه است

ترسم این قوم که بر درد کشان می خندند
در سر کار خرابات کنند ایمان را

 

[امالیا]

یاران مدد که جذبه‌ی عشق قوی کمند
دیگر به جای پرخطری می‌کشد مرا

اگر بحسن تو باشد طبیب در آفاق
کس از خدای نخواهد شفای رنجوری

 

[bita-77]

اگر بحسن تو باشد طبیب در آفاق
کس از خدای نخواهد شفای رنجوری

یاد باد آن که دمی گر ز درت می‌رفتم
محتشم پیش سگان تو ضمان بود مرا

 

[meddler]

یاد باد آن که دمی گر ز درت می‌رفتم
محتشم پیش سگان تو ضمان بود مرا

آمد ندا از آسمان کی جسم عالم را چو جان
ما را جدا از خود مدان .... هذا جنون العاشقین

 

[bita-77]

آمد ندا از آسمان کی جسم عالم را چو جان
ما را جدا از خود مدان .... هذا جنون العاشقین

نزول فیض رب العالمین است / حلول «عید قربان» در زمین است

 

[meddler]

نزول فیض رب العالمین است / حلول «عید قربان» در زمین است

ترس یعنی شبیه جغد شدن
توی شبهای بی ملاقاتی
مثل دستی بریده و خونی
وسط جانماز سوغاتی

 

[naghmeirani]

یارِ ناپایدار دوست مدار
دوستی را نشاید این غدّار

سعدی

 

[bita-77]

یارِ ناپایدار دوست مدار
دوستی را نشاید این غدّار

سعدی

رسم عاشق نیست با یک دل دو دلبر داشتن

یا زجانان یا زجان باید که دل برداشتن
حافظ

 

[vajiheh.kh]

رسم عاشق نیست با یک دل دو دلبر داشتن

یا زجانان یا زجان باید که دل برداشتن
حافظ

نمیدانم نهان از من چه نیکی کرده ای بادل
که چون غافل شوم از او دوان سوی تو می آید

 

[bita-77]

نمیدانم نهان از من چه نیکی کرده ای بادل
که چون غافل شوم از او دوان سوی تو می آید

دلگیرم از ستاره و آزرده ام ز ماه
امشب دگر ز هر که و هر کار خسته ام
دل خسته سوی خانه تن خسته می کشم
آوخ ... کزین حصار دل آزار خسته ام

 

[امالیا]

دلگیرم از ستاره و آزرده ام ز ماه
امشب دگر ز هر که و هر کار خسته ام
دل خسته سوی خانه تن خسته می کشم
آوخ ... کزین حصار دل آزار خسته ام

من نه آنم که عدو گفت تو خود دانی نیک
که ندارد دل دشمن خبر از عالم دوست

 

[bita-77]

من نه آنم که عدو گفت تو خود دانی نیک
که ندارد دل دشمن خبر از عالم دوست

تا دامن کفن نکشم زیر پای خاک
باور مکن که دست زدامان بدارمت

 

[امالیا]

تا دامن کفن نکشم زیر پای خاک
باور مکن که دست زدامان بدارمت

تا به بستان ضمیرت گل معنی بشکفت
بلبلان از تو فرومانده چو بوتیمارند

 

[baran72]

تا به بستان ضمیرت گل معنی بشکفت
بلبلان از تو فرومانده چو بوتیمارند

دلم تا عشق باز آمد در او جز غم نمی بینم
دل بی غم کجا جویم که در عالم نمی بینم

 

[t@hi]

دلم تا عشق باز آمد در او جز غم نمی بینم
دل بی غم کجا جویم که در عالم نمی بینم

مرده بودم زنده شدم،گریه بودم خنده شدم
دولت عشق امدو من دولت پاینده شدم

 

[F A R Z A N E]

مرده بودم زنده شدم،گریه بودم خنده شدم
دولت عشق امدو من دولت پاینده شدم

دل در تب لبیک تاول زد ولی ما
لبیک گفتن را لبی هم تر نکردیم

 

[t@hi]

دل در تب لبیک تاول زد ولی ما
لبیک گفتن را لبی هم تر نکردیم

میازار موری که دانه کش است
.................................

 

[F A R Z A N E]

میازار موری که دانه کش است
.................................

تو نفی فاصله هایی میان عشق و دل من
ولی چه دور و درازی اگر درست بگویم

 

[t@hi]

تو نفی فاصله هایی میان عشق و دل من
ولی چه دور و درازی اگر درست بگویم

من از یاد عزیزانم یه دم غافل نمی مانم
نمی دانم که آنها زه من یادی کنند یا نه

 

[مدیسا]

تو نفی فاصله هایی میان عشق و دل من
ولی چه دور و درازی اگر درست بگویم

من آن نگین سلیمان به هیچ نیستانم
که گاه گاه برا دوست اهرمن باشد

 

[t@hi]

من آن نگین سلیمان به هیچ نیستانم
که گاه گاه برا دوست اهرمن باشد

دل میرود ز دستم صاحب دلان خدا را
دردا که راز پنهان خواهد شد اشکارا

 

[مدیسا]

دل میرود ز دستم صاحب دلان خدا را
دردا که راز پنهان خواهد شد اشکارا

این خرد خام به میخانه بر
تا می لعل آوردش خون بجوش

 

[F A R Z A N E]

این خرد خام به میخانه بر
تا می لعل آوردش خون بجوش

شب عبور شما را شهاب لازم نیست
که با حضور شما آفتاب لازم نیست

 

[t@hi]

این خرد خام به میخانه بر
تا می لعل آوردش خون بجوش

شبی یاد دارم که چشمم نخفت
شنیدم که پروانه باشمع گفت

 

[t@hi]

شب عبور شما را شهاب لازم نیست
که با حضور شما آفتاب لازم نیست

تا کی به تمنای وصال تو یگانه
اشکم شود از هرمژه چون سیل روانه

 

[مدیسا]

شب عبور شما را شهاب لازم نیست
که با حضور شما آفتاب لازم نیست[/QUOTE
تنها نه ز راز دل من پرده بر افتاد
تا بود فلک شیوه ی او پرده دری بود

 

[مدیسا]

تا کی به تمنای وصال تو یگانه
اشکم شود از هرمژه چون سیل روانه

هر دم از درد بنالم که فلک هر ساعت
کندم قصد دل ریش به آزار دگر

 

[F A R Z A N E]

تا کی به تمنای وصال تو یگانه
اشکم شود از هرمژه چون سیل روانه

هرگز
دلم نخواست بگویم:
هرگز
مرگ از طنین هرگز
می زاید
اما همیشه
از ریشه ی همیشه می آید
رفتن
همیشه رفتن
حتی همیشه در نرسیدن
رفتن!

 

[t@hi]

شب عبور شما را شهاب لازم نیست
که با حضور شما آفتاب لازم نیست[/QUOTE
تنها نه ز راز دل من پرده بر افتاد
تا بود فلک شیوه ی او پرده دری بود

دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادن
ون دران ظلمت شب اب حیاتم دادن


دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند
واندر آن ظلمت شب آب حیاتم دادند

 

[مدیسا]

دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادن
ون دران ظلمت شب اب حیاتم دادن

نماز شام غریبان چو گریه آغازم
به مویه هایی غریبانه قصه پردازم