حلقه نامزذی بازگشته

[nadernorozi]

تو ای حلقه زرد رنگ طلایی
که باز امدی امشب از پیش یارم
تو دانی که از دوری لاله رویی
رخی زعفرانی برنگ تو دارم

تو امشب چو از پیش او باز گشتی
در رنجها را برویم گشودی
زبخت بد من تو هم خوار ماندی قبولت نکردند وقابل نبودی

تو بنشین وامشب به چشمم نگه کن
که تا بامدادان گوهر میفشانم
مخور غم اگر بی نگینی که از اشک
بروی تو صدهانگین میفشانم

بروی تو از قطره روشن اشک
نشانم نگین ها ز الماس گوهر
زخون دلم همچو گوهر تراشان
گذارم بفرق تو یاقوت و احمر

ولی باز بخت تو پیروز تر بود
که چندی دلت شاد شد از وصالش تو هم گریه کن بر سیه بختی من
که میسوزم از سوز تب با خیالش
تو بودی در انگشت او چند ماهی
نبودت خبر کز غمش بی قرارم

تو دیدی وصال و من دلشکسته
بقدر تو هم پیشش ارزش ندارم