آماده کردن زمین :
با توجه بهاینکه در اکثر مواقع توتون به حالت نشاء تهیه میشود بنابراین اول باید زمین خزانه را تهیه کنیم و سپس به زمین اصلی منتقل بدهیم. استفاده از شاسی سرد یا پوشش خزانه و با ورقه پلاستیک شفاف برای ایران مناسب به نظر میرسد.
نسبت زمین خزانه به زمین اصلی به نوع توتون بستگی دارد. برای انواعی که در ایران کشت میشود به 100 تا 200متر مربع خزانه جهت کشت هر هکتار نیاز است. عرض زمین خزانه را 1-3 m و طول آن را متناسب با سطح کاشت نهایی می گیرند.
در اطراف هر واحد خزانه میتوان یک دیواره چوبی با شیب عرضی 30 درجه به سمت جنوب قرار دارد. جهت طولی خزانه را شرقی ـ غربی می گیرند. خاک خزانه باید لومی و پوک با دانه بندی ریز و فاقد علفهای هرز باشد.
لازم است حد اقل 2-3 ماه قبل از کاشت بذر کود حیوانی کاملاً پوسیده به میزان 6 تا 10 بیل در مترمربع و در صورت سنگین بودن خاک 2 تا 4 حلب ماسه به هر مترمربع زمین خزانه اضافه و با دیسک یا بیل به خوبی مخلوط کنند.
بنابراین زمین را با مواد شیمیائی مثل متیل بروماید به میزان 5 تا 7 کیلوسم ببرای هر 100 مترمربع زمین ضدعفونی نمایند. زمین را به همین حال تا زمان کاشت رها میکنند تا وضعیت میکروبی آن به حالت طبیعی برگشت پیدا نماید.
بطورکلی از مواد شیمیایی که برای ضدعفونی خاک استفاده میشود حدوداً 90 (نود) روز قبل از کاشت بذر باید در خزانه مصرف شوند.
تاریخ تهیه در گیاهان اواخر بهمن ماه و یا اوایل اسفند ماه میباشد تهیه زمین اصلی برای توتون مشابه تهیه زمین برای آفتابگردان است.
کود شیمیایی :
به زمین خزانه کود شیمیایی فراوان میدهند. مقدار 20 تا 30 گرم نیتروژن، 40 تا 60 گرم اکسیدفسفر و 20 تا 30 گرم اکسید پتاس (به صورت سولفات) به ازای هر مترمربع زمین خزانه مناسب به نظر میرسد. کود شیمیایی زمین خزانه را همراه با کود حیوانی به خاک اضافه می کنند.
مقدار کود شیمیایی مورد نیاز زمین اصلی توتون به عملکرد و بخصوص کیفیت مورد انتظار بستگی دارد. تولید یک تن برگ توتون پرکیفیت موجب خروج 60 کیلو ازت، 16کیلو اکسید فسفر، 46 کیلو اکسید پتاسیم و 66 کیلو اکسید کلسیم از خاک خارج میگردد. زیادی نیتروژن در گیاه موجب افزایش مقدار نیکوتین، بد رنگ شدن توتون و بد سوختن آن میشود.
پتاسیم در کیفیت سوختن توتون اهمیت زیادی دارد و خنثی کننده اثر زیادی نیتروژن در خاک است. بر این اساس 45 – 90 kg ازت، 90-75 کیلو اکسید فسفر و 200-100 کیلو سولفات پتاسیم برای هر هکتار مناسب به نظر میرسد.
وجود پتاس در انتقال مواد گلوسیدی به اندامهای مختلف و افزایش مقدار محصول نیاز است. با افزایش مقدار پتاسیم در برگ قابلیت سوزش افزایش یافته و به عبارت دیگر توتون خوش طعم، خوش عطر، خوش سوز و مرغوبتر میشود.
پتاسیم( K ) بایستی به صورت سولفات پتاسیم به مقدار 100-80 مصرف شود. در صورتی که از کلرید پتاسیم استفاده شود به علت افزایش کلر در برگ قابلیت سوزش کاهش می یابد و وجود کلر زیاد در برگ سبب طعم و بوی بد در توتون میشود و نیز مشکلاتی از نظر خشک کردن و عملیات تخمیر به وجود می آورد. و محصول بیشتر دچار کپک زدگی میشود. بطور کلی میزان کلر موجود در ماده خشک برگ اگر بیش از 1% باشد بطور محسوسی از قابلیت سوزش توتون کاسته خواهد شد.
پس از نشاء کاری هر ردیف باید اقدام به آبیاری شود. کمبود رطوبت به خصوص اگر همراه با زیادی نیتروژن باشد باعث کاهش کیفیت توتون میشود که باید آبیاری شود.
زمینهای خشک هم مانند کودهای نیتروژنه در افزایش آلکالوئید دخالت دارد. نیکوتین توتون در ریشه تولید میشود و به طرف برگها میرود و در برگها ذخیره میشود.
توتون را نباید بلافاصله پس از بقولات چند ساله مثل یونجه، شبدر و اسپرس کاشت. چون N خاک بالاست و برای جلوگیری از توسعه امراض باید از قراردادن گیاهان تیره گوجه فرنگی و محصولاتی مثل آفتابگردان، کلم و پیاز خودداری کرد.
توتون را میتوان پس از کود سبز، یونجه، ذرت، غلات و حبوبات در تناوب قرار داد. از تناوبهایی که در توتون مورد استفاده قرار میگیرند به یک نوع از آن تناوب اشاره میشود 1- یونجه (5 سال) ذرت ـ توتون ـ حبوبات ـ گندم.
سیاوش مقدم و همکاران (1379) به منظور بررسی اثر تقسیط سولفات پتاسیم بر عملکرد کمی و کیفی توتون VE (ویرجینیا) در منطقه گیلان آزمایشی را انجام دادند و گزارش نمودند که بیشترین مقدار عملکرد برگ سبز و خشک و قیمت متوسط یک کیلوگرم توتون به ترتیب مربوط به تیمارهای 144، 75 و 50کیلوگرم K2o بود و کمترین مقدار عملکرد برگ سبز و خشک و قیمت متوسط یک کیلوگرم توتون مربوط به شاهد بود. همچنین در تجزیه کیفی بیشترین مقدار K+ در تیمار 144 kgK2o در شاهد بود.
در تبادلات و جذب یونی در ریشه گیاهان، یونهای پتاسیم و سدیم حالت آنتاگونیستی نسبت به هم دارند، یعنی از جذب یکدیگر جلوگیری می کنند. این حالت در کشت بافت گیاهان نیز مشاهده شد. یکی از راههای که احتمال میرود، بتواند مقاومت گیاهان را در برابر شوری افزایش دهد، استفاده از تنظیم کننده های ریشه است. تنظیم کننده ها یا از ورود سدیم به داخل گیاه ممانعت می کنند یا در جایگزینی پتاسیم با سدیم تأثیر میگذارند.
در اثر تنظیم کننده های ریشه، تبادلات یونی در سطح ریشه به هم خورده و انتقال آنها به ساقه تحت تأثیر قرار می گیرد.
فریدوند و همکاران (1379) به منظور بررسی اثر تنظیم کننده های رشد (CCC، ABA، SA، GA3، CK، IAA و PPM 4-1) در جایگزینی پتاسیم با سدیم در کشت بافت آزمایشی را انجام دادند و اعلام نمودنا که اکسین باعث جذب بیشتر پتاسیم و کمتر سدیم در گیاهچه های توتون شد. سیتوکنین تأثیری متفاوت با اکسین داشت که در اثر آن میزاین سدیم افزایش و میزان پتاسیم کاهش یافت. جیبرلیک اسید نیز میزان پتاسیم را افزایش داد که نسبت به سیتوکینین تأثیر معنی داری داشت. آبسزیک اسید و سالسیلیک اسید پتاسیم را نسبت به تیمار شاهد افزایش دادند ولی این افزایش معنی دار نبود. سایکوسل بیشترین جذب سدیم را باعث شد و در جذب پتاسیم تأثیر معنی داری نداشت.
تاریخ کاشت :
صفر گیاه حدود 1˚c است. و دمای مطلوب برای سبز توتون در حدود 25˚c است. تاریخ شروع کاشت در خزانه به روش تهیه خزانه بستگی دارد. همانطور که قبلاً اشاره شد استفاده از پوشش پلاستیک برای ایران مناسب است. در این روش نشاء های قویتر به دست می آید و میتوان تاریخ خزانه گیری و نشاء کاری را جلو انداخت.
زمان مناسب نشاء کاری با پوشش پلاستیک هنگامی است که میانگین درجه حرارت شبانه روزی هوا به 10 درجه سانتیگرات نزدیک شده باشد.
در صورت عدم استفاده از شاسی سرد لازم است با رسیدن میانگین درجه حرارت هوا به حدود 15 درجه سانتیگراد اقدام به خزانه گیری نمود.
در هر حال باتوجه به واملی چون درجه حرارت هوا و روند تغییرات آن، میزان رشد مورد نظر گیاهچه در موقع نشاء کاری و خصوصیات رشدی رقم لازم است از 6 الی 10 هفته قبل از بهترین تاریخ نشاء کاری نسبت به یکاشت در خزانه اقدام نمود.
در صورتیکه سطح زیر کشت زیاد باشد می بایستی 1 تا 2 هفته به هر تاریخ کاشت فاصله بدهیم. تاریخ نشاء کاری در زمین اصلی هنگامی است که میانگین درجه حرارت شبانه روزی به 20˚c رسیده باشد.
روش کاشت :
الف) خزانه کاری
مقدار بذر لازم برای هر مترمربع زمین خزانه 5/ تا 1 گرم بذر سالم را با ماسه مخلوط کرده بذر پاشی می کنیم بعد روی بذر را با مقدار کود دامی کاملاً پوسیده و نرم و ماسه به قطر چند mm می پوشانند و غلطک سبک میزنند تا بذر به خاک بچسبد بعد با آبپاش آبیار می کنند. در هنگام نشاء کاری ساقه یا گیاهچه باید 12-15 cm طول و یا 4-6 برگ حقیقی داشته باشند. بهترین موقع نشاء کاری صبح زود و یا عصر است.
ب) کشت در زمین اصلی :
گیاهچه ها در این نوع نشاء کاری باید 12-15 cm طول و 6-4 برگ داشته باشند قبل از بیرون آوردن گیاهچه ها نسبت به آبیاری خزانه اقدام می کنند. خارج کردن گیاهچه ها از خزانه می بایستی در زمان نزدیک به نشاء کاری انجام شود تا مدت نگهداری نشاء ها در خارج از خزانه در حد اقل ممکن باشد.
توتون را در شرایط دیمکاری روی زمین مسطح و در شرایط آبیاری روی پشته میکارند. فواصل خطوط کاشت در زمین اصلی به نوع توتون، اندازه بوته، کیفیت مورد نظر و توان تولیدی محیط بستگی دارد. و بین 50-80 cm و احتمالاً100cm است و فاصله بوته روی ردیف بین 15-40 cm و حداکثر 50 cm در نظر گرفته میشود. معمولا 120-20 هزار بوته در هکتار کافی است. بطور کلی انواع شرقی را با تراکم بسیار بیشتری به انواع آمریکایی میکارند.
کنترل علفهای هرز :
زمین اصلی توتون می بایستی فاقد علفهای هرز در زمان نشاء کاری باشد چون تا هنگام نشاء کاری زمان نسبتاً طویلی در اوایل بهار موجود است لازم است از این فرصت استفاده و هرچه زودتر نسبت به تهیه فرم نهایی زمین اقدام و یک یا دو بار آبیاری سبک انجام میداد تا علفهای هرز سبز شوند. علفهای هرز را میتوان با دندانه یا چنگک گردان کنترل نمود و پس از نشاء کاری میتوان فاصله بین ردیفها را کولتیواتور زد. استفاده از علف کش اپتیام و تریفلورالین به صورت اختلاط با خاک سطحی (تاعمق 10cm) طی 2 تا 3 هفته قبل از نشاء کاری موجب حفاظت محصول میشود.
آفات و امراض :
توتون مورد حمله آفات عمومی زیادی مثل تریپس توتون، کرم اگروتیس، شته سیاه باقلا، کرم غوزه پنبه و غیره قرار میگیرد در اینجا به تریپس توتون اشاره میشود.
تریپس توتون از شیره پرورده برگها تغذیه می کند و در انتقال بیماریها ی ویروسی نقش دارد. نشانه های خسارت آفت به صورت پیچیدگی، پژمردگی و تغییر رنگ در برگها و ایجاد لکه های قهوه ای یا زرد و نقره ای روی برگ می باشد. برای مبارزه با این آفت میتوان از سموم شیمیایی موجود در بازار استفاده کرد. از بیماریهای مهم توتون در ایران میتوان به سفیدک داخلی توتون موزائیک توتون و ساق سیاه توتون و تنباکو اشاره نمود.
مشهورترین شانه بیماری ساق سیاه توتون، سیاه و پوسیدن ریشه و پایه ساقه است که غالباً به پژمردگی ریزش برگها و در نهایت مرگ گیاه منجر میشود. تناوب زراعی آبیاری نشتی و استفاده از ارقام مقاوم در کنترل بیماری مؤثر است. مبارزه شیمیایی با استفاده از قارچ کشها مانند پریکلور نیز توصیه شدهی است.
عملیات گل زنی و جوانه زنی (سرزنی و حذف ساقه های جانبی)
برای اینکه قندها از برگها به سمت گل و دانه حرکت می کنند و در نتیجه درصد نیکوتین در برگ بالا رفته کیفیت پایین می آید بایدگل را به محض ظاهر شدن حذف کنیم (گل آذین و ساقه های جانبی را حذف کنیم).
جهت جلوگیری از انتقال کربوهیدارتها و ترکیبات مختلف ازت به گل و برگهایی که انتهایی و در نتیجه تکمیل برگهای دیگر از نظر مواد متشکله و بهتر شدن کیفیت توتون و نیزجلوگیری از تشکیل بذر اقدام به قطع گل و برگهای انتهایی می کنند با این عمل سایر برگهای توتون بزرگتر شده و ضخامت مناسب و مورد نظر از نظر کیفید بذر به دست می آید و رسیدن برگهای کینواخت و سریعت انجام میشود. در اثر قطع گل و برگهای انتهایی درصد نیکوتین در برگهای بالایی ساقه افزایش می یابد. مقدار قند در برگها بیشتر شده و برعکس میزان املاح کاهش می یابد. بعد از قطع انتهای ساقه معمولاً جوانه های جانبی شروع به رشد کرده و تولید شاخه های فرعی میکنند که این عمل سبب کاهش کیفیت توتون در حال رشد انجا می گردد. سرزنی و حذف ساقه های جانبی باعث می شود که برگها درشت تر و مناسبتر میشوند و زمانی که 20-10% گلها بازشوند باید گل حذف شود. برگهای پایینی چون نیکوتین زیادی دارند حذف می کنیم. 15-10 برگ روی هر بوته در نوع ویرجینیاتحت شرایط خوب تولید گذاشته میشود. در انواع باسما، سامسون و ترابوزان تمام برگها را باقی گذاشته گل آذین را همراه با جوانترین برگ نزدیک به آن در موقع 40% گلدهی حذف می کنیم. برای اینکه جوانه های جانبی یا ساقه های جانبی و یا شاخه های فرعی رشد نکنند از مالئیک هیدرازید به میزان 12-15 kg/hاز آغاز تا 50% گلدهی گیاه را محلول پاشی می کنند.
نماتد مواد غده ریشه توتون و تنباکو از عوامل بیماریزا در این محصولات بوده و در نواحی توتون و تنباکوکاری شمال و شمال غرب کشور خسارت قابل توجهی را وارد میسازد. مبارزه با نماتدها با استفاده از مواد شیمیایی به نام نماتدکش ها مصرف میگردد. از جمله بررسیهای انجام شده در مورد کاربرد نماتدها میتوان به پژوهش های پوسن و فورتنوم اشاره نمود که اثرات فوستیازات 1 را بر روی جمعیت نماتد و عملکرد توتونهای گرمخانه ای مورد مطالعه قرار داده است به همین ترتیب نتایج تحقیقات فورتنوم و همکاران در مورد کاربرد نماتدکشها به صورت ضد عفونی بهاره یا پاییزه بر روی جمعیت نماتد در توتون حاکی از افزایش عملکرد توتون و کاهش ضایعات نماتد در تمام موارد بوده است.
از سوی دیگر بکارگیری تناوب زراعی به همراه نماتد کشها توسط فورتنوم و دوربین نشانگر اثرات مثبت تناوب و نماتد کشها بر کاهش جمعیت نماتد و افزایش عملکرد توتون میباشد.
گانر و همکاران (1951) اشاره نمود که واکنش هیبرید توتون را به سه ریزگونه نماتد مولد غده در ریشه توتون مورد مطالعه قرار داده است این نتایج نشان میدهد که لاین های مختلف از گونه های متفاوت توتون واکنشهای متفاوتی به حمل نماتد نشان دادند.
مارتین و همکاران (1975) در مطالعات و بررسیهای خود نشان دادند که گونه رایج جاوانیکا در آمریکا در 65% از مزارع وجود داشته و گونه اینکوگنیتا فقط در 33% از مزارع مشاهده گردید.
استفاده از روش تلاقیهای دی آلل، که اولین بار در دهه 1950 میلادی توسط هالی (1982) و همچنین لپولد (1975) ارائه گردید، یکی از راههای مؤثر در دستیابی به اطلاعا فوق الذکر بوده و در مورد بسیاری از گیاهان با موفقیت به کار گرفته میشود.
برداشت :
برداشت توتون که اصطلاحاً برگ چینی نامیده میشود در چندین نوبت انجام میشود. برداشت زمانی صورت میگیرد که رنگ برگها از قسمت نوک به رنگ سبز روشن مایل به زرد گردد. اولین چین حدود 60-45 روز پس از نشاء کاری انجام می شود. که از این مرحله به بعد به تدریج برگها از قسمت پایین ساقه شروع به رسیدن می کنند و به فاصله 10-70 روز یکبار برگها چیده میشوند. بطور کلی برگ چینی در طی 7-5 مرحله انجام میشود. عمل برگ چینی باید در مواقعی از روز که هوا خنک است صبح زود یا غروب انجام گردد. و از چیدن برگها در اواسط روز یا زمانی که هوا گرم است خودداری شود چرا که برگها زود پژمرده و پلاسیته میشوند. و از کیفیت آنها کاسته میشود. بعد از برداشت برگهای پایینی آماده برداشت میشوند. در هر برداشت 4-3 برگ رسیده را برداشت میکنند. 3-2 برگ پایینی را جدا خشک می کنند. چون کیفیت آن پایین است.
کیفیت در برگ چینی بهتر از روش بوته چینی است. در رویش برداشت بوته وقتی برگهای میانی رسیده باشند یا با دستگاه یا با داس از سطح خاک برداشت می کنیم. بعد از چیدن و تا مرحله خشک کردن تا اینکه به انبار منتقل بکنند در روی میزهایی پهن می کنند و به وسیله دست یا به وسیله ماشین مخصوص از محل انتهای برگ 2-3 cm بالاتر از نقطه برگ به وسیله سوزنهای مخصوص تعدا 80-60 برگ را نخس کی کرده و سپس آنها را از روی چهارچوب مخصوصی آویزان میکنند. برای جلوگیری از تغییر زیاد در رنگ برگها باید آنها را خشک کرد به این عمل اصطلاحاً خشک شدن برگ میگویند.
برداشت توتون کاری سخت است و برداشت توتونهای سیگارت زمانی آغاز میشود که برگها زرد شده باشند ولی توتونهای سیگار برگ زودتر برداشت میشوند.
در عمل ابتدا برگهای بزرگ و پایینی (پابرگ، پشت پابرگ) و پس از 12-10 روز برگهای میانی (کم برگ) و بعد برگهای بالایی (زیرلچه و لچه برگ) چیده میشوند. برگهای پایینی (3-2 تا برگ) ارزش چندانی ندارند. ولی برگهای وسطی کیفیت بالایی دارند در حالی که برگهای بالایی هم مرغوبیت چندانی ندارند.
برداشت از زمانی که برگها شروع به زرد شدن میکند امکان پذیر است. در این هنگام برگها آنقدر ضخیم شده اند که تاکردن آنها موجب شکستن یا ترک خوردن برگ میگردد.
رشد ساقه های جانبی با قطع گل آذین آغاز میگردد این ساقه نیز می بایستی حذف گردند. برداشت توتون به دو روش اصلی برگ چینی و پنبه چینی (بوته چینی) انجام میشود.
برداشت به روش برگ چینی موجب حصول کیفیت و عملکرد بالاتری نسبت به روش برداشت به صورت بوته چینی میگردد. برداشت بوته چینی در زمانی انجام میگردد که برگهای میانی رسید باشد. کمترین محصول در چین اول و بیشترین محصول در چین سوم برداشت میشود. مقدار متوسط محصول برگ در مورد توتونهای غربی 1500-1800kg /h در هکتار و در توتونهای شرقی 800-1200 kg /h است.
منبع:کتاب زراعت گیاهان صنعتی
تالیف:مهندس احمد افکاری
ناشر:دانشگاه آزاد واحد کلیبر
گردآورنده:
محمد تمیمی