juju_memar
عضو جدید
روز جمعه از خانه تا باشگاه انقلاب را رانندگی کردم. خلوتی خیابان ها باعث شد تا فرصت کنم با دقت بیشتری اطرافم را ببینم. تقریبن تمام مسیرم بسیار زیبا بود. فضاسازی هایی که شهرداری تهران کرده و می کند انصافن کیفیت زندگی در تهران را بالا برده. حواسم آن قدر پرت شد که یک خروجی را رد کردم و با این حال از این که ناچار شدم زمان بیشتری را در راه باشم خوش حال بودم.
یکی از چیزهایی که برای ایرانی ها در سفر به کشورهای پیشرفته تر همیشه حسرت برانگیز بوده همین زیبایی و جذابیت بصری محیطی ست که فکر کنم هیچ وقت در ایران دغدغه ی جدی نبوده. همیشه چیزهای مهم تری در ذهن تصمیم گیرنده ها وجود داشته که فکر کنند حالا چرا باید میلیون ها یا میلیاردها تومان را خرج جایی کنند که هیچ بازده مستقیم یا ملموسی (از نظر آنان) ندارد.
بعید می دانم امکان داشته باشد که کسی بتواند از محدوده ی پل های فجر (بین میرداماد و رسالت) در بزرگراه مدرس عبور کند و محو و سرخوش زیبایی و دار و درخت و حتا هوای متفاوت آن محدوده نشود. واقعن انگار که دو کیلومتر از یک بزرگراه خشن و پر ترافیک، ناگهان از وسط بهشت عبور می کند. شاید برای محیط پرتنش و دیوانه پرور تهران، هیچ آرام بخشی فوری تر و موثرتر و پیوسته تر از این بهشت های کوچک و پراکنده وجود نداشته باشد.
واقعن حرکات شهرداری تهران در زیباسازی، متفاوت و جسورانه است. با وجود این که شاید خیلی از کارها با سلیقه ی فردی مخاطب خاص نخواند، اما معتقدم برآیند کارشان در تاریخ این کشور خارق العاده است. از نقاشی کردن کیلومترها خانه و کارگاه کثیف و زشت در حاشیه ی بزرگراه ها گرفته تا جدول بندی کردن، سبز کردن و رویاندن هر نوع گیاهی در متر-متر خرابه ها و نخاله گاه های اطراف مسیرهای عبوری.
در پشت این دقت در آرایش، چنان تفکر زیرساختی بی سابقه ای در شهرداری تهران در جریان است که آدم نمی تواند ببیند و ذوق زده نشود. از هر منطقه ای که عبور می کنی می بینی جایی را حصار کشیده اند، کانکس گذاشته اند، مخازن سیمان رو به آسمان علم شده اند و کارگاهی برای مترو، تونل یا پل در حال کار است.
صرف نظر از هرنوع تفکر و سابقه ی سیاسی یا مذهبی و صرف نظر از همه ی نقطه ضعف های فردی، من برای تفکر مدیریتی و توان اجرایی شهردار تهران احترام عمیقی قائلم. این کشور اگر مهد آزادی دنیا هم می شد، شاید تهران فعلی مشکل می توانست مدیری با این همه قابلیت به خود ببیند، مدیری بسیار بلند نظر و با تفکراتی پیش رو و شیوه ی مدیریت علمی که شاخ و شانه کشی رسمی همه ی این سال های دولت هم نتوانست در زیر و رو کردن تهران ناکامش کند.
قالیباف مرد بزرگی ست در ذهن من.
پ.ن: اگر در تهران زندگی می کنید و از سامانه ی 137 استفاده نمی کنید، هم به خودتان ظلم کرده اید، هم به شهرتان و هم به الف بای حقوق شهروندی. کاش خودمان را موظف بدانیم برای تک تک چاله هایی که می بینیم، دریچه هایی که کنده شده، زباله هایی که جمع نشده، زشتی هایی که زیبا نشده، با 137 تماس بگیریم. شهرمان، جایی که در آن زندگی می کنیم، بی شک جای بهتری خواهد شد.
یکی از چیزهایی که برای ایرانی ها در سفر به کشورهای پیشرفته تر همیشه حسرت برانگیز بوده همین زیبایی و جذابیت بصری محیطی ست که فکر کنم هیچ وقت در ایران دغدغه ی جدی نبوده. همیشه چیزهای مهم تری در ذهن تصمیم گیرنده ها وجود داشته که فکر کنند حالا چرا باید میلیون ها یا میلیاردها تومان را خرج جایی کنند که هیچ بازده مستقیم یا ملموسی (از نظر آنان) ندارد.
بعید می دانم امکان داشته باشد که کسی بتواند از محدوده ی پل های فجر (بین میرداماد و رسالت) در بزرگراه مدرس عبور کند و محو و سرخوش زیبایی و دار و درخت و حتا هوای متفاوت آن محدوده نشود. واقعن انگار که دو کیلومتر از یک بزرگراه خشن و پر ترافیک، ناگهان از وسط بهشت عبور می کند. شاید برای محیط پرتنش و دیوانه پرور تهران، هیچ آرام بخشی فوری تر و موثرتر و پیوسته تر از این بهشت های کوچک و پراکنده وجود نداشته باشد.
واقعن حرکات شهرداری تهران در زیباسازی، متفاوت و جسورانه است. با وجود این که شاید خیلی از کارها با سلیقه ی فردی مخاطب خاص نخواند، اما معتقدم برآیند کارشان در تاریخ این کشور خارق العاده است. از نقاشی کردن کیلومترها خانه و کارگاه کثیف و زشت در حاشیه ی بزرگراه ها گرفته تا جدول بندی کردن، سبز کردن و رویاندن هر نوع گیاهی در متر-متر خرابه ها و نخاله گاه های اطراف مسیرهای عبوری.
در پشت این دقت در آرایش، چنان تفکر زیرساختی بی سابقه ای در شهرداری تهران در جریان است که آدم نمی تواند ببیند و ذوق زده نشود. از هر منطقه ای که عبور می کنی می بینی جایی را حصار کشیده اند، کانکس گذاشته اند، مخازن سیمان رو به آسمان علم شده اند و کارگاهی برای مترو، تونل یا پل در حال کار است.
صرف نظر از هرنوع تفکر و سابقه ی سیاسی یا مذهبی و صرف نظر از همه ی نقطه ضعف های فردی، من برای تفکر مدیریتی و توان اجرایی شهردار تهران احترام عمیقی قائلم. این کشور اگر مهد آزادی دنیا هم می شد، شاید تهران فعلی مشکل می توانست مدیری با این همه قابلیت به خود ببیند، مدیری بسیار بلند نظر و با تفکراتی پیش رو و شیوه ی مدیریت علمی که شاخ و شانه کشی رسمی همه ی این سال های دولت هم نتوانست در زیر و رو کردن تهران ناکامش کند.
قالیباف مرد بزرگی ست در ذهن من.
پ.ن: اگر در تهران زندگی می کنید و از سامانه ی 137 استفاده نمی کنید، هم به خودتان ظلم کرده اید، هم به شهرتان و هم به الف بای حقوق شهروندی. کاش خودمان را موظف بدانیم برای تک تک چاله هایی که می بینیم، دریچه هایی که کنده شده، زباله هایی که جمع نشده، زشتی هایی که زیبا نشده، با 137 تماس بگیریم. شهرمان، جایی که در آن زندگی می کنیم، بی شک جای بهتری خواهد شد.
