يك ضرب المثل چيني ميگه:
تو بخاران پشت من تا من بخارانم پشت تو
دقيقا بر عكس اين ضرب المثل در ايران ميگه:
كس نخارد پشت من جز ناخن انگشت من
همين اختلاف بين دو ضرب المثل فوق به تنهايي نشان دهنده اوج اختلاف بين ديدگاه ما و چيني ها نسبت به مسئله كار گروهي و همكاري در انجام كارها است.
و شايد به همين دليل فرهنگي است كه ما ايرانيان در انجام كارهاي گروهي و حتي برخی ورزشهاي گروهي مثل فوتبال اينقدر نا موفق هستيم.
به نظر شما مطلب ديگري از اين دو ضرب المثل ميتوان برداشت كرد؟