وقتي دلتنگم، جهان، زنداني ميشود...
وفتي دلتنگم، اتاقم، قفسي ميشود...
وقتي دلتنگم، شنيدن صدايت، شوق پرواز را در بالهايي بيرمق بيدار ميكند؛
چه تقلاي اميدواركندهاي....
همواره، بيش از آنكه عشق ميورزم،دلتنگ ميشوم....
سراغت را ميگيرم مهربان...
وفتي دلتنگم، اتاقم، قفسي ميشود...
وقتي دلتنگم، شنيدن صدايت، شوق پرواز را در بالهايي بيرمق بيدار ميكند؛
چه تقلاي اميدواركندهاي....
همواره، بيش از آنكه عشق ميورزم،دلتنگ ميشوم....
سراغت را ميگيرم مهربان...