انتخابات و دروغی که ما را از زندان جامعه آزاد کرد
به گفته دکتر شریعتی انسان و شخصیت وجودی وی محبوس چهار زندان است. زندان طبیعت ، زندان تاریخ ، زندان جامعه و زندان خویشتن . رهایی از هر یک از این چهار زندان (به تعبیری چهار جبر) با آگاهی پیدا کردن از قوانین آنها میسر می باشد.انسان همان قدر که بوسیله علم بتواند بر قوانین طبیعت مسلط و آگاه باشد، می تواند بر آن غلبه کند و به جای آنکه خود اسیر طبیعت باشد ، طبیعت را تحت سلطه خود در آورد. به میزانی که تاریخ را بشناسد می تواند مسیر آن را عوض کند ، به میزانی که جامعه خویش را می شناسد و به روابط و قوانین اجتماعی علم پیدا می کند می تواند بر جامعه مسلط شود و به میزانی که بر خود آگاهی داشته باشد و به خودآگاهی رسیده باشد می تواند از خود، انسانی خودساخته بسازد. تا جایی که آدمی بتواند در رهایی از این چهار زندان توفیق یابد ، می تواند در ساختن ماهیت وجودی خویش و تبدیل آن به انسان سهیم باشد و مانع از ساخته شدن شخصیتش تحت جبر طبیعت و تاریخ و جامعه و جبر خویشتن شود.
نسلی از جامعه ما که متولد پس از انقلاب 1357 می باشد و نسل جوان امروز را تشکیل می دهد ، همگی به دنیا آمده و بزرگ شده در یک جامعه مذهبی می باشند و بخشی از شخصیت وجودی شان تحت تاثیر جبر اجتماع، دارای رویکردهای مذهبی می باشد. فردی که در این جامعه بزرگ شده است از ابتدای کودکی در معرض انواع تبلیغات مذهب از طریق سران نظام ، رسانه های جمعی ،کتاب های درسی، معلمان مدرسه و . . . قرار می گیرد و جبرا قسمتی از شخصیتش رنگ و لعاب دینی و مذهبی به خود می گیرد و به نوعی باور القا شده در این زمینه می رسد. یقینا اینگونه باور القایی بسیار تفاوت دارد با باور قلبی و ایمانی که نسبت به بسیاری از مسائل دینی و مذهبی در ذهن فرد وجود دارد .اما چون حصول چنین یقین قلبی بسیار دشوار می باشد میزان این باور ها و یقین های قلبی بسیار کمتر از نوع القا شده می باشد. به عنوان مثال فرد قلبا به خداوند ایمان پیدا می کند و به عبادت روی می آورد و به علت ایمان خود یقین دارد که عملش عمل صحیحی است. اما همین فرد ممکن است رفتار مذهبی دیگری را نه به خاطر باور قلبی بلکه به علت تبلیغات انجام شده، درست بپندارد و به آن روی بیاورد .البته چه بسا در آینده مشخص شود که این دسته از رفتار هایش نه تنها عمل مفیدی نبوده بلکه فقط در جهت تامین منافع فرد مبلغ قرار داشته است.
انتخابات انجام شده اخیر و تقلب گستره صورت گرفته در آن اولین پیامی را که بیان می دارد، دروغ گفتن حاکمان جامعه است. از سوی دیگر بر کسی پوشیده نیست که فارغ از هر گونه تعلقات مذهبی ،دروغ اخلاقا عملی نکوهیده می باشد و در دین اسلامی که حاکمان جامعه ما در طول این 30 سال تبلیغ می کرده اند دروغ در میان گناهان بالاترین رده ها را برای خود دارد . حال فردی از نسل جوان امروز را در نظر بگیرید که بسیاری از رفتار های مذهبی خود را تحت تبلیغات این حاکمان و متاثر از همان باور القایی انجام می داده است و اکنون می بیند که مبلغان ناپسند بودن دروغ ، چگونه خود به جماعتی میلیونی دروغ می گویند و از دروغ خود دفاع هم می کنند !!! اینگونه برملا شدن دست این حاکمان ، باعث آگاهی این فرد نسبت به جامعه خود و مناسبات آن می شود و عامل این می شود که وی به مغرضانه بودن این تبلیغات و به دنبال آن نادرست بودن بسیاری از رفتار های خود (که متاثر از همین تبلیغات بوده است) پی ببرد .نتیجه آن می شود که بخشی از شخصیت فرد که تحت تاثیر تبلیغات مذهبی و نا آگاهانه شکل گرفته بود به یکباره پاک شده و من بعد وی هیچ رفتار مذهبی از خود بروز نمی دهد مگر آنکه به آن ایمان پیدا کرده باشد .کم کم فرد به سمتی از رفتار های مذهبی که همراه با اخلاص و ایمان است ، سوق پیدا می کند. در این هنگام است که با آگاهی که نسبت به جامعه خود به دست آورده است خود را از جبر جامعه بیرون کشیده و مانع از این می شود که جامعه پیرامونش و حاکمان آن ، وی را به هر سو که خود می پسندند ، بکشانند .
این انتخابات و رویداد های پس از آن دست کم این فایده را با خود به همراه داشت که نسل جوان امروز را به میزانی از آگاهی نسبت به جامعه خویش رساند و عاملی برای رهایی این نسل از زندان جامعه خویش گردید .حال می توان خشنود بود که این نسل در آینده ای نه چندان دور با رهایی از جبر جامعه ، خود سازنده جامعه خویش باشند.
به گفته دکتر شریعتی انسان و شخصیت وجودی وی محبوس چهار زندان است. زندان طبیعت ، زندان تاریخ ، زندان جامعه و زندان خویشتن . رهایی از هر یک از این چهار زندان (به تعبیری چهار جبر) با آگاهی پیدا کردن از قوانین آنها میسر می باشد.انسان همان قدر که بوسیله علم بتواند بر قوانین طبیعت مسلط و آگاه باشد، می تواند بر آن غلبه کند و به جای آنکه خود اسیر طبیعت باشد ، طبیعت را تحت سلطه خود در آورد. به میزانی که تاریخ را بشناسد می تواند مسیر آن را عوض کند ، به میزانی که جامعه خویش را می شناسد و به روابط و قوانین اجتماعی علم پیدا می کند می تواند بر جامعه مسلط شود و به میزانی که بر خود آگاهی داشته باشد و به خودآگاهی رسیده باشد می تواند از خود، انسانی خودساخته بسازد. تا جایی که آدمی بتواند در رهایی از این چهار زندان توفیق یابد ، می تواند در ساختن ماهیت وجودی خویش و تبدیل آن به انسان سهیم باشد و مانع از ساخته شدن شخصیتش تحت جبر طبیعت و تاریخ و جامعه و جبر خویشتن شود.
نسلی از جامعه ما که متولد پس از انقلاب 1357 می باشد و نسل جوان امروز را تشکیل می دهد ، همگی به دنیا آمده و بزرگ شده در یک جامعه مذهبی می باشند و بخشی از شخصیت وجودی شان تحت تاثیر جبر اجتماع، دارای رویکردهای مذهبی می باشد. فردی که در این جامعه بزرگ شده است از ابتدای کودکی در معرض انواع تبلیغات مذهب از طریق سران نظام ، رسانه های جمعی ،کتاب های درسی، معلمان مدرسه و . . . قرار می گیرد و جبرا قسمتی از شخصیتش رنگ و لعاب دینی و مذهبی به خود می گیرد و به نوعی باور القا شده در این زمینه می رسد. یقینا اینگونه باور القایی بسیار تفاوت دارد با باور قلبی و ایمانی که نسبت به بسیاری از مسائل دینی و مذهبی در ذهن فرد وجود دارد .اما چون حصول چنین یقین قلبی بسیار دشوار می باشد میزان این باور ها و یقین های قلبی بسیار کمتر از نوع القا شده می باشد. به عنوان مثال فرد قلبا به خداوند ایمان پیدا می کند و به عبادت روی می آورد و به علت ایمان خود یقین دارد که عملش عمل صحیحی است. اما همین فرد ممکن است رفتار مذهبی دیگری را نه به خاطر باور قلبی بلکه به علت تبلیغات انجام شده، درست بپندارد و به آن روی بیاورد .البته چه بسا در آینده مشخص شود که این دسته از رفتار هایش نه تنها عمل مفیدی نبوده بلکه فقط در جهت تامین منافع فرد مبلغ قرار داشته است.
انتخابات انجام شده اخیر و تقلب گستره صورت گرفته در آن اولین پیامی را که بیان می دارد، دروغ گفتن حاکمان جامعه است. از سوی دیگر بر کسی پوشیده نیست که فارغ از هر گونه تعلقات مذهبی ،دروغ اخلاقا عملی نکوهیده می باشد و در دین اسلامی که حاکمان جامعه ما در طول این 30 سال تبلیغ می کرده اند دروغ در میان گناهان بالاترین رده ها را برای خود دارد . حال فردی از نسل جوان امروز را در نظر بگیرید که بسیاری از رفتار های مذهبی خود را تحت تبلیغات این حاکمان و متاثر از همان باور القایی انجام می داده است و اکنون می بیند که مبلغان ناپسند بودن دروغ ، چگونه خود به جماعتی میلیونی دروغ می گویند و از دروغ خود دفاع هم می کنند !!! اینگونه برملا شدن دست این حاکمان ، باعث آگاهی این فرد نسبت به جامعه خود و مناسبات آن می شود و عامل این می شود که وی به مغرضانه بودن این تبلیغات و به دنبال آن نادرست بودن بسیاری از رفتار های خود (که متاثر از همین تبلیغات بوده است) پی ببرد .نتیجه آن می شود که بخشی از شخصیت فرد که تحت تاثیر تبلیغات مذهبی و نا آگاهانه شکل گرفته بود به یکباره پاک شده و من بعد وی هیچ رفتار مذهبی از خود بروز نمی دهد مگر آنکه به آن ایمان پیدا کرده باشد .کم کم فرد به سمتی از رفتار های مذهبی که همراه با اخلاص و ایمان است ، سوق پیدا می کند. در این هنگام است که با آگاهی که نسبت به جامعه خود به دست آورده است خود را از جبر جامعه بیرون کشیده و مانع از این می شود که جامعه پیرامونش و حاکمان آن ، وی را به هر سو که خود می پسندند ، بکشانند .
این انتخابات و رویداد های پس از آن دست کم این فایده را با خود به همراه داشت که نسل جوان امروز را به میزانی از آگاهی نسبت به جامعه خویش رساند و عاملی برای رهایی این نسل از زندان جامعه خویش گردید .حال می توان خشنود بود که این نسل در آینده ای نه چندان دور با رهایی از جبر جامعه ، خود سازنده جامعه خویش باشند.
بحثهای منطقی اول تاپیک شده بود و جواب داده شده بود که ازش زمان زیادی هم میگذشت! پستهایی انتهایی فقط و فقط توهین بود!پس کسی که میخواست جواب بگیره گرفته نیازی به باقی موندن تاپیکی توهین امیز نبود!
