سلام خوبید ؟ممنون از مطالبتون من ی سری مطالب راجب پرورش سنتی بوقلمون و بیماریهاش می خوام خیلی واجبه باید کلاس ترویجی برگذار کنم هنوز هیچ مطلبی جمع نکردم د روز وقت دارم میتونید واسم بفرستید ممنون میشم borna_1390@yahoo.com منتظر پیامتون هستم مرسی.
[پرورش و نگهداری طیور] بوقلمون
- شروع کننده موضوع hamid_a
- تاریخ شروع
رامین قاسم نتاج
اخراجی موقت
نگهداري بوقلمون در سنين جوجگي، يكي از مشكل ترين مراحل پرورش بوقلمون است. بوقلمون هاي جوان نيز در مقابل عوامل بيماري‌زا كاملاً حساسند از اين رو بايد توجه فراواني به آنها مبذول داشت. امروزه در اغلب كشورها، بوقلمون را بصورت تجارتي و به تعداد زيادي نگه داري ميكنند وتعداد معدودي از شركتهاي اصلاح نژادي ، سويه هاي تجارتي مخصوص به خود را ارائه ميدهند كه از ضريب تبديل و قدرت رشد بسيار بهتري نسبت به ديگر نژادها برخوردارند.
نگهداري بوقلمون در سنين جوجگي، يكي از مشكل ترين مراحل پرورش بوقلمون است. بوقلمون هاي جوان نيز در مقابل عوامل بيماري‌زا كاملاً حساسند از اين رو بايد توجه فراواني به آنها مبذول داشت.
امروزه در اغلب كشورها، بوقلمون را بصورت تجارتي و به تعداد زيادي نگه داري ميكنند وتعداد معدودي از شركتهاي اصلاح نژادي، سويه هاي تجارتي مخصوص به خود را ارائه ميدهند كه از ضريب تبديل و قدرت رشد بسيار بهتري نسبت به ديگر نژادها برخوردارند.
در طريقه پرورش به صورت صنعتي، بايد با تحت نظر گرفتن شرايط محيطي تمامي نيازهاي بوقلمون را در نظر گرفت تا با تنظيم حرارت، تهويه، بهداشت و بالاخره جايگاه حداكثر نتيجه مطلوب حائز شود.
دماي مورد نياز
دما در هفته هاي مختلف بايد به قرار زير باشد:
در شروع دوره پرورش و در سيستم آشيانه گرم (گرمايش در كل سالن) دماي آشيانه را در حدود 34 الي 36 درجه سانتي گراد تامين كنيد و اين دما را در اواخر هفته اول به 32 درجه سانتيگراد برسانيد.
سپس دماي آشيانه را در هفته دوم 29 ، هفته سوم 26 ، در هفته چهارم 24 (در تمام اين مدت حرارت سالن نبايد از 24 درجه سانتي گراد كمتر گردد)، هفته پنجم 21 درجه سانتي گراد و از هفته ششم تا پايان دوره دماي 18درجه سانتي گراد را حفظ نماييد.
در مورد تامين دماي مورد نياز نژاد هاي صنعتي، حتماً از راهنماي پرورش آن نژاد استفاده نماييد. در روزهاي اول جوجه ها نبايد از منبع حرارتي دور شوند چون ممكن است سرما بخورند. اگر از دستگاه مادر مصنوعي استفاده ميشود بايد دور دستگاه مادر حصاري كشيد تا از آن دور نشوند و يا اگر از هيتر استفاده ميشود بايد تمامي سالن حرارت يكنواخت و مناسب داشته باشد.
تهويه و رطوبت
براي رشد معمولي جوجه بوقلمون هواي تازه و تميز ضرورت دارد. با استفاده از پنجره هاي تهويه‌اي و همچنين هواكشهاي برقي ميتوان تهويه را كنترل كرده كه البته تهويه نبايد سبب سرد شدن سالن گردد.
هنگام ورود به سالن ميتوان وضعيت تهويه را بخوبي تشخيص داد، زيرا وجود هرگونه بوي نامناسب دليل عدم و نقص تهويه است. تهويه نامناسب از طرفي سبب كم كردن رطوبت مي شود.
وجود رطوبت در داخل سالن نيز يكي از نشانه هاي نقص تهويه است. سالن نگهداري جوجه ها هميشه نبايد خشك نگهداري شود و اگر خشكي هوا بيش از حد لازم باشد رشد پرها كم شده و وضعيت پرها نامناسب مي گردد.
بهداشت و بهسازي
جلوگيري و پيش‌گيري از بيماري مستلزم رعايت اصول بهسازي و بهداشت است. از اينرو بايد لانه و همچنين وسايل را قبل از ورود و پايان هر دوره به خوبي شست و ضد عفوني نمود.
فضاي لازم
فضايي كه بايد در اختيار جوجه بوقلمون باشد:
در هفته اول 30 جوجه در هر متر مربع، در هفته 2-4 تعداد 20 جوجه، در هفته 5 -6 تعداد 10 جوجه، در هفته 7 -8 تعداد 8 جوجه، در هفته 9-12 تعداد 5 عدد و در هفته 13-20 تعداد 2-3 بوقلمون در هر متر مربع.
وسايل نگهداري جوجه بوقلمون
وسايلي كه براي پرورش و نگهداري جوجه بوقلمون به كار ميرود تقريباً شبيه به آن چيزي است كه در پرورش جوجه هاي مرغ به كار مي رود.
استفاده از نور براي پرورش بوقلمون
در 48 ساعت اول بايد در تمام مدت شبانه روز از روشنايي در سالن نگهداري جوجه بوقلمونها استفاده كرد. بعد از اينكه جوجه بوقلمونها به خوردن و آشاميدن عادت كردند بايد به مرور نور را كم كرد به طوري كه در سن 2 هفتگي به حداقل مقدار روشنايي رساند.
معمولاً مقدار 13- 14 ساعت نور در شبانه روز براي بوقلمونها از سن 2 هفتگي به بعد كافي است. شدت نور نيز مهم است معمولاً در 48 ساعت اول بايد از نور شديد‌تر و سپس از نور ضعيف‌تر استفاده نمود.
طبق آزمايشي كه در انگليس انجام شده، نور قرمز و سبز هر دو اثر خوبي از نظر رشد نسبت به نور سفيد در بوقلمونها دارند. ولي وقتي كه شدت انوار مذكور به اندازه شدت نور سفيد است اختلافي از نظر ميزان رشد در بوقلمونها ديده نشده است، از اينرو به نظر ميرسد مسئله شدت نور مهمتر از رنگ آن است.
بوقلمونها نيز مانند مرغها در نور آبي قادر به ديدن نيستند از اينرو هنگام گرفتن آنها ميتوان از نور آبي استفاده كرد. به هر حال استفاده از نور آبي، به مدت 24 ساعت اثر بدي بر بوقلمون دارد.
طرز استفاده كردن از نور در پرورش بوقلمون ها بستگي به نژاد و طرز نگهداري و بالاخره سن فرستادن آنها به كشتارگاه دارد ولي از نظر راهنمايي از نور ميتوان به طريقه زير استفاده كرد:
0-6 هفتگي: در 48 ساعت اول به طور دائمي از نور استفاده ميشود، سپس ميزان روشنايي را به مرور به 14 الي 18 ساعت ميرسانند (كم كردن نور بايد به طور آهسته وتدريجي صورت گيرد).
6-22 هفتگي: از 14 ساعت نور باشدت كم استفاده ميشود.
22-30 هفتگي: مدت روشنايي نور را به 10-12 ساعت ميرسانند.
پرورش جوجه بوقلمون ها
براي نگهداري از جوجه بوقلمون بايد عمليات زير انجام داد:
قبل از ورود جوجه ها بايد تمام وسايل نگهداري لانه را شستشو و ضد عفوني كرد و سپس وسايل پرورش به دقت چيده شوند. ماشين مادر را گرم و يا هيتر را روشن كرد و تهويه را در وضع مناسبي قرار داد.
از ريختن جوجه ها تعداد بيش از حد استاندارد در هر متر مربع بايد خودداري كرد. به مسئله تغذيه جوجه بوقلمون ها نيز بايد در روزهاي اول توجه فراواني نمود.
در روش پرورش در روي بستر حتماً بايد از بستر مناسب استفاده كرد. در روزهاي اول بايد بستر را با پارچه و يا كاغذ پوشاند تا جوجه بوقلمون ها از مواد بستر نخورند (البته برخي ها از جعبه هايي كه براي حمل و نقل جوجه ها استفاده مي شود نيز استفاده مي كنند ولي اين امر از نظر بهداشتي به هيچ وجه توصيه نمي شود).
هنگامي كه جوجه ها طرز غذا خوردن را ياد گرفتند ميتوان كاغذ ها را برداشت. در بعضي از سالن هاي پيشرفته پرورش بوقلمون از كف هاي توري يا نرده اي (Wire or Slat Floor) نيز استفاده ميكنند. اين كف ها بسيار بهداشتي است ولي گران تمام مي شود و جوجه بوقلمونها نيز نميتوانند براحتي روي آنها راه بروند و اغلب ممكن است دچار ناراحتي و ضعف پا و پنجه گردند.
جوجه بوقلمونها برعكس جوجه مرغها خوردن و آشاميدن را به خودي خود ياد نمي گيرند. ازاينرو بايد به آنها آموخت. آموختن طرز آشاميدن و خوردن يكي از اشكالات پرورش بوقلمون است.
براي اينكه جوجه بوقلمون ها را به خوردن ترغيب كنند، مقداری از جو خرد شده، مقداری از شير و برخي از تخم مرغ پخته و خرد شده و يا غذاي سبز استفاده ميكنند.
برخي از توليد كنندگان تعدادي جوجه بوقلمون مسن را بين جوجه بوقلمون هاي يكروزه رها ميكنند تا توسط آنها خوردن و آشاميدن را فراگيرند (كه البته اين روش به خاطر ريسك بالاي ابتلا به بيماري در جوجه ها امروزه منسوخ شده است و فقط در شرايط روستايي گاهي از آن استفاده ميكنند).
به طور كلي بوقلمون ها نسبت به مرغ ها، بسيار كودن هستند به نحوي كه در نگهداري بوقلمون به طور طبيعي، اين پرنده همانند مرغ مادر بخوبي از جوجه هاي خود مراقبت نميكند، اغلب جوجه هاي خود را تلف ميكند و يا در مقابل پرندگان ديگر از جوجه هاي خود دفاع نمي كند.
همچنين اگر در روي تخم خوابيده باشد ممكن است چند روز بدون غذا بخوابد و اگراو را بزور جهت خوردن خوراك از روي تخم بلند كنند ممكن است پس از سير شدن فراموش كند كه بايد دوباره در روي تخم ها بخوابد از اين جهت ممكن است با اندك غفلت، تخم ها خراب شوند (البته در محيط روستايي و غيرصنعتي).
جوجه بوقلمون نيز بسيار كم هوش و بي استعداد است و از اين رو يكي از اشكالات اوليه پرورش بوقلمون عدم فراگرفتن طرز غذا خوردن و آشاميدن است.
بايد در روزهاي اول نهايت دقت و توجه و حوصله را نمود تا جوجه ها طرز خوردن و آشاميدن را فرا بگيرند وگرنه در طي روزهاي اول شاهد تلفات بسيار بالايي خواهيم بود. در پرورش جوجه بوقلمونها بايد دقت نمود كه قسمت پرورش تا مرز امكان داراي گوشه يا زاويه نباشد چون ممكن است كه با جمع شدن جوجه ها در يك گوشه روي هم شاهد تلفات ناشي از خفگي در آنها باشيم.
پس بهتر است قسمت پرورش ما حالت بيضي مانند داشته باشد. بوقلمون ها معمولا در بين 20 - 28 هفتگي به سن بلوغ ميرسند كه البته اين امر بستگي به نوع، سويه و بالاخره جنس دارد. معمولاً نژادهاي سبك كمي زود تر از نژادهاي سنگين به سن بلوغ ميرسند.
فصل جوجه كشي و همچنين طرز نگهداري نيز كم و بيش در تسريع يا تاخير بلوغ اثر دارد. مسئله تشخيص رسيدن به سن بلوغ بسيار مهم است زيرا وقتي كه پرنده به سن بلوغ ميرسد گوشت از نظر كيفيت به حداكثر مرغوبيت خود مي رسد و بعد از آن با چربي گرفتن بدن از كيفيت آن كاسته مي شود. امروزه سعي مي شود كه بوقلمون ها را از نظر بلوغ زودرس كنند به اين معني كه زودتر به سن بلوغ برسند.
به اين ترتيب تاريخ فرستادن بوقلمون ها به كشتارگاه به جلو خواهد افتاد. در ايران معمولاً بوقلمون هاي ماده را در 16 هفتگي به بازار مي فرستند زيرا پس از آن ديگر رشد نميكند ولي بوقلمون نر را تا 26 هفتگي نگاه ميدارند.
وزن زنده بوقلمون هاي ماده 5/7 -8 kg و وزن نرها در حدود kg 12-13 است (كه البته اين مقادير براي نژادهاي مختلف متفاوت است و اين اعداد فقط به صورت ميانگين ذكر شده اند).
ضريب تبديل غذايي بوقلمون ها نسبت به سن پرورش متفاوت بوده و در نژادهاي صنعتي مدرن معمولاً 5/2 الي 5/3 است يعني به افزايش سن نگهداري اين ميزان افزايش يافته و به ازاي هر 5/2 الي 5/3 كيلوگرم غذاي مصرفي 1 كيلوگرم وزن زنده به دست مي‌آيد. امروزه موسسات اصلاح نژادي توانسته‌اند اين مقدار را با روش هاي اصلاحي بهبود بخشند.
رامین قاسم نتاج
اخراجی موقت
[/h]
با اينكه تابستان گرم براي گردش و تفريح دلپذير است ولي براي صنعت پرورش بوقلمون ناخوشايند مي باشد در اين حالت ميزان رشد و توليد تخم عمدتا به خاطر افزايش كرچي كاهش مي يابد. كه يك اثر كاهشي نامتناسب در توليد گوشت سينه بوقلمون دارد. بايد از خود پرسيد كه چه چيز مي تواند اين اثرات زيان آور را كاهش دهد؟
براي حل اين مشكل معمولا عاقلانه به نظر مي رسد كه به علت اصلي اين مسئله برگرديم. اولين موضوع در مورد پرورش بوقلمون اين است كه آنها بتوانند زنده بمانند و اين بدان معني است كه درجه حرارت بدن آنها بايستي در شرايط متغير محيطي ثابت بماند. درجه حرارت نرمال بدن بوقلمونها 41 تا 41/2 درجه سانتي گراد مي باشد. هضم غذا, فرايند رشد و فعاليت در بوقلمون ايجاد حرارت مي كند كه دفع اين حرارت بايستي از طريق تشعشع حرارتي و انتقال صورت گيرد و وقتي لازم باشد بوقلمون مي تواند با له له زدن (نفس نفس زدن) ميزان اتلاف حرارتي را به طريقه خنك شدن تبخيري افزايش دهد.
بازده يا كارآيي دفع حرارت بستگي به درجه حرارت محيط و حركت هواي اطراف پرنده دارد اتلاف حرارتي از طريق تشعشع توسط تراكم گله تحت تاثير قرار مي گيرد و هر چقدر پرندگان نزديك به يكديگر باشند تشعشع حرارتي يكديگر را بيشتر جذب مي كنند بنابراين فاكتورهاي مديريتي بر روي اثرات درجه حرارت محيطي خيلي موثر مي باشند. با گردش هواي اطراف, حرارت بدن بوقلمون دفع مي شود بطوريكه مي تواند درجه حرارت بدنش را بصورت ثابت حفظ كند گردش هواي اطراف پرنده عامل مهمي در كاهش استرس گرمايي است بنابراين ونتيلاتورهاي (هواكشهاي) با سرعت بالا ترجيح داده مي شوند براي همين منظور هواكشهاي مدور كه باعث جريان هواي بالاي سر پرندگان مي شوند مفيد مي باشند.
در روزهاي بسيار گرم بوقلمونها در مسير جريان هواي ناشي از اين هواكشها قرار مي گيرند و سرشان را در داخل هواي پرجريان قرار مي دهند. جريان هواي حاصل از هواكشهاي مدور تعبيه شده مي تواند بطور دقيق برآورد شود بشرطي كه آنها در سالنهاي پرورشي نصب شده باشند همچنين احتمال مي رود كه سرمايه گذاري جهت پرورش تجاري ارزشمند باشد بويژه اگر پرندگان سنگين وزن را پرورش دهيم.
بطور نظري كاهش درجه حرارت آب قابل دسترس پرندگان داراي مزاياي زيادي است اگرچه مدارك كمتري در مورد اين موضوع وجود دارد. ممكن است كه اين مسئله با آب نوشيدني خنك حل شود ولي در اين حال امكان دارد روشهايي براي جلوگيري از افزايش دماي آب در آب و هواي گرم وجود داشته باشد. بخاطر مكان قرار گرفتن لوله هاي آب, اگر آب قابل دسترس پرندگان گرم باشد يك اثر منفي در توانايي پرندگان براي خنك كردن خودشان خواهد گذاشت. ممكن است دليلي براي عايق كردن لوله هاي آب مصرفي و مخزن آب وجود داشته باشد. كار كردن با ماده هاي تخمگذار (تخمي) مزاياي بالقوه آب خنك را آشكار مي سازد.
جدول 1 : عملكرد جوجه هاي تخمي در دماي 33 درجه سانتي گراد با آب آشاميدني گرم و خنك
2درجه سانتی گراد | 33 درجه سانتی گراد | عملکرد |
75/8 | 63/8 | روز / پرنده / غذا (g ) |
93 | 81 | توليد تخم (درصد) |
هدف عوامل گزارش شده فوق اين است كه بوقلمونها غذاي بيشتري را بدون اصلاح درجه حرارت بدنشان مصرف كنند. بوقلمونها نمي توانند تخم يا گوشت توليد كنند مگر اينكه مواد مغذي مصرف كنند. همچنين متخصصان تغذيه نقش مهمي در كاهش اثرات زيان آور ناشي از درجه حرارت تابستان دارند در درجه حرارت بالاتر بوقلمون به انرژي كمتري جهت ثابت نگهداشتن درجه حرارت بدنش نياز دارد بنابراين نسبت مواد مغذي ضروري بايستي كمتر باشد وقتي كه آب و هوا گرم است بوقلمون بخاطر جلوگيري از ايجاد حرارت دروني بدن فعاليت كمتري مي كند بنابراين زمان بيشتري را براي خوردن و ايستادن صرف نخواهد كرد.
مواد مغذي بايد در زمان كمتري مصرف شود اين حالت مي تواند با افزايش درصد مواد مغذي در جيره حاصل گردد بنابراين بهترين روش جهت كاهش نسبت مواد مغذي به انرژي, كاهش مقدار انرژي قابل متابوليسم نمي باشد بلكه افزايش مقادير ساير مواد مغذي است اين امر باعث افزايش هزينه هر تن ماده غذايي و كاهش ضريب تبديل غذا مي شود و لي در حفظ ميزان رشد و عدم كاهش تعداد تخم موثر خواهد بود. به شرطي كه براي پرورش دهنده عملي باشد. روش ديگر موجود متخصصان تغذيه كاهش مقدار درجه حرارت حاصل از جيره است كه توسط بوقلمون مورد هضم قرار مي گيرداين روش با موارد زير حاصل مي شود:
1- افزايش ميزان انرژي حاصل از چربيها يا روغنها نسبت به كربوهيدراتها
2- كاهش ميزان اجزاي جيره كه فيبر بالايي دارند
3- كاهش مقادير اضافي نيتروژن دفعي حاصل از درصد كل پروتئين, در حاليكه مقادير اسيدهاي آمينه ضروري در حد تعادل باشد
همچنين احتمال مي رود كه در درجه حرارت بالا اثرات متقابل ما بين اسيدهاي آمينه افزايش يابد نمونه هايي از اين مورد در نتايج حاصل از آزمايشات
But گزارش شده است در اين آزمايش نتايج حاصل از درجه حرارت هاي 15 و 25 با دو برنامه غذايي مقايسه شدند. يكي از برنامه هاي غذايي توسط But پيشنهاد گرديد و برنامه ديگر شامل سطوح لايزين و متيونين مختلف بود كه با افزودن 10 درصدي منبع سنتتيك اين اجزاء همراه بود.
به نظر مي رسد كه از سن 0 تا 68 روزگي پاسخ رشد يكساني در هر دو برنامه دمايي با افزودن اسيدهاي آمينه حاصل ميگردد. اما از 68 تا 134 روزگي اثرات متقابل محسوسي ما بين مواد مغذي نسبت به درجه حرارت بالا مشاهده ميگردد.
جدول 2 : اثرات دما بر روي اسيدهاي آمينه از 68 تا 134 روزگي
به نظر مي رسد كه از سن 0 تا 68 روزگي پاسخ رشد يكساني در هر دو برنامه دمايي با افزودن اسيدهاي آمينه حاصل ميگردد. اما از 68 تا 134 روزگي اثرات متقابل محسوسي ما بين مواد مغذي نسبت به درجه حرارت بالا مشاهده ميگردد.
جدول 2 : اثرات دما بر روي اسيدهاي آمينه از 68 تا 134 روزگي
FCR | افزايش وزن (g ) | جیره | دما |
3/397 | 11344 | AA بالا | 15 درجه سانتی گراد |
3/400 | 11259 | AA عادي | |
3/489 | 9928 | AA بالا | 25 درجه سانتی کراد |
3/332 | 10851 | AA عادي |
*لايزين و متيونين به نسبت 10% افزايش يافته است
در نتيجه افزودن اسيدآمينه در درجه حرارت بالا يك كاهش محسوسي در رشد وجود دارد كه اين حالت در درجه حرارت پايين مشاهده نمي گردد و علت آن هنوز معلوم نشده است اما احتمال مي رود كه يك اثر معكوسي ما بين اين دو اسيدآمينه وجود داشته باشد. همانگونه كه نسبت آرژنين به لايزين در حيوانات متاثر از درجه حرارت مي باشد اين نسبت هم مورد ترديد ميباشد كه تحقيقات بيشتري را مي طلبد ضمنا BUT پيشنهاد كرد در سنين بالا بايستي مقدار آرژنين حداقل 15% بيشتر از مقدار لايزين باشد.
همانند كاهش مصرف غذا در درجه حرارت بالا مصرف ويتامين ها و مواد معدني نيز كاهش مي يابد معمولا مقادير آنها در حد كافي است ولي منطقي به نظر مي رسد كه در مخلوط كردن ويتامين و مواد معدني مقدار يكي از آنها به اندازه 20 تا 30 درصد افزايش يابد. بوقلمونها مي توانند ويتامين C را خودشان توليد كنند بنابراين افزودن آن در جيره لازم نيست با اين وجود توانايي پرندگان در توليد ويتامين C در اثر استرسهايي نظير درجه حرارتهاي بالا كاهش مي يابد به همين دليل افزودن ويتامين C به جيره بوقلمونها در آب و هواي گرم مفيد مي باشد. متاسفانه ويتامين C با پليت كردن خوراك از بين مي رود ولي امروزه يك ويتامين C مقاوم به حرارت توليد مي شود اگر اين ويتامين در جيره قابل استفاده نباشد افزودن آن به آب آشاميدني بوقلمون ممكن است مطلوب باشد.
همچنين متخصصان تغذيه مي توانند در كيفيت پليت هاي توليدي و انتخاب اجزاي آن موثر واقع شوند حداقل 15% گندم در جيره پيشنهاد مي گردد چربي يا روغن هاي افزوده شده به جيره نبايستي به اندازه اي زياد باشد كه آسياب قادر به تهيه پليتهاي خوبي نباشد. كيفيت پليت هميشه مهم مي باشد اما اين موضوع در آب و هواي گرم بسيار مهمتر است چرا كه زمان ممكن براي تغذيه مقدار غذاي مصرفي بسيار كم مي باشد.
با بروز اولين استرس اگر بوقلمون قادر به از دست دادن گرماي بدن بخاطر درجه حرارت بالاي محيطي نباشد هيچ متخصص تغذيه اي قادر به تحريك رشد يا توليد تخم در بوقلمون نخواهد بود بنابراين بهترين موقع براي دريافت غذاي كافي سردترين زمان از روز مي باشد و احتمالا اين زمان قبل از طلوع آفتاب است بنابراين بهتر است كه مكمل ها به جاي شب, قبل از طلوع آفتاب به جيره اضافه شوند.
ام البنين پيراهري - قربان الياسي
در نتيجه افزودن اسيدآمينه در درجه حرارت بالا يك كاهش محسوسي در رشد وجود دارد كه اين حالت در درجه حرارت پايين مشاهده نمي گردد و علت آن هنوز معلوم نشده است اما احتمال مي رود كه يك اثر معكوسي ما بين اين دو اسيدآمينه وجود داشته باشد. همانگونه كه نسبت آرژنين به لايزين در حيوانات متاثر از درجه حرارت مي باشد اين نسبت هم مورد ترديد ميباشد كه تحقيقات بيشتري را مي طلبد ضمنا BUT پيشنهاد كرد در سنين بالا بايستي مقدار آرژنين حداقل 15% بيشتر از مقدار لايزين باشد.
همانند كاهش مصرف غذا در درجه حرارت بالا مصرف ويتامين ها و مواد معدني نيز كاهش مي يابد معمولا مقادير آنها در حد كافي است ولي منطقي به نظر مي رسد كه در مخلوط كردن ويتامين و مواد معدني مقدار يكي از آنها به اندازه 20 تا 30 درصد افزايش يابد. بوقلمونها مي توانند ويتامين C را خودشان توليد كنند بنابراين افزودن آن در جيره لازم نيست با اين وجود توانايي پرندگان در توليد ويتامين C در اثر استرسهايي نظير درجه حرارتهاي بالا كاهش مي يابد به همين دليل افزودن ويتامين C به جيره بوقلمونها در آب و هواي گرم مفيد مي باشد. متاسفانه ويتامين C با پليت كردن خوراك از بين مي رود ولي امروزه يك ويتامين C مقاوم به حرارت توليد مي شود اگر اين ويتامين در جيره قابل استفاده نباشد افزودن آن به آب آشاميدني بوقلمون ممكن است مطلوب باشد.
همچنين متخصصان تغذيه مي توانند در كيفيت پليت هاي توليدي و انتخاب اجزاي آن موثر واقع شوند حداقل 15% گندم در جيره پيشنهاد مي گردد چربي يا روغن هاي افزوده شده به جيره نبايستي به اندازه اي زياد باشد كه آسياب قادر به تهيه پليتهاي خوبي نباشد. كيفيت پليت هميشه مهم مي باشد اما اين موضوع در آب و هواي گرم بسيار مهمتر است چرا كه زمان ممكن براي تغذيه مقدار غذاي مصرفي بسيار كم مي باشد.
با بروز اولين استرس اگر بوقلمون قادر به از دست دادن گرماي بدن بخاطر درجه حرارت بالاي محيطي نباشد هيچ متخصص تغذيه اي قادر به تحريك رشد يا توليد تخم در بوقلمون نخواهد بود بنابراين بهترين موقع براي دريافت غذاي كافي سردترين زمان از روز مي باشد و احتمالا اين زمان قبل از طلوع آفتاب است بنابراين بهتر است كه مكمل ها به جاي شب, قبل از طلوع آفتاب به جيره اضافه شوند.
ام البنين پيراهري - قربان الياسي
رامین قاسم نتاج
اخراجی موقت
نکاتی در مورد پرورش بوقلمون
نگهداري بوقلمون در سنين جوجگي ، يكي از مشكلترين مراحل پرورش بوقلمون است. بوقلمون هاي جوان نيز در مقابل عوامل بيماري‌زا كاملاً حساسند از اينرو بايد توجه فراواني به آنها مبذول داشت. امروزه در اغلب كشورها ، بوقلمون را بصورت تجارتي و به تعداد زيادي نگه داري ميكنند و تعداد معدودي از شركتهاي اصلاح نژادي، سويه هاي تجارتي مخصوص به خود را ارائه ميدهند كه از ضريب تبديل و قدرت رشد بسيار بهتري نسبت به ديگر نژادها برخوردارند. در طريقه پرورش به صورت صنعتي، بايد با تحت نظر گرفتن شرايط محيطي تمامي نيازهاي بوقلمون را در نظر گرفت تا با تنظيم حرارت، تهويه، بهداشت و بالاخره جايگاه حداكثر نتيجه مطلوب حائز شود .
دماي مورد نياز
دما در هفته هاي مختلف بايد به قرار زير باشد :
در شروع دوره پرورش و در سيستم آشيانه گرم (گرمايش در كل سالن) دماي آشيانه را در حدود 34 الي 36 درجه سانتي گراد تامين كنيد و اين دما را در اواخر هفته اول به 32 درجه سانتيگراد برسانيد ، سپس دماي آشيانه را در هفته دوم 29 ، هفته سوم 26 ، در هفته چهارم 24 (در تمام اين مدت حرارت سالن نبايد از 24 درجه سانتي گراد كمتر گردد) ، هفته پنجم 21 درجه سانتي گراد و از هفته ششم تا پايان دوره دماي 18درجه سانتي گراد را حفظ نماييد. در مورد تامين دماي مورد نياز نژاد هاي صنعتي، حتماً از راهنماي پرورش آن نژاد استفاده نماييد .
در روزهاي اول جوجه ها نبايد از منبع حرارتي دور شوند چون ممكن است سرما بخورند. اگر از دستگاه مادر مصنوعي استفاده ميشود بايد دور دستگاه مادر حصاري كشيد تا از آن دور نشوند و يا اگر از هيتر استفاده ميشود بايد تمامي سالن حرارت يكنواخت و مناسب داشته باشد .
تهويه و رطوبت
براي رشد معمولي جوجه بوقلمون هواي تازه و تميز ضرورت دارد. با استفاده از پنجره هاي تهويه‌اي و همچنين هواكشهاي برقي ميتوان تهويه را كنترل كرده كه البته تهويه نبايد سبب سرد شدن سالن گردد . هنگام ورود به سالن ميتوان وضعيت تهويه را بخوبي تشخيص داد، زيرا وجود هرگونه بوي نامناسب دليل عدم و نقص تهويه است. تهويه نامناسب از طرفي سبب كم كردن رطوبت مي شود. وجود رطوبت در داخل سالن نيز يكي از نشانه هاي نقص تهويه است. سالن نگهداري جوجه ها هميشه بايد خشك نگهداري شود و اگر خشكي هوا بيش از حد لازم باشد رشد پرها كم شده و وضعيت پرها نامناسب مي گردد .
بهينه كردن عملكرد بوقلمون در تابستان:
با اينكه تابستان گرم براي گردش و تفريح دلپذير است ولي براي صنعت پرورش بوقلمون ناخوشايند مي باشد در اين حالت ميزان رشد و توليد تخم عمدتا به خاطر افزايش كرچي كاهش مي يابد. كه يك اثر كاهشي نامتناسب در توليد گوشت سينه بوقلمون دارد. بايد از خود پرسيد كه چه چيز مي تواند اين اثرات زيان آور را كاهش دهد؟
براي حل اين مشكل معمولا عاقلانه به نظر مي رسد كه به علت اصلي اين مسئله برگرديم. اولين موضوع در مورد پرورش بوقلمون اين است كه آنها بتوانند زنده بمانند و اين بدان معني است كه درجه حرارت بدن آنها بايستي در شرايط متغير محيطي ثابت بماند. درجه حرارت نرمال بدن بوقلمونها 41 تا 41/2 درجه سانتي گراد مي باشد. هضم غذا, فرايند رشد و فعاليت در بوقلمون ايجاد حرارت مي كند كه دفع اين حرارت بايستي از طريق تشعشع حرارتي و انتقال صورت گيرد و وقتي لازم باشد بوقلمون مي تواند با له له زدن (نفس نفس زدن) ميزان اتلاف حرارتي را به طريقه خنك شدن تبخيري افزايش دهد.
بازده يا كارآيي دفع حرارت بستگي به درجه حرارت محيط و حركت هواي اطراف پرنده دارد اتلاف حرارتي از طريق تشعشع توسط تراكم گله تحت تاثير قرار مي گيرد و هر چقدر پرندگان نزديك به يكديگر باشند تشعشع حرارتي يكديگر را بيشتر جذب مي كنند بنابراين فاكتورهاي مديريتي بر روي اثرات درجه حرارت محيطي خيلي موثر مي باشند. با گردش هواي اطراف, حرارت بدن بوقلمون دفع مي شود بطوريكه مي تواند درجه حرارت بدنش را بصورت ثابت حفظ كند گردش هواي اطراف پرنده عامل مهمي در كاهش استرس گرمايي است بنابراين ونتيلاتورهاي (هواكشهاي) با سرعت بالا ترجيح داده مي شوند براي همين منظور هواكشهاي مدور كه باعث جريان هواي بالاي سر پرندگان مي شوند مفيد مي باشند.
تغذیه بوقلمونها:
اصول کلی تغذیه بوقلمونها مشابه تغذیه مرغان بوده تفاوتهای اصلی به سطوح پروتئین مورد نیاز و اهمیت ویتامینهای بیوتین و پیریدوکسین در جیره بوقلمون مربوط می باشد .
تغذیه جوجه بوقلمونها : جوجه بوقلمونها ( poults ) را باید سریعا پس از سر از تخم درآوردن به اب و غذا رساند . وقتی تغذیه و اب دادن تاخیری 36 ساعته داشته باشد، جوجه بوقلمونها به سختی غذاخوردن را یاد میگیرند و شاید تغذیه اجباری برای شروع به غذا خوردن انها نیاز باشد به غذایی که جوجه بوقلمونها در ابتدا مصرف مینماید،جیره استار تر گویند . پروتئین این جیره باید در حدود 28% باشد . جیره استار تر را جیره آغازگر یا شروع کننده نیز میگویند که تنها تا سن یک هفتگی استفاده میشود . این جیره حاوی بیشترین سطوح انتی بیوتیک ها، ویتامین ها، اسیدهای امینه و انرژی میباشد . جیره شروع کننده بخصوص در زمانی که جوجه بوقلمون تحت شرایط استرس قرار دارد بسیار مورد نیاز است . از سن 4 تا 8 هفتگی، درصد پروتئین جیره 26% و سطح انرژی باید بالاتر باشد .
سودآوري صنعت پرورش بوقلمون
نخستين بار بوقلمون در مكزيك توسط جهانگردان اروپايي مشاهده شد. آن ها اين پرنده را با خود به اروپا بردند. پس از آن در ايتاليا، فرانسه و انگلستان بوقلمون پرورش داده شد. با كشف آمريكا مهاجران به خوبي با اين پرنده و مزه آن آشنايي داشتند بنابراين به سرعت پرورش و مصرف بوقلمون در آمريكا گسترش يافت به طوري كه هم اكنون ايالات متحده و اتحاديه اروپا به ترتيب اولين و دومين توليدكننده و نيز مصرف كننده گوشت بوقلمون در دنيا هستند.
در ايران نيز تا پيش از دوره صفويه بوقلمون يافت نمي شد و اولين بار ارامنه اي كه براي تجارت از ايران به اروپا رفتند، بوقلمون اهلي را با خود به ايران آوردند و آن را به شاه عباس تقديم كردند و بعد به دستور شاه، تخم بوقلمون در خانه هاي ارامنه تقسيم شد تا آن ها به پرورش اين پرنده بپردازند.
امروزه با گذشت سال ها با پيشرفت علوم ژنتيك، تغذيه و مديريت و تاثير آن ها بر پرورش بوقلمون سبب شد تا پرورش بوقلمون از حالت سنتي خارج شده و نوع جديدي از بوقلمون هاي صنعتي به وجود آيد كه گوشت آن حاوي پروتيين زياد و چربي و كلسترول كم تري است.
افزايش 25درصدي مصرف گوشت بوقلمون
مصرف گوشت بوقلمون در كشور ما نسبت به سال گذشته 20 تا 25 درصد رشد يافته است.
در حال حاضر بوقلمون از كشور كانادا و انگلستان به صورت جوجه يك روزه به كشور ما وارد مي شود به طوري كه هر جوجه يكروزه 130 گرمي با قيمتي بين 3000 تا 3500 تومان در اختيار پرورش دهندگان اين پرنده قرار مي گيرد.جوجه هاي بوقلمون ايراني نسبت به نوع كانادايي آن داراي ضعف هاي نژادي هستند. در پاهاي اكثر_ جوجه بوقلمون هاي ايراني بعد از چند روز زخم هاي عفوني مشاهده مي شود، از اين رو نگهداري آن ها در مقايسه با جوجه هاي يكروزه كانادايي چندان مقرون به صرفه نخواهد بود.
به طور كلي بوقلمون ها از دو نژاد برنز آمريكاي شمالي و سفيد هلندي تشكيل مي شوند كه در حال حاضر بوقلمون هاي نژاد برنز وحشي بيش تر با مقاصد تجاري توليد مي شوند كه از علت هاي اصلي آن مي توان به سينه پرگوشت و پهن اين نمونه اشاره كرد. وزن متوسط بوقلمون در سنين بلوغ در نژاد درشت جثه نر حدود 10 تا 18 كيلوگرم و ماده اين نژاد بين هشت تا 16 كيلوگرم و در نژادهاي ريز جثه نر حدود هشت كيلوگرم و ماده حدود پنج كيلوگرم است.
تبديل تخم به جوجه در بوقلمون 28 روز طول می کشد و وزن يك بوقلمون گوشتي ظرف مدت يك هفته به دو برابر مي رسد و در سن چهار هفتگي 40 بار سنگين تر از روز اول مي شود و در طول دوره پرورش 14 تا 18 هفتگي به وزن مطلوب جهت كشتار مي رسد.
فضاي موردنياز براي پرورش و نگهداري 10 بوقلمون دوماهه يك مترمربع می باشد و براي هر 10 بوقلمون سه ماهه دو مترمربع و از چهارماهگي به بعد 5/2 متر مربع بايد در نظر گرفته شود.
40 درصد گوشت بوقلمون قرمز و 60 درصد آن گوشت سفيد است و به طور كلي از هر بوقلمون آماده براي كشتار 65 درصد گوشت به دست مي آيد.
علاوه بر گوشت بوقلمون كه از ارزش غذايي بالايي برخوردار است، چرم خام حاصل از پاهاي اين پرنده نيز براي تيكه دوزي روي انواع كيف و كفش مورداستفاده قرار مي گيرد.
نيازهاي تغذيه اي بوقلمون برحسب سن متغير است. همچنان كه سن اين پرنده افزوده مي شود نيازهاي پروتييني، ويتاميني و مواد معدني بدن اين حيوان كاهش مي يابد و بر نيازهاي آن به مواد انرژي زا افزوده مي شود.
پرورش بوقلمون از جمله فعاليت هايي است كه تجربه، آگاهي و دانش بالايي را طلب مي كند و فعاليت در اين زمينه براي افراد آگاه و با تجربه قطعاً سودآور خواهد بود.
بوقلمون در طبقه بندی حیوانات از خانواده مله اگرینه ( melegrine )و جنس مله اگریس ( meleagrinae ) میباشد در این جنس سه گونه وجود دارد که عبارتند از مکزیکی آمریکایی و هندو راسی دو گونه اول اجداد بوقلمون های فعلی بوده ولی گونه سوم هنوز به صورت وحشی باقیمانده است .
بوقلمون از کشور مکزیک به تمام جهان راه یافته در حالی که از نام آن اینگونه به نظر میرسد که منشا آن کشور ترکیه ( turkey ) است .
بوقلمون پرنده ایست که دارای جثه ای نسبتا درشت میباشد . بطور معمول وزن متوسط این پرنده در سنین بلوغ در نژاد درشت جثه نر حدود 10 تا 14 کیلوگرم و ماده این نژاد بین 7 تا 8 کیلوگرم و در نژادهای ریز جثه نر حدود 8 کیلوگرم و ماده حدود 5 کیلوگرم است . چنانکه ملاحظه میشود وزن جنس ماده در هر دو نژاد بمقدار قابل ملاحظه ای کمتر از نرهای همان نژاد است و شکل جنس ماده نیز ظریف تر و باریک تر از پرنده نر است .
سر حیوان نسبت به جثه ، در مقام مقایسه با سایر پرندگان ، کمتر از متوسط است و پوشیده از پوستی چین و کرکدار میباشد . در عقب سوراخ های بینی در جنس نر زائده ای گوشتی شکل وجود دارد که در حال عادی قریب به 5سانتی متر و در مواقع تظاهرات و تمایلات جنسی به 10 سانتی متر میرسد . معتقدند که این زائده و سایر زوائد ریز و درشت گوشتی که در قسمت های بدون پر یا کم پر حیوان وجود دارد نوعی وسیله حسی و مظهر واکنشهای حسی حیوان است . زیر گردن بوقلمون نیز پرده ای گوشتی شبیه به غبغب مشاهده میشود . پوست پشت سر حیوان از جمله زائده بزرگ در مواقع ابراز تمایلات حسی بخصوص جنسی، رنگهای مختلف به خود میگیرد ولی در حالت عادی قرمز گلی رنگ است .
در روی سینه بوقلمون ها دسته ای موی سخت وجود دارد که رشته های آن مانند سیم های فولادی نازک به نظر میرسد . این موها در سنین 2 تا 3 سالگی بدین شکل ظاهر میشوند . در جنس نر پرهای دم به علت داشتن عضلات نسبتا قوی میتواند بصورت چتر ( بخصوص در مواقع ابراز تمایلات جنسی ) درآید که بوقلمون نیز مانند طاووس از این نظر شهرت دارد .
ویژگیهای ژنتیکی بوقلمون صنعتی
تخم بوقلمون به رنگ قهوهای مایل به زرد با لکه های قهوه ای و بزرگتر از تخم مرغ میباشد . دوره انکو باسیون تخم ( تبدیل تخم به جوجه ) در بوقلمون 28 روز است . وزن یک بوقلمون گوشتی ظرف مدت یک هفته به دوبرابر میرسد و در سن 4 هفتگی 40 بار سنگین تر از روز اول است هر جوجه بوقلمون نر گوشتی 40 کیلوگرم غذا میخورد تا به وزن 16 کیلو گرم برسد امروزه بکار گیری روشهای مدرن پرورش بوقلمون گوشتی زمان بهره دهی و ضریب تبدیل غذایی را در آنها کاهش داده است بوقلمون های ماده را معمولا تا سن 14 هفتگی و رسیدن به وزن 5/7 کیلو گرم پرورش میدهند . در حالیکه بوقلمون های نر تا سن 20 هفتگی و رسیدن به وزن 16 کیلوگرم نگه داشته میشوند .
بوقلمون ماده معمولا به صورت لاشه کامل به فروش میرسد در حالیکه بوقلمون های نر اغلب به صورت فراورده های گوشتی نظیر سوسیس ، کالباس ، ژامبون ، همبرگر و .... نیز عرضه میگردد یک بوقلمون ماده 5/7 کیلویی حدود 60% گوشت سفید ( عمدتا در قسمت سینه ) و 40 % گوشت قرمز دارد . هر دو لاشه نر و ماده بصورت قطعات کوچکتر بسته بندی شده ، تازه یا منجمد تهیه و توزیع میگردند .
آشیانه برای بوقلمون:
مساحت کف آشیانه:
تا 8 هفتگی برای هر 10جوجه بوقلمون یک متر مربع کافی است . از هشت هفتگی تا دوازده هفتگی برای هر 10 جوجه بوقلمون 2 متر مربع و از دوازده هفتگی تا شانزده هفتگی برای هر 10 بوقلمون جوان 5/2 متر مربع باید در نظر گرفته شود . برای بوقلمون های جوان ( نروماده ) در حال رشد در محیط محدود هر بوقلمون 4/0متر مربع لازم است . اگر افراد گله تماما نر باشند برای هر بوقلمون 5/0 متر مربع و چنانچه تماما ماده باشند برای هر بوقلمون 3/0 متر مربع کافی خواهد بود . برای بوقلمون های سبک وزن و بوقلمون هایی که در سیستم بسته ( با شرایط تحت کنترل ) پرورش میشوند مساحت کف لانه باید چیزی کمتر از ارقام بالا باشد .
نور رسانی:
در دو هفته اول زندگی نور باید بقدر کفایت در آشیانه وجود داشته باشد تا جوجه ها غذا و آب را ببینند و دچار عدم تغذیه نشوند . 10 الی15 شمع چراغ باید شبانه روز روشن باشد ، بدین معنی که لامپ های 200 واتی با فواصلی حدود 3متر مستقر شوند . یک چراغ 5/7 تا15 واتی باید در داخل و زیر هر دستگاه مادر قرار داده شود . پس از دو هفته اول در آشیانه های پنجره دار شب ها لامپ های نیم شمعی کافی خواهد بود . نورهای ضعیف در این سن از ترس ، روی هم ریختن و اضطراب جلوگیری میکند .
وسایل دان خوری :
از سه هفتگی تا عرضه به بازار باید دان خوری های بزرگ برای بوقلمون های جوان تهیه نمود ، بطوری که عمق دانخوری 10 سانتی متر و طول دانخوری 7 الی 8 سانتی متر برای هر قطعه بوقلمون باشد . از دانخوری لوله ای آویزان نیز میتوان استفاده نمود . در سیستم دانخوری لوله ای برای اینکه میزان طول متناسب آن چیست قطر دانخوری را در 43/4 ضرب میکنیم . اگر دانخوری آنقدر عریض ساخته شده باشد که جوجه ها از هر دو طرف دانخوری بتوانند استفاده کنند ، در این صورت طول واقعی دانخوری دو برابر طول ظاهری آن باید به شمار آید . بدین ترتیب یک متر از این نوع دانخوری دو متر محسوب خواهد شد .
آبخوری :
آب آشامیدنی جوجه بوقلمون ها را میتوان هم با آبخوری های شیشه ای و هم با آبخوری های اتو ماتیک تامین نمود . از روز اول تا سه هفتگی ، هر یکصد قطعه بوقلمون باید به سه آبخوری 5 تا 10 لیتری چشمه ای دسترسی داشته باشند . از سه هفتگی تا عرضه به بازار برای هر یکصد قطعه بوقلمون دو آبخوری چشمه ای 15 تا 20 لیتری لازم است . برای هر یکصد قطعه بوقلمون جوان باید 10 سانتی متر آبخوری اتوماتیک در نظر گرفت . تغییر در کیفی و کمی آبخوری و دانخوری باید بسیار تدریجی باشد ، بطوری که بوقلمون را از خوردن آب و دان نسازد .
یکی از مهمترین توصیه هائی که باید به پرورش دهندگان بوقلمون بشود انتخاب غذای مناسب میباشد . برای پرورش بوقلمون دو برنامه غذایی اساسی باید در نظر گرفته شود . یکی غذای تمام آردی و دیگری غذای دانه ای که بدان یک مکمل پروتئینی افزوده شده باشد . نیازهای تغذیه ای بوقلمون بر حسب سن متغیر است . همچنانکه بر سن بوقلمون افزوده میشود نیازهای پروتئینی ، ویتامینی و مواد معدنی بدن این حیوان کاهش میابد و بر نیازهای آن به مواد انرژی زا افزوده میشود .
مواد غیر قابل حلی مانند سنگ ریزه ( خارا یا گرا نیت ) باید در سنین 8 تا 10 هفتگی به غذای بوقلمون افزوده شود . وقتی بوقلمون ها با غذاهای دانه ای و یا در چراگاه و گردشگاه تغذیه میکنند باید حتما به غذای آنها سنگ ریزه افزوده شود تا بتوانند از آن برای خرد کردن مواد دانه ای و فیبری غذا استفاده کنند .
توصیه ها و برنامه های متعددی برای تغذیه بوقلمون ارائه شده است . یکی از ساده ترین و عملی ترین توصیه ها بمنظور تهیه فرمول غذائی برای بوقلمون دانی با 28% پروتئین برای جوجه بوقلمون ها ( پیش دانه ) ، 21 % پروتئین برای بوقلمون های در حال رشد ( رشد دانه ) و 16 درصد پروتئین برای بوقلمون های بالغ میباشد .
در اغلب موارد، بخصوص در مناطقی که بیماری کوکسیدیوز ( اسهال خونی ) در طیور دیده شده باشد ، دان بوقلمون باید حتما حاوی یک ماده مقابله کننده با کوکسیدیوز باشد . همچنین وجود یک ماده پیشگیری کننده بیماری سیاه سر نیز در غذای بوقلمون ضروری است .
غذا و آب باید همیشه در دانخوری و آبخوری وجود داشته باشد . غذای غیر نرم یعنی با ذرات درشت ( pellet ) را ، میتوان پس از هفته چهارم زندگی برای جوجه بوقلمون در نظر گرفت .
غذای جوجه بوقلمون ها ( استار تر ) ، یعنی پیش دانه را میتوان از موسسات تولید کننده دان خرید و یا برابر فرمول های موجود خود تهیه نمود . همچنین میتوان کنستانتره خریداری و با موادی نظیر کنجاله سویا ، ذرت آسیاب شده و مشابه آنها مخلوط نمود و دان مناسبی ساخت .
غذای جوجه بوقلمون های در حال رشد ( رشد دانه ) را از سن هشت هفتگی تا عرضه به بازار باید در اختیار بوقلمون های جوان قرار داد . این جیره در حقیقت پلت های نرمی است که به دانه های خرد شده اضافه میشود . کنستانتره مخصوص را نیز میتوان با دانه های آسیاب شده یا آرد سویا ذرت آسیاب شده به نسبتی که کارخانه سازنده کنستانتره توصیه میکند مخلوط نمود و در اختیار بوقلمون قرار داد .
پروتئین موجود در آرد سویای پوست کنده برای بوقلمون های بالغ بسیار قابل هضم است ولی مواد هیدرو کربنه موجود در ان چندان قابل جذب نیست .
نگهداري بوقلمون در سنين جوجگي ، يكي از مشكلترين مراحل پرورش بوقلمون است. بوقلمون هاي جوان نيز در مقابل عوامل بيماري‌زا كاملاً حساسند از اينرو بايد توجه فراواني به آنها مبذول داشت. امروزه در اغلب كشورها ، بوقلمون را بصورت تجارتي و به تعداد زيادي نگه داري ميكنند و تعداد معدودي از شركتهاي اصلاح نژادي، سويه هاي تجارتي مخصوص به خود را ارائه ميدهند كه از ضريب تبديل و قدرت رشد بسيار بهتري نسبت به ديگر نژادها برخوردارند. در طريقه پرورش به صورت صنعتي، بايد با تحت نظر گرفتن شرايط محيطي تمامي نيازهاي بوقلمون را در نظر گرفت تا با تنظيم حرارت، تهويه، بهداشت و بالاخره جايگاه حداكثر نتيجه مطلوب حائز شود .
دماي مورد نياز
دما در هفته هاي مختلف بايد به قرار زير باشد :
در شروع دوره پرورش و در سيستم آشيانه گرم (گرمايش در كل سالن) دماي آشيانه را در حدود 34 الي 36 درجه سانتي گراد تامين كنيد و اين دما را در اواخر هفته اول به 32 درجه سانتيگراد برسانيد ، سپس دماي آشيانه را در هفته دوم 29 ، هفته سوم 26 ، در هفته چهارم 24 (در تمام اين مدت حرارت سالن نبايد از 24 درجه سانتي گراد كمتر گردد) ، هفته پنجم 21 درجه سانتي گراد و از هفته ششم تا پايان دوره دماي 18درجه سانتي گراد را حفظ نماييد. در مورد تامين دماي مورد نياز نژاد هاي صنعتي، حتماً از راهنماي پرورش آن نژاد استفاده نماييد .
در روزهاي اول جوجه ها نبايد از منبع حرارتي دور شوند چون ممكن است سرما بخورند. اگر از دستگاه مادر مصنوعي استفاده ميشود بايد دور دستگاه مادر حصاري كشيد تا از آن دور نشوند و يا اگر از هيتر استفاده ميشود بايد تمامي سالن حرارت يكنواخت و مناسب داشته باشد .
تهويه و رطوبت
براي رشد معمولي جوجه بوقلمون هواي تازه و تميز ضرورت دارد. با استفاده از پنجره هاي تهويه‌اي و همچنين هواكشهاي برقي ميتوان تهويه را كنترل كرده كه البته تهويه نبايد سبب سرد شدن سالن گردد . هنگام ورود به سالن ميتوان وضعيت تهويه را بخوبي تشخيص داد، زيرا وجود هرگونه بوي نامناسب دليل عدم و نقص تهويه است. تهويه نامناسب از طرفي سبب كم كردن رطوبت مي شود. وجود رطوبت در داخل سالن نيز يكي از نشانه هاي نقص تهويه است. سالن نگهداري جوجه ها هميشه بايد خشك نگهداري شود و اگر خشكي هوا بيش از حد لازم باشد رشد پرها كم شده و وضعيت پرها نامناسب مي گردد .
بهينه كردن عملكرد بوقلمون در تابستان:
با اينكه تابستان گرم براي گردش و تفريح دلپذير است ولي براي صنعت پرورش بوقلمون ناخوشايند مي باشد در اين حالت ميزان رشد و توليد تخم عمدتا به خاطر افزايش كرچي كاهش مي يابد. كه يك اثر كاهشي نامتناسب در توليد گوشت سينه بوقلمون دارد. بايد از خود پرسيد كه چه چيز مي تواند اين اثرات زيان آور را كاهش دهد؟
براي حل اين مشكل معمولا عاقلانه به نظر مي رسد كه به علت اصلي اين مسئله برگرديم. اولين موضوع در مورد پرورش بوقلمون اين است كه آنها بتوانند زنده بمانند و اين بدان معني است كه درجه حرارت بدن آنها بايستي در شرايط متغير محيطي ثابت بماند. درجه حرارت نرمال بدن بوقلمونها 41 تا 41/2 درجه سانتي گراد مي باشد. هضم غذا, فرايند رشد و فعاليت در بوقلمون ايجاد حرارت مي كند كه دفع اين حرارت بايستي از طريق تشعشع حرارتي و انتقال صورت گيرد و وقتي لازم باشد بوقلمون مي تواند با له له زدن (نفس نفس زدن) ميزان اتلاف حرارتي را به طريقه خنك شدن تبخيري افزايش دهد.
بازده يا كارآيي دفع حرارت بستگي به درجه حرارت محيط و حركت هواي اطراف پرنده دارد اتلاف حرارتي از طريق تشعشع توسط تراكم گله تحت تاثير قرار مي گيرد و هر چقدر پرندگان نزديك به يكديگر باشند تشعشع حرارتي يكديگر را بيشتر جذب مي كنند بنابراين فاكتورهاي مديريتي بر روي اثرات درجه حرارت محيطي خيلي موثر مي باشند. با گردش هواي اطراف, حرارت بدن بوقلمون دفع مي شود بطوريكه مي تواند درجه حرارت بدنش را بصورت ثابت حفظ كند گردش هواي اطراف پرنده عامل مهمي در كاهش استرس گرمايي است بنابراين ونتيلاتورهاي (هواكشهاي) با سرعت بالا ترجيح داده مي شوند براي همين منظور هواكشهاي مدور كه باعث جريان هواي بالاي سر پرندگان مي شوند مفيد مي باشند.
تغذیه بوقلمونها:
اصول کلی تغذیه بوقلمونها مشابه تغذیه مرغان بوده تفاوتهای اصلی به سطوح پروتئین مورد نیاز و اهمیت ویتامینهای بیوتین و پیریدوکسین در جیره بوقلمون مربوط می باشد .
تغذیه جوجه بوقلمونها : جوجه بوقلمونها ( poults ) را باید سریعا پس از سر از تخم درآوردن به اب و غذا رساند . وقتی تغذیه و اب دادن تاخیری 36 ساعته داشته باشد، جوجه بوقلمونها به سختی غذاخوردن را یاد میگیرند و شاید تغذیه اجباری برای شروع به غذا خوردن انها نیاز باشد به غذایی که جوجه بوقلمونها در ابتدا مصرف مینماید،جیره استار تر گویند . پروتئین این جیره باید در حدود 28% باشد . جیره استار تر را جیره آغازگر یا شروع کننده نیز میگویند که تنها تا سن یک هفتگی استفاده میشود . این جیره حاوی بیشترین سطوح انتی بیوتیک ها، ویتامین ها، اسیدهای امینه و انرژی میباشد . جیره شروع کننده بخصوص در زمانی که جوجه بوقلمون تحت شرایط استرس قرار دارد بسیار مورد نیاز است . از سن 4 تا 8 هفتگی، درصد پروتئین جیره 26% و سطح انرژی باید بالاتر باشد .
سودآوري صنعت پرورش بوقلمون
نخستين بار بوقلمون در مكزيك توسط جهانگردان اروپايي مشاهده شد. آن ها اين پرنده را با خود به اروپا بردند. پس از آن در ايتاليا، فرانسه و انگلستان بوقلمون پرورش داده شد. با كشف آمريكا مهاجران به خوبي با اين پرنده و مزه آن آشنايي داشتند بنابراين به سرعت پرورش و مصرف بوقلمون در آمريكا گسترش يافت به طوري كه هم اكنون ايالات متحده و اتحاديه اروپا به ترتيب اولين و دومين توليدكننده و نيز مصرف كننده گوشت بوقلمون در دنيا هستند.
امروزه با گذشت سال ها با پيشرفت علوم ژنتيك، تغذيه و مديريت و تاثير آن ها بر پرورش بوقلمون سبب شد تا پرورش بوقلمون از حالت سنتي خارج شده و نوع جديدي از بوقلمون هاي صنعتي به وجود آيد كه گوشت آن حاوي پروتيين زياد و چربي و كلسترول كم تري است.
افزايش 25درصدي مصرف گوشت بوقلمون
مصرف گوشت بوقلمون در كشور ما نسبت به سال گذشته 20 تا 25 درصد رشد يافته است.
به طور كلي بوقلمون ها از دو نژاد برنز آمريكاي شمالي و سفيد هلندي تشكيل مي شوند كه در حال حاضر بوقلمون هاي نژاد برنز وحشي بيش تر با مقاصد تجاري توليد مي شوند كه از علت هاي اصلي آن مي توان به سينه پرگوشت و پهن اين نمونه اشاره كرد. وزن متوسط بوقلمون در سنين بلوغ در نژاد درشت جثه نر حدود 10 تا 18 كيلوگرم و ماده اين نژاد بين هشت تا 16 كيلوگرم و در نژادهاي ريز جثه نر حدود هشت كيلوگرم و ماده حدود پنج كيلوگرم است.
تبديل تخم به جوجه در بوقلمون 28 روز طول می کشد و وزن يك بوقلمون گوشتي ظرف مدت يك هفته به دو برابر مي رسد و در سن چهار هفتگي 40 بار سنگين تر از روز اول مي شود و در طول دوره پرورش 14 تا 18 هفتگي به وزن مطلوب جهت كشتار مي رسد.
فضاي موردنياز براي پرورش و نگهداري 10 بوقلمون دوماهه يك مترمربع می باشد و براي هر 10 بوقلمون سه ماهه دو مترمربع و از چهارماهگي به بعد 5/2 متر مربع بايد در نظر گرفته شود.
علاوه بر گوشت بوقلمون كه از ارزش غذايي بالايي برخوردار است، چرم خام حاصل از پاهاي اين پرنده نيز براي تيكه دوزي روي انواع كيف و كفش مورداستفاده قرار مي گيرد.
نيازهاي تغذيه اي بوقلمون برحسب سن متغير است. همچنان كه سن اين پرنده افزوده مي شود نيازهاي پروتييني، ويتاميني و مواد معدني بدن اين حيوان كاهش مي يابد و بر نيازهاي آن به مواد انرژي زا افزوده مي شود.
پرورش بوقلمون از جمله فعاليت هايي است كه تجربه، آگاهي و دانش بالايي را طلب مي كند و فعاليت در اين زمينه براي افراد آگاه و با تجربه قطعاً سودآور خواهد بود.
بوقلمون در طبقه بندی حیوانات از خانواده مله اگرینه ( melegrine )و جنس مله اگریس ( meleagrinae ) میباشد در این جنس سه گونه وجود دارد که عبارتند از مکزیکی آمریکایی و هندو راسی دو گونه اول اجداد بوقلمون های فعلی بوده ولی گونه سوم هنوز به صورت وحشی باقیمانده است .
بوقلمون از کشور مکزیک به تمام جهان راه یافته در حالی که از نام آن اینگونه به نظر میرسد که منشا آن کشور ترکیه ( turkey ) است .
بوقلمون پرنده ایست که دارای جثه ای نسبتا درشت میباشد . بطور معمول وزن متوسط این پرنده در سنین بلوغ در نژاد درشت جثه نر حدود 10 تا 14 کیلوگرم و ماده این نژاد بین 7 تا 8 کیلوگرم و در نژادهای ریز جثه نر حدود 8 کیلوگرم و ماده حدود 5 کیلوگرم است . چنانکه ملاحظه میشود وزن جنس ماده در هر دو نژاد بمقدار قابل ملاحظه ای کمتر از نرهای همان نژاد است و شکل جنس ماده نیز ظریف تر و باریک تر از پرنده نر است .
سر حیوان نسبت به جثه ، در مقام مقایسه با سایر پرندگان ، کمتر از متوسط است و پوشیده از پوستی چین و کرکدار میباشد . در عقب سوراخ های بینی در جنس نر زائده ای گوشتی شکل وجود دارد که در حال عادی قریب به 5سانتی متر و در مواقع تظاهرات و تمایلات جنسی به 10 سانتی متر میرسد . معتقدند که این زائده و سایر زوائد ریز و درشت گوشتی که در قسمت های بدون پر یا کم پر حیوان وجود دارد نوعی وسیله حسی و مظهر واکنشهای حسی حیوان است . زیر گردن بوقلمون نیز پرده ای گوشتی شبیه به غبغب مشاهده میشود . پوست پشت سر حیوان از جمله زائده بزرگ در مواقع ابراز تمایلات حسی بخصوص جنسی، رنگهای مختلف به خود میگیرد ولی در حالت عادی قرمز گلی رنگ است .
در روی سینه بوقلمون ها دسته ای موی سخت وجود دارد که رشته های آن مانند سیم های فولادی نازک به نظر میرسد . این موها در سنین 2 تا 3 سالگی بدین شکل ظاهر میشوند . در جنس نر پرهای دم به علت داشتن عضلات نسبتا قوی میتواند بصورت چتر ( بخصوص در مواقع ابراز تمایلات جنسی ) درآید که بوقلمون نیز مانند طاووس از این نظر شهرت دارد .
ویژگیهای ژنتیکی بوقلمون صنعتی
تخم بوقلمون به رنگ قهوهای مایل به زرد با لکه های قهوه ای و بزرگتر از تخم مرغ میباشد . دوره انکو باسیون تخم ( تبدیل تخم به جوجه ) در بوقلمون 28 روز است . وزن یک بوقلمون گوشتی ظرف مدت یک هفته به دوبرابر میرسد و در سن 4 هفتگی 40 بار سنگین تر از روز اول است هر جوجه بوقلمون نر گوشتی 40 کیلوگرم غذا میخورد تا به وزن 16 کیلو گرم برسد امروزه بکار گیری روشهای مدرن پرورش بوقلمون گوشتی زمان بهره دهی و ضریب تبدیل غذایی را در آنها کاهش داده است بوقلمون های ماده را معمولا تا سن 14 هفتگی و رسیدن به وزن 5/7 کیلو گرم پرورش میدهند . در حالیکه بوقلمون های نر تا سن 20 هفتگی و رسیدن به وزن 16 کیلوگرم نگه داشته میشوند .
بوقلمون ماده معمولا به صورت لاشه کامل به فروش میرسد در حالیکه بوقلمون های نر اغلب به صورت فراورده های گوشتی نظیر سوسیس ، کالباس ، ژامبون ، همبرگر و .... نیز عرضه میگردد یک بوقلمون ماده 5/7 کیلویی حدود 60% گوشت سفید ( عمدتا در قسمت سینه ) و 40 % گوشت قرمز دارد . هر دو لاشه نر و ماده بصورت قطعات کوچکتر بسته بندی شده ، تازه یا منجمد تهیه و توزیع میگردند .
آشیانه برای بوقلمون:
مساحت کف آشیانه:
تا 8 هفتگی برای هر 10جوجه بوقلمون یک متر مربع کافی است . از هشت هفتگی تا دوازده هفتگی برای هر 10 جوجه بوقلمون 2 متر مربع و از دوازده هفتگی تا شانزده هفتگی برای هر 10 بوقلمون جوان 5/2 متر مربع باید در نظر گرفته شود . برای بوقلمون های جوان ( نروماده ) در حال رشد در محیط محدود هر بوقلمون 4/0متر مربع لازم است . اگر افراد گله تماما نر باشند برای هر بوقلمون 5/0 متر مربع و چنانچه تماما ماده باشند برای هر بوقلمون 3/0 متر مربع کافی خواهد بود . برای بوقلمون های سبک وزن و بوقلمون هایی که در سیستم بسته ( با شرایط تحت کنترل ) پرورش میشوند مساحت کف لانه باید چیزی کمتر از ارقام بالا باشد .
نور رسانی:
در دو هفته اول زندگی نور باید بقدر کفایت در آشیانه وجود داشته باشد تا جوجه ها غذا و آب را ببینند و دچار عدم تغذیه نشوند . 10 الی15 شمع چراغ باید شبانه روز روشن باشد ، بدین معنی که لامپ های 200 واتی با فواصلی حدود 3متر مستقر شوند . یک چراغ 5/7 تا15 واتی باید در داخل و زیر هر دستگاه مادر قرار داده شود . پس از دو هفته اول در آشیانه های پنجره دار شب ها لامپ های نیم شمعی کافی خواهد بود . نورهای ضعیف در این سن از ترس ، روی هم ریختن و اضطراب جلوگیری میکند .
وسایل دان خوری :
از سه هفتگی تا عرضه به بازار باید دان خوری های بزرگ برای بوقلمون های جوان تهیه نمود ، بطوری که عمق دانخوری 10 سانتی متر و طول دانخوری 7 الی 8 سانتی متر برای هر قطعه بوقلمون باشد . از دانخوری لوله ای آویزان نیز میتوان استفاده نمود . در سیستم دانخوری لوله ای برای اینکه میزان طول متناسب آن چیست قطر دانخوری را در 43/4 ضرب میکنیم . اگر دانخوری آنقدر عریض ساخته شده باشد که جوجه ها از هر دو طرف دانخوری بتوانند استفاده کنند ، در این صورت طول واقعی دانخوری دو برابر طول ظاهری آن باید به شمار آید . بدین ترتیب یک متر از این نوع دانخوری دو متر محسوب خواهد شد .
آبخوری :
آب آشامیدنی جوجه بوقلمون ها را میتوان هم با آبخوری های شیشه ای و هم با آبخوری های اتو ماتیک تامین نمود . از روز اول تا سه هفتگی ، هر یکصد قطعه بوقلمون باید به سه آبخوری 5 تا 10 لیتری چشمه ای دسترسی داشته باشند . از سه هفتگی تا عرضه به بازار برای هر یکصد قطعه بوقلمون دو آبخوری چشمه ای 15 تا 20 لیتری لازم است . برای هر یکصد قطعه بوقلمون جوان باید 10 سانتی متر آبخوری اتوماتیک در نظر گرفت . تغییر در کیفی و کمی آبخوری و دانخوری باید بسیار تدریجی باشد ، بطوری که بوقلمون را از خوردن آب و دان نسازد .
یکی از مهمترین توصیه هائی که باید به پرورش دهندگان بوقلمون بشود انتخاب غذای مناسب میباشد . برای پرورش بوقلمون دو برنامه غذایی اساسی باید در نظر گرفته شود . یکی غذای تمام آردی و دیگری غذای دانه ای که بدان یک مکمل پروتئینی افزوده شده باشد . نیازهای تغذیه ای بوقلمون بر حسب سن متغیر است . همچنانکه بر سن بوقلمون افزوده میشود نیازهای پروتئینی ، ویتامینی و مواد معدنی بدن این حیوان کاهش میابد و بر نیازهای آن به مواد انرژی زا افزوده میشود .
مواد غیر قابل حلی مانند سنگ ریزه ( خارا یا گرا نیت ) باید در سنین 8 تا 10 هفتگی به غذای بوقلمون افزوده شود . وقتی بوقلمون ها با غذاهای دانه ای و یا در چراگاه و گردشگاه تغذیه میکنند باید حتما به غذای آنها سنگ ریزه افزوده شود تا بتوانند از آن برای خرد کردن مواد دانه ای و فیبری غذا استفاده کنند .
توصیه ها و برنامه های متعددی برای تغذیه بوقلمون ارائه شده است . یکی از ساده ترین و عملی ترین توصیه ها بمنظور تهیه فرمول غذائی برای بوقلمون دانی با 28% پروتئین برای جوجه بوقلمون ها ( پیش دانه ) ، 21 % پروتئین برای بوقلمون های در حال رشد ( رشد دانه ) و 16 درصد پروتئین برای بوقلمون های بالغ میباشد .
در اغلب موارد، بخصوص در مناطقی که بیماری کوکسیدیوز ( اسهال خونی ) در طیور دیده شده باشد ، دان بوقلمون باید حتما حاوی یک ماده مقابله کننده با کوکسیدیوز باشد . همچنین وجود یک ماده پیشگیری کننده بیماری سیاه سر نیز در غذای بوقلمون ضروری است .
غذا و آب باید همیشه در دانخوری و آبخوری وجود داشته باشد . غذای غیر نرم یعنی با ذرات درشت ( pellet ) را ، میتوان پس از هفته چهارم زندگی برای جوجه بوقلمون در نظر گرفت .
غذای جوجه بوقلمون ها ( استار تر ) ، یعنی پیش دانه را میتوان از موسسات تولید کننده دان خرید و یا برابر فرمول های موجود خود تهیه نمود . همچنین میتوان کنستانتره خریداری و با موادی نظیر کنجاله سویا ، ذرت آسیاب شده و مشابه آنها مخلوط نمود و دان مناسبی ساخت .
غذای جوجه بوقلمون های در حال رشد ( رشد دانه ) را از سن هشت هفتگی تا عرضه به بازار باید در اختیار بوقلمون های جوان قرار داد . این جیره در حقیقت پلت های نرمی است که به دانه های خرد شده اضافه میشود . کنستانتره مخصوص را نیز میتوان با دانه های آسیاب شده یا آرد سویا ذرت آسیاب شده به نسبتی که کارخانه سازنده کنستانتره توصیه میکند مخلوط نمود و در اختیار بوقلمون قرار داد .
پروتئین موجود در آرد سویای پوست کنده برای بوقلمون های بالغ بسیار قابل هضم است ولی مواد هیدرو کربنه موجود در ان چندان قابل جذب نیست .
رامین قاسم نتاج
اخراجی موقت
| تنوع درحيوانات و ماكيان پرورشي در ميان پرورش دهنده ها علاوه بر اينكه زمينه هاي مختلفي را در اشتغال و ايجاد درآمد فراهم ميكند، از طرف ديگر با ايجاد انواع ذائقه و منابع توليدي پروتئين حيواني اين امكان را فراهم ميكند كه افراد مختلف با استفاده از امكانات موجود خودشان در هر رده و سطحي كه دارند ودر هر اندازه و به شكلهاي مختلف يك كار توليدي را شروع بكنند . يكي از اين زمينه ها پرورش بوقلمون ميباشد كه سابقه دراز و جايگاه خاصي در پرورش ماكيان در ميان مردمان ما دارد در اين خصوص آقاي مهندس بهروز مطهري نژاد موضوعاتي را در مورد تاريخچه و پرورش بوقلمون فراهم كرده اند كه ميتواند براي علاقه مندان مفيد باشد.[h=1]جستاري در پرورش بوقلمون و مشکلات پرورش صنعتی آن در ایران[/h][h=1]تهيه و گرد آوري : مهندس بهروز مطهري نژاد[/h][h=1][/h]پیشگفتار:این پژوهش برای سايت اينترنتي تالار گفتمان دامپروران تهیه و تنظیم گردیده است و به خاطر اینکه می خواستم یکی از مشکلات صنعت دامپروری را پی گیری کنم. مشکلات پرورش صنعتی پرنده ای به اسم بوقلمون را مطرح کرده ام. البته کار کمی مشکل بود به خاطراینکه مطلبی به آن صورت وجود نداشت و مشکلاتی را در حد این مجموعه بیان کرده ام که امیدوارم مسئولین ذیربط این مشکلات را دریافته و فکری اساسی در جهت بهبوده آن داشته باشد.دام به موجود زنده جانوری اطلاق میشود که بهره ای برای انسان داشته باشد و بوقلمون به عنوان يك جانوري كه اهلي شده اگر آن را پرورش داده می توان مقدار قابل توجه از نیاز پروتئین حیوانی کشور را تأمین نمود. به طور مثال در ایالات متحده آمریکا افزایش دو برابری در طی 25 سال اتفاق افتاده است یعنی در سال 1974 میلادی مصرف سرانه 9/3 بوده که در سال 1999 میلادی به kg2/8 رسیده است واین به خاطرطعم ملایم و طبیعی بوقلمون است و به سادگی با ادویههای مختلف ترکیب شده و طعم خوبی می دهد.وامیدواریم در آینده این صنعت در ایران به یک صنعت خوب تبديل گردد و پیشرفت هاي قابل ملاحظه اي داشته باشد. چکیده:پرورش بوقلمون در دنیا از زمان اهلی شدن این پرنده پیشرفتهای بسیاری را داشته است و در ایران نیزامید به پیشرفت این صنعت می رود. پرورش بوقلمون با اینکه نیاز به مراقبت بیشتری داشته ولی چون گوشت آن لذیذ است خواهان زیادی را داشته و می توانیم با تبليغات و در دسترس بودن آن را در بین مردم رواج داد. البته یک سری از مشکلات است که بوقلمونها با دارا بودن آنها مردم از پرورش آن کمتر استقبال کرده که اهم آنها را می توان به تعداد کم تخم سالیانه بوقلمون و همچنین درصد نطفه داری و باروری تخم ها و همچنین درصد جوجه درآوری به نسبت کم آنها اشاره کردو همه اینها باعث می شود که جوجه یکروزه با قیمت گرانتری تمام شود و یکی دیگر از دلایل تغذیه زیاد بوقلمون می تواند باشد.که مشکلات درصد باروری را میتوان با استفاده از روش تلقیح مصنوعی (AI) افزایش داد و به دلیل اینکه در شرایط ایران کمتر در رابطه با بیماریهای بوقلمون کار شده است تلفات به نسبت بیشتری رخ می دهدو یا اینکه واکسن های مخصوص بوقلمون وجود نداشته و پرورش دهندگان یا از واکسن های مرغی استفاده می کنند ویا استفاده نمی کنند که این خود باعث بی نتیجه بودن است ویا باعث حادتر شدن بیماری می شود.دسته دیگر مشکلات را می توان به تحقیقات و منابع فارسي اندك ونيروي متخصص كم در رابطه با پرورش و بیماریهای آن و همچنین بازار فروش که توان اقتصادی ایرانیان به نسبت کم است.مقدمه: همانگونه که می دانیم به موجودات زنده ای که برای انسان صرفه و بهره ای داشته باشند نام دام اطلاق می گردد. ممکن است سگ باشد برای نگهبانی یا گاو برای گوشت و شیر و یا بوقلمون برای گوشت و...در این میان بوقلمون در ایران که کمتر از کشورهای اروپایی وآمریکایی مورد توجه قرار گرفته است که در این پژوهش بعضی از مشکلات پیش رو و همچنین راهکارهایی جهت بهبود این صنعت در کشور پیشنهاد می گردد .یک شرکت بزرگ تجاری با نام نیکولاس در آمریکا حدود 80 درصد از بوقلمون دنیا را تأمین می کند و به امید اینکه ایران هم در این عرصه سهمی در اختیار داشته باشد.گوشت بوقلمون،گوشتی لذیذ و خوشمزه است که با تبلیغاتی که شده است در فروشگاههای بزرگ کشور به خصوص در شهر های بزرگ ایران اقدام به عرضه ی آّن نموده اند. پرورش سنتی اّن در روستاها به خصوص حومه ی شهرهای آذربایجان،کردستان،گیلان و اصفهان و...در سالهای گذشته زیاد بوده و هم اکنون نیز وجود دارد.و پرورش صنعتی آن کم و بیش در شهرهای مرکزی کشور به خصوص حومه ی تهران و کرج رواج یافته است. در ادامه ی این مطالب 3 فصل از نظرتان خواهد گذشت که فصل اول در رابطه با تاریخچه و اهلی شدن و طبقه بندی آن از لحاظ جانور شناسی خواهد بود. در فصل دوم در مورد پرورش بوقلمون و یک سری از بیماریهای آن از نظرتان خواهد گذشت ودر فصل سوم مشکلات پرورش صنعتی آن در شرایط ایران ذکر خواهد شد و در ادامه یک سری پیشنهادات در مورد بهتر شدن این روند مطرح ميگردد.فصل اول:تاریخچه ی بوقلمون و طبقه بندی آن از نظر جانور شناسی1-1تاریخچه ی اهلی شدن:بوقلمون بزرگترین و سنگینترین پرنده ی خانگی است. مبدأ اصلی این پرنده را آمریکای شمالی و مرکزی ذکر می کنند. در مورد زمان دقیق اهلی شدن آنها مدارک کافی در دسترس نیست ،ولی قدر مسلم اینکه بوقلمونهای وحشی از ازمنه قدیم قبل از کشف آمریکا ،توسط سرخپوستان مخصوصاً اقوام آزتک[1] و مایا[2] به صورت اهلی در آمده و نگهداری شده اند. سرخپوستان به دلیل نیاز غذایی و به خاطر استخوانهای محکم و سخت این پرنده که قابل تبدیل به وسایل کار و جنگ افزار بوده و نیز به جهت استفاده از پرها برای زینت وپوشش،اقدام به نگهداری بوقلمونها کرده اند. از آنجا که بوقلمونها پرندگانی بسیار کودن ( دير فهم ) وترسو هستند لذا برای اهلی کردن آنها، سرخپوستان باید زمان طولانی تری را نسبت به اهلی نمودن سایر طیور صرف کرده باشند.از مطالب مندرج در برخی کتب تاریخی چنین استنباط می شود که اسپانیولی های پیروز در جنگ با آزتکها،تعداد بسیار زیادی بوقلمونهای اهلی را در سرای فرمانروای آزتکها یافتند و چون فاتحین تصور می کردند در هندوستان هستند،لذا به این پرنده لقب مرغ هندی دادند.اولین تاریخ ثبت وجود بوقلمون در اسپانیا به سال 1511 میلادی بر می گردد.همچنین به تدریج در سال های دیگر یعنی در قرن 16 میلادی در سایر کشورهای اروپا وجود این پرنده به ثبت رسیده است.چون طعم گوشت بوقلمون مقبول طبع قرار گرفت، لذا پرورش این پرنده به سرعت در اروپا گسترش یافت.در اوایل مصرف گوشت بوقلمون به عنوان یک غذای درباری و مخصوص اغنیا مطرح بود ولی پس از گذشت حدود نیم قرن از ورود بوقلمون به اروپا دسترسی به این پرنده برای همگان مقدور گردید.وبه مرور نگهداری بوقلمون از اروپا به سایر نقاط جهان نیز گسترش یافت.1-2تاریخچه نگهداری بوقلمون در ایران:سياح فرانسوی تاورینه[3] به سال 1689-1605 میلادی در سفرنامه خود چنین آورده است که در زمان سلطنت شاه عباس صفوی تعدادی از تجار ارمنی از اصفهان که برای تجارت به ایتالیا مخصوصاً ونیز رفته بودند به پرنده های اهلی ناشناخته ای برخوردند که توسط اهالی نگهداری می شدند.از آنجا که آنها به نظرشان جالب جلوه کردند، لذا تعدادی از این پرنده ها را با خود به ایران آورده و به دربار هدیه نمودند.چون طعم گوشت بوقلمون مقبول افتاد،لذا بر حسب دستور،تعداد بیشتری از آنها را در سفرهای بعدی وارد و چون شاه عباس اعتقاد داشت ارامنه خوب از آنها مواظبت می کنند آنها را مامور تکثیر بوقلمونها کرد.به مرور آشنایی سایر اقشار مردم با نگهداری این پرنده سبب شد که انحصاری بودن پرورش این حیوان از دست ارامنه خارج ودر اقصی نقاط ایران نگهداری آنها مرسوم شودمعنای بوقلمون در فرهنگ دهخدا این طور آمده است: دیبای رومی را گویند و آن جامه ای است که هر لحظه به رنگی نماید و با توجه به این که جنس نر این پرنده می تواندهمانند دیبای رومی، رنگ چهره و فرم پرهای خود را هر لحظه به گونه ای در آورد، لذا بهترین نام برای او می توانسته همین بوقلمون باشد. ناگفته نماند که در نواحی شمال کشورمان بیش از سایر نقاط دیگر آن اقدام به نگهداری بوقلمون کرده ومی کنند.شاید دلیل این موضوع وارد کردن مستمر این پرنده از کشورهای همسایه شمالی بوده است از اینرو در برخی از نقاط به این پرنده،هشترخان و گاهی نیز ایندوشکا یا هندوشکا می گویند.توده های موجود اعقاب همان بوقلمونهایی است که در آن زمان وارد ایران شده است به خاطر اینکه در ایران اقدامات اصلاحی بر روی بوقلمونها به عمل نیامده است.1-3 طبقه بندی بوقلمون از نظر جانور شناسی:بوقلمونها در طبقه بندی جانوری جزو شاخه مهره داران،رده پرنده گان اوس (Aves)می باشدکه مانند اغلب مهره‌داران خون گرم قلب آنها 4 حفره ای است دارای رده فرعی نؤرنتیس Neornthes) ( یا بی دندان هاست و فوق راسته نؤگناته (Neognathea)که استخوان جناغ سینه بزرگ و به شکل بدنه کشتی است در راسته گالی فرمیس) (Galliformes یا راسته مرغهای خانگی محسوب می شود. دارای 4 خانواده است که یکی از آنها فازیانیده) (Phasianidae است که در این خانواده حدود 220 نوع از انواع کبک ها،بوقلمونهای کوهستانی، و انواع قرقاول و طاووس ها را می توان نام برد.و از زیر خانواده مله اگرینه) (Meleagridinae جنس مله اگریس) (Meleagris که این جنس به سه نوع:1- مکزیکی ) (Mexican turkey2- آمریکایی ) (Meleagris american3- هندوراسی ) (Honduras turkey تقسیم می شود.ولی طبق نظر پورتر (1985) و مور و هوارد (1984) نوع مله آگریس گالوپا به هفت زیر گونه تقسیم می شود.1-4 نژادهای بوقلمون :بوقلمونها در مقایسه با سایر طیور از کمترین واریاسیون نژادی برخوردارند. از نظر اکثر محققین نژادهای اهلی اغلب از مله آگریس گالوپا مشتق شده اند.نژادهای مختلف بوقلمون را می توان بر اساس رنگ پرها و یا وزن آنها تقسیم بندی نمود. در اغلب منابع آنها را بر پایه رنگ ردیف می کنند. به طور کلی اگر تقسیم بندی از لحاظ رنگ باشد به سه دستة: نژادهای سفید نژادهای سیاه نژادهای رنگین می توان تقسیم بندی کرد. در ادامه با نژادهایی که در دسته های مختلف هستند بیشتر آشنا می شویم. نژادهای سفید : از این دسته می توان به نژاد انگلیسی سفید[4] : بلتس ویل سفید(Beltsvill white) ، امپراطور سفید) ( Empire white و بالاخره رویال پالم ) ( Royal palm اشاره کرد.نژاد بلتس ویل سفید در جنس ماده حدود kg 6 و جنس نر حدود kg 11 وزن دارد و تولید تخم سالیانه آنها قابل توجه است و وزنی حدود 85-75 گرم دارند و ظمناً از درصد نطفه داری و جوجه درآوری بالایی برخوردار هستند.نـژاد سیـاه : در ایـن دستـه از نـژادها فـقـط یــک نــژاد مـی تـوان نـام بـرد. نور فلـک سیاه) Norfolk black) دارای رنگی سیاه متالیک بوده که گاهی به سبزی می زند. برخی از آنها لکه های سفیدی در پرهای دم و پشت دارند. استاندارد وزن در بوقلمون نر بالغ حدود 33 پوند و ماده بالغ 18 پوند است. در این نژاد رنگ گوشت سفید و از کیفیت مناسبی برخوردار است.نژادهای رنگین: نژاد برنزی كه می توان نژاد برنز استاندارد ) ( Standard bronze ، برنز سینه پهن ) ( Broad breast bronze ، برنز کانادایی ) ( Canadaian bronze ، برنز کریمسون داون ) (Crimson dawn و از نژادهای دیگر می توان به : نژاد بوربن قرمز) (Bourbon redو نژاد نارگان ست ) ( Narragansett نام برد. |
رامین قاسم نتاج
اخراجی موقت
[h=2][/h][h=2]نکات برای پرورش بوقلمون[/h]
نخستین بار بوقلمون در مکزیک توسط جهانگردان اروپایی مشاهده شد. آن ها این پرنده را با خود به اروپا بردند. پس از آن در ایتالیا، فرانسه و انگلستان بوقلمون پرورش داده شد. با کشف آمریکا مهاجران به خوبی با این پرنده و مزه آن آشنایی داشتند بنابراین به سرعت پرورش و مصرف بوقلمون در آمریکا گسترش یافت به طوری که هم اکنون ایالات متحده و اتحادیه اروپا به ترتیب اولین و دومین تولیدکننده و نیز مصرف کننده گوشت بوقلمون در دنیا هستند.
در ایران نیز تا پیش از دوره صفویه بوقلمون یافت نمی شد و اولین بار ارامنه ای که برای تجارت از ایران به اروپا رفتند، بوقلمون اهلی را با خود به ایران آوردند و آن را به شاه عباس تقدیم کردند و بعد به دستور شاه، تخم بوقلمون در خانه های ارامنه تقسیم شد تا آن ها به پرورش این پرنده بپردازند.
امروزه با گذشت سال ها با پیشرفت علوم ژنتیک، تغذیه و مدیریت و تاثیر آن ها بر پرورش بوقلمون سبب شد تا پرورش بوقلمون از حالت سنتی خارج شده و نوع جدیدی از بوقلمون های صنعتی به وجود آید که گوشت آن حاوی پروتیین زیاد و چربی و کلسترول کم تری است.
فعالیت 20 واحد پرورش بوقلمون
هم اکنون 20 واحد پرورش بوقلمون در کشور با ظرفیت 85 هزار قطعه در حال فعالیت هستند.
چندی پیش رضا ترکاشوند، معاون مدیرکل دفتر پرورش طیور وزارت جهاد کشاورزی ضمن بین مطالب فوق گفت: «پرورش بوقلمون از گذشته های دور به صورت سنتی بوده و هم اکنون 1/7 میلیون قطعه بوقلمون بومی در کشور وجود دارد که سالانه 10 هزار تن گوشت تولید می کنند.»
وی افزود: «پرورش بوقلمون به روش سنتی از سال 1380 شروع شده و تا پایان برنامه چهارم تولید گوشت بوقلمون به 100 هزار تن خواهد رسید.»
وی میزان تولید بوقلمون صنعتی را در کشور یک هزار و 700 تن در سال ذکر کرد. از سوی دیگر براساس گزارش روابط عمومی صندوق بیمه محصولات کشاورزی برای نخستین بار در کشور، طرح آزمایشی بیمه بوقلمون گوشتی در سال زراعی 85586 توسط این صندوق اجرا می شود.
این گزارش می افزاید: «مدت قرارداد بیمه بوقلمون از یک روزگی تا پایان 18 هفتگی است و صندوق بیمه خسارت های ناشی از سوانح طبیعی و قهری و همچنین امراض عمده بوقلمون و خسارت های ناشی از حذف کانون را در مدت قرارداد تحت پوشش بیمه قرار می دهد.»
افزایش 25درصدی مصرف گوشت بوقلمون
مصرف گوشت بوقلمون در کشور ما نسبت به سال گذشته 20 تا 25 درصد رشد یافته است.
مجید سلطانی یکی از پرورش دهندگان بوقلمون در گفت وگو با خبرنگار ما گفت: «در حال حاضر بوقلمون از کشور کانادا و انگلستان به صورت جوجه یک روزه به کشور ما وارد می شود به طوری که هر جوجه یکروزه 130 گرمی با قیمتی بین 3000 تا 3500 تومان در اختیار پرورش دهندگان این پرنده قرار می گیرد.»وی در مقایسه بوقلمون های کانادایی با نمونه های ایرانی آن بیان کرد: «جوجه های بوقلمون ایرانی نسبت به نوع کانادایی آن دارای ضعف های نژادی هستند. در پاهای اکثر_ جوجه بوقلمون های ایرانی بعد از چند روز زخم های عفونی مشاهده می شود، از این رو نگهداری آن ها در مقایسه با جوجه های یکروزه کانادایی چندان مقرون به صرفه نخواهد بود.»
وی در ادامه افزود: «به طور کلی بوقلمون ها از دو نژاد برنز آمریکای شمالی و سفید هلندی تشکیل می شوند که در حال حاضر بوقلمون های نژاد برنز وحشی بیش تر با مقاصد تجاری تولید می شوند که از علت های اصلی آن می توان به سینه پرگوشت و پهن این نمونه اشاره کرد.»سلطانی در مورد وزن متوسط هر بوقلمون گفت: «وزن متوسط بوقلمون در سنین بلوغ در نژاد درشت جثه نر حدود 10 تا 18 کیلوگرم و ماده این نژاد بین هشت تا 16 کیلوگرم و در نژادهای ریز جثه نر حدود هشت کیلوگرم و ماده حدود پنج کیلوگرم است.»
وی تبدیل تخم به جوجه در بوقلمون را 28 روز عنوان کرد و افزود: «وزن یک بوقلمون گوشتی ظرف مدت یک هفته به دو برابر می رسد و در سن چهار هفتگی 40 بار سنگین تر از روز اول می شود و در طول دوره پرورش 14 تا 18 هفتگی به وزن مطلوب جهت کشتار می رسد.»
وی فضای موردنیاز برای پرورش و نگهداری 10 بوقلمون دوماهه را یک مترمربع عنوان و اظهار کرد: «برای هر 10 بوقلمون سه ماهه دو مترمربع و از چهارماهگی به بعد 5/2 متر مربع باید در نظر گرفته شود.»
18 هزار تومان سرمایه موردنیاز
برای پرورش هر بوقلمون
40 درصد گوشت بوقلمون قرمز و 60 درصد آن گوشت سفید است و به طور کلی از هر بوقلمون آماده برای کشتار 65 درصد گوشت به دست می آید.
شهرام صادقی یکی از پرورش دهندگان بوقلمون در گیلان ضمن بیان مطالب فوق به خبرنگار ما گفت: «علاوه بر گوشت بوقلمون که از ارزش غذایی بالایی برخوردار است، چرم خام حاصل از پاهای این پرنده نیز برای تیکه دوزی روی انواع کیف و کفش مورداستفاده قرار می گیرد.»
وی انتخاب غذای مناسب را از نکات اساسی پرورش بوقلمون ذکر و اظهار کرد: «نیازهای تغذیه ای بوقلمون برحسب سن متغیر است. همچنان که سن این پرنده افزوده می شود نیازهای پروتیینی، ویتامینی و مواد معدنی بدن این حیوان کاهش می یابد و بر نیازهای آن به مواد انرژی زا افزوده می شود.»
وی در مورد ریسک سرمایه گذاری در صنعت پرورش بوقلمون گفت: «پرورش بوقلمون از جمله فعالیت هایی است که تجربه، آگاهی و دانش بالایی را طلب می کند و فعالیت در این زمینه برای افراد آگاه و با تجربه قطعاً سودآور خواهد بود.»
وی سرمایه موردنیاز برای پرورش هر بوقلمون از جوجه یک روزه تا مرحله کشتار آن را 17 تا 18 هزارتومان عنوان کرد.
قیمت ها در بازار بوقلمون
براساس گزارش خبرنگار ما قیمت گوشت بوقلمون در بازار خرید و فروش آن در مقایسه با سال گذشته از قیمت ثابتی برخوردار بوده است .
به گفته برخی از فعالان بازار در حال حاضر بوقلمون زنده کیلویی 1900 تومان و گوشت آن نیز از کیلویی 2500 تا 3500 تومان در نقاط مختلف شهر تهران عرضه می شود.
طبقه بندی،
.
نگهداری بوقلمون در سنین جوجگی، یکی از مشکلترین مراحل پرورش بوقلمون است. بوقلمون های جوان نیز در مقابل عوامل بیماری‌زا کاملاً حساسند از اینرو باید توجه فراوانی به آنها مبذول داشت. امروزه در اغلب کشورها، بوقلمون را بصورت تجارتی و به تعداد زیادی نگه داری میکنند وتعداد معدودی از شرکتهای اصلاح نژادی، سویه های تجارتی مخصوص به خود را ارائه میدهند که از ضریب تبدیل و قدرت رشد بسیار بهتری نسبت به دیگر نژادها برخوردارند. در طریقه پرورش به صورت صنعتی، باید با تحت نظر گرفتن شرایط محیطی تمامی نیازهای بوقلمون را در نظر گرفت تا با تنظیم حرارت، تهویه، بهداشت و بالاخره جایگاه حداکثر نتیجه مطلوب حائز شود. .
دمای مورد نیاز
دما در هفته های مختلف باید به قرار زیر باشد:
در شروع دوره پرورش و در سیستم آشیانه گرم (گرمایش در کل سالن) دمای آشیانه را در حدود 34 الی 36 درجه سانتی گراد تامین کنید و این دما را در اواخر هفته اول به 32 درجه سانتیگراد برسانید، سپس دمای آشیانه را در هفته دوم 29 ، هفته سوم 26 ، در هفته چهارم 24 (در تمام این مدت حرارت سالن نباید از 24 درجه سانتی گراد کمتر گردد)، هفته پنجم 21 درجه سانتی گراد و از هفته ششم تا پایان دوره دمای 18درجه سانتی گراد را حفظ نمایید. در مورد تامین دمای مورد نیاز نژاد های صنعتی، حتماً از راهنمای پرورش آن نژاد استفاده نمایید.
در روزهای اول جوجه ها نباید از منبع حرارتی دور شوند چون ممکن است سرما بخورند. اگر از دستگاه مادر مصنوعی استفاده میشود باید دور دستگاه مادر حصاری کشید تا از آن دور نشوند و یا اگر از هیتر استفاده میشود باید تمامی سالن حرارت یکنواخت و مناسب داشته باشد.تهویه و رطوبت
برای رشد معمولی جوجه بوقلمون هوای تازه و تمیز ضرورت دارد. با استفاده از پنجره های تهویه‌ای و همچنین هواکش‌های برقی میتوان تهویه را کنترل کرده که البته تهویه نباید سبب سرد شدن سالن گردد. هنگام ورود به سالن میتوان وضعیت تهویه را بخوبی تشخیص داد، زیرا وجود هرگونه بوی نامناسب دلیل عدم و نقص تهویه است. تهویه نامناسب از طرفی سبب کم کردن رطوبت می شود. وجود رطوبت در داخل سالن نیز یکی از نشانه های نقص تهویه است. سالن نگهداری جوجه ها همیشه باید خشک نگهداری شود و اگر خشکی هوا بیش از حد لازم باشد رشد پرها کم شده و وضعیت پرها نامناسب می گردد.بهداشت و بهسازی
جلوگیری و پیشگیری از بیماری مستلزم رعایت اصول بهسازی و بهداشت است. از اینرو باید لانه و همچنین وسایل را قبل از ورود و پایان هر دوره به خوبی شست و ضد عفونی نمود.فضای لازم
فضایی که باید در اختیار جوجه بوقلمون باشد:
در هفته اول 30 جوجه در هر متر مربع، در هفته 2-4 تعداد 20 جوجه، در هفته 5 -6 تعداد 10 جوجه، در هفته 7 -8 تعداد 8 جوجه، در هفته 9-12 تعداد 5 عدد و در هفته 13-20 تعداد 2-3 بوقلمون در هر متر مربع. وسایل نگهداری جوجه بوقلمون
وسایلی که برای پرورش و نگهداری جوجه بوقلمون به کار میرود تقریباً شبیه به آن چیزی است که در پرورش جوجه های مرغ به کار می رود.استفاده از نور برای پرورش بوقلمون
در 48 ساعت اول باید در تمام مدت شبانه روز از روشنایی در سالن نگهداری جوجه بوقلمونها استفاده کرد. بعد از اینکه جوجه بوقلمونها به خوردن و آشامیدن عادت کردند باید به مرور نور را کم کرد به طوری که در سن 2 هفتگی به حداقل مقدار روشنایی رساند. معمولاً مقدار 13- 14 ساعت نور در شبانه روز برای بوقلمونها از سن 2 هفتگی به بعد کافی است. شدت نور نیز مهم است معمولاً در 48 ساعت اول باید از نور شدید‌تر و سپس از نور ضعیف‌تر استفاده نمود. طبق آزمایشی که در انگلیس انجام شده، نور قرمز و سبز هر دو اثر خوبی از نظر رشد نسبت به نور سفید در بوقلمونها دارند. ولی وقتی که شدت انوار مذکور به اندازه شدت نور سفید است اختلافی از نظر میزان رشد در بوقلمونها دیده نشده است، از اینرو به نظر میرسد مسئله شدت نور مهمتر از رنگ آن است.
بوقلمونها نیز مانند مرغها در نور آبی قادر به دیدن نیستند از اینرو هنگام گرفتن آنها میتوان از نور آبی استفاده کرد. به هر حال استفاده از نور آبی، به مدت 24 ساعت اثر بدی بر بوقلمون دارد. طرز استفاده کردن از نور در پرورش بوقلمون ها بستگی به نژاد و طرز نگهداری و بالاخره سن فرستادن آنها به کشتارگاه دارد ولی از نظر راهنمایی از نور میتوان به طریقه زیر استفاده کرد:
0-6 هفتگی: در 48 ساعت اول به طور دائمی از نور استفاده میشود، سپس میزان روشنایی را به مرور به 14 الی 18 ساعت می‌رسانند (کم کردن نور باید به طور آهسته وتدریجی صورت گیرد).
6-22 هفتگی: از 14 ساعت نور باشدت کم استفاده میشود.
22-30 هفتگی: مدت روشنایی روز را به 10-12 ساعت می‌رسانند.پرورش جوجه بوقلمون ها
برای نگهداری از جوجه بوقلمون باید عملیات زیر انجام داد:
قبل از ورود جوجه ها باید تمام وسایل نگهداری لانه را شستشو و ضد عفونی کرد و سپس وسایل پرورش به دقت چیده شوند. ماشین مادر را گرم و یا هیتر را روشن کرد و تهویه را در وضع مناسبی قرار داد. از ریختن جوجه ها تعداد بیش از حد استاندارد در هر متر مربع باید خودداری کرد. به مسئله تغذیه جوجه بوقلمون ها نیز باید در روزهای اول توجه فراوانی نمود.
در روش پرورش در روی بستر حتماً باید از بستر مناسب استفاده کرد. در روزهای اول باید بستر را با پارچه و یا کاغذ پوشاند تا جوجه بوقلمون ها از مواد بستر نخورند (البته برخی ها از جعبه هایی که برای حمل و نقل جوجه ها استفاده می شود نیز استفاده می کنند ولی این امر از نظر بهداشتی به هیچ وجه توصیه نمی شود). هنگامی که جوجه ها طرز غذا خوردن را یاد گرفتند میتوان کاغذ ها را برداشت.
در بعضی از سالن های پیشرفته پرورش بوقلمون از کف های توری یا نرده ای (Wire or Slat Floor) نیز استفاده میکنند. این کف ها بسیار بهداشتی است ولی گران تمام می شود و جوجه بوقلمونها نیز نمی‌توانند براحتی روی آنها راه بروند و اغلب ممکن است دچار ناراحتی و ضعف پا و پنجه گردند.
جوجه بوقلمونها برعکس جوجه مرغها خوردن و آشامیدن را به خودی خود یاد نمی گیرند. ازاینرو باید به آنها آموخت. آموختن طرز آشامیدن و خوردن یکی از اشکالات پرورش بوقلمون است. برای اینکه جوجه بوقلمون ها را به خوردن ترغیب کنند، عده ای از جو خرد شده، عده ای از شیر و برخی از تخم مرغ پخته و خرد شده و یا غذای سبز استفاده میکنند. برخی از تولید کنندگان تعدادی جوجه بوقلمون مسن را بین جوجه بوقلمون های یکروزه رها میکنند تا توسط آنها خوردن و آشامیدن را فراگیرند (که البته این روش به خاطر ریسک بالای ابتلا به بیماری در جوجه ها امروزه منسوخ شده است و فقط در شرایط روستایی گاهی از آن استفاده میکنند). به طور کلی بوقلمون ها نسبت به مرغ ها، بسیار کودن هستند به نحوی که در نگهداری بوقلمون به طور طبیعی، این پرنده همانند مرغ مادر بخوبی از جوجه های خود مراقبت نمی‌کند، اغلب جوجه های خود را تلف میکند و یا در مقابل پرندگان دیگر از جوجه های خود دفاع نمی کند. همچنین اگر در روی تخم خوابیده باشد ممکن است چند روز بدون غذا بخوابد و اگراو را بزور جهت خوردن خوراک از روی تخم بلند کنند ممکن است پس از سیر شدن فراموش کند که باید دوباره در روی تخم ها بخوابد از این جهت ممکن است با اندک غفلت، تخم ها خراب شوند (البته در محیط روستایی و غیر صنعتی).
جوجه بوقلمون نیز بسیار کم هوش و بی استعداد است و از این رو یکی از اشکالات اولیه پرورش بوقلمون عدم فراگرفتن طرز غذا خوردن و آشامیدن است. باید در روزهای اول نهایت دقت و توجه و حوصله را نمود تا جوجه ها طرز خوردن و آشامیدن را فرا بگیرند وگرنه در طی روزهای اول شاهد تلفات بسیار بالایی خواهیم بود. در پرورش جوجه بوقلمونها باید دقت نمود که قسمت پرورش تا مرز امکان دارای گوشه یا زاویه نباشد چون ممکن است که با جمع شدن جوجه ها در یک گوشه روی هم شاهد تلفات ناشی از خفگی در آنها باشیم. پس بهتر است قسمت پرورش ما حالت بیضی مانند داشته باشد. بوقلمون ها معمولا در بین 20 - 28 هفتگی به سن بلوغ می‌رسند که البته این امر بستگی به نوع، سویه و بالاخره جنس دارد. معمولاً نژادهای سبک کمی زود تر از نژادهای سنگین به سن بلوغ می‌رسند. فصل جوجه کشی و همچنین طرز نگهداری نیز کم و بیش در تسریع یا تاخیر بلوغ اثر دارد. مسئله تشخیص رسیدن به سن بلوغ بسیار مهم است زیرا وقتی که پرنده به سن بلوغ میرسد گوشت از نظر کیفیت به حداکثر مرغوبیت خود میرسد و بعد از آن با چربی گرفتن بدن از کیفیت آن کاسته می شود. امروزه سعی می شود که بوقلمون ها را از نظر بلوغ زودرس کنند به این معنی که زودتر به سن بلوغ برسند. به این ترتیب تاریخ فرستادن بوقلمون ها به کشتارگاه به جلو خواهد افتاد.
در ایران معمولاً بوقلمون های ماده را در 16 هفتگی به بازار میفرستند زیرا پس از آن دیگر رشد نمی‌کند ولی بوقلمون نر را تا 26 هفتگی نگاه می‌دارند. وزن زنده بوقلمون های ماده 5/7 -8 kg و وزن نرها در حدود 12-13kg است (که البته این مقادیر برای نژادهای مختلف متفاوت است و این اعداد فقط به صورت میانگین ذکر شده اند). ضریب تبدیل غذایی بوقلمون ها نسبت به سن پرورش متفاوت بوده و در نژادهای صنعتی مدرن معمولاً 5/2 الی 5/3 است یعنی به افزایش سن نگهداری این میزان افزایش یافته و به ازای هر 5/2 الی 5/3 کیلوگرم غذای مصرفی 1 کیلوگرم وزن زنده به دست می‌آید. امروزه موسسات اصلاح نژادی توانسته‌اند این مقدار را با روش های اصلاحی بهبود بخشند
.سودآوری صنعت پرورش بوقلمون
نگهداری بوقلمون در سنین جوجگی، یکی از مشکلترین مراحل پرورش بوقلمون است. بوقلمون های جوان نیز در مقابل عوامل بیماری‌زا کاملاً حساسند از اینرو باید توجه فراوانی به آنها مبذول داشت. امروزه در اغلب کشورها، بوقلمون را بصورت تجارتی و به تعداد زیادی نگه داری میکنند وتعداد معدودی از شرکتهای اصلاح نژادی، سویه های تجارتی مخصوص به خود را ارائه میدهند که از ضریب تبدیل و قدرت رشد بسیار بهتری نسبت به دیگر نژادها برخوردارند. در طریقه پرورش به صورت صنعتی، باید با تحت نظر گرفتن شرایط محیطی تمامی نیازهای بوقلمون را در نظر گرفت تا با تنظیم حرارت، تهویه، بهداشت و بالاخره جایگاه حداکثر نتیجه مطلوب حائز شود. .
دما در هفته های مختلف باید به قرار زیر باشد:
در شروع دوره پرورش و در سیستم آشیانه گرم (گرمایش در کل سالن) دمای آشیانه را در حدود 34 الی 36 درجه سانتی گراد تامین کنید و این دما را در اواخر هفته اول به 32 درجه سانتیگراد برسانید، سپس دمای آشیانه را در هفته دوم 29 ، هفته سوم 26 ، در هفته چهارم 24 (در تمام این مدت حرارت سالن نباید از 24 درجه سانتی گراد کمتر گردد)، هفته پنجم 21 درجه سانتی گراد و از هفته ششم تا پایان دوره دمای 18درجه سانتی گراد را حفظ نمایید. در مورد تامین دمای مورد نیاز نژاد های صنعتی، حتماً از راهنمای پرورش آن نژاد استفاده نمایید.
در روزهای اول جوجه ها نباید از منبع حرارتی دور شوند چون ممکن است سرما بخورند. اگر از دستگاه مادر مصنوعی استفاده میشود باید دور دستگاه مادر حصاری کشید تا از آن دور نشوند و یا اگر از هیتر استفاده میشود باید تمامی سالن حرارت یکنواخت و مناسب داشته باشد.تهویه و رطوبت
برای رشد معمولی جوجه بوقلمون هوای تازه و تمیز ضرورت دارد. با استفاده از پنجره های تهویه‌ای و همچنین هواکش‌های برقی میتوان تهویه را کنترل کرده که البته تهویه نباید سبب سرد شدن سالن گردد. هنگام ورود به سالن میتوان وضعیت تهویه را بخوبی تشخیص داد، زیرا وجود هرگونه بوی نامناسب دلیل عدم و نقص تهویه است. تهویه نامناسب از طرفی سبب کم کردن رطوبت می شود. وجود رطوبت در داخل سالن نیز یکی از نشانه های نقص تهویه است. سالن نگهداری جوجه ها همیشه باید خشک نگهداری شود و اگر خشکی هوا بیش از حد لازم باشد رشد پرها کم شده و وضعیت پرها نامناسب می گردد.بهداشت و بهسازی
جلوگیری و پیشگیری از بیماری مستلزم رعایت اصول بهسازی و بهداشت است. از اینرو باید لانه و همچنین وسایل را قبل از ورود و پایان هر دوره به خوبی شست و ضد عفونی نمود.فضای لازم
فضایی که باید در اختیار جوجه بوقلمون باشد:
در هفته اول 30 جوجه در هر متر مربع، در هفته 2-4 تعداد 20 جوجه، در هفته 5 -6 تعداد 10 جوجه، در هفته 7 -8 تعداد 8 جوجه، در هفته 9-12 تعداد 5 عدد و در هفته 13-20 تعداد 2-3 بوقلمون در هر متر مربع. وسایل نگهداری جوجه بوقلمون
وسایلی که برای پرورش و نگهداری جوجه بوقلمون به کار میرود تقریباً شبیه به آن چیزی است که در پرورش جوجه های مرغ به کار می رود.استفاده از نور برای پرورش بوقلمون
در 48 ساعت اول باید در تمام مدت شبانه روز از روشنایی در سالن نگهداری جوجه بوقلمونها استفاده کرد. بعد از اینکه جوجه بوقلمونها به خوردن و آشامیدن عادت کردند باید به مرور نور را کم کرد به طوری که در سن 2 هفتگی به حداقل مقدار روشنایی رساند. معمولاً مقدار 13- 14 ساعت نور در شبانه روز برای بوقلمونها از سن 2 هفتگی به بعد کافی است. شدت نور نیز مهم است معمولاً در 48 ساعت اول باید از نور شدید‌تر و سپس از نور ضعیف‌تر استفاده نمود. طبق آزمایشی که در انگلیس انجام شده، نور قرمز و سبز هر دو اثر خوبی از نظر رشد نسبت به نور سفید در بوقلمونها دارند. ولی وقتی که شدت انوار مذکور به اندازه شدت نور سفید است اختلافی از نظر میزان رشد در بوقلمونها دیده نشده است، از اینرو به نظر میرسد مسئله شدت نور مهمتر از رنگ آن است.
بوقلمونها نیز مانند مرغها در نور آبی قادر به دیدن نیستند از اینرو هنگام گرفتن آنها میتوان از نور آبی استفاده کرد. به هر حال استفاده از نور آبی، به مدت 24 ساعت اثر بدی بر بوقلمون دارد. طرز استفاده کردن از نور در پرورش بوقلمون ها بستگی به نژاد و طرز نگهداری و بالاخره سن فرستادن آنها به کشتارگاه دارد ولی از نظر راهنمایی از نور میتوان به طریقه زیر استفاده کرد:
0-6 هفتگی: در 48 ساعت اول به طور دائمی از نور استفاده میشود، سپس میزان روشنایی را به مرور به 14 الی 18 ساعت می‌رسانند (کم کردن نور باید به طور آهسته وتدریجی صورت گیرد).
6-22 هفتگی: از 14 ساعت نور باشدت کم استفاده میشود.
22-30 هفتگی: مدت روشنایی روز را به 10-12 ساعت می‌رسانند.پرورش جوجه بوقلمون ها
برای نگهداری از جوجه بوقلمون باید عملیات زیر انجام داد:
قبل از ورود جوجه ها باید تمام وسایل نگهداری لانه را شستشو و ضد عفونی کرد و سپس وسایل پرورش به دقت چیده شوند. ماشین مادر را گرم و یا هیتر را روشن کرد و تهویه را در وضع مناسبی قرار داد. از ریختن جوجه ها تعداد بیش از حد استاندارد در هر متر مربع باید خودداری کرد. به مسئله تغذیه جوجه بوقلمون ها نیز باید در روزهای اول توجه فراوانی نمود.
در روش پرورش در روی بستر حتماً باید از بستر مناسب استفاده کرد. در روزهای اول باید بستر را با پارچه و یا کاغذ پوشاند تا جوجه بوقلمون ها از مواد بستر نخورند (البته برخی ها از جعبه هایی که برای حمل و نقل جوجه ها استفاده می شود نیز استفاده می کنند ولی این امر از نظر بهداشتی به هیچ وجه توصیه نمی شود). هنگامی که جوجه ها طرز غذا خوردن را یاد گرفتند میتوان کاغذ ها را برداشت.
در بعضی از سالن های پیشرفته پرورش بوقلمون از کف های توری یا نرده ای (Wire or Slat Floor) نیز استفاده میکنند. این کف ها بسیار بهداشتی است ولی گران تمام می شود و جوجه بوقلمونها نیز نمی‌توانند براحتی روی آنها راه بروند و اغلب ممکن است دچار ناراحتی و ضعف پا و پنجه گردند.
جوجه بوقلمونها برعکس جوجه مرغها خوردن و آشامیدن را به خودی خود یاد نمی گیرند. ازاینرو باید به آنها آموخت. آموختن طرز آشامیدن و خوردن یکی از اشکالات پرورش بوقلمون است. برای اینکه جوجه بوقلمون ها را به خوردن ترغیب کنند، عده ای از جو خرد شده، عده ای از شیر و برخی از تخم مرغ پخته و خرد شده و یا غذای سبز استفاده میکنند. برخی از تولید کنندگان تعدادی جوجه بوقلمون مسن را بین جوجه بوقلمون های یکروزه رها میکنند تا توسط آنها خوردن و آشامیدن را فراگیرند (که البته این روش به خاطر ریسک بالای ابتلا به بیماری در جوجه ها امروزه منسوخ شده است و فقط در شرایط روستایی گاهی از آن استفاده میکنند). به طور کلی بوقلمون ها نسبت به مرغ ها، بسیار کودن هستند به نحوی که در نگهداری بوقلمون به طور طبیعی، این پرنده همانند مرغ مادر بخوبی از جوجه های خود مراقبت نمی‌کند، اغلب جوجه های خود را تلف میکند و یا در مقابل پرندگان دیگر از جوجه های خود دفاع نمی کند. همچنین اگر در روی تخم خوابیده باشد ممکن است چند روز بدون غذا بخوابد و اگراو را بزور جهت خوردن خوراک از روی تخم بلند کنند ممکن است پس از سیر شدن فراموش کند که باید دوباره در روی تخم ها بخوابد از این جهت ممکن است با اندک غفلت، تخم ها خراب شوند (البته در محیط روستایی و غیر صنعتی).
جوجه بوقلمون نیز بسیار کم هوش و بی استعداد است و از این رو یکی از اشکالات اولیه پرورش بوقلمون عدم فراگرفتن طرز غذا خوردن و آشامیدن است. باید در روزهای اول نهایت دقت و توجه و حوصله را نمود تا جوجه ها طرز خوردن و آشامیدن را فرا بگیرند وگرنه در طی روزهای اول شاهد تلفات بسیار بالایی خواهیم بود. در پرورش جوجه بوقلمونها باید دقت نمود که قسمت پرورش تا مرز امکان دارای گوشه یا زاویه نباشد چون ممکن است که با جمع شدن جوجه ها در یک گوشه روی هم شاهد تلفات ناشی از خفگی در آنها باشیم. پس بهتر است قسمت پرورش ما حالت بیضی مانند داشته باشد. بوقلمون ها معمولا در بین 20 - 28 هفتگی به سن بلوغ می‌رسند که البته این امر بستگی به نوع، سویه و بالاخره جنس دارد. معمولاً نژادهای سبک کمی زود تر از نژادهای سنگین به سن بلوغ می‌رسند. فصل جوجه کشی و همچنین طرز نگهداری نیز کم و بیش در تسریع یا تاخیر بلوغ اثر دارد. مسئله تشخیص رسیدن به سن بلوغ بسیار مهم است زیرا وقتی که پرنده به سن بلوغ میرسد گوشت از نظر کیفیت به حداکثر مرغوبیت خود میرسد و بعد از آن با چربی گرفتن بدن از کیفیت آن کاسته می شود. امروزه سعی می شود که بوقلمون ها را از نظر بلوغ زودرس کنند به این معنی که زودتر به سن بلوغ برسند. به این ترتیب تاریخ فرستادن بوقلمون ها به کشتارگاه به جلو خواهد افتاد.
در ایران معمولاً بوقلمون های ماده را در 16 هفتگی به بازار میفرستند زیرا پس از آن دیگر رشد نمی‌کند ولی بوقلمون نر را تا 26 هفتگی نگاه می‌دارند. وزن زنده بوقلمون های ماده 5/7 -8 kg و وزن نرها در حدود 12-13kg است (که البته این مقادیر برای نژادهای مختلف متفاوت است و این اعداد فقط به صورت میانگین ذکر شده اند). ضریب تبدیل غذایی بوقلمون ها نسبت به سن پرورش متفاوت بوده و در نژادهای صنعتی مدرن معمولاً 5/2 الی 5/3 است یعنی به افزایش سن نگهداری این میزان افزایش یافته و به ازای هر 5/2 الی 5/3 کیلوگرم غذای مصرفی 1 کیلوگرم وزن زنده به دست می‌آید. امروزه موسسات اصلاح نژادی توانسته‌اند این مقدار را با روش های اصلاحی بهبود بخشند
.سودآوری صنعت پرورش بوقلمون
نخستین بار بوقلمون در مکزیک توسط جهانگردان اروپایی مشاهده شد. آن ها این پرنده را با خود به اروپا بردند. پس از آن در ایتالیا، فرانسه و انگلستان بوقلمون پرورش داده شد. با کشف آمریکا مهاجران به خوبی با این پرنده و مزه آن آشنایی داشتند بنابراین به سرعت پرورش و مصرف بوقلمون در آمریکا گسترش یافت به طوری که هم اکنون ایالات متحده و اتحادیه اروپا به ترتیب اولین و دومین تولیدکننده و نیز مصرف کننده گوشت بوقلمون در دنیا هستند.
در ایران نیز تا پیش از دوره صفویه بوقلمون یافت نمی شد و اولین بار ارامنه ای که برای تجارت از ایران به اروپا رفتند، بوقلمون اهلی را با خود به ایران آوردند و آن را به شاه عباس تقدیم کردند و بعد به دستور شاه، تخم بوقلمون در خانه های ارامنه تقسیم شد تا آن ها به پرورش این پرنده بپردازند.
امروزه با گذشت سال ها با پیشرفت علوم ژنتیک، تغذیه و مدیریت و تاثیر آن ها بر پرورش بوقلمون سبب شد تا پرورش بوقلمون از حالت سنتی خارج شده و نوع جدیدی از بوقلمون های صنعتی به وجود آید که گوشت آن حاوی پروتیین زیاد و چربی و کلسترول کم تری است.
فعالیت 20 واحد پرورش بوقلمون
هم اکنون 20 واحد پرورش بوقلمون در کشور با ظرفیت 85 هزار قطعه در حال فعالیت هستند.
چندی پیش رضا ترکاشوند، معاون مدیرکل دفتر پرورش طیور وزارت جهاد کشاورزی ضمن بین مطالب فوق گفت: «پرورش بوقلمون از گذشته های دور به صورت سنتی بوده و هم اکنون 1/7 میلیون قطعه بوقلمون بومی در کشور وجود دارد که سالانه 10 هزار تن گوشت تولید می کنند.»
وی افزود: «پرورش بوقلمون به روش سنتی از سال 1380 شروع شده و تا پایان برنامه چهارم تولید گوشت بوقلمون به 100 هزار تن خواهد رسید.»
وی میزان تولید بوقلمون صنعتی را در کشور یک هزار و 700 تن در سال ذکر کرد. از سوی دیگر براساس گزارش روابط عمومی صندوق بیمه محصولات کشاورزی برای نخستین بار در کشور، طرح آزمایشی بیمه بوقلمون گوشتی در سال زراعی 85586 توسط این صندوق اجرا می شود.
این گزارش می افزاید: «مدت قرارداد بیمه بوقلمون از یک روزگی تا پایان 18 هفتگی است و صندوق بیمه خسارت های ناشی از سوانح طبیعی و قهری و همچنین امراض عمده بوقلمون و خسارت های ناشی از حذف کانون را در مدت قرارداد تحت پوشش بیمه قرار می دهد.»
افزایش 25درصدی مصرف گوشت بوقلمون
مصرف گوشت بوقلمون در کشور ما نسبت به سال گذشته 20 تا 25 درصد رشد یافته است.
مجید سلطانی یکی از پرورش دهندگان بوقلمون در گفت وگو با خبرنگار ما گفت: «در حال حاضر بوقلمون از کشور کانادا و انگلستان به صورت جوجه یک روزه به کشور ما وارد می شود به طوری که هر جوجه یکروزه 130 گرمی با قیمتی بین 3000 تا 3500 تومان در اختیار پرورش دهندگان این پرنده قرار می گیرد.»وی در مقایسه بوقلمون های کانادایی با نمونه های ایرانی آن بیان کرد: «جوجه های بوقلمون ایرانی نسبت به نوع کانادایی آن دارای ضعف های نژادی هستند. در پاهای اکثر_ جوجه بوقلمون های ایرانی بعد از چند روز زخم های عفونی مشاهده می شود، از این رو نگهداری آن ها در مقایسه با جوجه های یکروزه کانادایی چندان مقرون به صرفه نخواهد بود.»
وی در ادامه افزود: «به طور کلی بوقلمون ها از دو نژاد برنز آمریکای شمالی و سفید هلندی تشکیل می شوند که در حال حاضر بوقلمون های نژاد برنز وحشی بیش تر با مقاصد تجاری تولید می شوند که از علت های اصلی آن می توان به سینه پرگوشت و پهن این نمونه اشاره کرد.»سلطانی در مورد وزن متوسط هر بوقلمون گفت: «وزن متوسط بوقلمون در سنین بلوغ در نژاد درشت جثه نر حدود 10 تا 18 کیلوگرم و ماده این نژاد بین هشت تا 16 کیلوگرم و در نژادهای ریز جثه نر حدود هشت کیلوگرم و ماده حدود پنج کیلوگرم است.»
وی تبدیل تخم به جوجه در بوقلمون را 28 روز عنوان کرد و افزود: «وزن یک بوقلمون گوشتی ظرف مدت یک هفته به دو برابر می رسد و در سن چهار هفتگی 40 بار سنگین تر از روز اول می شود و در طول دوره پرورش 14 تا 18 هفتگی به وزن مطلوب جهت کشتار می رسد.»
وی فضای موردنیاز برای پرورش و نگهداری 10 بوقلمون دوماهه را یک مترمربع عنوان و اظهار کرد: «برای هر 10 بوقلمون سه ماهه دو مترمربع و از چهارماهگی به بعد 5/2 متر مربع باید در نظر گرفته شود.»
18 هزار تومان سرمایه موردنیاز
برای پرورش هر بوقلمون
40 درصد گوشت بوقلمون قرمز و 60 درصد آن گوشت سفید است و به طور کلی از هر بوقلمون آماده برای کشتار 65 درصد گوشت به دست می آید.
شهرام صادقی یکی از پرورش دهندگان بوقلمون در گیلان ضمن بیان مطالب فوق به خبرنگار ما گفت: «علاوه بر گوشت بوقلمون که از ارزش غذایی بالایی برخوردار است، چرم خام حاصل از پاهای این پرنده نیز برای تیکه دوزی روی انواع کیف و کفش مورداستفاده قرار می گیرد.»
وی انتخاب غذای مناسب را از نکات اساسی پرورش بوقلمون ذکر و اظهار کرد: «نیازهای تغذیه ای بوقلمون برحسب سن متغیر است. همچنان که سن این پرنده افزوده می شود نیازهای پروتیینی، ویتامینی و مواد معدنی بدن این حیوان کاهش می یابد و بر نیازهای آن به مواد انرژی زا افزوده می شود.»
وی در مورد ریسک سرمایه گذاری در صنعت پرورش بوقلمون گفت: «پرورش بوقلمون از جمله فعالیت هایی است که تجربه، آگاهی و دانش بالایی را طلب می کند و فعالیت در این زمینه برای افراد آگاه و با تجربه قطعاً سودآور خواهد بود.»
وی سرمایه موردنیاز برای پرورش هر بوقلمون از جوجه یک روزه تا مرحله کشتار آن را 17 تا 18 هزارتومان عنوان کرد.
قیمت ها در بازار بوقلمون
براساس گزارش خبرنگار ما قیمت گوشت بوقلمون در بازار خرید و فروش آن در مقایسه با سال گذشته از قیمت ثابتی برخوردار بوده است .
به گفته برخی از فعالان بازار در حال حاضر بوقلمون زنده کیلویی 1900 تومان و گوشت آن نیز از کیلویی 2500 تا 3500 تومان در نقاط مختلف شهر تهران عرضه می شود.
منابع :
1- ملجائی، دکتر سید حسن، پرورش بوقلمون و بیماریهای آن
2- زهری، دکتر مراد علی،پرورش طیور گوشتی ،1382، انتشارات دانشگاه تهران.
3- حسامی، محمد، نکاتی در مورد پرورش و تغذیه بوقلمون، وب سایت نشریه تخصصی علوم وصنایع مرغداری،
1- ملجائی، دکتر سید حسن، پرورش بوقلمون و بیماریهای آن
2- زهری، دکتر مراد علی،پرورش طیور گوشتی ،1382، انتشارات دانشگاه تهران.
3- حسامی، محمد، نکاتی در مورد پرورش و تغذیه بوقلمون، وب سایت نشریه تخصصی علوم وصنایع مرغداری،
رامین قاسم نتاج
اخراجی موقت
[h=2]پرورش جوجه بوقلمون[/h]مديريت پرورش جوجه بوقلمون
نگهداري بوقلمون در سنين جوجگي، يكي از مشكلترين مراحل پرورش بوقلمون است . بوقلمون هاي جوان نيز در مقابل عوامل بيماري زا كاملا حساسند از اينرو بايد توجه فراواني به آنها مبذول داشت . امروزه در اغلب كشورها بوقلمون را بصورت تجارتي و به تعداد زيادي نگه داري ميكنند وتعداد معدودي از شركتهاي اصلاح نژادي ، سويه هاي تجارتي مخصوص به خود را ارائه ميدهند كه از ضريب تبديل و قدرت رشد بسيار بهتري نسبت به ديگر نژادها برخوردارند .
در طريقه پرورش به صورت صنعتي، بايد با تحت نظر گرفتن شرايط محيطي تمامي نيازهاي بوقلمون را در نظر گرفت تا با تنظيم حرارت ، تهويه ، بهداشت و بالاخره جايگاه حداكثر نتيجه مطلوب حائز شود .
حرارت : حرارت در هفته هاي مختلف بايد به قرار زير باشد :
اواخر هفته اول 32 درجه – اواخر هفته دوم 29 درجه – اواخر هفته سوم 26 درجه – در اواخر هفته چهارم 24 درجه ( در تمام اين مدت حرارت سالن نبايد از 24 درجه سانتي گراد كمتر گردد ) اواخر هفته پنجم 21 درجه و اواخر هفته ششم 18 درجه سانتي گراد .
در روزهاي اول جوجه ها نبايد از منبع حرارتي دور شوند چون ممكن است سرما بخورند . اگر از دستگاه مادر مصنوعي استفاده ميشود بايد دور دستگاه مادر حصاري كشيد تا از آن دور نشوند و يا اگر از هيتر استفاده ميشود بايد تمامي سالن حرارت يكنواخت و مناسب ( 32 درجه سانتي گراد ) داشته باشد .
تهويه و رطوبت: براي رشد معمولي جوجه بوقلمون هواي تازه و تميز ضرورت دارد . به وسيله استفاده از پنجره هاي تهويه اي و همچنين هواكشهاي برقي ميتوان تهويه را كنترل كرده كه البته تهويه نبايد سبب سرد شدن سالن گردد . هنگام ورود به سالن ميتوان وضعيت تهويه را بخوبي تشخيص داد ، زيرا وجود هرگونه بوي نامناسب دليل عدم و نقص تهويه است . تهويه نامناسب از طرفي سبب كم كردن رطوبت ميشود ، وجود رطوبت در داخل سالن نيز يكي از نشانه هاي نقص تهويه است . سالن نگهداري جوجه ها هميشه بايد خشك نگهداري شود و اگر خشكي هوا بيش از حد لازم باشد رشد پرها كم شده و وضعيت پرها نامناسب ميگردد .
بهداشت و بهسازي: جلوگيري و پيش گيري از بيماري مستلزم رعايت اصول بهسازي و بهداشت است . از اينرو بايد لانه و همچنين وسائل را قبل از ورود و پايان هر دوره به خوبي شست و ضد عفوني نمود .
فضاي لازم : فضايي كه بايد در اختيار جوجه بوقلمون باشد : در هفته اول 30 جوجه در هر متر مربع ، در هفته 2~4 تعداد 20 جوجه ، در هفته 5 ~6 تعداد 10 جوجه ، در هفته 7 ~8 تعداد 8 جوجه ، در هفته 9~ 12 تعداد 5 عدد و در هفته 13 ~20 تعداد 2~3 بوقلمون در هر متر مربع.
وسائل نگهداري جوجه بوقلمون : وسائلي كه براي پرورش و نگهداري جوجه بوقلمون به كار ميرود تقريبا كاملا شبيه به ان چيزي است كه در پرورش جوجه هاي مرغ به كار ميرود .
استفاده از نور براي پرورش بوقلمون : در 48 ساعت اول بايد در تمام مدت شبانه روز از روشنايي در سالن نگهداري جوجه بوقلمونها استفاده كرد . بعد از اينكه جوجه بوقلمون ها به خوردن و آشاميدن عادت كردند بايد به مرور نور را كم كرد به طوري كه در سن 2 هفتگي به حداقل مقدار روشنايي رساند . معمولا مقدار 13- 14 ساعت نور در شبانه روز براي بوقلمون ها از سن 2 هفتگي به بعد كافي است . شدت نور نيز مهم است معمولا در 48 ساعت اول بايد از نور شديد تر و سپس از نور ضعيف تر استفاده نمود . طبق ازمايشي كه در انگليس انجام شده ، نور قرمز و سبز هر دو اثر خوبي از نظر رشد نسبت به نور سفيد در بوقلمونها دارند . ولي وقتي كه شدت انوار مذكور به اندازه شدت نور سفيد است اختلافي از نظر ميزان رشد در بوقلمون ها ديده نشده است ، از اينرو به نظر ميرسد مسئله شدت نور مهمتر از رنگ آن است . بوقلمونها نيز مانند مرغها در نور آبي قادر به ديدن نيستند از اينرو هنگام گرفتن آنها ميتوان از نور آبي استفتده كرد . به هر حال استفاده از نور ، به مدت 24 ساعت اثر بدي بر بوقلمون دارد . طرز استفاده كردن از نور در پرورش بوقلمونها بستگي به نژاد و طرز نگهداري و بالاخره سن فرستادن آنها به كشتارگاه دارد ولي از نظر راهنمايي از نور ميتوان به طريقه زير استفتده كرد:0~6 هفتگي : در 48 ساعت اول به طور دائمي از نور استفاده ميشود ،سپس ميزان روشنايي را به مرور به 14 الي 18 ساعت ميرسانند (كم كردن نور بايد به طور آهسته وتدريجي صورت گيرد ) .6~22 هفتگي : از 14 ساعت نور باشدت كم استفاده ميشود .22~30 هفتگي : مدت روشنايي روز را به 10~12 ساعت ميرسانند .
پرورش جوجه بوقلمونها : براي نگهداري جوجه بوقلمون بايد عمليات زير انجام داد :
قبل از ورود جوجه ها بايد تمام وسائل نگهداري لانه را شستشو و ضد عفوني كرد و سپس وسائل را بدقت چيد ماشين مادر را گرم و يا هيتر را روشن كرد و تهويه را در وضع مناسبي قرار داد. از ريختن جوجه ها تعداد بيش از حد استاندارد در متر مربع بايد خودداري كرد . به مسئله تغذيه جوجه بوقلمونها نيز بايد در روزهاي اول توجه فراواني نمود .
در روش پرورش در روي بستر حتما بايد از بستر مناسب استفاده كرد . در روزهاي اول بايد بستر را با پارچه و يا كاغذ پوشاند تا جوجه بوقلمون ها از مواد بستر نخورند ( البته ميتوان از جعبه هايي كه براي حمل و نقل جوجه ها استفاده ميشود نيز استفاده كرد ) همينكه طرز غذا خوردن را ياد گرفتند ميتوان كاغذ هارا برداشت . در بعضي از سالن هاي پيشرفته بوقلمون از كف هاي توري يا نرده اي (wire floor) نيز استفاده ميكنند اين كفها ،بسيار بهداشتي است ولي گران تمام ميشود و جوجه بوقلمونها نيز نميتوانند براحتي روي آنها راه بروند و اغلب ممكن است دچار ناراحتي و ضعف پا و پنجه گردند .
جوجه بوقلمونها برعكس جوجه مرغها خوردن و آشاميدن را به خودي خود ياد نميگيرند . ازاينرو بايد به انها اموخت . آموختن طرز آشاميدن و خوردن يكي از اشكالات پرورش بوقلمون است . براي اينكه جوجه بوقلمون ها را به خوردن ترغيب كنند ، عده اي از جو خورد شده ، عده اي از شير و برخي از تخم مرغ پخته و خرد شده و يا غذاي سبز استفاده ميكنند . برخي از توليد كنندگان تعدادي جوجه بوقلمون مسن را بين جوجه بوقلمون هاي يكروزه رها ميكنند تا توسط انها خوردن و آشاميدن را فراگيرند ( كه البته اين روش به خاطر ريسك بالاي ابتلا به بيماري در جوجه ها امروزه منسوخ شده است و فقط در شرايط روستايي گاهي از ان استفاده ميكنند ) زيرا به طور كلي بوقلمونها نسبت به مرغها ، بسيار كودن هستند به طوري كه در نگهداري بوقلمون به طور طبيعي مرغ مادر بخوبي از جوجه هاي خود مراغبت نميكند و اغلب جوجه هاي خود را تلف ميكند و يا در مقابل پرندگان ديگر از جوجه هاي خود دفاع نميكند . همچنين اگر در روي تخم خوابيده باشد ممكن است چند روز بدون غذا بخوابد و اگراو را بزور جهت خوردن خوراك از روي تخم بلند كنند ممكن است پس از سير شدن فراموش كند كه بايد دوباره در روي تخم ها بخوابد از اين جهت ممكن است با اندك غفلتي تخمها خراب شوند ( البته در محيط روستايي و غير صنعتي ) .
جوجه بوقلمون ها نيز بسيار كم هوش و بي استعداد است و از اين رو يكي از اشكالات اوليه پرورش بوقلمون عدم فراگرفتن طرز غذا خوردن و آشاميدن است . بايد در روزهاي اول نهايت دقت و توجه و حوصله را نمود تا جوجه ها طرز خوردن و آشاميدن را فرا بگيرند وگرنه در طي روزهاي اول شاهد تلفات بسيار بالايي خواهيم بود .
در پرورش جوجه بوقلمونها بايد دقت نمود كه سالن تا مرز امكان داراي گوشه يا زاويه نباشد چون ممكن است كه با جمع شدن جوجه ها در يك گوشه روي هم شاهد تلفات ناشي از خفگي در انها باشيم . پس بهتر است سالن ما حالت بيضي مانند داشته باشد .
بوقلمون ها معمولا در بين 20 ~28 هفتگي به سن بلوغ ميرسند كه البته اين امر بستگي به نوع و سويه و بالاخره جنس دارد . معمولا نژادهاي سبك كمي زود تر از نژادهاي سنگين به سن بلوغ ميرسند . فصل جوجه كشي و همچنين طرز نگهداري نيز كم و بيش در تسريع يا تاخير بلوغ اثر دارد . مسئله تشخيص رسيدن به سن بلوغ بسيار مهم است زيرا وقتي كه پرنده به سن بلوغ ميرسد گوشت از نظر كيفيت به حداكثر مرغوبيت خود ميرسد و بعد از آن با چربي گرفتن بدن از كيفيت ان كاسته ميشود .
اكنون سعي ميشود كه بوقلمون ها را از نظر بلوغ زود رس كنند به اين معني كه زودتر يه سن بلوغ برسند . به اين ترتيب تاريخ فرستادن بوقلمونها به كشتارگاه به جلو خواهد افتاد ، در ايران معمولا بوقلمون هاي ماده را در 16 هفتگي به بازار ميفرستند زيرا پس از ان ديگر رشد نميكند ولي بوقلمون نر را تا 26 هفتگي نگاه ميدارند . وزن زنده بوقلمون هاي ماده 5/7 ~8 kg و وزن نرها در حدود 12~13kg است ( كه البته اين مقادير براي نژادهاي مختلف متفاوت است و اين اعداد فقط به صورت ميانگين ذكر شده اند ) . راندمان غذايي بوقلمون به طور متوسط معمولا 5 به 1 است يعني به ازا هر 5 kg غذا 1kg وزن زنده به دست مي ايد . امروزه موسسات اصلاح نژادي توانسته اند اين مقدار را با روشهاي اصلاحي بهبود بخشند .
غذیه بوقلمونها
نگهداري بوقلمون در سنين جوجگي، يكي از مشكلترين مراحل پرورش بوقلمون است . بوقلمون هاي جوان نيز در مقابل عوامل بيماري زا كاملا حساسند از اينرو بايد توجه فراواني به آنها مبذول داشت . امروزه در اغلب كشورها بوقلمون را بصورت تجارتي و به تعداد زيادي نگه داري ميكنند وتعداد معدودي از شركتهاي اصلاح نژادي ، سويه هاي تجارتي مخصوص به خود را ارائه ميدهند كه از ضريب تبديل و قدرت رشد بسيار بهتري نسبت به ديگر نژادها برخوردارند .
در طريقه پرورش به صورت صنعتي، بايد با تحت نظر گرفتن شرايط محيطي تمامي نيازهاي بوقلمون را در نظر گرفت تا با تنظيم حرارت ، تهويه ، بهداشت و بالاخره جايگاه حداكثر نتيجه مطلوب حائز شود .
حرارت : حرارت در هفته هاي مختلف بايد به قرار زير باشد :
اواخر هفته اول 32 درجه – اواخر هفته دوم 29 درجه – اواخر هفته سوم 26 درجه – در اواخر هفته چهارم 24 درجه ( در تمام اين مدت حرارت سالن نبايد از 24 درجه سانتي گراد كمتر گردد ) اواخر هفته پنجم 21 درجه و اواخر هفته ششم 18 درجه سانتي گراد .
در روزهاي اول جوجه ها نبايد از منبع حرارتي دور شوند چون ممكن است سرما بخورند . اگر از دستگاه مادر مصنوعي استفاده ميشود بايد دور دستگاه مادر حصاري كشيد تا از آن دور نشوند و يا اگر از هيتر استفاده ميشود بايد تمامي سالن حرارت يكنواخت و مناسب ( 32 درجه سانتي گراد ) داشته باشد .
تهويه و رطوبت: براي رشد معمولي جوجه بوقلمون هواي تازه و تميز ضرورت دارد . به وسيله استفاده از پنجره هاي تهويه اي و همچنين هواكشهاي برقي ميتوان تهويه را كنترل كرده كه البته تهويه نبايد سبب سرد شدن سالن گردد . هنگام ورود به سالن ميتوان وضعيت تهويه را بخوبي تشخيص داد ، زيرا وجود هرگونه بوي نامناسب دليل عدم و نقص تهويه است . تهويه نامناسب از طرفي سبب كم كردن رطوبت ميشود ، وجود رطوبت در داخل سالن نيز يكي از نشانه هاي نقص تهويه است . سالن نگهداري جوجه ها هميشه بايد خشك نگهداري شود و اگر خشكي هوا بيش از حد لازم باشد رشد پرها كم شده و وضعيت پرها نامناسب ميگردد .
بهداشت و بهسازي: جلوگيري و پيش گيري از بيماري مستلزم رعايت اصول بهسازي و بهداشت است . از اينرو بايد لانه و همچنين وسائل را قبل از ورود و پايان هر دوره به خوبي شست و ضد عفوني نمود .
فضاي لازم : فضايي كه بايد در اختيار جوجه بوقلمون باشد : در هفته اول 30 جوجه در هر متر مربع ، در هفته 2~4 تعداد 20 جوجه ، در هفته 5 ~6 تعداد 10 جوجه ، در هفته 7 ~8 تعداد 8 جوجه ، در هفته 9~ 12 تعداد 5 عدد و در هفته 13 ~20 تعداد 2~3 بوقلمون در هر متر مربع.
وسائل نگهداري جوجه بوقلمون : وسائلي كه براي پرورش و نگهداري جوجه بوقلمون به كار ميرود تقريبا كاملا شبيه به ان چيزي است كه در پرورش جوجه هاي مرغ به كار ميرود .
استفاده از نور براي پرورش بوقلمون : در 48 ساعت اول بايد در تمام مدت شبانه روز از روشنايي در سالن نگهداري جوجه بوقلمونها استفاده كرد . بعد از اينكه جوجه بوقلمون ها به خوردن و آشاميدن عادت كردند بايد به مرور نور را كم كرد به طوري كه در سن 2 هفتگي به حداقل مقدار روشنايي رساند . معمولا مقدار 13- 14 ساعت نور در شبانه روز براي بوقلمون ها از سن 2 هفتگي به بعد كافي است . شدت نور نيز مهم است معمولا در 48 ساعت اول بايد از نور شديد تر و سپس از نور ضعيف تر استفاده نمود . طبق ازمايشي كه در انگليس انجام شده ، نور قرمز و سبز هر دو اثر خوبي از نظر رشد نسبت به نور سفيد در بوقلمونها دارند . ولي وقتي كه شدت انوار مذكور به اندازه شدت نور سفيد است اختلافي از نظر ميزان رشد در بوقلمون ها ديده نشده است ، از اينرو به نظر ميرسد مسئله شدت نور مهمتر از رنگ آن است . بوقلمونها نيز مانند مرغها در نور آبي قادر به ديدن نيستند از اينرو هنگام گرفتن آنها ميتوان از نور آبي استفتده كرد . به هر حال استفاده از نور ، به مدت 24 ساعت اثر بدي بر بوقلمون دارد . طرز استفاده كردن از نور در پرورش بوقلمونها بستگي به نژاد و طرز نگهداري و بالاخره سن فرستادن آنها به كشتارگاه دارد ولي از نظر راهنمايي از نور ميتوان به طريقه زير استفتده كرد:0~6 هفتگي : در 48 ساعت اول به طور دائمي از نور استفاده ميشود ،سپس ميزان روشنايي را به مرور به 14 الي 18 ساعت ميرسانند (كم كردن نور بايد به طور آهسته وتدريجي صورت گيرد ) .6~22 هفتگي : از 14 ساعت نور باشدت كم استفاده ميشود .22~30 هفتگي : مدت روشنايي روز را به 10~12 ساعت ميرسانند .
پرورش جوجه بوقلمونها : براي نگهداري جوجه بوقلمون بايد عمليات زير انجام داد :
قبل از ورود جوجه ها بايد تمام وسائل نگهداري لانه را شستشو و ضد عفوني كرد و سپس وسائل را بدقت چيد ماشين مادر را گرم و يا هيتر را روشن كرد و تهويه را در وضع مناسبي قرار داد. از ريختن جوجه ها تعداد بيش از حد استاندارد در متر مربع بايد خودداري كرد . به مسئله تغذيه جوجه بوقلمونها نيز بايد در روزهاي اول توجه فراواني نمود .
در روش پرورش در روي بستر حتما بايد از بستر مناسب استفاده كرد . در روزهاي اول بايد بستر را با پارچه و يا كاغذ پوشاند تا جوجه بوقلمون ها از مواد بستر نخورند ( البته ميتوان از جعبه هايي كه براي حمل و نقل جوجه ها استفاده ميشود نيز استفاده كرد ) همينكه طرز غذا خوردن را ياد گرفتند ميتوان كاغذ هارا برداشت . در بعضي از سالن هاي پيشرفته بوقلمون از كف هاي توري يا نرده اي (wire floor) نيز استفاده ميكنند اين كفها ،بسيار بهداشتي است ولي گران تمام ميشود و جوجه بوقلمونها نيز نميتوانند براحتي روي آنها راه بروند و اغلب ممكن است دچار ناراحتي و ضعف پا و پنجه گردند .
جوجه بوقلمونها برعكس جوجه مرغها خوردن و آشاميدن را به خودي خود ياد نميگيرند . ازاينرو بايد به انها اموخت . آموختن طرز آشاميدن و خوردن يكي از اشكالات پرورش بوقلمون است . براي اينكه جوجه بوقلمون ها را به خوردن ترغيب كنند ، عده اي از جو خورد شده ، عده اي از شير و برخي از تخم مرغ پخته و خرد شده و يا غذاي سبز استفاده ميكنند . برخي از توليد كنندگان تعدادي جوجه بوقلمون مسن را بين جوجه بوقلمون هاي يكروزه رها ميكنند تا توسط انها خوردن و آشاميدن را فراگيرند ( كه البته اين روش به خاطر ريسك بالاي ابتلا به بيماري در جوجه ها امروزه منسوخ شده است و فقط در شرايط روستايي گاهي از ان استفاده ميكنند ) زيرا به طور كلي بوقلمونها نسبت به مرغها ، بسيار كودن هستند به طوري كه در نگهداري بوقلمون به طور طبيعي مرغ مادر بخوبي از جوجه هاي خود مراغبت نميكند و اغلب جوجه هاي خود را تلف ميكند و يا در مقابل پرندگان ديگر از جوجه هاي خود دفاع نميكند . همچنين اگر در روي تخم خوابيده باشد ممكن است چند روز بدون غذا بخوابد و اگراو را بزور جهت خوردن خوراك از روي تخم بلند كنند ممكن است پس از سير شدن فراموش كند كه بايد دوباره در روي تخم ها بخوابد از اين جهت ممكن است با اندك غفلتي تخمها خراب شوند ( البته در محيط روستايي و غير صنعتي ) .
جوجه بوقلمون ها نيز بسيار كم هوش و بي استعداد است و از اين رو يكي از اشكالات اوليه پرورش بوقلمون عدم فراگرفتن طرز غذا خوردن و آشاميدن است . بايد در روزهاي اول نهايت دقت و توجه و حوصله را نمود تا جوجه ها طرز خوردن و آشاميدن را فرا بگيرند وگرنه در طي روزهاي اول شاهد تلفات بسيار بالايي خواهيم بود .
در پرورش جوجه بوقلمونها بايد دقت نمود كه سالن تا مرز امكان داراي گوشه يا زاويه نباشد چون ممكن است كه با جمع شدن جوجه ها در يك گوشه روي هم شاهد تلفات ناشي از خفگي در انها باشيم . پس بهتر است سالن ما حالت بيضي مانند داشته باشد .
بوقلمون ها معمولا در بين 20 ~28 هفتگي به سن بلوغ ميرسند كه البته اين امر بستگي به نوع و سويه و بالاخره جنس دارد . معمولا نژادهاي سبك كمي زود تر از نژادهاي سنگين به سن بلوغ ميرسند . فصل جوجه كشي و همچنين طرز نگهداري نيز كم و بيش در تسريع يا تاخير بلوغ اثر دارد . مسئله تشخيص رسيدن به سن بلوغ بسيار مهم است زيرا وقتي كه پرنده به سن بلوغ ميرسد گوشت از نظر كيفيت به حداكثر مرغوبيت خود ميرسد و بعد از آن با چربي گرفتن بدن از كيفيت ان كاسته ميشود .
اكنون سعي ميشود كه بوقلمون ها را از نظر بلوغ زود رس كنند به اين معني كه زودتر يه سن بلوغ برسند . به اين ترتيب تاريخ فرستادن بوقلمونها به كشتارگاه به جلو خواهد افتاد ، در ايران معمولا بوقلمون هاي ماده را در 16 هفتگي به بازار ميفرستند زيرا پس از ان ديگر رشد نميكند ولي بوقلمون نر را تا 26 هفتگي نگاه ميدارند . وزن زنده بوقلمون هاي ماده 5/7 ~8 kg و وزن نرها در حدود 12~13kg است ( كه البته اين مقادير براي نژادهاي مختلف متفاوت است و اين اعداد فقط به صورت ميانگين ذكر شده اند ) . راندمان غذايي بوقلمون به طور متوسط معمولا 5 به 1 است يعني به ازا هر 5 kg غذا 1kg وزن زنده به دست مي ايد . امروزه موسسات اصلاح نژادي توانسته اند اين مقدار را با روشهاي اصلاحي بهبود بخشند .
غذیه بوقلمونها
اصول کلی تغذیه بوقلمونها مشابه تغذیه مرغان بوده تفاوتهای اصلی به سطوح پروتئین مورد نیاز و اهمیت ویتامینهای بیوتین و پیریدوکسین در جیره بوقلمون مربوط می باشد .
تغذیه جوجه بوقلمونها : جوجه بوقلمونها (poults) را باید سریعا پس از سر از تخم درآوردن به اب و غذا رساند . وقتی تغذیه و اب دادن تاخیری 36 ساعته داشته باشد،جوجه بوقلمونها به سختی غذاخوردن را یاد میگیرند و شاید تغذیه اجباری برای شروع به غذا خوردن انها نیاز باشد به غذایی که جوجه بوقلمونها در ابتدا مصرف مینماید،جیره استار تر گویند . پروتئین این جیره باید در حدود 28% باشد . جیره استار تر را جیره آغازگر یا شروع کننده نیز میگویند که تنها تا سن یک هفتگی استفاده میشود . این جیره حاوی بیشترین سطوح انتی بیوتیک ها،ویتامین ها،اسیدهای امینه و انرژی میباشد . جیره شروع کننده بخصوص در زمانی که جوجه بوقلمون تحت شرایط استرس قرار دارد بسیار مورد نیاز است . از سن 4 تا 8 هفتگی،درصد پروتئین جیره 26% و سطح انرژی باید بالاتر باشد .
تغذیه بوقلمون های درحال رشد : بوقلمون های درحال رشد را میتوان بر روی مرتع یا در محوطه بسته تغذیه نمود . سن در حال رشد برای بوقلمون ها 8 تا 10 هفتگی میباشد . تغذیه در محوطه بسته باعث رشد سریعتر حیوان میشود . معهذا تغذیه بر روی مرتع نیز سبب ذخیره بیش از 10% غذا ذخیره و کاهش هدر رفتن غذا میشود . یک مرتع خوب حاوی علوفه یا محصولات غله ای و دانه ای است . تعداد گله بوقلمون که در مرتع پرورش داده میشوند بین 100 تا 250 بوقلمون در هر ایکر ( واحد سطح معادل 4047 مترمربع ) میباشد . بوقلمونهای درحال رشد را باید براساس جنس جدا نمود زیرا بوقلمونهای نر نسبت به ماده،به پروتئین بیشتری بناز دارد . بوقلمونها عموما وقتیکه جیره های کامل مصرف مینمایند ضریب تبدیل غذایی بهتری دارند . تغذیه جیره پلت شده بهترین نتایج رادربردارد . هرچه سن بوقلمون بالاتر میرود ،سطح انرژی جیره افزایش و سطح پروتئین کاهش میابد . اب و هوای گرم سبب افزایش مصرف اب میشود همچنین مصرف اب در بوقلمونها در اب هوای معتدل ( 20 تا 25 درجه سانتی گراد ) در سن یک هفتگی در نر و ماده به ترتیب به ازای هر 1000 راس در هر روز 55 لیتر و تا سن 17 هفتگی در نر و ماده به ترتیب 3/994 لیتر و 680 لیتر میباشد . جیره بوقلمونهای نر در سن 8 تا 12 هفتگی و ماده 8 تا 11 هفتگی حاوی 22% پروتئین ،جیره نر 12 تا 16 هفتگی و ماده 11 تا 14 هفتگی حاوی 19%پروتئین،جیره نر 16 تا 20 هفتگی و ماده 14 تا 17 هفتگی حاوی 5/16% پروتئین و جیره نر 20 تا 24 هفتگی و ماده 17 تا 20 هفتگی باید حاوی 14% پروتئین باشد . بوقلمونهای نر در حدود 24 هفتگی و بوقلمونهای ماده در حدود 20 هفتگی سن از خود به بازار عرضه میشوند .
تغذیه بوقلمونهای اصلاح نژادی : بوقلمونها باید درسن 16هفتگی برای گله داشتی انتخاب شوند . جیره نگهداری حاوی 12% پروتئین و سطح انرژی متوسط می باشد و این جیره را بوقلمون ماده از سن 16 تا 30 هفتگی و بوقلمون نر از سن 16 تا 26 هفتگی مصرف مینماید .جیره گله داشتی برای اصلاح نژاد حاوی 14% پروتئین میباشد (12% جیره نگهداری و 14% جیره جفت گیری برای اصلاح نژاد). نرهای گله اصلاح نژادی باید از سن 26 هفتگی مصرف جیره جفت گیری برای اصلاح نژاد خود را شروع نماید جهت کنترل وزن در گله بهتر است نرها با جیره محدود تغذیه شوند،ولی ماده های گله به طور عادی تغذیه می شوند .
مدیریت پرورش بوقلمون
مدیریت پرورش بوقلمون
نگهداری بوقلمون در سنین جوجگی، یکی از مشکل ترین مراحل پرورش بوقلمون است. بوقلمون های جوان نیز در مقابل عوامل بیماری‌زا کاملاً حساسند از این رو باید توجه فراوانی به آنها مبذول داشت.
امروزه در اغلب کشورها، بوقلمون را بصورت تجارتی و به تعداد زیادی نگه داری میکنند وتعداد معدودی از شرکتهای اصلاح نژادی، سویه های تجارتی مخصوص به خود را ارائه میدهند که از ضریب تبدیل و قدرت رشد بسیار بهتری نسبت به دیگر نژادها برخوردارند.
در طریقه پرورش به صورت صنعتی، باید با تحت نظر گرفتن شرایط محیطی تمامی نیازهای بوقلمون را در نظر گرفت تا با تنظیم حرارت، تهویه، بهداشت و بالاخره جایگاه حداکثر نتیجه مطلوب حائز شود.
دمای مورد نیاز
دما در هفته های مختلف باید به قرار زیر باشد:
در شروع دوره پرورش و در سیستم آشیانه گرم (گرمایش در کل سالن) دمای آشیانه را در حدود 34 الی 36 درجه سانتی گراد تامین کنید و این دما را در اواخر هفته اول به 32 درجه سانتیگراد برسانید.
سپس دمای آشیانه را در هفته دوم 29 ، هفته سوم 26 ، در هفته چهارم 24 (در تمام این مدت حرارت سالن نباید از 24 درجه سانتی گراد کمتر گردد)، هفته پنجم 21 درجه سانتی گراد و از هفته ششم تا پایان دوره دمای 18درجه سانتی گراد را حفظ نمایید.
در مورد تامین دمای مورد نیاز نژاد های صنعتی، حتماً از راهنمای پرورش آن نژاد استفاده نمایید. در روزهای اول جوجه ها نباید از منبع حرارتی دور شوند چون ممکن است سرما بخورند. اگر از دستگاه مادر مصنوعی استفاده میشود باید دور دستگاه مادر حصاری کشید تا از آن دور نشوند و یا اگر از هیتر استفاده میشود باید تمامی سالن حرارت یکنواخت و مناسب داشته باشد.
تهویه و رطوبت
برای رشد معمولی جوجه بوقلمون هوای تازه و تمیز ضرورت دارد. با استفاده از پنجره های تهویه‌ای و همچنین هواکش‌های برقی میتوان تهویه را کنترل کرده که البته تهویه نباید سبب سرد شدن سالن گردد.
هنگام ورود به سالن میتوان وضعیت تهویه را بخوبی تشخیص داد، زیرا وجود هرگونه بوی نامناسب دلیل عدم و نقص تهویه است. تهویه نامناسب از طرفی سبب کم کردن رطوبت می شود.
وجود رطوبت در داخل سالن نیز یکی از نشانه های نقص تهویه است. سالن نگهداری جوجه ها همیشه نباید خشک نگهداری شود و اگر خشکی هوا بیش از حد لازم باشد رشد پرها کم شده و وضعیت پرها نامناسب می گردد.
بهداشت و بهسازی
جلوگیری و پیشگیری از بیماری مستلزم رعایت اصول بهسازی و بهداشت است. از اینرو باید لانه و همچنین وسایل را قبل از ورود و پایان هر دوره به خوبی شست و ضد عفونی نمود.
فضای لازم
فضایی که باید در اختیار جوجه بوقلمون باشد:
در هفته اول 30 جوجه در هر متر مربع، در هفته 2-4 تعداد 20 جوجه، در هفته 5 -6 تعداد 10 جوجه، در هفته 7 -8 تعداد 8 جوجه، در هفته 9-12 تعداد 5 عدد و در هفته 13-20 تعداد 2-3 بوقلمون در هر متر مربع.
وسایل نگهداری جوجه بوقلمون
وسایلی که برای پرورش و نگهداری جوجه بوقلمون به کار میرود تقریباً شبیه به آن چیزی است که در پرورش جوجه های مرغ به کار می رود.
استفاده از نور برای پرورش بوقلمون
در 48 ساعت اول باید در تمام مدت شبانه روز از روشنایی در سالن نگهداری جوجه بوقلمونها استفاده کرد. بعد از اینکه جوجه بوقلمونها به خوردن و آشامیدن عادت کردند باید به مرور نور را کم کرد به طوری که در سن 2 هفتگی به حداقل مقدار روشنایی رساند.
معمولاً مقدار 13- 14 ساعت نور در شبانه روز برای بوقلمونها از سن 2 هفتگی به بعد کافی است. شدت نور نیز مهم است معمولاً در 48 ساعت اول باید از نور شدید‌تر و سپس از نور ضعیف‌تر استفاده نمود.
طبق آزمایشی که در انگلیس انجام شده، نور قرمز و سبز هر دو اثر خوبی از نظر رشد نسبت به نور سفید در بوقلمونها دارند. ولی وقتی که شدت انوار مذکور به اندازه شدت نور سفید است اختلافی از نظر میزان رشد در بوقلمونها دیده نشده است، از اینرو به نظر میرسد مسئله شدت نور مهمتر از رنگ آن است.
بوقلمونها نیز مانند مرغها در نور آبی قادر به دیدن نیستند از اینرو هنگام گرفتن آنها میتوان از نور آبی استفاده کرد. به هر حال استفاده از نور آبی، به مدت 24 ساعت اثر بدی بر بوقلمون دارد.
طرز استفاده کردن از نور در پرورش بوقلمون ها بستگی به نژاد و طرز نگهداری و بالاخره سن فرستادن آنها به کشتارگاه دارد ولی از نظر راهنمایی از نور میتوان به طریقه زیر استفاده کرد:
0-6 هفتگی: در 48 ساعت اول به طور دائمی از نور استفاده میشود، سپس میزان روشنایی را به مرور به 14 الی 18 ساعت می‌رسانند (کم کردن نور باید به طور آهسته وتدریجی صورت گیرد).
6-22 هفتگی: از 14 ساعت نور باشدت کم استفاده میشود.
22-30 هفتگی: مدت روشنایی نور را به 10-12 ساعت می‌رسانند.
پرورش جوجه بوقلمون ها
برای نگهداری از جوجه بوقلمون باید عملیات زیر انجام داد:
قبل از ورود جوجه ها باید تمام وسایل نگهداری لانه را شستشو و ضد عفونی کرد و سپس وسایل پرورش به دقت چیده شوند. ماشین مادر را گرم و یا هیتر را روشن کرد و تهویه را در وضع مناسبی قرار داد.
از ریختن جوجه ها تعداد بیش از حد استاندارد در هر متر مربع باید خودداری کرد. به مسئله تغذیه جوجه بوقلمون ها نیز باید در روزهای اول توجه فراوانی نمود.
در روش پرورش در روی بستر حتماً باید از بستر مناسب استفاده کرد. در روزهای اول باید بستر را با پارچه و یا کاغذ پوشاند تا جوجه بوقلمون ها از مواد بستر نخورند (البته برخی ها از جعبه هایی که برای حمل و نقل جوجه ها استفاده می شود نیز استفاده می کنند ولی این امر از نظر بهداشتی به هیچ وجه توصیه نمی شود).
هنگامی که جوجه ها طرز غذا خوردن را یاد گرفتند میتوان کاغذ ها را برداشت. در بعضی از سالن های پیشرفته پرورش بوقلمون از کف های توری یا نرده ای (Wire or Slat Floor) نیز استفاده میکنند. این کف ها بسیار بهداشتی است ولی گران تمام می شود و جوجه بوقلمونها نیز نمی‌توانند براحتی روی آنها راه بروند و اغلب ممکن است دچار ناراحتی و ضعف پا و پنجه گردند.
جوجه بوقلمونها برعکس جوجه مرغها خوردن و آشامیدن را به خودی خود یاد نمی گیرند. ازاینرو باید به آنها آموخت. آموختن طرز آشامیدن و خوردن یکی از اشکالات پرورش بوقلمون است.
برای اینکه جوجه بوقلمون ها را به خوردن ترغیب کنند، مقداری از جو خرد شده، مقداری از شیر و برخی از تخم مرغ پخته و خرد شده و یا غذای سبز استفاده میکنند.
برخی از تولید کنندگان تعدادی جوجه بوقلمون مسن را بین جوجه بوقلمون های یکروزه رها میکنند تا توسط آنها خوردن و آشامیدن را فراگیرند (که البته این روش به خاطر ریسک بالای ابتلا به بیماری در جوجه ها امروزه منسوخ شده است و فقط در شرایط روستایی گاهی از آن استفاده میکنند).
به طور کلی بوقلمون ها نسبت به مرغ ها، بسیار کودن هستند به نحوی که در نگهداری بوقلمون به طور طبیعی، این پرنده همانند مرغ مادر بخوبی از جوجه های خود مراقبت نمی‌کند، اغلب جوجه های خود را تلف میکند و یا در مقابل پرندگان دیگر از جوجه های خود دفاع نمی کند.
همچنین اگر در روی تخم خوابیده باشد ممکن است چند روز بدون غذا بخوابد و اگراو را بزور جهت خوردن خوراک از روی تخم بلند کنند ممکن است پس از سیر شدن فراموش کند که باید دوباره در روی تخم ها بخوابد از این جهت ممکن است با اندک غفلت، تخم ها خراب شوند (البته در محیط روستایی و غیرصنعتی).
جوجه بوقلمون نیز بسیار کم هوش و بی استعداد است و از این رو یکی از اشکالات اولیه پرورش بوقلمون عدم فراگرفتن طرز غذا خوردن و آشامیدن است.
باید در روزهای اول نهایت دقت و توجه و حوصله را نمود تا جوجه ها طرز خوردن و آشامیدن را فرا بگیرند وگرنه در طی روزهای اول شاهد تلفات بسیار بالایی خواهیم بود. در پرورش جوجه بوقلمونها باید دقت نمود که قسمت پرورش تا مرز امکان دارای گوشه یا زاویه نباشد چون ممکن است که با جمع شدن جوجه ها در یک گوشه روی هم شاهد تلفات ناشی از خفگی در آنها باشیم.
پس بهتر است قسمت پرورش ما حالت بیضی مانند داشته باشد. بوقلمون ها معمولا در بین 20 - 28 هفتگی به سن بلوغ می‌رسند که البته این امر بستگی به نوع، سویه و بالاخره جنس دارد. معمولاً نژادهای سبک کمی زود تر از نژادهای سنگین به سن بلوغ می‌رسند.
فصل جوجه کشی و همچنین طرز نگهداری نیز کم و بیش در تسریع یا تاخیر بلوغ اثر دارد. مسئله تشخیص رسیدن به سن بلوغ بسیار مهم است زیرا وقتی که پرنده به سن بلوغ میرسد گوشت از نظر کیفیت به حداکثر مرغوبیت خود می رسد و بعد از آن با چربی گرفتن بدن از کیفیت آن کاسته می شود. امروزه سعی می شود که بوقلمون ها را از نظر بلوغ زودرس کنند به این معنی که زودتر به سن بلوغ برسند.
به این ترتیب تاریخ فرستادن بوقلمون ها به کشتارگاه به جلو خواهد افتاد. در ایران معمولاً بوقلمون های ماده را در 16 هفتگی به بازار می فرستند زیرا پس از آن دیگر رشد نمی‌کند ولی بوقلمون نر را تا 26 هفتگی نگاه می‌دارند.
وزن زنده بوقلمون های ماده 5/7 -8 kg و وزن نرها در حدود kg 12-13 است (که البته این مقادیر برای نژادهای مختلف متفاوت است و این اعداد فقط به صورت میانگین ذکر شده اند).
ضریب تبدیل غذایی بوقلمون ها نسبت به سن پرورش متفاوت بوده و در نژادهای صنعتی مدرن معمولاً 5/2 الی 5/3 است یعنی به افزایش سن نگهداری این میزان افزایش یافته و به ازای هر 5/2 الی 5/3 کیلوگرم غذای مصرفی 1 کیلوگرم وزن زنده به دست می‌آید. امروزه موسسات اصلاح نژادی توانسته‌اند این مقدار را با روش های اصلاحی بهبود بخشند
منبع:http://royan4.blogsky.com/1389/02/08/post-789/
مدیریت پرورش بوقلمون
نگهداری بوقلمون در سنین جوجگی، یکی از مشکل ترین مراحل پرورش بوقلمون است. بوقلمون های جوان نیز در مقابل عوامل بیماری‌زا کاملاً حساسند از این رو باید توجه فراوانی به آنها مبذول داشت.
امروزه در اغلب کشورها، بوقلمون را بصورت تجارتی و به تعداد زیادی نگه داری میکنند وتعداد معدودی از شرکتهای اصلاح نژادی، سویه های تجارتی مخصوص به خود را ارائه میدهند که از ضریب تبدیل و قدرت رشد بسیار بهتری نسبت به دیگر نژادها برخوردارند.
در طریقه پرورش به صورت صنعتی، باید با تحت نظر گرفتن شرایط محیطی تمامی نیازهای بوقلمون را در نظر گرفت تا با تنظیم حرارت، تهویه، بهداشت و بالاخره جایگاه حداکثر نتیجه مطلوب حائز شود.
دمای مورد نیاز
دما در هفته های مختلف باید به قرار زیر باشد:
در شروع دوره پرورش و در سیستم آشیانه گرم (گرمایش در کل سالن) دمای آشیانه را در حدود 34 الی 36 درجه سانتی گراد تامین کنید و این دما را در اواخر هفته اول به 32 درجه سانتیگراد برسانید.
سپس دمای آشیانه را در هفته دوم 29 ، هفته سوم 26 ، در هفته چهارم 24 (در تمام این مدت حرارت سالن نباید از 24 درجه سانتی گراد کمتر گردد)، هفته پنجم 21 درجه سانتی گراد و از هفته ششم تا پایان دوره دمای 18درجه سانتی گراد را حفظ نمایید.
در مورد تامین دمای مورد نیاز نژاد های صنعتی، حتماً از راهنمای پرورش آن نژاد استفاده نمایید. در روزهای اول جوجه ها نباید از منبع حرارتی دور شوند چون ممکن است سرما بخورند. اگر از دستگاه مادر مصنوعی استفاده میشود باید دور دستگاه مادر حصاری کشید تا از آن دور نشوند و یا اگر از هیتر استفاده میشود باید تمامی سالن حرارت یکنواخت و مناسب داشته باشد.
تهویه و رطوبت
برای رشد معمولی جوجه بوقلمون هوای تازه و تمیز ضرورت دارد. با استفاده از پنجره های تهویه‌ای و همچنین هواکش‌های برقی میتوان تهویه را کنترل کرده که البته تهویه نباید سبب سرد شدن سالن گردد.
هنگام ورود به سالن میتوان وضعیت تهویه را بخوبی تشخیص داد، زیرا وجود هرگونه بوی نامناسب دلیل عدم و نقص تهویه است. تهویه نامناسب از طرفی سبب کم کردن رطوبت می شود.
وجود رطوبت در داخل سالن نیز یکی از نشانه های نقص تهویه است. سالن نگهداری جوجه ها همیشه نباید خشک نگهداری شود و اگر خشکی هوا بیش از حد لازم باشد رشد پرها کم شده و وضعیت پرها نامناسب می گردد.
بهداشت و بهسازی
جلوگیری و پیشگیری از بیماری مستلزم رعایت اصول بهسازی و بهداشت است. از اینرو باید لانه و همچنین وسایل را قبل از ورود و پایان هر دوره به خوبی شست و ضد عفونی نمود.
فضای لازم
فضایی که باید در اختیار جوجه بوقلمون باشد:
در هفته اول 30 جوجه در هر متر مربع، در هفته 2-4 تعداد 20 جوجه، در هفته 5 -6 تعداد 10 جوجه، در هفته 7 -8 تعداد 8 جوجه، در هفته 9-12 تعداد 5 عدد و در هفته 13-20 تعداد 2-3 بوقلمون در هر متر مربع.
وسایل نگهداری جوجه بوقلمون
وسایلی که برای پرورش و نگهداری جوجه بوقلمون به کار میرود تقریباً شبیه به آن چیزی است که در پرورش جوجه های مرغ به کار می رود.
استفاده از نور برای پرورش بوقلمون
در 48 ساعت اول باید در تمام مدت شبانه روز از روشنایی در سالن نگهداری جوجه بوقلمونها استفاده کرد. بعد از اینکه جوجه بوقلمونها به خوردن و آشامیدن عادت کردند باید به مرور نور را کم کرد به طوری که در سن 2 هفتگی به حداقل مقدار روشنایی رساند.
معمولاً مقدار 13- 14 ساعت نور در شبانه روز برای بوقلمونها از سن 2 هفتگی به بعد کافی است. شدت نور نیز مهم است معمولاً در 48 ساعت اول باید از نور شدید‌تر و سپس از نور ضعیف‌تر استفاده نمود.
طبق آزمایشی که در انگلیس انجام شده، نور قرمز و سبز هر دو اثر خوبی از نظر رشد نسبت به نور سفید در بوقلمونها دارند. ولی وقتی که شدت انوار مذکور به اندازه شدت نور سفید است اختلافی از نظر میزان رشد در بوقلمونها دیده نشده است، از اینرو به نظر میرسد مسئله شدت نور مهمتر از رنگ آن است.
بوقلمونها نیز مانند مرغها در نور آبی قادر به دیدن نیستند از اینرو هنگام گرفتن آنها میتوان از نور آبی استفاده کرد. به هر حال استفاده از نور آبی، به مدت 24 ساعت اثر بدی بر بوقلمون دارد.
طرز استفاده کردن از نور در پرورش بوقلمون ها بستگی به نژاد و طرز نگهداری و بالاخره سن فرستادن آنها به کشتارگاه دارد ولی از نظر راهنمایی از نور میتوان به طریقه زیر استفاده کرد:
0-6 هفتگی: در 48 ساعت اول به طور دائمی از نور استفاده میشود، سپس میزان روشنایی را به مرور به 14 الی 18 ساعت می‌رسانند (کم کردن نور باید به طور آهسته وتدریجی صورت گیرد).
6-22 هفتگی: از 14 ساعت نور باشدت کم استفاده میشود.
22-30 هفتگی: مدت روشنایی نور را به 10-12 ساعت می‌رسانند.
پرورش جوجه بوقلمون ها
برای نگهداری از جوجه بوقلمون باید عملیات زیر انجام داد:
قبل از ورود جوجه ها باید تمام وسایل نگهداری لانه را شستشو و ضد عفونی کرد و سپس وسایل پرورش به دقت چیده شوند. ماشین مادر را گرم و یا هیتر را روشن کرد و تهویه را در وضع مناسبی قرار داد.
از ریختن جوجه ها تعداد بیش از حد استاندارد در هر متر مربع باید خودداری کرد. به مسئله تغذیه جوجه بوقلمون ها نیز باید در روزهای اول توجه فراوانی نمود.
در روش پرورش در روی بستر حتماً باید از بستر مناسب استفاده کرد. در روزهای اول باید بستر را با پارچه و یا کاغذ پوشاند تا جوجه بوقلمون ها از مواد بستر نخورند (البته برخی ها از جعبه هایی که برای حمل و نقل جوجه ها استفاده می شود نیز استفاده می کنند ولی این امر از نظر بهداشتی به هیچ وجه توصیه نمی شود).
هنگامی که جوجه ها طرز غذا خوردن را یاد گرفتند میتوان کاغذ ها را برداشت. در بعضی از سالن های پیشرفته پرورش بوقلمون از کف های توری یا نرده ای (Wire or Slat Floor) نیز استفاده میکنند. این کف ها بسیار بهداشتی است ولی گران تمام می شود و جوجه بوقلمونها نیز نمی‌توانند براحتی روی آنها راه بروند و اغلب ممکن است دچار ناراحتی و ضعف پا و پنجه گردند.
جوجه بوقلمونها برعکس جوجه مرغها خوردن و آشامیدن را به خودی خود یاد نمی گیرند. ازاینرو باید به آنها آموخت. آموختن طرز آشامیدن و خوردن یکی از اشکالات پرورش بوقلمون است.
برای اینکه جوجه بوقلمون ها را به خوردن ترغیب کنند، مقداری از جو خرد شده، مقداری از شیر و برخی از تخم مرغ پخته و خرد شده و یا غذای سبز استفاده میکنند.
برخی از تولید کنندگان تعدادی جوجه بوقلمون مسن را بین جوجه بوقلمون های یکروزه رها میکنند تا توسط آنها خوردن و آشامیدن را فراگیرند (که البته این روش به خاطر ریسک بالای ابتلا به بیماری در جوجه ها امروزه منسوخ شده است و فقط در شرایط روستایی گاهی از آن استفاده میکنند).
به طور کلی بوقلمون ها نسبت به مرغ ها، بسیار کودن هستند به نحوی که در نگهداری بوقلمون به طور طبیعی، این پرنده همانند مرغ مادر بخوبی از جوجه های خود مراقبت نمی‌کند، اغلب جوجه های خود را تلف میکند و یا در مقابل پرندگان دیگر از جوجه های خود دفاع نمی کند.
همچنین اگر در روی تخم خوابیده باشد ممکن است چند روز بدون غذا بخوابد و اگراو را بزور جهت خوردن خوراک از روی تخم بلند کنند ممکن است پس از سیر شدن فراموش کند که باید دوباره در روی تخم ها بخوابد از این جهت ممکن است با اندک غفلت، تخم ها خراب شوند (البته در محیط روستایی و غیرصنعتی).
جوجه بوقلمون نیز بسیار کم هوش و بی استعداد است و از این رو یکی از اشکالات اولیه پرورش بوقلمون عدم فراگرفتن طرز غذا خوردن و آشامیدن است.
باید در روزهای اول نهایت دقت و توجه و حوصله را نمود تا جوجه ها طرز خوردن و آشامیدن را فرا بگیرند وگرنه در طی روزهای اول شاهد تلفات بسیار بالایی خواهیم بود. در پرورش جوجه بوقلمونها باید دقت نمود که قسمت پرورش تا مرز امکان دارای گوشه یا زاویه نباشد چون ممکن است که با جمع شدن جوجه ها در یک گوشه روی هم شاهد تلفات ناشی از خفگی در آنها باشیم.
پس بهتر است قسمت پرورش ما حالت بیضی مانند داشته باشد. بوقلمون ها معمولا در بین 20 - 28 هفتگی به سن بلوغ می‌رسند که البته این امر بستگی به نوع، سویه و بالاخره جنس دارد. معمولاً نژادهای سبک کمی زود تر از نژادهای سنگین به سن بلوغ می‌رسند.
فصل جوجه کشی و همچنین طرز نگهداری نیز کم و بیش در تسریع یا تاخیر بلوغ اثر دارد. مسئله تشخیص رسیدن به سن بلوغ بسیار مهم است زیرا وقتی که پرنده به سن بلوغ میرسد گوشت از نظر کیفیت به حداکثر مرغوبیت خود می رسد و بعد از آن با چربی گرفتن بدن از کیفیت آن کاسته می شود. امروزه سعی می شود که بوقلمون ها را از نظر بلوغ زودرس کنند به این معنی که زودتر به سن بلوغ برسند.
به این ترتیب تاریخ فرستادن بوقلمون ها به کشتارگاه به جلو خواهد افتاد. در ایران معمولاً بوقلمون های ماده را در 16 هفتگی به بازار می فرستند زیرا پس از آن دیگر رشد نمی‌کند ولی بوقلمون نر را تا 26 هفتگی نگاه می‌دارند.
وزن زنده بوقلمون های ماده 5/7 -8 kg و وزن نرها در حدود kg 12-13 است (که البته این مقادیر برای نژادهای مختلف متفاوت است و این اعداد فقط به صورت میانگین ذکر شده اند).
ضریب تبدیل غذایی بوقلمون ها نسبت به سن پرورش متفاوت بوده و در نژادهای صنعتی مدرن معمولاً 5/2 الی 5/3 است یعنی به افزایش سن نگهداری این میزان افزایش یافته و به ازای هر 5/2 الی 5/3 کیلوگرم غذای مصرفی 1 کیلوگرم وزن زنده به دست می‌آید. امروزه موسسات اصلاح نژادی توانسته‌اند این مقدار را با روش های اصلاحی بهبود بخشند
منبع:http://royan4.blogsky.com/1389/02/08/post-789/
آشنایی با کار سود آور و خانگی پرورش بوقلمون
آشنایی با کار سود آور و خانگی پرورش بوقلمون
سودآوری صنعت پرورش بوقلمون
نخستین بار بوقلمون در مکزیک توسط جهانگردان اروپایی مشاهده شد. آن ها این پرنده را با خود به اروپا بردند. پس از آن در ایتالیا، فرانسه و انگلستان بوقلمون پرورش داده شد. با کشف آمریکا مهاجران به خوبی با این پرنده و مزه آن آشنایی داشتند بنابراین به سرعت پرورش و مصرف بوقلمون در آمریکا گسترش یافت به طوری که هم اکنون ایالات متحده و اتحادیه اروپا به ترتیب اولین و دومین تولیدکننده و نیز مصرف کننده گوشت بوقلمون در دنیا هستند.
در ایران نیز تا پیش از دوره صفویه بوقلمون یافت نمی شد و اولین بار ارامنه ای که برای تجارت از ایران به اروپا رفتند، بوقلمون اهلی را با خود به ایران آوردند و آن را به شاه عباس تقدیم کردند و بعد به دستور شاه، تخم بوقلمون در خانه های ارامنه تقسیم شد تا آن ها به پرورش این پرنده بپردازند.
امروزه با گذشت سال ها با پیشرفت علوم ژنتیک، تغذیه و مدیریت و تاثیر آن ها بر پرورش بوقلمون سبب شد تا پرورش بوقلمون از حالت سنتی خارج شده و نوع جدیدی از بوقلمون های صنعتی به وجود آید که گوشت آن حاوی پروتیین زیاد و چربی و کلسترول کم تری است.
فعالیت بیش از 25 واحد پرورش بوقلمون
هم اکنون بیش از 25 واحد پرورش بوقلمون در کشور با ظرفیت 95 هزار قطعه در حال فعالیت هستند.
پرورش بوقلمون از گذشته های دور به صورت سنتی بوده و هم اکنون 1/7 میلیون قطعه بوقلمون بومی در کشور وجود دارد که سالانه 10 هزار تن گوشت تولید می کنند. پرورش بوقلمون به روش سنتی از سال 1380 شروع شده و تا پایان برنامه چهارم تولید گوشت بوقلمون به 100 هزار تن خواهد رسید.
میزان تولید بوقلمون صنعتی را در کشور یک هزار و 700 تن در سال ذکر کرد. از سوی دیگر براساس گزارش روابط عمومی صندوق بیمه محصولات کشاورزی برای نخستین بار در کشور، طرح آزمایشی بیمه بوقلمون گوشتی در سال زراعی 85586 توسط این صندوق اجرا می شود.
مدت قرارداد بیمه بوقلمون از یک روزگی تا پایان 18 هفتگی است و صندوق بیمه خسارت های ناشی از سوانح طبیعی و قهری و همچنین امراض عمده بوقلمون و خسارت های ناشی از حذف کانون را در مدت قرارداد تحت پوشش بیمه قرار می دهد.
افزایش 25درصدی مصرف گوشت بوقلمون
مصرف گوشت بوقلمون در کشور ما نسبت به سال گذشته 20 تا 25 درصد رشد یافته است.
در حال حاضر بوقلمون از کشور کانادا و انگلستان به صورت جوجه یک روزه به کشور ما وارد می شود به طوری که هر جوجه یکروزه 130 گرمی با قیمتی بین 3000 تا 3500 تومان در اختیار پرورش دهندگان این پرنده قرار می گیرد.جوجه های بوقلمون ایرانی نسبت به نوع کانادایی آن دارای ضعف های نژادی هستند. در پاهای اکثر_ جوجه بوقلمون های ایرانی بعد از چند روز زخم های عفونی مشاهده می شود، از این رو نگهداری آن ها در مقایسه با جوجه های یکروزه کانادایی چندان مقرون به صرفه نخواهد بود.
به طور کلی بوقلمون ها از دو نژاد برنز آمریکای شمالی و سفید هلندی تشکیل می شوند که در حال حاضر بوقلمون های نژاد برنز وحشی بیش تر با مقاصد تجاری تولید می شوند که از علت های اصلی آن می توان به سینه پرگوشت و پهن این نمونه اشاره کرد. وزن متوسط بوقلمون در سنین بلوغ در نژاد درشت جثه نر حدود 10 تا 18 کیلوگرم و ماده این نژاد بین هشت تا 16 کیلوگرم و در نژادهای ریز جثه نر حدود هشت کیلوگرم و ماده حدود پنج کیلوگرم است.
تبدیل تخم به جوجه در بوقلمون 28 روز طول می کشد و وزن یک بوقلمون گوشتی ظرف مدت یک هفته به دو برابر می رسد و در سن چهار هفتگی 40 بار سنگین تر از روز اول می شود و در طول دوره پرورش 14 تا 18 هفتگی به وزن مطلوب جهت کشتار می رسد.
فضای موردنیاز برای پرورش و نگهداری 10 بوقلمون دوماهه یک مترمربع می باشد و برای هر 10 بوقلمون سه ماهه دو مترمربع و از چهارماهگی به بعد 5/2 متر مربع باید در نظر گرفته شود.
65 هزار تومان سرمایه موردنیاز برای پرورش هر بوقلمون با وزن کشتار 18 کیلوگرمی
40 درصد گوشت بوقلمون قرمز و 60 درصد آن گوشت سفید است و به طور کلی از هر بوقلمون آماده برای کشتار 65 درصد گوشت به دست می آید.
علاوه بر گوشت بوقلمون که از ارزش غذایی بالایی برخوردار است، چرم خام حاصل از پاهای این پرنده نیز برای تیکه دوزی روی انواع کیف و کفش مورداستفاده قرار می گیرد.
نیازهای تغذیه ای بوقلمون برحسب سن متغیر است. همچنان که سن این پرنده افزوده می شود نیازهای پروتیینی، ویتامینی و مواد معدنی بدن این حیوان کاهش می یابد و بر نیازهای آن به مواد انرژی زا افزوده می شود.
پرورش بوقلمون از جمله فعالیت هایی است که تجربه، آگاهی و دانش بالایی را طلب می کند و فعالیت در این زمینه برای افراد آگاه و با تجربه قطعاً سودآور خواهد بود.
قیمت ها در بازار بوقلمون
لیست قیمت جوجه یکروزه بوقلون و فرآورده های بوقلمون به شرح ذیل میباشد، قیمتها بر اساس سه ماهه دوم سال 91 بوده و با توجه به نوسانات ممکن است در تاریخ حاضر برخی از قیمتها تغییر کرده باشد.
بوقلمون زنده هر کیلوگرم : 59500 ریال
لاشه کامل بوقلمون هر کیلوگرم : 77000 ریال
جوجه یکروزه بوقلمون با توجه به نوع نزاد : از 65000 ریال تا بیش از 130000 ریال
آشنایی با کار سود آور و خانگی پرورش بوقلمون
نخستین بار بوقلمون در مکزیک توسط جهانگردان اروپایی مشاهده شد. آن ها این پرنده را با خود به اروپا بردند. پس از آن در ایتالیا، فرانسه و انگلستان بوقلمون پرورش داده شد. با کشف آمریکا مهاجران به خوبی با این پرنده و مزه آن آشنایی داشتند بنابراین به سرعت پرورش و مصرف بوقلمون در آمریکا گسترش یافت به طوری که هم اکنون ایالات متحده و اتحادیه اروپا به ترتیب اولین و دومین تولیدکننده و نیز مصرف کننده گوشت بوقلمون در دنیا هستند.
در ایران نیز تا پیش از دوره صفویه بوقلمون یافت نمی شد و اولین بار ارامنه ای که برای تجارت از ایران به اروپا رفتند، بوقلمون اهلی را با خود به ایران آوردند و آن را به شاه عباس تقدیم کردند و بعد به دستور شاه، تخم بوقلمون در خانه های ارامنه تقسیم شد تا آن ها به پرورش این پرنده بپردازند.
امروزه با گذشت سال ها با پیشرفت علوم ژنتیک، تغذیه و مدیریت و تاثیر آن ها بر پرورش بوقلمون سبب شد تا پرورش بوقلمون از حالت سنتی خارج شده و نوع جدیدی از بوقلمون های صنعتی به وجود آید که گوشت آن حاوی پروتیین زیاد و چربی و کلسترول کم تری است.
فعالیت بیش از 25 واحد پرورش بوقلمون
هم اکنون بیش از 25 واحد پرورش بوقلمون در کشور با ظرفیت 95 هزار قطعه در حال فعالیت هستند.
پرورش بوقلمون از گذشته های دور به صورت سنتی بوده و هم اکنون 1/7 میلیون قطعه بوقلمون بومی در کشور وجود دارد که سالانه 10 هزار تن گوشت تولید می کنند. پرورش بوقلمون به روش سنتی از سال 1380 شروع شده و تا پایان برنامه چهارم تولید گوشت بوقلمون به 100 هزار تن خواهد رسید.
میزان تولید بوقلمون صنعتی را در کشور یک هزار و 700 تن در سال ذکر کرد. از سوی دیگر براساس گزارش روابط عمومی صندوق بیمه محصولات کشاورزی برای نخستین بار در کشور، طرح آزمایشی بیمه بوقلمون گوشتی در سال زراعی 85586 توسط این صندوق اجرا می شود.
مدت قرارداد بیمه بوقلمون از یک روزگی تا پایان 18 هفتگی است و صندوق بیمه خسارت های ناشی از سوانح طبیعی و قهری و همچنین امراض عمده بوقلمون و خسارت های ناشی از حذف کانون را در مدت قرارداد تحت پوشش بیمه قرار می دهد.
افزایش 25درصدی مصرف گوشت بوقلمون
مصرف گوشت بوقلمون در کشور ما نسبت به سال گذشته 20 تا 25 درصد رشد یافته است.
در حال حاضر بوقلمون از کشور کانادا و انگلستان به صورت جوجه یک روزه به کشور ما وارد می شود به طوری که هر جوجه یکروزه 130 گرمی با قیمتی بین 3000 تا 3500 تومان در اختیار پرورش دهندگان این پرنده قرار می گیرد.جوجه های بوقلمون ایرانی نسبت به نوع کانادایی آن دارای ضعف های نژادی هستند. در پاهای اکثر_ جوجه بوقلمون های ایرانی بعد از چند روز زخم های عفونی مشاهده می شود، از این رو نگهداری آن ها در مقایسه با جوجه های یکروزه کانادایی چندان مقرون به صرفه نخواهد بود.
به طور کلی بوقلمون ها از دو نژاد برنز آمریکای شمالی و سفید هلندی تشکیل می شوند که در حال حاضر بوقلمون های نژاد برنز وحشی بیش تر با مقاصد تجاری تولید می شوند که از علت های اصلی آن می توان به سینه پرگوشت و پهن این نمونه اشاره کرد. وزن متوسط بوقلمون در سنین بلوغ در نژاد درشت جثه نر حدود 10 تا 18 کیلوگرم و ماده این نژاد بین هشت تا 16 کیلوگرم و در نژادهای ریز جثه نر حدود هشت کیلوگرم و ماده حدود پنج کیلوگرم است.
تبدیل تخم به جوجه در بوقلمون 28 روز طول می کشد و وزن یک بوقلمون گوشتی ظرف مدت یک هفته به دو برابر می رسد و در سن چهار هفتگی 40 بار سنگین تر از روز اول می شود و در طول دوره پرورش 14 تا 18 هفتگی به وزن مطلوب جهت کشتار می رسد.
فضای موردنیاز برای پرورش و نگهداری 10 بوقلمون دوماهه یک مترمربع می باشد و برای هر 10 بوقلمون سه ماهه دو مترمربع و از چهارماهگی به بعد 5/2 متر مربع باید در نظر گرفته شود.
65 هزار تومان سرمایه موردنیاز برای پرورش هر بوقلمون با وزن کشتار 18 کیلوگرمی
40 درصد گوشت بوقلمون قرمز و 60 درصد آن گوشت سفید است و به طور کلی از هر بوقلمون آماده برای کشتار 65 درصد گوشت به دست می آید.
علاوه بر گوشت بوقلمون که از ارزش غذایی بالایی برخوردار است، چرم خام حاصل از پاهای این پرنده نیز برای تیکه دوزی روی انواع کیف و کفش مورداستفاده قرار می گیرد.
نیازهای تغذیه ای بوقلمون برحسب سن متغیر است. همچنان که سن این پرنده افزوده می شود نیازهای پروتیینی، ویتامینی و مواد معدنی بدن این حیوان کاهش می یابد و بر نیازهای آن به مواد انرژی زا افزوده می شود.
پرورش بوقلمون از جمله فعالیت هایی است که تجربه، آگاهی و دانش بالایی را طلب می کند و فعالیت در این زمینه برای افراد آگاه و با تجربه قطعاً سودآور خواهد بود.
قیمت ها در بازار بوقلمون
لیست قیمت جوجه یکروزه بوقلون و فرآورده های بوقلمون به شرح ذیل میباشد، قیمتها بر اساس سه ماهه دوم سال 91 بوده و با توجه به نوسانات ممکن است در تاریخ حاضر برخی از قیمتها تغییر کرده باشد.
بوقلمون زنده هر کیلوگرم : 59500 ریال
لاشه کامل بوقلمون هر کیلوگرم : 77000 ریال
جوجه یکروزه بوقلمون با توجه به نوع نزاد : از 65000 ریال تا بیش از 130000 ریال
آموزش جوجه کشی بوقلمون
جوجه بوقلمون را می توان مانند جوجه مرغ به وسیله جوجه کشی طبیعی یا جوجه کشی مصنوعی تهیه کرد در پرورش صنعتی بوقلمون معمولآ از جوجه کشی مصنوعی استفاده میشود
نکات مهم در جوجه کشی:
تخم ها باید دارای اندازه مناسب برای جوجه کشی باشد .
حرارت نا مناسب، نگهداری طولانی و بالاخره دستکاری و تکان شدید تخم باعث نابودی جنین داخل تخم میشود.
مدت جوجه درآوری در بوقلمون ۲۸ روز است. معمولا جوجه ها از روز ۲۷ شروع به نوک زدن و درآمدن از تخم میکنند.
تشکیلات جوجه کشی باید از سطح بهداشتی بالایی برخوردار باشد.
ضدعفونی دستگاه وتخم ها باید قبل و بعد از هربار جوجه کشی انجام شود.
حرارت لازم برای جوجه کشی ۳۷-۳۸ درجه سانتیگراد میباشد.
رطوبت نسبی باید در حدود ۶۰درصد در ۲۵ روز اول و ۷۰ درصد در ۳ روز آخر باشد.
عمل چرخاندن و تهویه نیز باید بصورت مطلوب انجام شود .
نکات مهم در جوجه ریزی:
بستر با ضخامت ۸ سانتی متر از تراشه و چوبهای تمیز اشباع ، خشک و عاری از آلودگی های خارجی و گرد و خاک .
مادر مصنوعی با ۳۸ درجه سانتی گراد و حرارت سالن ۲۲ تا ۲۶ درجه سانتی گراد و گارد محافظ بقطر ۴ متر جهت ۲۵۰ قطعه جوجه یکروزه بمدت یک هفته تعداد ۴ عدد آبخوری داخل گارد .
یک ساعت استراحت بوقلمون در صورت انتقال از یک سایت طولانی و سپس جوجه ریزی و دادن آب و دادن خوراک یک ساعت بعد از جوجه ریزی .
دادن خوراک یک ساعت بعد از جوجه ریزی
توجه خاص به درجه ها و معرفی منابع حرارتی ، آب و خوراک ،جلوگیری از ورود موش و سایر پرندگان وحشی
ساختمان اداری و مسکونی داخل مزرعه احداث شود ،ایجاد حوضچه ضد عفونی به ابعاد و عمق مناسب در مدخل درب ورودی سالن ها استفاده از چکمه و لباس مناسب
فضای مورد نیاز جوجه یک روزه تا ۸ هفته، ۸ قطعه در هر متر مربع و از ۸ هفته تا پایان دوره پرورشی، حد اکثر تا ۴ قطعه در هر مترمربع .
آخرین ویرایش توسط مدیر:
سلام بر دوستان عزیز چند تا سئوال داشتم امیدوارم جای درستی مطرح کرده باشم راستش من تجربه ای در رابطه با پرورش دام و طیور ندارم به توصیه یکی از دوستان که در شهرستان در زمینه پرورش بوقلمون فعالیت میکنه و به نسبت موفق هم هست می خواستم این کارو در اطراف تهران شروع کنم سئوالم از عزیزانی که در این کار فعال هستند اینه که برای شروع (هزینه های اجاره سوله و خرید وسایل مورد نیاز و غیره برای یک واحد کوچک) چه میزان باید هزینه کنم و اینکه چه مجوز یا مجوزهایی مورد نیاز است ببخشید که سئوالاتم خیلی کلی بود
خیلی ممنون میشم اگر دوستان راهنمایی بفرمایند
خیلی ممنون میشم اگر دوستان راهنمایی بفرمایند
Uchiha Itachi
عضو جدید
دوستان اطلاع دارند که آیا میشه برای تغذیه بوقلون از دون دستگاه پلت یعنی همون خوراک پرس پلت هم استفاده کرد؟
Similar threads
Similar threads
-
-
-
-
[پرورش و نگهداری طیور] از مرغ و مرغداری و مرغدار بگین !
- شروع شده توسط ebi136
- پاسخ ها: 77
-
