گفتگوهای تنهایی

[گل شیپوری]

خدا به انسان 2تا چشم داده،2تا گوش داده،2تا پا داده 2تا دست داده
ولي مي دوني چرا 1 قلب داده؟
براي اينکه بگردي و نيمه ي دومشو پيدا کني..................

 

[گلابتون]

دستم بوي گل ميداد

مرا به جرم چيدن گل محكوم كردند

اما هيچ كس فكر نكرد

شايد گلي كاشته باشم

 

[hamedinia_m51]

با کسي که زنده نيست کي مي تونه بمونه
کي مي تونه خونه شو روي دريا بسازه
کي مي تونه غير تو ، به سراب دل ببازه
اي سپرده دل به هيچ ، اي به دنبال سراب
اي تو ساده تر از آب ، مثل بچه اي تو خواب
من يه روز دوست داشتنو مثل تو بلد بودم
خوب بودم با خوبيا با بدي ها بد بودم
حالا اما واسه تو يه بت پوشالي ام
تو پر از عاطفه اي اما من توخالي ام
يک کتاب سوخته رو کي مي تونه بخونه
با کسي که زنده نيست کي مي تونه بمونه
تو وجودم هيچي نيست ، برهوته برهوت
عمرتو هدر نده توي اين کوير لوت
من که فردا ندارم ، تو به فکر فردا باش
کم کم عادت مي کني با زمين و آدماش...

 

[hamedinia_m51]

زمين ادامه ي دستي ست که به گندم ميرسد
زمين ادامه ي عشق است که سرخ ترين پيرهن را بر تن دارد

و من ادامه ي زيبا ترين ترانه هاي ترس خورده ي بابا بزرگ
به ترکه ي ناظم و درد بلند جريمه
به وحشت سود و زيان تاجر زنگ حساب
به کوچه هاي خشک آب شاهي و يخ بر خر
سکوت ماندگار پدر
و فرفره هاي بي باد مي رسم ...

چه کسي آيا سه ماه تعطيلي ده سالگي ام را
از تخم مرغ فروش و تاجر بازار امتحان حساب باز پس ميگيرد جز من ؟
که از زمين تو مي رويم ...

زمين ادامه ي يک شعر است که عشق را ادامه ي شبنم ميداند
و سرخ ترين شال را براي شانه هاي فقيرت ميبافد
در سرخباد سرود و سپيده ...

زمين ادامه ي يک ريشه است تا هميشه ي بيشه
زمين ادامه ي يک سفره است
که گرده ي نان را به گرده گرفته است ...

صحرا به انفجار تر باران ايمان دارد ...

چشم بادامي من زمين ادامه ي يک " گنبد " ستاره است
و دشمن ادامه ي شهرزاد هزار و يکشبه ي خواب است

زمين اما به گندم ميرسد ...

زمين به سفره ي مردم ميرسد...

 

[hilari]

خداحافظ نگو وقتی هنوز درگیر چشماتم
خداحافظ نگو وقتی تا هر جا باشی همراتم
تو اون گرمای خورشیدی نمیری رو به خاموشی
نمی دونی چقدر سخته شب سرد فراموشی
شبی که کوله بارت رو میون گریه میبستی
یه احساسی به من میگفت هنوزم عاشقم هستی
خداحافظ نگو وقتی هنوز درگیر چشماتم
خداحافظ نگو وقتی تا هر جا باشی همراتم
چرا حالت پریشونه چرا مایوس و دلسردی
خداحافظ نگو وقتی هنوزم میشه برگردی
تو یادت رفته اون روزا یکی تنها کست میشد
خداحافظ که میگفتی خدا دلواپست میشد

 

[hamedinia_m51]

يك قدم به سوي آبادي
صد قدم به سوي ويراني
زندگي ام پر از اين لحظه هاست
و من اسير اين لحظه ها

لحظه هاي هيچ
لحظه هاي پوچ
لحظه هايي كه مرا از دست زندگي گرفتند
و به مرداب فريب بردند
چيزي به فرو رفتنم نمانده
چيزي به تمام شدنم نمانده
در سايه سنگيني كه بر روي زندگي ام افتاده
وزش نابودي را مي بينم
و از نزديك دستها
صداي طبل بيهودگي را مي شنوم
كه با طپش قلب من مي آميزد
و در اين آميزش حسي هست
قديمي و آشنا
حس تنهايي و غربت و انتظار

حس تنهايي و غربت و انتظار
اين وزش نابودي است يا ضربان قلب وحشت
كه بر سقف زندگي ام مي وزد
چيزي به فرو رفتنم نمانده
چيزي به تمام شدنم نمانده

تلاش بيهوده اي است تو را از خود داشتن
تلاشي بيهوده
مثل دست و پا زدن در مرداب
مثل بيداري بعد از مرگ

تلاشي بيهوده مثل رو بوسي ماه با خورشيد
مثل فشردن دستهاي روشنايي
تلاش بيهوده اي است تو را از خود داشتن
تلاشي بيهوده

من در نهايت حوصله نشسته ام
تا تو به خود آيي و مرا طلب كني
جستجو كن مرا جستجو كن مرا
كه من در يك قدمي تو ايستاده ام
و گم نيستم

نگاه كن از وراي نيستي
تا نبض هستي
در كنار تو ايستاده ام
نگاه كن

نگاه كن از آن سوي سرزمين نامعلوم
تا اين سوي دشت آشكار
در كنار تو ايستاده ام
نگاه كن

به كجا مي روي
به كجا مي روي
كه در انتهاي راه كسي جز من در انتظارت نيست

نگاه كن
از وراي نيستي
تا نبض هستي
در كنار تو ايستاده ام
از آن سوي سرزمين نامعلوم
تا اين سوي دشت آشكار
در كنار تو ايستاده ام
سبز و سرشار
در كنار تو ايستاده ام
و سايه اي نيستم از خاطري دور
به كجا مي روي

تمام شب
در انتظار طلوع خورشيد
ذرات تاريكي را شمردم
تمام شب
تمام شب
در انتظار طلوع خورشيد نشسته ام
تا به من بگويد
با عشق تو چه بايد كرد
و بهاي با تو بودن چيست
كه دل بريدن جواب حل اين معما نمي باشد
و از خود گذشتن اتفاق ديرينه اي است

تلاش بيهوده اي است تو را از خود داشتن
تلاش بيهوده...

 

[Shokatabadi]

دلم گرفته مثل همیشه ....دلم می خواد فریاد بزنم ....خدایا کاش بتونم برم یه جای دور ،یه جایی که هیچ کس نگرانم نشه . هیچ کس سراغمو نگیره، هیچ کس به یادم نیفته ،نگران نباشم کسی نگرانم میشه ،نگران نباشم به صد نفر باید جواب پس بدم ،می خوام برم همه دغدغه هامو بذارم وبرم. یه جای دور . پلکام سنگینه سنگینه منتظر یه اشاره که اشکام راه خودشونو پیدا کنن . کاش می تونستم بهش بگم چقدر کاراش آزارم میدن . کاش می تونستم بهش بگم هر روز از دست کاراش گریه می کنم اما بسه دیگه غرورم رو شکستم نمی خوام بدونه نمی خوام بدونه که خیلی خیلی دوستش دارم خدایا خسته ام خیلی خسته به دادم برس کمکم کن کم آوردم ...

 

[h_moraki]

بعضی حرف ها گفتنی است

​

​

بعضی نوشتنی

​

​

و بعضی هیچ کدام

​

این روزها به هیچ کدام نزدیک ترم انگار...!​

 

[hilari]

درد من تنهایی یک لحظه نیست
یا که ماندن در کنار جاده بی انتها
درد من درد دل وتنهایی است
درد آن رسوای شهر خالی است
درد آن جسمی که از صبح تا غروب
در پی یک لقمه ی نان می دوید
انتهای روز دستش خالی است
درد ظلمت سخت نیست
درد غربت درد نیست
درد آن است که تو شرمنده طفلت شوی
درد من این است باور می کنید
عمری اندر حسرت یک لقمه نان
عمری اندر آرزوی لحظه ایی آرام وخواب
درد من درد تمام مردم بیچاره است
درد من درد دو چشم اشک بار کودک بی مادر است
در سیاه سرد زمستانی غریب
در میان کوچه تاریک ونمناک زمین
دم به دم مادر تقاضا می کند
درد من یک خانه خالی ز روحی آدمیست
درد من مرگیست عظیم در خیابانی غریب
حال میدانی که درد من چیست باور می کنم
درد من درد تمام مردم بیچاره است

 

[زيگفريد]

دست عشق از دامن دل دور باد!
می توان آیا به دل دستور داد؟​

می توان آیا به دریا حکم کرد
که دلت را یادی از ساحل مباد؟​

موج را آیا توان فرمود: ایست!
باد را فرمود: باید ایستاد؟​

آنکه دستور زبان عشق را
بی گزاره در نهاد ما نهاد​

خوب می دانست تیغ تیز را
در کف مستی نمی بایست داد​

 

[meh_61]

کسی حرف منو انگار نمیفهمه
مرده زنده خواب و بیدار نمیفهمه
کسی تنهاییمو ازمن نمی دزده
درد مارو در و دیوار نمیفهمه

واسه ی تنهایی خودم دلم میسوزه
قلب امروزی من خالی تر از دیروزه

 

[samis48]

امید

امید

باران نمی بارد!پروانه ها که نمرده اند...
هنوز پیله ها داریم!


---------------------------------------------------------------

www.samis48.blogfa.com

 

[CHATR be DAST]

گوينده ى خبر گفت :
" نسل بشر ، سال به سال
رو به كوتاهى ، گام مينهد "
،
خرسند باش ...
شايد
روزى
كسى
از تو
پست تر
نيز
زاده شد

س.م.چتر به دست

 

[زيگفريد]

انگار با من از همه کس آشناتری
از هر صدای خوب برایم صداتری

ایینه ای به پاکی سر چشمه ی یقین
با اینکه روبروی منی و مکدری

تو عطر هر سپیده و نجوای هر نسیم
تو انتهای هر ره و آن سوی هر دری

لالای پر نوازش باران نم نمی
خاک مرا به خواب گل سرخ می بری

انگار با من از همه کس ‌آشناتری
از هر صدا خوب برایم صداتری

درهای ناگشوده ی معنای هر غروب
مفهوم سر به مهر طلوع مکرری

هم روح لحظه های شکوفایی و طلوع
هم روح لحظه های گل یاس پرپری

از تو اگر که بگذرم ، از خود گذشته ام
هرگز گمان نمی برم از من ،‌ تو بگذری

انگار با من از همه کس آشناتری
از هر صدای خوب برایم صداتری

من غرقه ی تمامی غرقاب های مرگ
تو لحظه ی عزیز رسیدن به بندری

من چیره می شوم به هراس غریب مرگ
از تو مراست وعده ی میلاد دیگری

از تو اگر که بگذرم از خود گذشته ام
هرگز گمان نمی برم از من تو بگذری

انگار با من از همه کس آشناتری
از هر صدای خوب برایم صداتری

 

[kajal4]

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]از روز گار و گردش ایام خسته ام[/FONT]​

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]از آسمان و آبی آرام خسته ام[/FONT]​

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]از بوستان و مثنوی و شعر رودکی[/FONT]​

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]حتی من از رباعی خیام خسته ام[/FONT]​

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]از جرو بحث حافظ و نیما و شعر نو[/FONT]​

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]از شیشه شراب و لب جام خسته ام[/FONT]​

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]از حالت کمان و سیاهی زلف یار[/FONT]​

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]از بی وفا نگار گل اندام خسته ام[/FONT]​

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]از داستان لیلی و مجنون عامری[/FONT]​

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]از بیستون و تیشه نا کام خسته ام[/FONT]​

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]از مستحب و واجب و از کار نیک و بد [/FONT]​

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]من از حلال و شبهه و دشنام خسته ام[/FONT]​

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]بیزارم از دو رویی و عشاق نامدار[/FONT]​

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]حتی من از تفکر و اوهام خسته ام[/FONT]​

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]از فلسفه نجوم ریاضی و علم طب[/FONT]​

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]از هر چه علم و عالم بد نام خسته ام[/FONT]​

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]من از بهار و بوی گل و رنگ سرخ عشق[/FONT]​

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]از روی ماه و ساقی گلفام خسته ام[/FONT]​

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]دیر ی است لب ز شکوه فرو بسته ام ولی[/FONT]​

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]از هر چه آفتاب لب بام خسته ام[/FONT]​

 

[Dandalion]

به ديدارم بيا هر شب،
در اين تنها یی تنها و تاريك خدا مانند
دلم تنگ است ​

بيا اى روشن، ای روشن تر از لبخند

شبم را روز كن در زير سرپوش سياهي ها
دلم تنگ است...
بيا بنگر چه غمگين و غريبانه
دراين ايوان سر پوشيده و اين تالاب مالامال
دلی خوش كرده ام با اين پرستوها و ماهي ها
و اين نيلوفرآﺑﻰ و اين تالاب مهتاﺑﻰ
بيا اى هم گناه من دراين برزخ
بهشتم نيز و هم دوزخ
به ديدارم بيا اى هم گناه، اى مهربان با من
كه اينان زود می پوشند رو
در خواب هاى ﺑﻰ گناهي ها و من می مانم و بيداد و ﺑﻰ خواﺑﻰ
شب افتاده است و من تنها و تاريكم
و در ايوان و در تالاب من ديريست در خوابند پرستوها و ماهي ها و آن نيلوفر آﺑﻰ
بيا اى مهربان من!
بيا اى ياد مهتاﺑﻰ​

شهریار​

 

[**سمیرا**]

[FONT=&quot]به غروب می اندیشم وقتی تو نباشی
و به مرگ وقتی من نیستم.
حالا سالهاست که جای عشق خالیست
و من روبروی پنجره ام
و قدمهای عابران خسته را می شمارم
و باز می دانم که صدای پای تو را نخواهم شنید.
و هرم نفست را
وقتی که می بوسید یم
حس نخواهم کرد.
و باز می دانم
تنها پژواک صدای تو در ذهنم
یاد گاری از سالها ی دور با تو بودنم است.
و این آئینه که خطوط لبان تو را برایم به یادگار گذاشته است
با رنگی سرخ
سالهاست که پاک نشده است.
چونان خاطراتت از ذهنم... [/FONT]

 

[toprak]

دیگر جا نیست
قلبت پر از اندوه است
آسمانهای تو آبی رنگی گرمایش را از دست داده
زیر آسمانی بی رنگ و بی جلا زندگی می کنی
بر زمین تو باران چهره ی عاشق هایت را آبله گون می کند
پرندگانت همه مرده اند
در صحرایی بی سایه و بی پرنده زندگی میکنی

دیگر جا نیست
قلب پر از اندوه است
خدایان همه آسمانهایت
بر خاک افتاده اند

چون کودکی
بی پناه و تنها مانده ای
از وحشت می خندی
و غروری کودن از گریستن پرهیزت می دهد

این است انسانی که از خود ساخته ای انسانی که من
دوست می داشتم که من دوست می دارم

دوشا دوش زندگی در همه نبردها جنگیده بودی
نفرین خدایان در تو کارگر نبود
و اکنون ناتوان وسرد
مرا در برابر تنهایی به زانو در می آوری

دیگر جا نیست قلب پر از اندوه است
می ترسی_ به تو بگویم_ تو از زندگی می ترسی
از مرگ بیش از زندگی
از عشق بیش از هر دو می ترسی

به تاریکی نگاه میکنی
از وحشت می لرزی
و مرا در کنار خود
از یاد می بری

 

[سوگلییی]

خداوندا
تو میدانی که انسان بودن و ماندن در این دنیا چه دشوار است
چه دردی می کشد آن کس که انسان است و از احساس سرشار است.

 

[Mitra_Galaxy]

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]فردا روز دیگری است
كه بی تو
بر عمر تلف شده افزوده می شود

[/FONT][FONT=arial, helvetica, sans-serif]همین روزها
روز رفتن از راه می رسد
و من طوری از خیال تو گم می شوم

كه انگار هرگز نبوده ام ... [/FONT]​

 

[magic2021]

آن زمان که خبر مرگ مرا میشنوی...
روی خندان تو را کاشکی میدیدم... شانه بالا زدنت را...
بی قید
و تکان دادن دستت که مهم نیست زیاد...
و تکان دادن سر ...
راستی چه کسی باور کرد جنگل جان مرا آتش عشق تو خاکستر کرد

 

[ملیسا]

نه سلامم نه علیکم
نه سپیدم نه سیاهم
نه چنانم که تو گویی
نه چنینم که تو خوانی
و نه آنگونه که گفتند و شنیدی
نه سمائم نه زمینم
نه به زنجیر کسی بسته‌ام و بردۀ دینم
نه سرابم
نه برای دل تنهایی تو جام شرابم
نه گرفتار و اسیرم
نه حقیرم
نه فرستادۀ پیرم
نه به هر خانقه و مسجد و میخانه فقیرم
نه جهنم نه بهشتم
چُنین است سرشتم
این سخن را من از امروز نه گفتم، نه نوشتم
بلکه از صبح ازل با قلم نور نوشتم ...

​

گر به این نقطه رسیدی
به تو سر بسته و در پرده بگویــم
تا کســی نشنـود این راز گهــربـار جـهان را
آنچـه گفتند و سُرودنـد تو آنـی
خودِ تو جان جهانی
گر نهانـی و عیانـی
تـو همانی که همه عمر بدنبال خودت نعره زنانی

​

تو ندانی که خود آن نقطۀ عشقی

تو خود اسرار نهانی

تو خود باغ بهشتی
تو بخود آمده از فلسفۀ چون و چرایی
به تو سوگند
که این راز شنیدی و نترسیدی و بیدار شدی در همه افلاک بزرگی
نه که جُزئی
نه که چون آب در اندام سَبوئی
تو خود اویی بخود آی
تا در خانه متروکۀ هرکس ننشـــینی و
بجز روشنــی شعشـعۀ پرتـو خود هیچ نبـینـی

و گلِ وصل بـچیـنی​

 

[زيگفريد]

گفتی که:میبوسم تو را گفتم تمنا میکنم
گفتی که :گر بیند کسی ؟گفتم که حاشا میکنم

گفتی:ز بخت بد اگر ناگه رقیب آید ز در ؟
گفتم که :با افسونگری او را ز سر وا می کنم

گفتی که:تلخی ها من گر ناگوار افتد مرا ؟
گفتم که:با نوش لبم انرا گوارا میکنم

گفتی:چو می بینی بگو در چشم چون آینه ام؟
گفتم که :من خود را در او عریان تماشا میکنم

گفتی که:از بی طاقتی دل قصد یغما میکند
گفتم که :با یغما گران باری مدارا می کنم

گفتی که :پیوند تو را با نقد هستی می خرم
گفتم که :ارزنتر از این من با تو سودا میکنم

گفتی اگر از کوی خود روزی تو را گویم برو؟
گفتم که:صد سال دگر امروز و فردا می کنم

گفتی:اگر از پای خود زنجیر عشقت وا کنم
گفتم: ز تو دیوانه تر دانی که پیدا می کنم

 

[گلابتون]

من زني هستم كه آوازهايم را گم كرده ام...
ميان شاخسار غربت و تنهايي خويش
دست به گريبان هستي و نيستي
حجم تنهاييم آنقدر بزرگ است كه
دلم را چون قطره ايي در خود بلعيده
و نگاهم اندوه هزار ساله را در خود زنداني كرده
آسمان قلبم همچنان ابري و تاريك است
روياهايم دست نخورده و بكر
و همچنان منتظر معجزتي
منتظر دستي كه غباري بگير
از اين كهنه اندوه لب پر شده
منتظر نگاهي به گرمي خورشيدي تمام
تا زنده كند دانه شوق را در تربت دلم
تا بميراند هرزه علفهاي ترديد را

تا دوباره طعم ترانه ايي را بر لبانم بچشاند
تا دوباره آواز سردهم...
تا دوباره من شوم
تا دوباره سايه ايي شوم
به خنكاي ابر و نسيم و جويبار
تا دوباره لبريز شوم از
احساس و حرارتي خانگي
مثل طعم نفسهاي گرم
مثل طعم شرابي تلخ و آرام بخش
مثل حس بودن..
مثل حس فرياد
مثل حس شعر
امن و لطيف و سرشار
سرشار از نگاهي شيرين
ميخواهم باشم
ميخواهم خوانده شوم
ميخواهم ببينم ديده شوم
ميخواهم سكوتم را بشكنم
ميخواهم خود را به دست باران بسپارم
تر شوم...تازه شوم...رويان شوم
..
بيا و بگير دستم را
در اين دلزدگي بي ترانه

سايه

 

[faramarzjan]

گریه کردم اشک بر داغ دلم مرحم نشد / ناله کردم ذره ای از دردهایم کم نشد
در گلستان بوی گل بسیار بوییدم ولی / از هزاران گل، گلی همچون وفا پیدا نشد . . ​

 

[زيگفريد]

اين دل اگر کم است بگو سر بياورم

يا امر کن که يک دل ديگر بياورم

خيلي خلاصه عرض کنم دوست دارمت

ديگر نشد عبارت بهتر بياورم

از کتف آشيانه اي ات با کمال ميل

بايد که چند جفت کبوتر بياورم

حتي اگر اجازه دهي سعي مي کنم

تا يا کريم هاي شناور بياورم

از هم فرو مپاش،براي بناي تو

بايد بلور چيني و مرمر بياورم

وقتي رسيده اين غزل نيم-سوز را

از کوه هاي خود خوريم در بياورم

 

[iceman10]

تازه عادت کرده بودم که تو تنهایی بمونم
ولی وقتی تورو دیدیم دیگه گفتم نمیتونم
تازه عادت کرده بودم که باشم تنهای تنها
تا که دیدمت دلم گفت توای اون عشق تو رویا
تازه عادت کرده بودم

 

[راضیه (ت)]

خودت بگو از فراقت چه کنم؟چگونه دوریت را تحمل آورم؟ تو بی وفا بودی ولی من چه ؟ چرا من طعمه ی هوس های تو شدم؟خسته ام یا پناهم باش یا تنهایم بگذار .ولی برای اولین بار اعتراف میکنم اشتباه از من بود.مرا ببخش

 

[لاوي]

دلتنگي و بيخوابي هديه هاي قشنگ عشقند....
دلم تنگ است ..بيخوابم.. دلم ميخواد كمي بخوابم. آرامش ندارم دلم براي روزهاي رويايي كه در رويايمان ميپريديم بي هيچ بهانه و محدوديتي... تنگ است.
يك تاب گوشه حيات خانه نزديك درخت ياس و بوي روح افزاي ياس وشيطنت بچه ها... سيني چاي عصرانه..و يه دنيا عشق... شعر وموسيقي...و بوسه
و سايه هايي كه ميپايند مارا مبادا ذره اي از عشق ما در هياهوي مشكلات...كم شده باشد..
آه ه ه... كه تمام شد اما بيتابي و بيخوابي هنوز آزارم ميدهد.
دلم ميسوزد از باغي كه ميسوزد...

 

[sweetest]

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]سادگی[/FONT]

[FONT=arial, helvetica, sans-serif][/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif][/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]ساده نیست فراموشی و خاموشی
من كه هیچكس جز تو را نمی خواهم
یا به هیچ چیز جز تو نمی اندیشم
روی از من اينگونه بر مگردان
ای آرزوی دیرینه ام [/FONT]​