مقايسه المان محدود كرنش پلاستيكي اعمال شده توسط فرآيندهاي ECAP و HPT

[P O U R I A]

نويسند‌گان:


[ حسين بيسادي ] - استاديار، دانشكده مهندسي مكانيك، دانشگاه علم و صنعت
[ عباس راستگو ] - دانشيار، دانشكده مهندسي مكانيك، دانشگاه تهران
[ غلامحسين پايگانه ] - استاديار، دانشكده مهندسي مكانيك، دانشگاه رجائي
[ ابراهيم زينالي ] - دانشجوي فوق ليسانس، دانشكده مهندسي مكانيك، دانشگاه علم و صنعت


خلاصه مقاله:
اعمال كرنش پلاستيكي شديد(SPD) بر روي فلزات به منظور ايجاد ساختار نانوكريستالي، موضوع بسياري از پژوهش-هاي اخير بوده است. تحقيقات نشان مي دهد كه ساختار نانوكريستال باعث بهبود خواص مكانيكي از جمله استحكام تسليم و مقاومت در برابر سايش ميشود. از ميان انواع روشهاي SPD روشهاي HPT و ECAP مورد توجه بيشتري قرار گرفته اند. صرفنظر از هندسه متفاوت قطعاتي كه توسط هركدام از اين دو فرآيند توليد ميشود، بررسي مقدار كرنش پلاستيكي و نيز نحوه اعمال آن در هر كدام از اين فرآيندها از لحاظ مقايسه و انتخاب فرآيند كارآمدتر، ميتواند مفيدباشد. در اين مقاله نتايج تحليل المان محدود فرآيندهاي ECAP و HPT بر روي آلومينيم خالص تجاري ارائه گرديده وميزان موفقيت هر كدام از آنها در اعمال كرنش پلاستيكي شديد به قطعه بررسي ميشود. كرنش پلاستيكي به عنوان پارامتري براي سنجش ميزان ريزدانگي در نظر گرفته ميشود. در نهايت به مقايسه اين دو روش و بيان امتيازات و محدوديت هاي هر كدام از آنها پرداخته مي شود.


كلمات كليدي:
نانوكريستال، المان محدود، تغيير شكل پلاستيكي، ريزدانگي، خواص مكانيكي ،ECAP ،HPT

ICME10_032_1531880.pdf