اتحادیه NAPCOR (انجمن ملی منابع ظروف PET ) در آمریكا معتقد است كه هنوز هیچ نوع اطلاعات عمومی قابل دسترس كه ادعاهای مربوط به تخریب پذیرسازی PET را به اثبات برساند، وجود ندارد. با این حال رییس این اتحادیه گفته است كه: ما از تمام سازندگان رزین PET و واحدهای بسته بندی خواسته ایم كه از كاربرد افزودنی های تخریب پذیر كننده PET و یا كاربرد موادی كه حاوی این افزودنی ها هستند ، پرهیز كنند تا آن كه اطلاعات كافی و لازم برای بررسی و ارزیابی این مواد بدست می آید و ما بتوانیم درك بهتری از این محصولات و عملكرد آنها داشته باشیم. هم چنین اتحادیه ی اروپایی بازیافت كنندگان پلاستیك ها (EUPR ) مواردی را در رابطه با افزودنی های تخریب پذیر ساز بر پایه ی اكسیداسیون مورد توجه قرار داده و به صنایع هشدار داده است كه بایستی با دقت كامل از دستاوردهای چند دهه ی اخیر در رابطه با بازیافت پلاستیك ها حفاظت كنند و از تخریب آن در برابر فناوری های ناپایدار ممانعت نمایند.
توجه خاص NAPCOR بر این موضوع متمركز شده است كه هنوز هیچ نوع اطلاعات عمومی مربوط به موارد زیر در اختیار نگرفته است:
با این حال بدون انجام آزمونهای ضروری و جمع آوری اطلاعات لازم برای درك اثرات جدی افزودنی های تخریب پذیر ساز بر روی PET ، می توان گفت كه كل سیستم بازیافت PET در معرض خطر قرار می گیرد. بر اساس گفته های مدیریت اجرایی اتحادیه NAPCOR ما هنوز درك صحیحی از تاثیری كه این نوع افزودنی ها می توانند بر كیفیت محصولات ساخته شده از PET بازیافتی داشته باشند نداریم و بنابراین لازم است كه فعلا این تاثیرات را در طول زمان نسبت به ایمنی و عملكرد محصولاتی مثل كف پوش، تسمه یا بسته بندی های ساخته شده از PET باز یافتی مورد توجه قرار دهیم.
فارغ از این موضوع، این اتحادیه هم چنین ارزش واقعی این اصل را مورد سووال قرار داده است كه آیا اصولا این موضوع به اثبات رسیده است كه با كاربرد این افزودنی ها محصولات PET به صورت ایمن در محل های دفن زباله تخریب می شوند یا خیر.
اتحادیه EUPR پلاستیك ها را با یك بانك انرژی مقایسه كرده و می گوید به محض آن كه مقداری انرژی از طریق پلیمریزاسیون در مواد ذخیره می شود، این انرژی در تبدیل مواد به یك محصول پایدار به آن منتقل می گردد و با توجه به چرخه ی عمر محصول، ضایعات ایجاد شده را می توان به صورت مكانیكی بازیافت كردو یا انرژی درونی آن را بازیافت نمود.
در هر دو حالت یك ماده ی پلاستیك دارای یك مقدار ارزش انرژی است. با این حال همین منبع اشاره می كند كه استفاده از افزودنی هایی كه موجب تخریب محصول از طریق اكسایش می شوند، انرژی ذخیره شده در ماده را نابود می سازند و بنابراین تخریب این ارزش (انرژی) یك عمل غیر قابل قبول از دیدگاه اقتصادی و زیست محیطی به شمار می آید. ادعاهایی هم كه در رابطه با صرفه جوی در تولید گازهای گلخانه ای از طریق تخریب اكسایشی پلیمرها مطرح گردیده ، هنوز به اثبات نرسیده است.
EUPR هم چنین در رابطه با وسعت اثرات استفاده از افزودنی های تخریب پذیر ساز در جریان مواد بازیافتی دغدغه هایی دارد و می گوید كه تلاش های مشترك انجام یافته از سوی تمام كسانی كه در این موضوع سهمی دارند در جهت رسیدن به اهداف تعیین شده در زمینه بازیافت در حال حاضر در معرض خطر قرار گرفته است. زیرا استفاده از افزودنی های تخریب پذیر ساز از طریق اكسیداسیون ، عمل بازیافت مكانیكی را مختل كرده ، زیرا می تواند جریان ضایعات بازیافتی را آلوده كند.
در واقع این نیز به آن دلیل است كه مصرف كننده قادر نیست میان انواع محصولات ضایعاتی فرقی قایل شود و بنابراین همه را در یك سطل زباله می اندازد.
منبع:نشریه صنایع پلاستیك
توجه خاص NAPCOR بر این موضوع متمركز شده است كه هنوز هیچ نوع اطلاعات عمومی مربوط به موارد زیر در اختیار نگرفته است:
• ادعاهایی در مورد قابلیت تخریب مواد PET حاوی افزودنی های تخریب پذیر ساز
• اثر افزودنی های تخریب پذیر ساز بر روی چرخه ی بازیافت PET
• اثر افزودنی های تخریب پذیر ساز بر روی محصولات ساخته شده از مواد بازیافتی PET
• و تاثیر واقعی بر روی عمر خدمت این نوع محصولات این اتحادیه اشاره می كند كه ارزش مواد باز یافتی مثلPET یك موتور اقتصادی محرك عالی برای برنامه های بازیافت ضایعات خانگی به شمار می آید.
• اثر افزودنی های تخریب پذیر ساز بر روی چرخه ی بازیافت PET
• اثر افزودنی های تخریب پذیر ساز بر روی محصولات ساخته شده از مواد بازیافتی PET
• و تاثیر واقعی بر روی عمر خدمت این نوع محصولات این اتحادیه اشاره می كند كه ارزش مواد باز یافتی مثلPET یك موتور اقتصادی محرك عالی برای برنامه های بازیافت ضایعات خانگی به شمار می آید.
با این حال بدون انجام آزمونهای ضروری و جمع آوری اطلاعات لازم برای درك اثرات جدی افزودنی های تخریب پذیر ساز بر روی PET ، می توان گفت كه كل سیستم بازیافت PET در معرض خطر قرار می گیرد. بر اساس گفته های مدیریت اجرایی اتحادیه NAPCOR ما هنوز درك صحیحی از تاثیری كه این نوع افزودنی ها می توانند بر كیفیت محصولات ساخته شده از PET بازیافتی داشته باشند نداریم و بنابراین لازم است كه فعلا این تاثیرات را در طول زمان نسبت به ایمنی و عملكرد محصولاتی مثل كف پوش، تسمه یا بسته بندی های ساخته شده از PET باز یافتی مورد توجه قرار دهیم.
فارغ از این موضوع، این اتحادیه هم چنین ارزش واقعی این اصل را مورد سووال قرار داده است كه آیا اصولا این موضوع به اثبات رسیده است كه با كاربرد این افزودنی ها محصولات PET به صورت ایمن در محل های دفن زباله تخریب می شوند یا خیر.
اتحادیه EUPR پلاستیك ها را با یك بانك انرژی مقایسه كرده و می گوید به محض آن كه مقداری انرژی از طریق پلیمریزاسیون در مواد ذخیره می شود، این انرژی در تبدیل مواد به یك محصول پایدار به آن منتقل می گردد و با توجه به چرخه ی عمر محصول، ضایعات ایجاد شده را می توان به صورت مكانیكی بازیافت كردو یا انرژی درونی آن را بازیافت نمود.
در هر دو حالت یك ماده ی پلاستیك دارای یك مقدار ارزش انرژی است. با این حال همین منبع اشاره می كند كه استفاده از افزودنی هایی كه موجب تخریب محصول از طریق اكسایش می شوند، انرژی ذخیره شده در ماده را نابود می سازند و بنابراین تخریب این ارزش (انرژی) یك عمل غیر قابل قبول از دیدگاه اقتصادی و زیست محیطی به شمار می آید. ادعاهایی هم كه در رابطه با صرفه جوی در تولید گازهای گلخانه ای از طریق تخریب اكسایشی پلیمرها مطرح گردیده ، هنوز به اثبات نرسیده است.
EUPR هم چنین در رابطه با وسعت اثرات استفاده از افزودنی های تخریب پذیر ساز در جریان مواد بازیافتی دغدغه هایی دارد و می گوید كه تلاش های مشترك انجام یافته از سوی تمام كسانی كه در این موضوع سهمی دارند در جهت رسیدن به اهداف تعیین شده در زمینه بازیافت در حال حاضر در معرض خطر قرار گرفته است. زیرا استفاده از افزودنی های تخریب پذیر ساز از طریق اكسیداسیون ، عمل بازیافت مكانیكی را مختل كرده ، زیرا می تواند جریان ضایعات بازیافتی را آلوده كند.
در واقع این نیز به آن دلیل است كه مصرف كننده قادر نیست میان انواع محصولات ضایعاتی فرقی قایل شود و بنابراین همه را در یك سطل زباله می اندازد.
منبع:نشریه صنایع پلاستیك
