مشاعرۀ سنّتی

[محـسن ز]

ناظر روي تو صاحب نظرانند آري
سر گيسوي تو در هيچ سري نيست كه نيست
از حياي لب شيرين تو اي چشمه نوش
غرق آب و عرق اكنون شكري نيست كه نيست

 

[anahita shams]

ناظر روي تو صاحب نظرانند آري
سر گيسوي تو در هيچ سري نيست كه نيست
از حياي لب شيرين تو اي چشمه نوش
غرق آب و عرق اكنون شكري نيست كه نيست

تو هم بازآمدی ناچار و ناکام
اگر بازآمدی بخت بلندم

گر آوازم دهی من خفته در گور
برآساید روان دردمندم

 

[naghmeirani]

تو هم بازآمدی ناچار و ناکام
اگر بازآمدی بخت بلندم

گر آوازم دهی من خفته در گور
برآساید روان دردمندم

می بياور که ننازد به گل باغ جهان
هر که غارتگری باد خزانی دانست

حافظ اين گوهر منظوم که از طبع انگيخت
ز اثر تربيت آصف ثانی دانست

 

[محـسن ز]

تو هم بازآمدی ناچار و ناکام
اگر بازآمدی بخت بلندم

گر آوازم دهی من خفته در گور
برآساید روان دردمندم

ما زرد رخان آينه مهر و صفاييم
سر گشته از آنيم كه پابند وفائيم
از عشق مگوئيد باين درددچاريم
از يار مپرسيد جدائيم جدائيم

 

[محـسن ز]

تا گشت درين دوره خريدار محبت
غم روي غم امد تماشاي دل من
اي دوست مرا ديگر از اين خلق جدا كن
در كوي تو اينست تمناي دل من

 

[naghmeirani]

تا گشت درين دوره خريدار محبت
غم روي غم امد تماشاي دل من
اي دوست مرا ديگر از اين خلق جدا كن
در كوي تو اينست تمناي دل من

نه دل مفتونِ دلبندی،نه جان مدهوشِ دلخواهی
نه بر مژگانِ من اشکی،نه بر لبهایِ من آهی

 

[anahita shams]

تا گشت درين دوره خريدار محبت
غم روي غم امد تماشاي دل من
اي دوست مرا ديگر از اين خلق جدا كن
در كوي تو اينست تمناي دل من

نغمه خفته در تار و پود مني
تو باده ي جام و سبوي مني
مايه هستي و هاي و هوي مني
گرچه مست مستم ، نه مي پرستم
به هر دو جهان مست عشق تو هستم
من باز تشکر ندارم
مرسی از همه

 

[Setayesh]

من اگر کامروا گشتم و خوشدل چه عجب
مستحق بودم و اینها به زکاتم دادند...

 

[رنگ خدا]

نقد ها را بود که عیاری گیرند
تا همه صومعه داران پی کاری گیرند

 

[naghmeirani]

من اگر کامروا گشتم و خوشدل چه عجب
مستحق بودم و اینها به ذکاتم دادند...

ديدن روی تو را ديده جان بين بايد
وين کجا مرتبه چشم جهان بين من است

 

[anahita shams]

من اگر کامروا گشتم و خوشدل چه عجب
مستحق بودم و اینها به ذکاتم دادند...

دست عشق از دامن دل دور باد!
مي‌توان آيا به دل دستور داد؟

مي‌توان آيا به دريا حكم كرد
كه دلت را يادي از ساحل مباد؟

 

[naghmeirani]

دست عشق از دامن دل دور باد!
مي‌توان آيا به دل دستور داد؟

مي‌توان آيا به دريا حكم كرد
كه دلت را يادي از ساحل مباد؟

دولت فقر خدايا به من ارزانی دار
کاين کرامت سبب حشمت و تمکين من است

 

[anahita shams]

دولت فقر خدايا به من ارزانی دار
کاين کرامت سبب حشمت و تمکين من است

تو بارون که رفتي ، شبم زيرُ رو شُد
يه بغضِ شکسته رفيق گلو شد
تو بارون که رفتي ، دلِ باغ چه پژمرد
تمامِ وجودم تو آيينه خط خورد

 

[محـسن ز]

دولت فقر خدايا به من ارزانی دار
کاين کرامت سبب حشمت و تمکين من است

تا خواند اين غزل زمن آن سرو ناز گفت
اي بيد قد خميده زيادم نميروي
در سايه كدام نخلي روم بخواب
اي نخل بر رسيده زيادم نميروي

 

[anahita shams]

تا خواند اين غزل زمن آن سرو ناز گفت
اي بيد قد خميده زيادم نميروي
در سايه كدام نخلي روم بخواب
اي نخل بر رسيده زيادم نميروي

يار با ماست چه حاجت که زيادت طلبيم
دولت صحبت آن مونس جان ما را بس

از در خويش خدا را به بهشتم مفرست
که سر کوي تو از کون و مکان ما را بس

 

[naghmeirani]

يار با ماست چه حاجت که زيادت طلبيم
دولت صحبت آن مونس جان ما را بس

از در خويش خدا را به بهشتم مفرست
که سر کوي تو از کون و مکان ما را بس

سر ارادت ما و آستان حضرت دوست
که هر چه بر سر ما می‌رود ارادت اوست

 

[anahita shams]

سر ارادت ما و آستان حضرت دوست
که هر چه بر سر ما می‌رود ارادت اوست

تو چه ‌مظهري‌كه ز جلوه‌ي تو صداي سبحه‌ي صوفيان
گذرد ز ذروه‌ي لامكان، كه ‌خوشا‌ جمال‌ ازل ‌خوشا

همه ‌اهل ‌مسجد‌ و صومعه، پي ورد صبح و دعاي شب
من و ذكر طره و طلعت تو، من الغداه ‌الي ‌العشا

 

[naghmeirani]

تو چه ‌مظهري‌كه ز جلوه‌ي تو صداي سبحه‌ي صوفيان
گذرد ز ذروه‌ي لامكان، كه ‌خوشا‌ جمال‌ ازل ‌خوشا

همه ‌اهل ‌مسجد‌ و صومعه، پي ورد صبح و دعاي شب
من و ذكر طره و طلعت تو، من الغداه ‌الي ‌العشا

ای مهربان تر از برگ در بوسه هایِ باران
بیداریِ ستاره در چشمِ جویباران

 

[محـسن ز]

ای مهربان تر از برگ در بوسه هایِ باران
بیداریِ ستاره در چشمِ جویباران

نهفته بايد و بنهفتم آنچه را ديدم
كه عهد عهد غم است و زمان زمان سكوت

 

[anahita shams]

نهفته بايد و بنهفتم آنچه را ديدم
كه عهد عهد غم است و زمان زمان سكوت

تا کی دوشاخه چون رخی تا کی چو بیذق کم تکی
تا کی چو فرزین کژ روی فرزانه شو فرزانه شو

شکرانه دادی عشق را از تحفه‌ها و مال‌ها
هل مال را خود را بده شکرانه شو شکرانه شو

 

[naghmeirani]

نهفته بايد و بنهفتم آنچه را ديدم
كه عهد عهد غم است و زمان زمان سكوت

تا نبیند آهِ من ،بر من دلش سوزد؟نسوزد
سنگ تا آتش نبیند،در گداز آید؟نیاید

 

[محـسن ز]

تا نبیند آهِ من ،بر من دلش سوزد؟نسوزد
سنگ تا آتش نبیند،در گداز آید؟نیاید

درون آينه چشم من نگاهي كن
به عكس خود كه ببيني چقدر زيبايي

 

[naghmeirani]

درون آينه چشم من نگاهي كن
به عكس خود كه ببيني چقدر زيبايي

یاری اندر کس نمی بینم یاران را چه شد
دوستی کی آخر آمد دوستداران را جه شد

 

[سهراب 1364]

در این سرای بی کسی کسی به در نمی زند
به دشت پر ملال ما پرنده پر نمی زند

 

[naghmeirani]

در این سرای بی کسی کسی به در نمی زند
به دشت پر ملال ما پرنده پر نمی زند

در عشق و مستی داده ام،بود و نبودِ خویشتن
ای ساقیِ مستان بگو ،دیوانه ام یا عاقلم؟

 

[فرح نوش]

مرامیبینی وهر دم زیادت می کنی دردم..............
تورا میبینم ومیلم زیادت می شود هردم.............

 

[naghmeirani]

مرامیبینی وهر دم زیادت می کنی دردم..............
تورا میبینم ومیلم زیادت می شود هردم.............

من ندانم که کیم؟
من فقط می دانم
که تویی،
شاه بیتِ غزلِ زندگیم.

 

[nasimkhordad]

من ندانم که کیم؟
من فقط می دانم
که تویی،
شاه بیتِ غزلِ زندگیم.

میگساری به همه عمر بود پیشه ما
نه ز شیخ است و نه از محتسب اندیشه ما

 

[naghmeirani]

میگساری به همه عمر بود پیشه ما
نه ز شیخ است و نه از محتسب اندیشه ما

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]از راز دلــــم تا نشــــود غـــیر خبــر دار[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]چشمی سوی او دارم و چشمی سوی دلدار[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]غزالی هروی[/FONT]​

 

[nasimkhordad]

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]از راز دلــــم تا نشــــود غـــیر خبــر دار[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]چشمی سوی او دارم و چشمی سوی دلدار[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]غزالی هروی[/FONT]​

ره آوارگی در پیش و از پی دیده حسرت
و داعی نام نه ، این راه چشمی بر نگاهم کن