"Pejman"
دستیار مدیر مهندسی کشاورزی گیاهان دارویی
كاربرد آنزيم در جيره غذايي طيور
تهيه غذاي طيور يكي از مهمترين بخش هاي هزينه اي را به خود اختصاص مي دهد . قسمت اصلي اين غذا غلات مي باشد . با وجود اين كه ذرت داراي ميزان قابل توجهي پلي ساكاريد غير نشاسته اي (nsp) محلول است ، ولي ماده غذايي ايده آلي است كه قابليت زيادي در جيره مرغ دارد . ديگر غلات نيز داراي مقدار زيادي (nsp) مي باشند كه باعث كاهش و محدوديت آنها در جيره مي شوند . تحقيقات نشان ميدهد كه ميزان (nsp) مواد خام مورد نظر همراه با آنزيم هاي ميكروبي كاهش يافته و كيفيت غذا بهبود مي يابد . يك برنامه خطي با حداقل كردن هزينه ها براي تنظيم جيره تدوين شده است . بعضي از غلات به علت داشتن (nsp) كه منجر به افزايش اثرات منفي و ناسازگاري در پرندگان مي شوند ، در جيره طيور كمتر استفاده مي شوند . جو يكي از ابتدايي ترين مثال هاست . به كاربردن بيش از 10 درصد جو در جيره طيور ، سبب چسبندگي و رطوبت مدفوع و از طرفي كاهش رشد مي شود ، اين اثرات منفي جو در نتيجه ويسكوزيته بالاي محلول (nsp) (بتاگلوكلن) ديواره سلولي دانه جو مي باشد اما افزودن آنزيم ميكروبي به غذاي حاوي جو باعث كاهش (nsp) و بهبود خصوصيات ظاهري و قابليت استفاده و هضم غذا مي شود . عمده تركيب جيره مرغ از مواد گياهي ، غلات و پروتئين هاي گياهي به انضمام مقدار كمي از پروتيئن هاي حيواني است . از آنجايي كه مرغ يك پرنده تك معده اي است ، همه اين تركيبات قابل هضم و استفاده نيستند ولي با افرودن آنزيم هاي خارجي به غذا اكثر آنها قابل استفاده و هضم پيدا مي كنند . انرژي بسياري از غلات به علت ذخيره شدن به صورت (nsp) براي حيوانات تك معده اي قابليت هضم نداشته اما بعضي از تركيبات هيدرات هاي كربني باعث آزاد شدن (nsp) ذخيره اي مي شوند كه در دسترس پرندگان قرار مي گيرند . ضمناً حذف (nsp) باعث آزاد شدن نشاسته و پروتئين از ساختمان سلولي غلات مي شود كه در نتيجه انرژي متابوليسمي و پروتئين قابل استفاده ، افزايش قابل توجهي مي يابد. در بعضي از غلات ميزان قابل توجهي (nsp) محلول وجود داشته كه در حيوانات تك معده اي باعث افزايش ويسكوزيته و كاهش هضم در روده كوچك مي شود . افزودن آنزيم هاي ميكروبي باعث كاهش ميزان (nsp) و در نتيجه كاهش ويسكوزيته روده و افزايش قابليت استفاده از غذا مي گردد .هم چنين بعضي از منابع پروتئين گياهي نيز داراي (nsp) مي باشند . به طور مشابه افزودن آنزيم هاي ميكروبي (nsp) را آزاد و پرندگان قابل استفاده مي كند . با به كار بردن تركيب صجيح كربوهيدرات ها و نگهداري مناسب آن ها براي منابع پروتئين گياهي ، انرژي متابوليسمي و پروتيئن قابل استفاده افزايش مي يابد . براي همه غلات و پروتيئن هاي گياهي افزودن آنزيم هاي خارچي قابل استفاده غذا را نسبت به گذشته آن افزايش مي دهد ، اما براي غذاهاي اصلي و با كيفيت بهتر ، اين افزايش كمتر است پس در مجموع يك پيشرفت قابل انتظار در نتيجه وارد كردن آنزيم هاي خارجي به غذا مي توان انتظار داشت . تقريبا در همه منابع گياهي كه به عنوان غذاي حيوانات استفاده مي شوند ، يك بخش مهمي از فسفر معدني به شكل اسيد فيتيك ، ذخيره شده كه براي حيوانات تك معده اي قابل استقاده نمي باشند . با اضافه كردن فيتاز ميكروبي قسمتي از اين پيوندهاي فسفري شكسته و ممكن است تا 30 درصد سطح فسفر مورد نياز جيره را كاهش دهد . به طور كلي طيفي از آنزيم هاي ميكروبي بر روي ديواره سلول هاي گياهي ، اسيد فيتيك و مواد غذايي چون نشاسته و پروتيئن مؤثر مي باشد كه به موجب آن قابليت استفاده و هضم غذا افزايش يافته و مواد دفعي حاصله كاهش مي يابد . با وجود آن كه آنزيم ها بر روي تركيبات غذايي اثر مي كنند ، ولي بر روي باكتري ها روده اي اثري نداشته و مقاومتي در برابر آن نشان نمي دهند ، زيرا آن ها موجود زنده نبوده و هيچ رابطه اي براي رشد و قدرت زيست و يا آلودگي عفونت نشان نمي دهند . آنزيم ها تركيبات پروتئيني بوده و لذا به آساني و با توجه به شرايط موجود زنده ، غلظت آن ها تغيير پيدا مي كند . آنزيم هاي درون ريز در هضم تركيبات غذايي نقش اصلي داشته ولي آنزيم هاي خارجي كه به طور مستقيم به غذا اضافه مي شوند ، نقش مكملي را براي هضم طبيعي آنزيم هاي درون ريز دارند; زيرا آنزيم هاي خارجي فعاليتشان را روي مواد غذايي خام موجود در اندام گوارشي انجام مي دهند . افزودن آنزيم هاي خارجي به غذاي حيوانات بيانگر افزايش سيستم هضم آنزيمي پرندگان مي باشد.
تهيه غذاي طيور يكي از مهمترين بخش هاي هزينه اي را به خود اختصاص مي دهد . قسمت اصلي اين غذا غلات مي باشد . با وجود اين كه ذرت داراي ميزان قابل توجهي پلي ساكاريد غير نشاسته اي (nsp) محلول است ، ولي ماده غذايي ايده آلي است كه قابليت زيادي در جيره مرغ دارد . ديگر غلات نيز داراي مقدار زيادي (nsp) مي باشند كه باعث كاهش و محدوديت آنها در جيره مي شوند . تحقيقات نشان ميدهد كه ميزان (nsp) مواد خام مورد نظر همراه با آنزيم هاي ميكروبي كاهش يافته و كيفيت غذا بهبود مي يابد . يك برنامه خطي با حداقل كردن هزينه ها براي تنظيم جيره تدوين شده است . بعضي از غلات به علت داشتن (nsp) كه منجر به افزايش اثرات منفي و ناسازگاري در پرندگان مي شوند ، در جيره طيور كمتر استفاده مي شوند . جو يكي از ابتدايي ترين مثال هاست . به كاربردن بيش از 10 درصد جو در جيره طيور ، سبب چسبندگي و رطوبت مدفوع و از طرفي كاهش رشد مي شود ، اين اثرات منفي جو در نتيجه ويسكوزيته بالاي محلول (nsp) (بتاگلوكلن) ديواره سلولي دانه جو مي باشد اما افزودن آنزيم ميكروبي به غذاي حاوي جو باعث كاهش (nsp) و بهبود خصوصيات ظاهري و قابليت استفاده و هضم غذا مي شود . عمده تركيب جيره مرغ از مواد گياهي ، غلات و پروتئين هاي گياهي به انضمام مقدار كمي از پروتيئن هاي حيواني است . از آنجايي كه مرغ يك پرنده تك معده اي است ، همه اين تركيبات قابل هضم و استفاده نيستند ولي با افرودن آنزيم هاي خارجي به غذا اكثر آنها قابل استفاده و هضم پيدا مي كنند . انرژي بسياري از غلات به علت ذخيره شدن به صورت (nsp) براي حيوانات تك معده اي قابليت هضم نداشته اما بعضي از تركيبات هيدرات هاي كربني باعث آزاد شدن (nsp) ذخيره اي مي شوند كه در دسترس پرندگان قرار مي گيرند . ضمناً حذف (nsp) باعث آزاد شدن نشاسته و پروتئين از ساختمان سلولي غلات مي شود كه در نتيجه انرژي متابوليسمي و پروتئين قابل استفاده ، افزايش قابل توجهي مي يابد. در بعضي از غلات ميزان قابل توجهي (nsp) محلول وجود داشته كه در حيوانات تك معده اي باعث افزايش ويسكوزيته و كاهش هضم در روده كوچك مي شود . افزودن آنزيم هاي ميكروبي باعث كاهش ميزان (nsp) و در نتيجه كاهش ويسكوزيته روده و افزايش قابليت استفاده از غذا مي گردد .هم چنين بعضي از منابع پروتئين گياهي نيز داراي (nsp) مي باشند . به طور مشابه افزودن آنزيم هاي ميكروبي (nsp) را آزاد و پرندگان قابل استفاده مي كند . با به كار بردن تركيب صجيح كربوهيدرات ها و نگهداري مناسب آن ها براي منابع پروتئين گياهي ، انرژي متابوليسمي و پروتيئن قابل استفاده افزايش مي يابد . براي همه غلات و پروتيئن هاي گياهي افزودن آنزيم هاي خارچي قابل استفاده غذا را نسبت به گذشته آن افزايش مي دهد ، اما براي غذاهاي اصلي و با كيفيت بهتر ، اين افزايش كمتر است پس در مجموع يك پيشرفت قابل انتظار در نتيجه وارد كردن آنزيم هاي خارجي به غذا مي توان انتظار داشت . تقريبا در همه منابع گياهي كه به عنوان غذاي حيوانات استفاده مي شوند ، يك بخش مهمي از فسفر معدني به شكل اسيد فيتيك ، ذخيره شده كه براي حيوانات تك معده اي قابل استقاده نمي باشند . با اضافه كردن فيتاز ميكروبي قسمتي از اين پيوندهاي فسفري شكسته و ممكن است تا 30 درصد سطح فسفر مورد نياز جيره را كاهش دهد . به طور كلي طيفي از آنزيم هاي ميكروبي بر روي ديواره سلول هاي گياهي ، اسيد فيتيك و مواد غذايي چون نشاسته و پروتيئن مؤثر مي باشد كه به موجب آن قابليت استفاده و هضم غذا افزايش يافته و مواد دفعي حاصله كاهش مي يابد . با وجود آن كه آنزيم ها بر روي تركيبات غذايي اثر مي كنند ، ولي بر روي باكتري ها روده اي اثري نداشته و مقاومتي در برابر آن نشان نمي دهند ، زيرا آن ها موجود زنده نبوده و هيچ رابطه اي براي رشد و قدرت زيست و يا آلودگي عفونت نشان نمي دهند . آنزيم ها تركيبات پروتئيني بوده و لذا به آساني و با توجه به شرايط موجود زنده ، غلظت آن ها تغيير پيدا مي كند . آنزيم هاي درون ريز در هضم تركيبات غذايي نقش اصلي داشته ولي آنزيم هاي خارجي كه به طور مستقيم به غذا اضافه مي شوند ، نقش مكملي را براي هضم طبيعي آنزيم هاي درون ريز دارند; زيرا آنزيم هاي خارجي فعاليتشان را روي مواد غذايي خام موجود در اندام گوارشي انجام مي دهند . افزودن آنزيم هاي خارجي به غذاي حيوانات بيانگر افزايش سيستم هضم آنزيمي پرندگان مي باشد.
