روزگاریـــــست که ...

[IranianWay]

روزگاريــست که کس را به کسي یـاری نيست​

جــز دل آزاري و نیــــــرنگ و ریـــاکـــاری نيست

​

هـر چه غــم بـود به دوش دل مـــردم شد بــار​

گوئـیا قسمت مــا غیــــر گــــران بـــاری نيست​

اي بــــــسا عامي مستـــغني خوش خفته به نــاز​

زانکــه معیــــار دگـــر دانـش و بیــــداری نيست

گمـرهـــانند به بـــــازار طمـــع راهسپــــار​

غافـــل از آنـــکه شـرف جنس خريداري نيست

کـــــــاروان دستــخوش رهنم بيگانه شده است​

ســاربـان ایـن روش غافلــــه ســـالاری نيست

​

مردم زیر خــــــط فقر به جان آمده انــد
این دگر صحبت بی دینی و دینداری نیست

طرفی از ساغر اندیـــــشه مبندی مستی​

کس در این میکده ها طالب هوشیاری نیست ​

(همای)