soheila2000
عضو جدید
در چه زمینهایی برای لوله گذاری فاضلاب از روش ترانشه باز و در چه مواقعی از روش ترانشه بسته استفاده می کنند.قبل از زدن ترانشه یا حفاری افقی در عمق زمین دقیقاً چه آزمایش های مکنیک خاکی نیاز است و دلیل هر کدام از از این آزمایش ها چیست.این سوالات را برای این می پرسم چون در خیابان بلال اصفهان جهت لوله گذلری فاضلاب تصمیم به حفاری افقی و لوله رانی در عمق 13 متری زمین می گیرند و ابتدا شروع به تزریق ملات سیمان در عمق کرده و بعد شروع به حفاری کرده که درحین کار لوله های آب بالا دست می شکند و در زیر سطح خیابان گودال بزرگی ایجاد می شود و همین امر با عث می شود که شروع به ترانشه باز کرده و چون لایه های خاک در عمق 4 متری با خاک دستی پر شده بود و از آن به بعد تا عمق 13 متری شن بد دانه بندی شده داشتیم امکان ریزش دو طرف ترانشه نیز می رفت پس ترانشه ای بع عمق 13 و عرض 4 متر و طول 22 متر را با کیسینگ و نبشی های به صورت افقی مها بندی کرده و علاوه بر آن از شاتکریت و غیره استفاده شد و بعد از لوله گذاری با حدود 200 کامیون خاک سرخ پر شده وبه زبانی دیگر تنها برای یک قسمت کوچک هزینه ای سنگین را متحمل شده اند. حال برای مابقی راه به نظر می رسد که باید مجدداً از روش لوله رانی استفاده کرد تا هزینه ها کم شود و ازخطرات بسیار دیگر که در اینجا نمی کنجد جلوگیری شود. برای شروع کار آیا باید آزمایش های مکانیک خاک خاصی انجام داد؟ جهت کم کردن خطرات و ایمن بودن کار در لوله رانی باید چه نکاتی را مد نظر قرار داد؟ در چه زمینهایی با عمق زیاد از ترانشه باز استفاده می کنند و آیا همیشه در ترانشه باز احتیاج به مهار بندی هست؟ و اگر مجدداً مجبور به استفاده از ترانشه باز شدیم اقتصادی ترین حالت برای مهاربندی چیست؟ و بهترین روش برای پر کردن ترانشه با خاک محل و بدست آوردن بیشترین تراکم چه حالتی است.
