واسه انتخاب رشته کمک میخوام!.....

decode

عضو جدید
سلام دوستان..! امیدوارم خوب باشید..!
راستش من یه سری سوال داشتم که می خواستم مطرح کنم..!
اینطور که پیداست اکثرا دانشگاه میرید و مراحل سخت کنکور رو پشت سر گذاشتید.. اما من هنوز درگیر کنکورم .
با رشته مهندسی مواد و متالوژی آشنایی دارم اما جدیدا با گرایش سرامیک آشنا شدم.. اطلاعات زیادی ندارم.. وافعا ممنون میشم اگه کمکم کنید..!
 

m_mahdi_tbt

عضو جدید
سلام دوستان..! امیدوارم خوب باشید..!
راستش من یه سری سوال داشتم که می خواستم مطرح کنم..!
اینطور که پیداست اکثرا دانشگاه میرید و مراحل سخت کنکور رو پشت سر گذاشتید.. اما من هنوز درگیر کنکورم .
با رشته مهندسی مواد و متالوژی آشنایی دارم اما جدیدا با گرایش سرامیک آشنا شدم.. اطلاعات زیادی ندارم.. وافعا ممنون میشم اگه کمکم کنید..!

سلام دوست عزیز
گرایش سرامیک یه شاخه از رشته مهندسی مواده که بیشتر به کاربرد مواد غیر فلزی - غیر آلی میپردازه.
اگر تو تالار سرامیک یه دوری زده باشید متوجه میشید
اصولا علم سرامیک به دو تا شاخه عمده تقسیم میشه
سرامیک های سنتی : که به بحث سرامیک های معمولی که در دسترس همه هست و هر روز خیلی باهاشون برخورد داریم میپردازه مثل سرامیک های مظروف،سرامیک های بهداشتی ، کاشی ، شیشه ، مقره های الکتریکی و تا حدی دیرگداز ها و نسوز ها( البته دیرگدازها حد واسط این شاخه با سرامیک های مهندسی هستند)

سرامیک های مهندسی: سرامیک های مهندسی سرامیک هایی هستند که با توجه به نیاز به کاربردهای خاص باید دارای ویژگی های خاصی باشند به فرض مثال باید سختی بالایی داشته باشن برای ساینده ها یا خواص الکتریکی و نوری خاصی رو دارا باشن که در ادامه بیشتر عرض میکنم خدمتتون.
سرامیک های مهندسی خودشتون به 2تا شاخه عمده سرامیک های اکسیدی و غیر اکسیدی تقسیم میشن همینجوری که از اسمشون پیداست سرامیک های اکسیدی سرامیک هایی هستند که از اکسید مواد فلزی ساخته میشه مثل آلومینا با فرمول Al2O3 یا زیرکونیا با فرمول ZrO2 اما سرامیک های غیر اکسیدی سرامیک هایی هستند که اکسید درشون وجود نداره مثل AlN نیترید آلومینیوم

حالا چند تا از کاربردهای سرامیک های مهندسی رو براتون ذکر میکنم که به اهمیت این رشته هم پی ببرید:
اول از همه کاربرد های دما بالای سرامیک هاس ، بارزترین مشخصه سرامیک نقطه ذوب بالاست پس در دماهای بالا میتونه کاربرد داشته باشه:
پوشش دیواره های کوره های ذوب فلزات ، شیشه و به طور خیلی خاص تو صنایع هسته ای
پوشش های محافظ حرارت برای فضا پیماها و همچنین قطعات داغ موتورهای هواپیما ها و اتومبیل های سوپر اسپرت
سرامیک ها علاوه بر اینکه دمای ذوب بالایی دارن شدیدا در برابر گرما عایق هستند.
اما از ویژگی های دیگه سرامیک ها خواص الکتریکی برجسته است ، سرامیک ها هم میتونن هادی الکتریسیته باشن ، هم عایق و هم نیمه هادی و حتی ابرهادی(ابررسانا)
دارای خواص اپتیکی و الکترواپتیکی خاص هستند ، تو دوربین های دید در شب و هواپیما های پنهان کار
خواص مغناطیسی و الکترو مغناطیسی تو کلیه لوازم الکتریکی موجود
خواص زیست سازگاری و قابل کاربرد در بدن انسان مثل کلیه ایمپلنت های مورد استفاده در بدن انسان
استفاده از ویژگی سختی و استحکام بالا به عنوان ساینده ها ابزارهای برش جلیقه های ضد گلوله و ....
و هزاران هزاران کاربرد ویژه دیگه که از حوصله این بحث خارجه.
بازم اگر سوالی بود بنده در خدمتم
ضمنا میتونید به تالار زیر هم مراجعه کنید
http://forum.iran-mavad.com/forumdisplay.php?f=6
 

Ho$$ein

کاربر فعال مهندسی مواد و متالورژی ,
کاربر ممتاز
سلام .

اومدن به این رشته رو بهتون توصیه نمیکنم .
 

presante

عضو جدید
ببین دوست عزیز اینا چند ترم درس این رشته رو خوندن و حالا توصیه میکنن نری.....آخه این همه رشته ی خوب....چرا متالوژی؟
 

Ho$$ein

کاربر فعال مهندسی مواد و متالورژی ,
کاربر ممتاز
درود

از آقای Ho$$ein خواهش میکنم که علت این توصیه را شرح بدهند. (ایشان ورود به رشته سرامیک را توصیه نکرده‌اند!!!!!!!)

1- اشباع شدن بیشتر از حد این رشته .

2- بازار کار خراب تر از سایر رشته های فنی مهندسی مثل عمران و مکانیک

3- و اینکه این رشته طوری هست که امکان کارآفرینی و ایجاد کسب و کار شخصی در اون پایین هست . و اکثراً باید جذب کارخونه های دولتی بشن . وضعیت استخدام هم که الان مشخصه

استخدام مکانیکی ها خیلی خیلی بهتر از موادی ها هست .

متاسفانه امروز دید صنعت به بچه های مواد طوری که باید باشه نیست .

یه مورد دیگه هم هست اینه که موادی ها معمولاً ( اکثراً ) شرایط کاری بسیار آلوده دارند . نمونه ش کارخانجات فولاد . کارخانجات دیرگداز ، استخراجی و معدن ، جوشکاری ، صنایع خوردگی و پالایشگاه ، ریخته گری و ...

پیشنهاد من اینه که برید عمران یا مهندسی پزشکی
 

mtehrangroup

عضو جدید
1- اشباع شدن بیشتر از حد این رشته .

2- بازار کار خراب تر از سایر رشته های فنی مهندسی مثل عمران و مکانیک

3- و اینکه این رشته طوری هست که امکان کارآفرینی و ایجاد کسب و کار شخصی در اون پایین هست . و اکثراً باید جذب کارخونه های دولتی بشن . وضعیت استخدام هم که الان مشخصه

استخدام مکانیکی ها خیلی خیلی بهتر از موادی ها هست .

متاسفانه امروز دید صنعت به بچه های مواد طوری که باید باشه نیست .

یه مورد دیگه هم هست اینه که موادی ها معمولاً ( اکثراً ) شرایط کاری بسیار آلوده دارند . نمونه ش کارخانجات فولاد . کارخانجات دیرگداز ، استخراجی و معدن ، جوشکاری ، صنایع خوردگی و پالایشگاه ، ریخته گری و ...

پیشنهاد من اینه که برید عمران یا مهندسی پزشکی

درود
برای انتخاب یک رشته تحصیلی در دانشگاه چندین پارامتر از جمله علاقه شخصی، تناسب با ویژگی‌های فردی داوطلب و بازارکار وجود دارد. از آنجائیکه اشاره دوستان به بازار کار رشته مهندسی مواد است، لازم است نکاتی را بیان کنم:

1- دوستان فرموده‌اند که این رشته اشباع شده است: آیا تا بحال به سابقه رشته‌های دیگر توجه کرده‌اید؟ مطمئناً مهندسی مواد قدیمی‌ترین رشته ذانشگاهی کشور نیست و حتی گرایش سرامیک از دهه‌ی شصت هجری شمسی در ایران بنیان گذاشته شده است. رشته‌های همچون عمران، مکانیک، برق و... بسیار قدیمی‌تر و در نهایت فارغ‌التحصیلان بیشتری نسبت به مهندسی مواد دارند. همچنین یادآور می‌شود که تعداد دانشگاه‌هایی که در رشته مهندسی مواد (متالورژی صنعتی، متالورژی استخراجی، سرامیک) پذیرش دارند بسیار کمتر از دانشگاه‌های پذیرنده رشته‌هایی همچون عمران، مکانیک، برق و... است و در نتیجه در هر سال فارغ‌التحصیلان کمتری نسبت به سایر رشته‌ها وجود دارند. پس بحث اشباع در رشته مهندسی مواد منتفی است.

2- دوستان فرموده‌اند بازار کار خراب‌تر: ابتدا لازم است که معیارهای سنجش بازار کار را بررسی کنیم و سپس به مقایسه رشته مهندسی مواد با دیگر رشته‌های مهندسی بپردازیم. عده‌ای از دوستان معیار بازار کار در یک رشته را بررسی آگهی‌های استخدامی چاپ شده در مطبوعات و سایر رسانه‌ها می‌دانند. که لابد با دیدن آگهی‌های متعدد استخدام مهندس مکانیک، مهندس الکترونیک، مهندس عمران و... در مقابل معدود آگهی‌های استخدام مهندس مواد، به این نتیجه می‌رسند که بازار کار مهندسی مواد نسبت به دیگر رشته‌ها ضعیف‌تر است. خب منطقی هم بنظر می‌رسد. اما نکته اینجاست که به تمام آن آگهی‌های استخدام دیگر رشته‌های مهندسی دوباره باید نگاه کنید. در همگی آن‌ها شرط داشتن سابقه‌کارهای بالا (حتی 10، 15 سال) ذکر شده است. حتی در برخی از آن‌ها تسلط به نرم‌افزارهایی و داشتن تخصص‌هایی ذکر شده است که در دانشگاه‌ها تدریس نمی‌شوند. خب به چه نتیجه‌ای می‌رسیم؟ نتیجه اینکه یک فارغ‌التحصیل مکانیک یا هر رشته مهندسی دیگر هیچ فرقی با فارغ‌التحصیل مهندسی مواد ندارد. چون یک فارغ‌التحصیل سابقه‌کار ندارد و عمدتاً تخصص خاصی هم در زمان تحصیل فرا نگرفته‌اند (البته وجود دارند دانشجویان مستعدی که دوران تحصیل تا حد یک متخصص به فراگیری شاخه‌های مختلف در رشته خود می‌پردازند). دوستان باور کنید که معیار بازارکار صرفاً رشته نیست بلکه تخصص کاربردی است.

3- دوستان فرموده‌اند که امکان کارآفرینی و ایجاد کسب و کار شخصی در رشته مهندسی مواد پایین است: اتفاقاً در این مورد کاملاً برعکس است. دوستان تا به حال به تعداد کارگاه‌ها و کارخانه‌های شخصیِ ریخته‌گری، عملیات حرارتی، سرامیک‌های سنتی، شیشه‌گری، بتن سازی (قابل توجه سرامیست‌ها) و... دقت کرده‌اند؟ اگر متالورژ هستید و خواهان خویش کارفرمایی، چرا سری به کارگاه‌های ریخته‌گری و ذوب فلزات نمی‌زنید؟ می‌دانید که ذوب قراضه چقدر آورده‌ی مالی بالایی دارد؟ یا ساخت قطعات ریخته‌گری شده؟ سرامیست‌ها توجه کنید که بنده خانمی را می‌شناسم که با یک کوره خانگی در حیاط منزلشان اقدام به تولید محصولات شیشه‌ای می‌کند و سود ماهیانه وی حدود چهار میلیون تومان است (بسیار بالاتر از حقوق شرکت‌های بزرگ و سرشناس). نمونه‌هایی از این دست بسیاند.

دوستان عزیز، اشتغال را فقط در آگهی‌های استخدامی نبینید. بعضی رشته‌ها (هچون حسابداری، منابع انسانی و..) نیاز به استخدام در یک شرکت را داشته و شانس بسیار کمی برای داشتن یک کار مستقل و کارآفرینی دارند. اما مهندسان مواد امکان کارآفرینی را دارند اما همت می‌خواهد و دانش و جسارت. اینکه بنشینیم و فقط ببینیم کجا استخدام میکند که نشد مهندس! به عنوان یک برادر کوچکتر توصیه من به دوستان موادی این است که در ایام بیکاری به تمرکز مطالعات در یک شاخه مخصوص بپردازند و مطمئن باشند که اگر تخصص پیدا کنند هم خریدار دارند و هم خودشان می‌توانند کسب و کار خودشان را راه بیاندازند.
اما در مورد محیط‌ و شرایط بد کاری بیان می‌شود که لازم است دوستان توجه کنند عمده‌ی رشته‌های مهندسی شرایط کاری دشواری را دارند برای نمونه مهندسان عمرانی که در تونل سازی، سد سازی، جاده سازی و... فعالیت دارند و یا مهندسان مکانیکی که سایت‌های پر خطر اشتغال دارند و نمونه‌هایی از این دست. اصلاً توجه کنید که تفاوت مهندس با دیگران در آباد سازی است و حتماً باید خرابه‌ای باشد که مهندس در آنجا مشغول به کار و در نهایت تبدیل آن خرابه به آبادی شود. دوستان، ناف رشته‌های مهندسی را با سختی بریده‌اند!
از مهندسی پزشکی سخن به میان آمده است که لازم است عرض کنم چون کشور ما صاحب صنعت در این شاخه نیست و این رشته بازار تولید قابل توجهی ندارد پس دانش‌آموختگان این رشته به تعمیرات روی می‌آورند و تبدیل به تعمیرکاران دستگاه‌های پزشکی می‌شوند. فقط اسمش قشنگه -مهندسی پزشکی-

اما مهندسی مواد در بین دیگر رشته‌های مهندسی مانند ماشین‌های آمریکایی (از نوع هشت سیلندر) در مقابل ماشین‌های دیگر است!!!!! بچه‌های مواد قوی بار میان و عمدتاً از سطح درک بالایی برخوردار هستند چون سیر تا پیاز یک ماده رو میدونن (از ساختار اتمی تا خواص نهایی) و همین امر قدرک درک بالایی را به بچه‌های مواد میده.

در نهایت توصیه من به دوستان این است که همیشه این نکته را در نظر بگیرند که پیدایش هر رشته‌ای از نیاز به آن نشات میگیرد. خدا را شکر در قیاس با دیگر رشته‌ها، در رشته مهندسی مواد هنوز فارغ‌التحصیلان به حد اشباع نرسیده‌اند و جای کار وجود دارد. دوستان در نظر داشته باشید که تمام شرکت‌های بازرسی جوش، خوردگی و غیره از بچه‌های مواد هستند که در گرایش‌های ارشد مهندسی مواد ادامه تحصیل داده‌اند و الان صاحب شرکت‌های شخصی خودشان هستند.

شاعر می‌فرماید:
دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند/ گل آدم بسرشتند و به پیمانه زدند (توجه کنید که ملائک هم سرامیست هستند!)

سپاس
 

m_mahdi_tbt

عضو جدید
درود
برای انتخاب یک رشته تحصیلی در دانشگاه چندین پارامتر از جمله علاقه شخصی، تناسب با ویژگی‌های فردی داوطلب و بازارکار وجود دارد. از آنجائیکه اشاره دوستان به بازار کار رشته مهندسی مواد است، لازم است نکاتی را بیان کنم:

1- دوستان فرموده‌اند که این رشته اشباع شده است: آیا تا بحال به سابقه رشته‌های دیگر توجه کرده‌اید؟ مطمئناً مهندسی مواد قدیمی‌ترین رشته ذانشگاهی کشور نیست و حتی گرایش سرامیک از دهه‌ی شصت هجری شمسی در ایران بنیان گذاشته شده است. رشته‌های همچون عمران، مکانیک، برق و... بسیار قدیمی‌تر و در نهایت فارغ‌التحصیلان بیشتری نسبت به مهندسی مواد دارند. همچنین یادآور می‌شود که تعداد دانشگاه‌هایی که در رشته مهندسی مواد (متالورژی صنعتی، متالورژی استخراجی، سرامیک) پذیرش دارند بسیار کمتر از دانشگاه‌های پذیرنده رشته‌هایی همچون عمران، مکانیک، برق و... است و در نتیجه در هر سال فارغ‌التحصیلان کمتری نسبت به سایر رشته‌ها وجود دارند. پس بحث اشباع در رشته مهندسی مواد منتفی است.

2- دوستان فرموده‌اند بازار کار خراب‌تر: ابتدا لازم است که معیارهای سنجش بازار کار را بررسی کنیم و سپس به مقایسه رشته مهندسی مواد با دیگر رشته‌های مهندسی بپردازیم. عده‌ای از دوستان معیار بازار کار در یک رشته را بررسی آگهی‌های استخدامی چاپ شده در مطبوعات و سایر رسانه‌ها می‌دانند. که لابد با دیدن آگهی‌های متعدد استخدام مهندس مکانیک، مهندس الکترونیک، مهندس عمران و... در مقابل معدود آگهی‌های استخدام مهندس مواد، به این نتیجه می‌رسند که بازار کار مهندسی مواد نسبت به دیگر رشته‌ها ضعیف‌تر است. خب منطقی هم بنظر می‌رسد. اما نکته اینجاست که به تمام آن آگهی‌های استخدام دیگر رشته‌های مهندسی دوباره باید نگاه کنید. در همگی آن‌ها شرط داشتن سابقه‌کارهای بالا (حتی 10، 15 سال) ذکر شده است. حتی در برخی از آن‌ها تسلط به نرم‌افزارهایی و داشتن تخصص‌هایی ذکر شده است که در دانشگاه‌ها تدریس نمی‌شوند. خب به چه نتیجه‌ای می‌رسیم؟ نتیجه اینکه یک فارغ‌التحصیل مکانیک یا هر رشته مهندسی دیگر هیچ فرقی با فارغ‌التحصیل مهندسی مواد ندارد. چون یک فارغ‌التحصیل سابقه‌کار ندارد و عمدتاً تخصص خاصی هم در زمان تحصیل فرا نگرفته‌اند (البته وجود دارند دانشجویان مستعدی که دوران تحصیل تا حد یک متخصص به فراگیری شاخه‌های مختلف در رشته خود می‌پردازند). دوستان باور کنید که معیار بازارکار صرفاً رشته نیست بلکه تخصص کاربردی است.

3- دوستان فرموده‌اند که امکان کارآفرینی و ایجاد کسب و کار شخصی در رشته مهندسی مواد پایین است: اتفاقاً در این مورد کاملاً برعکس است. دوستان تا به حال به تعداد کارگاه‌ها و کارخانه‌های شخصیِ ریخته‌گری، عملیات حرارتی، سرامیک‌های سنتی، شیشه‌گری، بتن سازی (قابل توجه سرامیست‌ها) و... دقت کرده‌اند؟ اگر متالورژ هستید و خواهان خویش کارفرمایی، چرا سری به کارگاه‌های ریخته‌گری و ذوب فلزات نمی‌زنید؟ می‌دانید که ذوب قراضه چقدر آورده‌ی مالی بالایی دارد؟ یا ساخت قطعات ریخته‌گری شده؟ سرامیست‌ها توجه کنید که بنده خانمی را می‌شناسم که با یک کوره خانگی در حیاط منزلشان اقدام به تولید محصولات شیشه‌ای می‌کند و سود ماهیانه وی حدود چهار میلیون تومان است (بسیار بالاتر از حقوق شرکت‌های بزرگ و سرشناس). نمونه‌هایی از این دست بسیاند.

دوستان عزیز، اشتغال را فقط در آگهی‌های استخدامی نبینید. بعضی رشته‌ها (هچون حسابداری، منابع انسانی و..) نیاز به استخدام در یک شرکت را داشته و شانس بسیار کمی برای داشتن یک کار مستقل و کارآفرینی دارند. اما مهندسان مواد امکان کارآفرینی را دارند اما همت می‌خواهد و دانش و جسارت. اینکه بنشینیم و فقط ببینیم کجا استخدام میکند که نشد مهندس! به عنوان یک برادر کوچکتر توصیه من به دوستان موادی این است که در ایام بیکاری به تمرکز مطالعات در یک شاخه مخصوص بپردازند و مطمئن باشند که اگر تخصص پیدا کنند هم خریدار دارند و هم خودشان می‌توانند کسب و کار خودشان را راه بیاندازند.
اما در مورد محیط‌ و شرایط بد کاری بیان می‌شود که لازم است دوستان توجه کنند عمده‌ی رشته‌های مهندسی شرایط کاری دشواری را دارند برای نمونه مهندسان عمرانی که در تونل سازی، سد سازی، جاده سازی و... فعالیت دارند و یا مهندسان مکانیکی که سایت‌های پر خطر اشتغال دارند و نمونه‌هایی از این دست. اصلاً توجه کنید که تفاوت مهندس با دیگران در آباد سازی است و حتماً باید خرابه‌ای باشد که مهندس در آنجا مشغول به کار و در نهایت تبدیل آن خرابه به آبادی شود. دوستان، ناف رشته‌های مهندسی را با سختی بریده‌اند!
از مهندسی پزشکی سخن به میان آمده است که لازم است عرض کنم چون کشور ما صاحب صنعت در این شاخه نیست و این رشته بازار تولید قابل توجهی ندارد پس دانش‌آموختگان این رشته به تعمیرات روی می‌آورند و تبدیل به تعمیرکاران دستگاه‌های پزشکی می‌شوند. فقط اسمش قشنگه -مهندسی پزشکی-

اما مهندسی مواد در بین دیگر رشته‌های مهندسی مانند ماشین‌های آمریکایی (از نوع هشت سیلندر) در مقابل ماشین‌های دیگر است!!!!! بچه‌های مواد قوی بار میان و عمدتاً از سطح درک بالایی برخوردار هستند چون سیر تا پیاز یک ماده رو میدونن (از ساختار اتمی تا خواص نهایی) و همین امر قدرک درک بالایی را به بچه‌های مواد میده.

در نهایت توصیه من به دوستان این است که همیشه این نکته را در نظر بگیرند که پیدایش هر رشته‌ای از نیاز به آن نشات میگیرد. خدا را شکر در قیاس با دیگر رشته‌ها، در رشته مهندسی مواد هنوز فارغ‌التحصیلان به حد اشباع نرسیده‌اند و جای کار وجود دارد. دوستان در نظر داشته باشید که تمام شرکت‌های بازرسی جوش، خوردگی و غیره از بچه‌های مواد هستند که در گرایش‌های ارشد مهندسی مواد ادامه تحصیل داده‌اند و الان صاحب شرکت‌های شخصی خودشان هستند.

شاعر می‌فرماید:
دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند/ گل آدم بسرشتند و به پیمانه زدند (توجه کنید که ملائک هم سرامیست هستند!)

سپاس

سلام تمام فرمایشات شما متین ، شما درست میفرمایید، مهندس حسین ، بنده و همه ی دوستان عزیز که تو این رشته تحصیل کردیم ، مثل شما به رشته مهندسی مواد عشق میورزیم، میدونیم رشته مواد - ریشه و پایه همه ی رشته های مهندسی هست ، حتی رشته معماری که در این بحث اظهار نظر کردن. اما باید یه سری واقعیت های تلخ رو قبول کرد.
شما قطعا سرو کارتون به کارخونه های که در ارتباط با مهندسی مواد کار میکنن افتاده، حالا من به طور اخص به رشته ی خودم اشاره میکنم. به کارخونه های سرامیک که سر بزنید تعداد مهندس یا تکنسین سرامیک تو کارخونه به 1-2 نفر بیشتر نمیرسه. حتی من کارخونه سرامیک دیدم که هیچ کسی که سرامیک خونده باشه توش وجود نداشت.
به نظر شما فاجعه نیست که مدیر تولید یه کارخونه سرامیک ، رشته مکانیک خونده باشه.
یا سرپرست کنترل کیفیت صنایع؟
یا اینکه سرپرست کوره شیمی نفت؟
اینا فاجعه نیست به نظر شما؟
حتما برای کارهای تحقیقاتی گذرتون به خرید مواد اولیه افتاده ، از قیمت آزمایشات و تجهیزات آزمایشگاهی کشور هم که با خبرید؟
اتفاق افتاده برین پودر نانو سایز بخرین قیمتش از قیمت طلا بالاتر باشه؟
من خودم چندتا ایده تولید تو ذهنم هست. خیلی هم دنبالش بودم ولی حمایت که نمیشه، من هم برای ساخت کوره پیگیر بودم ، اگر کوره رو خودم بخوام بسازم ، برآورد قیمتش بین 8-10 میلیون در میاد، به نظر شما تو این بازار خراب تو سن و سال ماها با سرمایه اندک میشه همچین ریسکی کرد؟

اما پیرو فرمایشات شما کسی که عاشق این رشته باشه و پیه این سختی ها و مشکلات رو به تنش بماله و همت عالی داشته باشه ، قطعا میتونه تو این رشته موفق بشه.
شاید این توصیه من به نظر بعضی ها خوشایند نباشه اما من به همه ی دوستان عزیزی که تازه وارد این رشته شدن توصیه میکنم از اول یه جوری قوی کار کنن که بتونن ادامه تحصیلات عالی رو تو کشورهای پیشرفته تر بدن و بعد هم انتخاب با خودشونه اگر برگردن و به کشور خودشون خدمت کنند که بسیار عالی ولی اگر بر نگشتن هم سعی کنن به جامعه بشری خدمت کنند. چه فرقی میکنه آدم کجای دنیا باشه اگر هدف استفاده درست و خدمت به بشریت باشه همه جا میشه خدمت کرد.

در آخر از چندتا تعبیر زیبای شما هم تشکر میکنم واقعا لذت بردم:)
اما مهندسی مواد در بین دیگر رشته‌های مهندسی مانند ماشین‌های آمریکایی (از نوع هشت سیلندر) در مقابل ماشین‌های دیگر است!!!!!
بچه‌های مواد قوی بار میان و عمدتاً از سطح درک بالایی برخوردار هستند چون سیر تا پیاز یک ماده رو میدونن (از ساختار اتمی تا خواص نهایی) و همین امر قدرک درک بالایی را به بچه‌های مواد میده.
 

mold_silver

متخصص متالورژی صنعتی
کاربر ممتاز
بنده هم بهتون پیشنهاد میکنم به رشته های دیگه فکر کنید !
دوستان رویایی فکر نکنید !
اون جوری که الان وضعیت کلی هست ایشون رو راهنمایی کنید و تعصب بی جا هم نداشته باشید !
 

mtehrangroup

عضو جدید
درود

ضمن احترام به نظر تمام دوستان، نکته‌ای را یادآور می‌شوم،
آیا به نظر شما دوستان، اصولاً ما (یا هر شخص دیگری) اجازه داریم که با بیان نظرات خود، فردی را از ورود به رشته‌ای منع کنیم؟! مثلاً به او بگوییم به فلان رشته فکر نکن یا در فلان رشته چنین است و چنان پس به این رشته نیا؟! یا فقط میتوانیم نظر خود را بیان کرده و تصمیم‌گیری را به خود فرد سوال کننده واگذار کنیم؟
آیا درست است که فردی از دانشجویان مواد سوال پرسیده که شرایط این رشته به چه گونه‌ای است و...، اما بعضی دوستان بدون بیان هیچ فضایی و تصویری از رشته مواد اقدام به بیان توصیه مبنی بر عدم فکر کردن به رشته مواد یا فکر کردن به دیگر رشته‌ها می‌کنند. واقعاً تعجب آور است که دوستانی در این سطح اینگونه پاسخ فرد سوال کننده را دادند.

خود را جای فرد سوال کننده بگذارید، سوال پرسیده در مورد رشته مهندسی مواد و در همان ابتدا چه پاسخ‌هایی دریافت کرده!!! حتی دوستان با پاسخ‌های خود زمینه سو استفاده برای دیگر رشته‌ها را مبنی بر بد بودن رشته مواد فراهم کرده‌اند (به پاسخ‌ها مراجعه کنید و ببینید که از رشته‌ای دیگر آمده‌اند و با سوء استفاده از نظرات دوستان با محبت موادی چه توصیه‌ای کرده‌اند)
خواهش من این است که در پاسخ به پرسش‌های مشابه اگر قصد جواب دادن دارید فقط به بیان شرایط رشته مورد نظر و ظرفیت‌ها و محدودیت‌ها بپردازید و خواهشاً از ارائه دستورالعمل پرهیز کنید. اگر خدایی نکرده تمام کنکوری‌ها به نظرات و توصیه‌های شما دوستان عمل می‌کردند که فاتحه پذیزش دانشجو در رشته مهندسی مواد را باید میخواند.
بیایید بزرگ فکر کنیم و عدم موفقیت‌های خود را به رشته تحصیلی منتسب نکنیم و از دادن پاسخ‌های بی پایه و اساس به پرسش‌کنندگان بپرهیزیم.
دوستانی که گفته‌اند به این رشته نیا و بهش فکر نکن و از این قسم توصیه‌ها، باور کنید که این پاسخ‌های شما به هیچ درد فرد پرسش کننده نمی‌خورد. شرایط رشته را توضیح دهید و بگذارید خودش تصمیم بگیرد.

شاید ما موفق نبودیم، اما امکان دارد شخص دیگر موفق باشد.

یکی از دوستان فرموده‌اند که "اون جوری که الان وضعیت کلی هست ایشون رو راهنمایی کنید و تعصب بی جا هم نداشته باشید !" خب آیا واقعاً او را راهنمایی کردید؟!! یا فقط گفتید برو سراغ یه رشته دیگه و یا به این رشته فکر نکن و...؟!!! یا خود شما تعصب منفی داشتید؟!!!‌ ای کاش خود شما اقدام به راهنمایی می‌کردید. آیا این کار را کردید؟ باور کنید این چیزها که گفتید هیچ‌یک راهنمایی نبود.

در پایان از دوستان خواهش میکنم که در یک فضای عمومی با احتیاط بیشتری نظر بدهند تا خدای نکرده برداشت بدی نسبت به موادی‌ها صورت نگیرد و زمینه سازی برای فرصت طلبان فراهم نشود.

سپاس
 
آخرین ویرایش:

Ho$$ein

کاربر فعال مهندسی مواد و متالورژی ,
کاربر ممتاز
بسیار خب . نظرات خوب و قانع کننده ای بود .

جای بحث نیست . اینکه رشته مهندسی مواد بهترین رشته ی دنیاست هیچ شکی نیست . اما نه در شرایط فعلی و نه در ایران فعلی

در خصوص سابقه کار فرمودید شما . باید بگم که که متاسفانه این وضعیت برای موادی ها هم صادقه .برای موادی ها هم 5 سال 10 سال سابقه کار میخوان . پس شرایط سابقه کار یکسان هست در نتیجه بازار کار این رشته فعلاً خراب تر از بقیه س .

در خصوص بازرسی جوش و اینها خود من در جریانش هستم که بیشتر کسایی که تو کشور جزو فعالان این رسته هستن مکانیک هستن و عمران و بعد ازون موادی ها . اینه که طرف با لیسانس عمران 5 تا مدرک جوش میگیره و یه شرکت بازرسی و نظارت میزنه در کنارش حق امضاء داره و هزار داستان دیگه

در رابطه با شرکت های ریخته گری که فرمودید هم دیگه فکر میکنم به اندازه خودم تو این زمینه بوده باشم و می دونم شرایطش چطور هست . این کوره زمینی که شما فرمودین تو خونه زدن و کار میکنن . بله میشه . کاری هم نداره ... تنها مشکل گیر آوردن بازار مصرف هست که معمولاً مشکل اصلی کارگاه های ریخته گری هست . ضمن اینکه شما اگه شرایط گازوئیل و گاز رو برای مصرف کوره بدونید متوجه میشید که دیگه ریخته گری صرف قدیم رو نداره . طرف کوره زمینی بزنه تو خونه خودش ماهیانه مصرف گازش سر به فلک میکشه با این شرایط گرونی هم که صرفی براش نمی مونه

ضمناً شما شرایط فعلی اون خانوم رو می بینید .

اما یه مهندس عمران ، می تونه شرکت مهندسی بزنه . در راهسازی استخدام بشه . مشاورساختمان باشه . بازرسی جوش . بازرسی بتن . مهندس ناظر . پیمانکاری برای ساخت ساختمان و بنا ها و ....

خب دوستان شما یه لحظه مقایسه کنید که شرایط برای کار یک مهندسی عمران بهتر و راحت تر هست تا یک مهندس مواد که باید کارگاه بزنه تو این شرایط نابسامان اقتصادی که به هیچ عنوان نمیشه روی تولید حساب باز کرد .

ضمن اینکه شما فرمودید که مهندسین مواد قدرت درک بالایی دارن قبول . ولی صنعت هم بنظر شما اینو میگه ؟ صنعت افراد آچار بدست میخواد . کارخونه متالورژی پودر مشهد که جا افتاده ترین کارخونه متالورژی پودر ایران هست رو شما بفرمایید یه نگاه بندازید می بینید 3 تا موادی هستن بقیه مکانیک و برق . و تنها دلیلش این بوده که بچه های موادی نتونستن اعتماد صنعت رو جلب کنن

تمام.
 

EHSAN.E

کاربر حرفه ای
کاربر ممتاز
سلام
منم از اون عشق موادیای خفنم:دی سرامیک که اخرشه!!
ولی با نظر حسین و مهدی که این رشته رو توصیه نمیکنن موافقم
هرچند که تا چند سال پیش این فکرو نمیکردم ولی الان... شایدم تا چند سال دیگه اوضاع مواد خوب بشه هرچند که من بعید میدونم
 

Similar threads

بالا