** براي من نوشتي براي تو نوشتم**
- شروع کننده موضوع گلابتون
- تاریخ شروع
دلم را یاد دادم
وقتی دل تنگ میشود
ارام فقط ببارد
نه اعتراض کندبه خون بودنش
و نه
حرفی بزند
بی صدا ببارد
زحمتی که من برای تأدیب دلم کشیدم
هیچ معلمی برای دانش آموزانش نکشید...
و زحمتم بیهوده می شود با جرقه ای که یادآور توست!...
گاهی که
یادت به سراغم میاید
فقط
تماشا میکنم
و شکستن در خودم
را
کسی نمیبیند
همه
نگاه
سرد و بی احساسم را میبینند
سالهاست دوستان فروانی دارم
اما
نگذاشتم هیچکدامشان
دردهای حقیقی
درونم را بفهمند
تنها
بدان
گاهی
بخاطر کسی
ارام وبی صدا
بغض میکنم
پاهایم خم میشود
و دستانم میلرزد
ولی باز
محکم ایستاده ام
تا مبادا زمین خوردنم را کسی ببیند
دلسوز نمی خواهم،
که درونم را نشان نمی دهم...
دلجو می خواهم!
فقط
دلجوی من همان است که دردی شده بردلم...
خیلی‌ها خود را برای جنگ آماده می کنند.
لازم است.
دیگران خود را برای جهان آماده می‌کنند،
ضروری است.
بعضی‌ها خودشان را برای مرگ آماده می‌کنند
طبیعی است.
تو خودت را برای عشق آماده می‌کنی
و چقدر بی‌دفاعی
در برابر جنگ،
در برابر جهان،
در برابر مرگ.
هلنا کورده‌رو
جنگ می شود ،وقتی یک طرفه باشد...
جهانت می شود ،وقتی به مراد دلت باشد...
مرگ می شود درمان فراموشی اش...
پیشگیری و درمان هم ندارد!
توجیه ناپذیرترین پدیده هستی است این عشق...
آخرین ویرایش:
نگاهم کن که چشمانت قشنگ است
صدایم کن که دل در سینه تنگ است
مرا با خود ببر آنسوی غربت
که اینجا شیشه هم از جنس سنگ است . . .
ایـــن که تـــو را نمیفهمنـــد خیلی بـــد نیست
مـــاه هم هنوز غریبــه است
جـــز به پای عده ی انـــدکی که بر پیشـــانی ِ سفیـــدش دستِ دوستــی کشیـــده اند !
مـــاه هم هنوز غریبــه است
جـــز به پای عده ی انـــدکی که بر پیشـــانی ِ سفیـــدش دستِ دوستــی کشیـــده اند !
تازه می فهمم
مثل ماه در دور باطلی افتاده ام
هزاران سال گردش هم،فاصله ای را کم نمی کند ...
این دوایر هم مرکزند،
ولی منطبق نمی شوند...!!!!!
همه ساعت ها را عقب بکش ...
جز ساعت دلت را !
می خواهم هر روز یک ساعت
بیشتر مرا دوست بدارد !
جز ساعت دلت را !
می خواهم هر روز یک ساعت
بیشتر مرا دوست بدارد !
این انتخاب من است
...
بی هیچ هیاهویی به جاده ی تنهایی ام باز می گردم...
به خدایم بسپار!!!
...
بی هیچ هیاهویی به جاده ی تنهایی ام باز می گردم...
به خدایم بسپار!!!
وقـــــــــتـــﮯ مـــــﮯ خــواهـــمـــت و نیـــــستـــﮯ ...
اتـــــفـــــاق تـــازﮭ اﮯ نـمــــﮯ افــتـــــد!
فقــــطــ مــــךּ !
ذرﮭ ذرﮭ ایـــــوب مـــﮯ شـــــوم...
نیستی و من سطر به سطر نوشته هایم را به باد می دهم
در این فضای مجازی،
بی آنکه بدانی در گوشه ای از این مسطحِ گرد به هوای آمدنت می نوشتمشان...
کاش دویدنت به سویِ من بود،
نه گذر از من!
آنگاه می دیدی زودتر از تو
منِ مقصد به تو می رسیدم...
آخرین ویرایش:
گاهی نداشتن و رویای داشتنی زیبا را
ترجیح می دهم،
به داشتنی که تمام رویاهایم را می کُشد...
پاییـــز اسـت
با بـی بهانــه تـریــن لحظــــــه ها
با نــا آرام تـریــن عاشقانــــــه ها
با پــر بغـض تـریــن غــــــروب ها
اما به یــاد میــاورم روزی را کـه
مــــن به چشــم خویشتـــــن دیــــدم که جانــــــــم میــرود
و
مــــن بــاز عاشقــــــت مانــده ام ..
با بـی بهانــه تـریــن لحظــــــه ها
با نــا آرام تـریــن عاشقانــــــه ها
با پــر بغـض تـریــن غــــــروب ها
اما به یــاد میــاورم روزی را کـه
مــــن به چشــم خویشتـــــن دیــــدم که جانــــــــم میــرود
و
مــــن بــاز عاشقــــــت مانــده ام ..
[FONT="]کنار آشیان تو،من آشیانه میکنم[/FONT]
[FONT="]فضای آشیانه را،پر از ترانه میکنم[/FONT]
[FONT="]کسی سوال میکند،به خاطر چه زنده ای؟[/FONT]
[FONT="]و من برای زندگی،تورا بهانه میکنم[/FONT]!
دوستت دارم...
دوستت دارم!
دوستت دارم...
دیگر ارزشیـــ ندارد...
دیگر نمیتوان به این جمله اعتماد کرد...
چون عادیــ شده است.راستو و دروغشــ را نمیتوان تشخیص داد.
.
مسئله اینجا تمام نمشود
.مهم ترین نگرانی وقتی است که
میخواهی به کسی از ته دل بگویی دوستت دارم
میگویی ولی
افسوس که مانند ندای چوپان دروغگو به نظر میرسد,
با این تفاوت که تو داری چوب چوپان های دروغگویی را میخوری که
ندای دروغشان همه چیز را خراب کرده اند.
و افسوس...
.
.
.
که حرمت دوستتــــ دارمـــ را شکسته اند..
دوستت دارم!
دوستت دارم...
دیگر ارزشیـــ ندارد...
دیگر نمیتوان به این جمله اعتماد کرد...
چون عادیــ شده است.راستو و دروغشــ را نمیتوان تشخیص داد.
.
مسئله اینجا تمام نمشود
.مهم ترین نگرانی وقتی است که
میخواهی به کسی از ته دل بگویی دوستت دارم
میگویی ولی
افسوس که مانند ندای چوپان دروغگو به نظر میرسد,
با این تفاوت که تو داری چوب چوپان های دروغگویی را میخوری که
ندای دروغشان همه چیز را خراب کرده اند.
و افسوس...
.
.
.
که حرمت دوستتــــ دارمـــ را شکسته اند..
یه حرفایی هم هست که ...
ﻣﯿﺪﻭﻧﯽ ﺩﺭﻭﻏﻪ ...
ﻭﻟﯽ ﻗﻠﺒـﺖ ﻭﺍﺳــﻪ ﺑﺎﻭﺭﺵ ...
ﺑــﻪ ﻋﻘﻠﺖ ﺍﻟﺘﻤﺎﺱ ﻣﯿﮑﻨﻪ . . . !!!
این کوله بار تنهاییِ خود ساخته ام،
هر چند سنگین...
و من خسته از من...
در آتشش
ققنوس وار متولد می شوم...
پاییزی شده ام برای خودم
احساسی که خرج می کنم
برگ های سوار بَر آب رفته به جویند،
می دانم،
باز نمی گردند...
smart student