دوزیستان

گولیات بزرگترین قورباغه دنیا

در میان دوزیستان بزرگ‌ترین آن‌ها سمندر غول آسای چینی(Andrias davidianus) است این دوزیست در رودهای سرد کوهستان‌های شمال شرقی، مرکزی و جنوبی چین و مرداب‌های اطراف آن‌ها زندگی می‌کند. طول متوسط یک دوزیست بالغ ۱٫۱۴ متر و وزن آن بین ۲۵ تا ۳۰ کیلوگرم است نمونهٔ بزرگ شکار شده طولی برابر ۱٫۸۰ و وزنی برابر ۸٫۶۴ کیلوگرم داشته‌است.

امروزه مقاومت میکروبها به آنتی بیوتیک ها به یک بحران جهانی تبدیل شده است . در این زمینه اگر به دنیای اطراف خود بنگرید می بینید که هر یک از جانداران , راه و روش مناسبی برای دفاع علیه عوامل مهاجم اتخاذ کرده اند. دوزیستان بواسطه ی زندگی در مرداب ها تالاب ها , از قوی ترین سیستم های دفاعی یا ایمنی اولیه برخوردارند. درک عوامل سیستم دفاع اولیه این نوع جاندار می تواند ما را در شناسایی آنتی بیوتیک ها به صورت طبیعی کمک کند . علاوه بر این غدد گرانولار پوست دوزیستان , انباری از ترکیبات مختلف زیستی است . این غدد که بوسیله ی اعصاب سمپاتیک کنترل می شوند , در پاسخ به محرکهای مختلف , محتویات خود را به سطح پشتی حیوان ترشح می کنند. ترکیبات مترشحه یا در تنظیم نقش فیزیولوژیک پوست یا دردفاع علیه میکروارگانیسم های مهاجم فعالیت دارند.در این تحقیق بیش از صدها دوزیست قورباغه مردابی یا Rana ridibunda از نواحی مختلف شمال ایران (بخصوص گنبد)جمع اوری و ترشحات سطح پوست این دوزیست تهیه شد. پس از حذف پروتئینهای بالاتر از 10کیلو دالتون , پپتیدهای کوچک کاتیونی به کمک روشهای کروماتوگرافی خالص سازس شدند و از طریق آنالیز پپتیدهای خالص شده , توالی اسید های آمینه آنها مشخص شد. در این تحقیق بیش از دهها پپتید ضد میکروبی از ترشحات پوستی قورباغه مردابی شناسایی شدند. در این میان پپتیدی با نام Brivinin-2R مورد تحقیقات بیشتری قرار گرفت و مشخص شد این پپتید دارای فعالیت ضدباکتریایی علیه سوشهای استاندارد(گرم مثبت و گرم منفی)و مقاوم بیمارستانی است همچنین این پپتید فعالیت ضدقارچی بسیار خوبی از خود نشان داد.
این پپتید تا غلظت 200ماکروگرم بر میلی لیتر , اثری بر روی گلبولهای قرمز نداشته و در شرایط فیزیولوزک نمکهای Nacl-Cacl2-Mgcl2 فعالیت ضد میکروبی خود را به میزان زیادی حفظ می کند. این پپتید فعالیت ضدمیکروبی خوبی علیه باکتریهای گرم مثبت و گرم منفی و دو گونه قارچ Candida و بیش از 15 سوش مقاوم بینارستانی از خود نشان داد. این پپتید بر دو رده سلول سرطانی روده نیز اثر ضد سرطانی از خود نشان داده است.با توجه به فعالیت ضدمیکروبی گسترده ی این پپتید علیه سوشهای میکروبی استاندارد و مقاوم بیمارستانی و همچنین داشتن اثر ضد سرطانی و نداشتن فعالیت همولیزی از جنبه های مثبت این پپتید است که میتوان با شناسایی این گونه پپتیدها و سرمایه گذاری در این زمینه, نسل جدیدی از آنتی بیوتیکها را به جامعه پزشکی و درمانی کشور معرفی کرد.
مزیت عمده ی این انتی بیوتیک در آینده این است که میکروبها به میزان کمتری نسبت به انها مقائمت ایجاد کنند, و مزیت دیگر این پپتید و امثال آن در خصلت آنتی توکسین بودن آنهاست , چیزی که در مصرف آنتی بیوتیکهای مرسوم اتفاق می افتد, آزادشدن سم باکتریهای از بین رفته است که خود برای بدن عوارض دیگری دارد.مسلما معرفی این گونه ترکیبات ضدمیکروبی در آزمایشگاه اولین گام در کاربردی کردن آنهاست.بطور معمول بکارگیری هر آنتی بیوتیک مستلزم انجام تستهای استاندارد گوناگونی است که نیازمند سرمایه گذاری گسترده در این زمینه است. با توجه به مقاومت میکروبها به آنتی بیوتیکهای مرسوم , کاربرد منحصر به فرد این گونه پپتیدها در رفاع علیه میکروبهای مقاوم از اهمیت زیادی برخوردار است. امید می رود با شناسایی پپتید های غیرهمولیک و پایدار در حضور نمکهای فیزیولوژیک بدن, بتوان از آنها در درمان موضعی عفونتهای سوختگی استفاده کرد. از دیگر کاربردهای درمانی امیدبخش این گونه پپتیدها می توان به درمان زخم پای بیماران دیابتی, عفونتهای دهان, درمان مننژیت مننگوکک, عفمنتهای مجاری ادراری, درمان آکنه, ایست قلبی, عفونتهای قارچی و بالاخره درمان برخی سرطانها اشاره کرد.

انجمن میکروب شناسی ایران

مکانیسم عمل قورباغه
این قورباغه‌های زهرپاش که در چندین خانواده رده بندی شده‌اند، با رنگهایشان خود را از ‏‏آسیب شکارگران در امان می‌دارند و در واقع ، با رنگ فریبنده به شکارگران هشدار می‏‏دهند که به سراغ آنها نروند. زهر موجود در بدن قورباغه ، فیلوباستی تریبیلیز تا حدی ‏زیاد ‏است که می‌تواند ۲۰۰۰۰ موش یا ۲۰ انسان را بکشد. حتی تماس با این ‏قورباغه برای ‏انسان کشنده است.


مردم بومی کلمبیا ، هنگام شکار از زهر این قورباغه استفاده می‌کنند و آن را به ‏‏تیر و کمان خود می‌مالند.
بررسی و اکتشاف دانشمندان
در سال ۱۹۷۴ دانشمندان با بررسی زهر قورباغه زرد و کوچک ‏‏اپیپدو باستی تری کولور در یافتند که آلکالویید موجود در زهر این قورباغه ، مانند ‏داروی ‏مخدر ، واکنشی درد زدایی را در موشهای آزمایشگاهی ایجاد می‌کند. دانشمندان با مسایل زیادی روبرو بودند. حتی پس از جمع آوری ۷۵۰ قورباغه ، فقط ‏۵۰۰mg ‏‏زهر جمع آوری کردند. نمی‌دانستند عامل فعال این زهر چیست و بدتر از آن این قورباغه‌ها از گونه‌های حفاظت شده محسوب می‌شدند.

مشکلات دانشمندان به همین حالت ‏‏باقی بود تا اینکه در اوایل دهه ۱۹۹۰ روشهای تجزیه‌ای پیشرفته ای بوجود آمد که با ‏‏استفاده از آنها مشخص شد که عامل فعال زهر این قورباغه ، ترکیبی است که آن را اپی ‏‏باتیرین نام نهادند (بر گرفته از نام علمی این قورباغه).‏

ساختار اپی باتیرین
اپی باتیرین ساختاری شبیه به نیکوتین دارد و از طریق فعالسازی گیرنده استیل ‏کولین ‏نیکوتین عمل می‌کند و بدین ترتیب مانند مورفین که از راه گیرنده دیگری ‏عمل می‌کند، ‏اعتیاد آور نیست. اپی باتیرین ، در تسکین درد حیوانات ۲۰۰ بار قوی‌تر از مورفین است.‏
تشکیل اپی باتیرین در بدن قورباغه
قورباغه‌های آزمایشگاهی ، اپی باتیرین تولید نمی‌کنند. بنابراین ، می‌توان نتیجه ‏گرفت ‏که فقط قورباغه‌ها در زیستگاههای طبیعی خود که از حشرات (مانند مورچه) ‏و گیاهان ‏تغذیه می‌کنند، اپی باتیرین دارند. شیمیدانان راههایی را برای ساخت این ماده ‏در ‏آزمایشگاه پیدا کرده‌اند.‏
کاربردهای پزشکی اپی باتیرین
سمیت این ترکیب ، فراتر از آن است که مورد استفاده انسانی باشد. بنابراین شیمیدانان ‏‏صدها مولکول مشابه آنرا ساخته‌اند. یکی از آنها یعنی ‏R‏ ـ ۵ (۲ـ آزیترینیل متوکسی) ـ۲ـ ‏‏کلرو پیریدین که به اختصار ۵۹۴ ـ ‏ABT‏گفته می‌شود، نسبت به اپی باتیرین سمیت ‏‏بسیار کمتری دارد و درد زدایی موثری تلقی می‌شود. ۵۹۴ ـ ‏ABT‏ در حال حاضر در ‏‏آزمایشگاههای بالینی بکار می‌رود و به نظر نمی‌آید اعتیاد آور باشد

آکادمیست

يکي از مسائلي که ذهن دانشمندان امروزي را به خود مشغول کرده ، پديده اي با نام «گرم شدن جهاني» يا همان Global Warming است و هر روز که مي گذرد ، نگراني پژوهشگران درباره عوارض اين پديده بيشتر مي شود.
گرچه همانند ديگر مسائل علمي ، در اين مورد نيز عده اي از محققان ساز مخالف مي زنند، اما بايد گفت که پژوهش هاي جديد، وجود تفاوت هاي اساسي بين گرم شدن جهاني امروزي و تغييرات آب و هوايي در دوران گذشته را نشان مي دهد. محققان مخالف معتقدند که هيچ جايي براي نگراني از اين موضوع وجود ندارد؛ زيرا در گذشته هاي بسيار دور نيز گرم شده است ، ولي گونه هاي جانوري هميشه توانسته اند خود را به نوعي با اين موضوع وفق دهند و منقرض نشوند. تمامي گونه هاي جانوران نياز به زيستگاه هاي طبيعي خود دارند و نيز هر يک از آنها در شرايط آب و هوايي مخصوص به خود قادر به زندگي است.
وقتي در گذشته آب و هوا تغيير کرد، سبب شد جمعيت گونه ها بر اثر مرگ ومير در زيستگاه طبيعي آنها بسيار کاهش يابد؛ اما در عوض ، اين گونه ها براي خود زيستگاه هاي جديدي يافتند و در اين مکانها تعداد آنها بار ديگر افزايش يافت.
اين پروسه مهاجرت براي زنده ماندن گونه ها در شرايط آب وهواي ناپايدار دوران آخرين عصر يخبندان ، بسيار ضروري بوده و توانسته است کمک بسيار مفيدي در بقائ گونه ها باشد. اما در حال حاضر به علت اوضاع خاصي که انسان در طبيعت به وجود آورده است و نيز به دليل جداشدن قاره ها از يکديگر، هرگز چنين مهاجرت وسيعي نمي تواند از انقراض گونه ها در مقياس بزرگ جلوگيري کند. امروزه فعاليت هاي انساني ، اکوسيستم هاي بزرگ قديمي را به قطعات بسيار کوچک تبديل کرده است ؛ در نتيجه ديگر گونه هاي مختلف جانوري که در اثر تغييرات آب وهوايي در خطر انقراض قرار دارند، نمي توانند براحتي به مناطق قابل سکونت مهاجرت کنند. با وجود اين ، گونه هايي از حيوانات که توانايي تحرک بيشتري دارند مثل پروانه ها يا پرندگان شانس بيشتري براي بقا در شرايط متغير آب و هوايي دارند و راحت تر از گونه هاي ديگر مي توانند به زيستگاه جديد خود مهاجرت کنند. بعکس ، گونه هايي از قبيل خزندگان و دوزيستان ، در بيشترين خطر انقراض قرار دارند. اين يافته ها بر پايه تحقيقاتي که روي جمعيت خزندگان منطقه مديترانه در اواخر عصر يخبندان صورت گرفته ، استوار است.
بر اثر تکه تکه شدن خشکي هاو جداشدن قاره ها از همديگر، خزندگان در زيستگاه هاي اصلي خود به دام افتادند و وقتي دما افزايش يافته است ، خزندگاني که تحمل بيشتري نسبت به گرما داشته اند، زنده مانده و مابقي نابود شده اند. اما باز هم همين تعداد از خزندگاني که باقي مانده بودند، نتوانستند جايگزيني خوب براي جمعيت از دست رفته باشند و نتيجه آن شد که تمامي جمعيت آن جانوران از دست رفتند و گونه آنها منقرض شد. بنابراين در اين مناطق ، تنوع زيستي حذف شد. براساس تحقيقات جديد، بيم آن مي رود که در آينده نيز مناطق حفاظت شده و پارکهاي محل سکونت حيوانات مختلف با خطر فقر گونه اي روبه رو شود. بنابراين افرادي که اين پديده يعني گرم شدن جهاني را کم اهميت جلوه مي دهند، بايد بدانند که در اشتباه مطلق به سر مي برند؛ زيرا فعاليت هاي انساني سبب شده است برخي از گونه هاي جانوري نتوانند مرگ و ميرهاي همنوعان خود را جبران کنند و در نتيجه منقرض خواهند شد.

Axolotl با عنوان موجود تازه به دنیا آمده سمندر که متعلق به گروه سمندرهای مرکبTiger است شناخته می شود. لاروهای این گونه از تغییرات ژنتیکی عقب ماندند و به همین دلیل نوع بالغ آنها هنوز آبزی و دارای آبشش هستند. این گونه برای اولین بار در دریاچه زیرزمینی شهر مکزیک دیده شد. Axolotl بدلیل توانایی رویاندن مجدد بخشهای بسیاری از بدن خود، سهولت تولید مثل و بزرگ بودن جنین آن در آزمایشات دانشمندان بسیار مورد استفاده قرار می گیرد. به طور معمول این موجود در کشورهای ایالات متحده، بریتانیای کبیر، استرالیا و ژاپن بعنوان حیوان خانگی شناخته می شوند. Axolotl را نباید با سگ آبی اشتباه گرفت.

وزغ منقاردار بین النهرین که به نام علمی"Rhinella rostrata" شناخته شده در نزدیکی
روستای کلمبیایی "مزوپوتمیا" کشف شده و از سال 1914 تا بحال دیده نشده است.
این جاندار به خاطر سر هرمی شکلش مورد توجه قرار دارد



سمندر کوهنورد جکسون با نام علمی "Bolitoglossa jacksoni" که آخرین بار در سال 1975 دیده شده به نظر می‌رسد این جانور حیرت انگیز زرد و سیاه در اواسط سال 1970 از لابراتواری در کالیفرنیا دزدیده شده است



قورباغه آفریقایی با نام علمی "Callixalus pictus" که همیشه تصویر نقاشی شده آن دیده شده
آخرین بار در سال 1950 در روآندا وکونگو دیده شده است

چرخه‌ی زندگی دوزیستان

دوزیست به جانداری گفته می‌شود که زندگانی دوگانه دارد. بسیاری از دوزیست‌ها، بخش اول زندگی خود را زیر آب می‌گذارنند و بعد از بالغ شدن به خشکی می‌آیند. لارو دوزیستان بسیار متفاوت از والدینش می‌‌باشد. لاروها زیر آب زندگی می‌کنند و با آبشش نفس می‌کشند. آنها گیاهخوار هستند و از دم دراز خو برای شنا کردن استفاده می‌کنند. در هنگام دگردیسی شش‌ها و پاها رشد می‌کنند و دم از بین می‌رود. جانور بالغ در خشکی زندگی می‌کند و حشره می‌خورد. چرخه‌ی زندگی دوزیستان در همه‌ی مراحل وابسته به آب است. تخم بسیاری از دوزیستان با پوششی ژله ‌ای پوشیده شده است. تخم‌ها برای مرطوب نگه داشتن پوست نیاز، به هوای مرطوب یا آب دارند.

قورباغه نیزه سمی به عنوان یکی از زهرآگین ترین جانداران بر روی کره زمین شناخته می شود زیرا سم یکی از این قورباغه های پنج سانتیمتری برای کشتن 10 مرد بزرگسال کافی خواهد بود.


بومی های ساکن کلمبیا برای قرن ها از سم قدرتمند این جاندار برای زهرآگین کردن سرنیزه های خود در هنگام شکار یا جنگ استفاده می کردند.

این دوزیستان کوچک که از رنگ طلای یکدستی برخوردارند، تنها یک نمونه از 100 نوع گونه مختلف قورباغه های نیزه سمی هستند که ابعاد آنها از 2.5 تا 5 سانتیمتر متغیر است. زیستگاه این جانداران بخشی کوچک از جنگل های «بارانزا» در سواحل اقیانوس آرام در کلمبیا است و در حالی که تعداد آنها در محدوده کوچک زیستگاهشان بسیار زیاد است، از بین رفتن سریع جنگل های باران زا باعث شده نام این قورباغه ها در لیست گونه های در حال انقراض قرار گیرد.

رنگ این جانداران که به عنوان ابزاری برای فراری دادن شکارچیان مورد استفاده قرار می گیرد، متناسب با موقعیت زندگی آنها سبز کمرنگ، نارنجی و طلایی است و غذای خود را از حشرات، جیرجیرک ها، مورچه ها، سوسک ها و موریانه ها تامین می کنند.

دانشمندان هنوز منبع این سم کشنده را در بدن قورباغه های کوچک پیدا نکرده اند اما احتمال می رود این دوزیستان سم های گیاهی که در بدن شکارهای آنها وجود دارد را به خود جذب می کنند زیرا نوعی از این قورباغه ها که در انزوا و به دور از حشرات بومی زیستگاهشان زندگی می کنند، به هیچ وجه سمی نیستند.

گروه های مختلف تحقیقاتی بر روی کاربردهای احتمالی پزشکی سم قورباغه نیزه سمی طلایی مطالعات زیادی انجام داده اند که یکی از دستاوردهای ترکیبی از سم این جاندار نوعی مسکن به شدت قوی است.منبع:
mehr news

وزغ طلایی -نام انگلیسی: Golden toad
نام علمی:Bufo periglenes
خانواده :Bufonidae
جنس : Bufo
وزغ طلایی در مناطق جنگلی کوهستانی و مرطوب در شما کاستاریکا یافت میشود..که ارتفاع این منطقه از سطح دریا حدود 2000 تا 2100 متر است.
تولید مثل : جمعیت وزغ طلایی در طول ماههای آوریل تا ژوئن یعنی دقیقا زمانی که فصل بارانهای سیل آسا است افزایش چشم گیری می یابد. وزغها در جمعیتهای بسیار زیاد اطراف برکه های کوچک موقت جمع میشوند ( ویا هر جای دیگری در جنگل که آب درآن جمع میشود) در طول این مدت رقابت نرها برسر ماده ها بسیار شدید است. نسبت تولید مثل در این وزغها 8به 1 است( 1نر با 8 ماده) .حاصل یک زاد آوری موفقیت آمیز 200 تا400 تخم است که قطر آنها به 3 میلیمتر میرسد. نوزاد لاروی وزغها تا زمان بلوغ کامل دارای جنسیت نمیباشند.آنها برای طی دگردیسی خود تا 5 هفتگی در برکه خود میمانند
به اعتقاد دانشمندان انقراض این گونه به احتمال بسیار زیاد به دلیل تغییرات آب و هوا در نتیجه گرم شدن بیش از حد زمین بوده است.انقراض دوزیستان تنها گوشه ای از عوارض آلودگی -گرم شدن زمین - تغییر آب و هوا و نابودی گونه ها ست واین نه تنها دوزیستان بلكه خزندگان - پرندگان -پستانداران ودر نهایت خود انسانها را نیز در گیر خواهد كرد. .

[SUB]نام عمومی: Mexican Burrowing Toad ( وزغ حفار مکزیکی )

خانواده: Rhinophrynidae

تولید مثل: زمان تولید مثل این وزغ در فصل بارندگی اتفاق می افتد. جفت گیری در آب انجام می گیرد و طی آن نر خود را روی پشت ماده نگه می دارد و هم زمان با تخم گذاری، تخم ها را بارور می کند. تنها چند روز بعد، نوزادان سر از تخم ها به در می آورند. دور دهان بچه قورباغه ها، موهای حس گری قرار دارد و برخلاف نوزادان گونه های دیگر، فاقد لب واقعی هستند. در کل مرحله زندگی در تخم و مرحله نوزادی در این قورباغه ها نسبتا" کوتاه است. بعد از حدود یک تا سه ماه، نوزادان وزغ حفار، شکل یک وزغ کامل را پیدا می کنند.
[/SUB]

حدس بزنید سلاح دفاعی قورباغه چیست؟

قورباغه‌ها برای استفاده از مثانه به عنوان ذخیره آب درزمان خشکی معروفند،‌ اما مثانه آن‌ها قابلیت منحصر به فرد دیگری هم دارد: بلعیدناشیای خارجی و بیرون انداختن آن‌ها،‌ بدون این که به بدن آسیبی برسد.

قورباغه‌هایی که در مناطق خشک و صحرایی زندگی می‌کنند، روشی انحصاری برایذخیره آب در مواقع خشکی دارند: مثانه!

آن‌ها معروفند به این که مقادیرزیادی آب را درون مثانه خود ذخیره می‌کنند تا بتوانند تا بارندگی بعدی یا پیدا کردنآب دوام بیاورند. اما به نظر می‌رسد این تنها قابلیت ویژه مثانه قورباغه‌ها نیست.

به گزارشدیسکاوری،محققین دانشگاه چارلزداروین واقع در منطقه شمالی،‌ متوجه شده‌اند که قورباغه‌ها به روشی خاص،‌ خود را ازشر اشیای خارجی خلاص می‌کنند. آن‌ها در بدن قورباغه‌های درختی و وزغ‌هایی که به وزغعصا معروف هستند،‌ ناقل‌های رادیویی کار گذاشتند.

اما تنها بعد از 9 روزمتوجه شدند که قورباغه‌های درختی ناقل‌های رادیویی را به طرز اسرارآمیزی به طور کلاز بدن خود خارج کرده‌اند و وزغ‌های عصا هم ناقل‌ رادیویی را به درون مثانه خودفرستاده‌اند.

تریسی،‌ یکی از محققین این مطالعه می‌گوید: «به نظر می‌رسد کهقورباغه‌ها روشیانحصاری برای مواجهه با اشیای خارجی و بیرون انداختن آن‌ها دارند. اما موجودات دیگر مانند مارها و ماهی‌ها و حتی در مواردی انسان‌ها، از راه پوست ویا روده، اشیای خارجی را دفع می‌کنند».

این که یکقورباغه 8 سانتیمتریبتواندیک ناقل 2 سانتیمتری را که درون بدنش قرار گرفته راهی مثانه‌اش کند،‌ محققین رامتعجب ساخته است. یکی از محققین می‌نویسد: «اولش که می‌خواستیم ناقل‌ها را درون بدنقورباغه‌ها بگذاریم، ‌فکر می‌کردیم چه عمل وحشتناکی، ‌اما وقتی دیدیم چه اتفاقیافتاد، ‌فقط به این فکر می‌کردیم که ‌این واقعا متفاوت است».

بررسی‌هایبیشتر نشان می‌دهد که با ورود جسم خارجی،‌ بافت مثانه گسترش می‌یابد و اطراف آن رااحاطه می‌کند. در نهایت هم مانند یک بسته‌بندی، جسم خارجی را به درون مثانهمی‌کشاند.

اما چرا قورباغه‌ها باید اصلا چنین قابلیتی داشته باشند؟ شایدچون آن‌ها حشرات را زنده می‌خورند و ممکن است حشره به بافت‌های درونی بدنشان آسیببرساند. یا شاید چون قورباغه‌ها جهنده هستد و در هر پرش ممکن است با زمین برخوردکنند و اشیای خارجی از پوست نازکشان عبور کند و به درون بدنشان برود. یافتن جوابدقیق این سوال،‌ نیاز به مطالعات بیشتری دارد.

كف قورباغه زخم‌ها را درمان مي‌كند. قورباغه تونكاراي كشور ترينيداد دوزيستي با عادت‌هاي غيرعادي است. وقتي نوع ماده‌ها در بركه‌ها تخم مي‌گذارند جفت‌هاي آن‌ها، توپ‌هاي بزرگي ازكف در اطراف آنها به وجود مي‌آورند. اين كف‌ها به صورت لانه‌هايي از نوزاد ظريف آنها حفاظت مي‌كنند.
به گزارش روزنامه ابزرور اين توپ‌هاي كفي ويژگي‌هاي بسياري دارند. دانشمندان پي برده‌اند كه آنها داراي نوع جديدي پاك كننده و همچنين عناصر ضدميكروب هستند.
دانشمندان سعي مي‌كنند با استفاده از اين ماده شيميايي داروهاي جديدي بسازند. پروفسور مالكوم كندي، از دانشكده زيست‌شناسي دانشگاه گلاسگو گفت: اين ماده چيزي حيرت‌آور است. مي‌توان از آن به عنوان يك اسپري اضطراري براي زخم توپخانه سربازان يا سوختگي‌ها استفاده كرد.
حفاظي آني براي زخم‌ها به وجود مي‌آورد و مانع گسترش عفونت مي‌شود.
«اين قورباغه‌ها در بركه‌هاي متعفن سرشار از ميكروب تخم مي‌گذارند. با اين حال به علت كفي كه قورباغه‌ها مي‌سازند هيچ يك از تخم‌هاي آنها آلوده نمي‌شود. كف‌ها نه فقط مانع رشد ميكروب‌ها مي‌شوند بلكه ساختار تخم را تا روزها حفظ مي‌كنند. اين ماده‌اي حيرت‌آور است.»
قورباغه‌هاي تونگارا در بيشتر قسمت‌هاي امريكاي جنوبي، مركزي و حوزه كاراييب زندگي مي‌كنند.
كندي افزود: پس از اين كه قورباغه‌هاي ماده در بركه‌هاي حاصل از آب باران تخم مي‌گذارند و مايعي محتوي يك ماده شيميايي مخصوص شبيه مواد پاك كننده ترشح مي‌كنند،‌ قورباغه‌هاي نر تخم‌ها را بارور مي‌كنند و بعد با بر هم زدن شديد مايع فوق با پاهاي عقب خود كف فوق را درست مي‌كنند. ماده پاك كننده تونگارا به تخم‌هاي بارور شده آسيبي نمي‌رساند و ممكن است مصارف مهمي داشته باشد. به ويژه از آن مي‌توان براي پاك كردن نشت نفت، جايگزين كردن پاك‌كننده‌هاي مصنوعي كه مي‌توانند صدمات قابل توجهي به محيط زيست بزنند،‌ استفاده كرد.
سایت کشاورزی