درد دلی با صاحب الزمان(حضرت مهدی عج)
- شروع کننده موضوع PATRIOT
- تاریخ شروع
امشب دلم از آمدنت سرشار است
فانوس به دست کوچه‌ی دیدار است
آن‌گونه تو را در انتظارم که اگر
این چشم بخوابد آن یکی بیدار است
فانوس به دست کوچه‌ی دیدار است
آن‌گونه تو را در انتظارم که اگر
این چشم بخوابد آن یکی بیدار است
از عشق تو گفتیم و نمک گیر شدیم
تا ساحل چشمان تو تکثیر شدیم
گفتند غروب جمعه خواهی آمد
آنقدر نیامدی که ما پیر شدیم...
اللهم عجل لولیک الفرج
تا ساحل چشمان تو تکثیر شدیم
گفتند غروب جمعه خواهی آمد
آنقدر نیامدی که ما پیر شدیم...
اللهم عجل لولیک الفرج
| براي ديدن اين عكس با اندازه واقعي اينجا كليك كنيد . اندازه واقعي اين عكس 900x600 مي باشد |
لب را به جز از مدح علی وا نکنی
با دشمن فاطمه مدارا نکنی
گر منتظر يوسف زهرا هستی
غير از فرج از خدا تمنا نکنی
با دشمن فاطمه مدارا نکنی
گر منتظر يوسف زهرا هستی
غير از فرج از خدا تمنا نکنی
سپيده سرزد و شب رفت و قرص ماه شکست
سکوت خلوت شب را دم پگاه شکست
بيا که در شب هجر تو اى شه خوبان
دلى که بود چو کوهى، زغم چو کاه شکست
به جست وجوى تو بودم به هر کجا رفتم
که پاى صبر و شکيبم ز رنج راه شکست
نيامدى که ببينى چگونه آينه ها
به انتظار تو در حسرت نگاه شکست
کنون که کاسه صبرم ز غم شده لبريز
بيا که پشت مرا سيل اشک و آه شکست
کجايى اى گل نرگس که بى حضور رخت
تمام رونق باغ گل و گياه شکست
ز هجر يار مکن شکوه و گلايه ( بسيط )
که گاه موسم پيروزى است و گاه شکست
سکوت خلوت شب را دم پگاه شکست
بيا که در شب هجر تو اى شه خوبان
دلى که بود چو کوهى، زغم چو کاه شکست
به جست وجوى تو بودم به هر کجا رفتم
که پاى صبر و شکيبم ز رنج راه شکست
نيامدى که ببينى چگونه آينه ها
به انتظار تو در حسرت نگاه شکست
کنون که کاسه صبرم ز غم شده لبريز
بيا که پشت مرا سيل اشک و آه شکست
کجايى اى گل نرگس که بى حضور رخت
تمام رونق باغ گل و گياه شکست
ز هجر يار مکن شکوه و گلايه ( بسيط )
که گاه موسم پيروزى است و گاه شکست
اين ماه که چون چراغ تو مي‌سوزد
عمري‌ست که در فراق تو مي‌سوزد
خورشيد که هر روز تو را مي‌بيند
در آتش اشتياق تو مي‌سوزد
جليل صفربيگي
عمري‌ست که در فراق تو مي‌سوزد
خورشيد که هر روز تو را مي‌بيند
در آتش اشتياق تو مي‌سوزد
جليل صفربيگي
اگر چه روز من و روزگار مي گذرد
دلم خوش است که با ياد يار مي گذرد
چقدر خاطره انگيز و شاد و رويايي است
قطار عمر که در انتظار مي گذرد
به ناگهانيِ يک لحظه عبور سپيد
خيال مي کنم آن تک سوار مي گذرد
کسي که آمدني بود و هست، مي آيد
بدين اميد، زمستان، بهار، مي گذرد
نشسته ايم به راهي که از بهشت اميد
نسيم رحمت پروردگار مي گذرد
به شوق زنده شدن، عاشقانه مي ميرم
دو باره زيستنم زين قرار مي گذرد
همان حکايت خضر است و چشمه ظلمات
شبي که از بَرِ شب زنده دار مي گذرد
شبت هميشه شب قدر باد و، روزت خوش
که با تو روز من و روزگار مي گذرد
دلم خوش است که با ياد يار مي گذرد
چقدر خاطره انگيز و شاد و رويايي است
قطار عمر که در انتظار مي گذرد
به ناگهانيِ يک لحظه عبور سپيد
خيال مي کنم آن تک سوار مي گذرد
کسي که آمدني بود و هست، مي آيد
بدين اميد، زمستان، بهار، مي گذرد
نشسته ايم به راهي که از بهشت اميد
نسيم رحمت پروردگار مي گذرد
به شوق زنده شدن، عاشقانه مي ميرم
دو باره زيستنم زين قرار مي گذرد
همان حکايت خضر است و چشمه ظلمات
شبي که از بَرِ شب زنده دار مي گذرد
شبت هميشه شب قدر باد و، روزت خوش
که با تو روز من و روزگار مي گذرد
سلام بر منتقم مادر سادات
اى وارث ذوالفقار مولا برگرد!
اى نور دو چشم آل طاها، برگرد
ما شعله به شعله سوختیم از غم یاس
اى منتقم حضرت زهرا، برگرد . . .
آقا بس است این همه دوری و انتظار
به خاطر ما نه بخاطر زهرا بیا!
اى وارث ذوالفقار مولا برگرد!
اى نور دو چشم آل طاها، برگرد
ما شعله به شعله سوختیم از غم یاس
اى منتقم حضرت زهرا، برگرد . . .
آقا بس است این همه دوری و انتظار
به خاطر ما نه بخاطر زهرا بیا!
چه جمعه ها که یک به یک غروب شد نیامدی
چه بغضها که در گلو رسوب شد نیامدی!
خلیل آتشین سخن تبر به دوش بت شکن
خدای ما دوباره سنگ و چوب شد نیامدی
برای ما که خسته ایم و دل شکسته ایم نه
ولی برای عده ای چه خوب شد نیامدی
تمام طول هفته را به انتظار جمعه ام
دوباره صبح و ظهر شد غروب شد نیامدی
چه بغضها که در گلو رسوب شد نیامدی!
خلیل آتشین سخن تبر به دوش بت شکن
خدای ما دوباره سنگ و چوب شد نیامدی
برای ما که خسته ایم و دل شکسته ایم نه
ولی برای عده ای چه خوب شد نیامدی
تمام طول هفته را به انتظار جمعه ام
دوباره صبح و ظهر شد غروب شد نیامدی
فروغ بخش شب انتظار آمدني ست
رفيق، آمدني؛ غمگسار، آمدني ست
به خاک کوچه ديدار، آب مي پاشند
بخوان ترانه، بزن تار، يار آمدني ست
ببين چگونه قناري ز شوق مي لرزد
مترس از شب يلدا، بهار آمدني ست
صداي شيهه رخش ظهور مي آيد
خبر دهيد به ياران، سوار آمدني ست
بس است هرچه پلنگان به ماه خيره شدند
يگانه فاتح اين کوهسار آمدني ست
رفيق، آمدني؛ غمگسار، آمدني ست
به خاک کوچه ديدار، آب مي پاشند
بخوان ترانه، بزن تار، يار آمدني ست
ببين چگونه قناري ز شوق مي لرزد
مترس از شب يلدا، بهار آمدني ست
صداي شيهه رخش ظهور مي آيد
خبر دهيد به ياران، سوار آمدني ست
بس است هرچه پلنگان به ماه خيره شدند
يگانه فاتح اين کوهسار آمدني ست
تو را غايب ناميده اند، چون «ظاهر» نيستي، نه اينکه «حاضر» نباشي.«غيبت» به معناي «حاضرنبودن»، تهمت ناروائي است که به تو زده اند و آنان که بر اين پندارند، فرق ميان «ظهور» و «حضور» را نمي دانند، آمدنت که در انتظار آنيم به معناي «ظهور» است، نه «حضور» و دلشدگانت که هر صبح و شام تو را مي خوانند، ظهورت را از خدا مي طلبند نه حضورت را. وقتي ظاهر مي شوي، همه انگشت حيرت به دندان مي گزند با تعجب مي گويند که تو را پيش از اين هم ديده اند. و راست مي گويند، چرا که تو در ميان مائي، زيرا امام مائي. جمعه که از راه مي رسد، صاحبدلان «دل» از دست مي دهند و قرار از کف مي نهند و قافله دل هاي بي قرار روي به قبله مي کنند و آمدنت را به انتظار مي نشينند...و اينک اي قبله هر قافله و اي «شبروان را مشعله»، در آستانه آدينه اي ديگر با دلدادگان ديگري از خيل منتظرانت سرود انتظار را زمزمه مي کنيم
گر نيايي...
«گر نيايي فقير مي ميرم»
مثل دنيا حقير مي ميرم
چون کبوتر که در قفس حبس است
تک و تنها اسير مي ميرم
اي شکوه ترنم باران
در فراقت کوير مي ميرم
توي شهر دلم زمين لرزه است
زير آوار پير مي ميرم
بي تو زجرآور است جان کندن!
واي بر من؛ چه دير مي ميرم!
تو بيا، مي خورم قسم به خدا
چون بگويي بمير، مي ميرم
«مهديا» اي تمام هستي من
گر نيايي فقير مي ميرم
شده ام در پی تو در به درت مهدی جان
کی رسد بر من مسکین گذرت مهدی جان
کی شود تا که عیان بر سر راهم گذری
بر نگاهم که بیفتد نظرت مهدی جان
یوسف گمشده ام منتظرم بر ره تو
می نشینم همه بر رهگذرت مهدی جان
کی شود تا که به پایان رسد این شام فراق
رسد این عاشق مجنون به برت مهدی جان
مهر رخشنده من کی برسد وقت طلوع
کی رسد نوبت صبح سحرت مهدی جان
تا که هر جا سخن از آمدنت را گویند
رسد از کوی و خیابان خبرت مهدی جان
گل نرگس شنوم عطر تو را از همه جا
حس کنم چون که حضور و اثرت مهدی جان
کی رسد بر من مسکین گذرت مهدی جان
کی شود تا که عیان بر سر راهم گذری
بر نگاهم که بیفتد نظرت مهدی جان
یوسف گمشده ام منتظرم بر ره تو
می نشینم همه بر رهگذرت مهدی جان
کی شود تا که به پایان رسد این شام فراق
رسد این عاشق مجنون به برت مهدی جان
مهر رخشنده من کی برسد وقت طلوع
کی رسد نوبت صبح سحرت مهدی جان
تا که هر جا سخن از آمدنت را گویند
رسد از کوی و خیابان خبرت مهدی جان
گل نرگس شنوم عطر تو را از همه جا
حس کنم چون که حضور و اثرت مهدی جان
تا کی غروب جمعه ببینم که مادرم / یک گوشه بغض کرده که این جمعه هم گذشت
مولا شمار درد دلم بی نهایت است / تعداد درد من به خدا از رقم گذشت!
مولا شمار درد دلم بی نهایت است / تعداد درد من به خدا از رقم گذشت!
سلام گل نرگس
به نام آن كه انسان را مسافر كاروان انتظار گردانيد
سلام اى گل نرگس، اى كه شيرين ترين انتظار، انتظار توست
و بهترين منتظر، منتظر توست
مى توانم در يك كلمه پر معنا بگويم:
گر عشقى هست و عاشقى
نام تو معشوق و من عاشق و شيفته توأم
در انتظارت مى مانم و از خداى بزرگ مى خواهم كه ظهورت را نزديك گرداند
ما محتاج يك نگاه گذراى شما هستيم، زودتر ظهور كن و قلب رهبرمان را شاد گردان
ما و رهبرمان در انتظار تو مى مانيم.
خدا كند كه بيايى و ما هم يكى از يارانتان باشيم
دل نوشته : الهام حسنوند
به نام آن كه انسان را مسافر كاروان انتظار گردانيد
سلام اى گل نرگس، اى كه شيرين ترين انتظار، انتظار توست
و بهترين منتظر، منتظر توست
مى توانم در يك كلمه پر معنا بگويم:
گر عشقى هست و عاشقى
نام تو معشوق و من عاشق و شيفته توأم
در انتظارت مى مانم و از خداى بزرگ مى خواهم كه ظهورت را نزديك گرداند
ما محتاج يك نگاه گذراى شما هستيم، زودتر ظهور كن و قلب رهبرمان را شاد گردان
ما و رهبرمان در انتظار تو مى مانيم.
خدا كند كه بيايى و ما هم يكى از يارانتان باشيم
دل نوشته : الهام حسنوند
در راه رسيـدن بــه تـــو گـيـرم کــه بـمـيـــــــرم
اصـلا بــه تـــو افـتـــاد مـسـيـرم کــه بـمـيـــــرم
يـک قـطـره ی آبــــم کــه در انـديـشـه ی دريــــا
افـتـادم و بـــايـد بـپـذيــرم کـــــه بـمـيـــــــــــرم
يا چـشـــــم بـپـوش از من و از خـويـش برانــــــم
يــا تـنــگ در آغــــــوش بـگـيـرم کــــه بـمـيــــرم
ايـن کـوزه تـرک خـورد چـه جـای نـگـرانـيـسـت؟!
مــن سـاخـتـه از خـــــــاک کـويـرم کــه بـمـيــرم
خــامـوش نـکـن آتـــــــــــش افــروخـتـــــه ام را
بـگـذار بـمـيــرم کــه بـمـيــرم کــــه بـمـيــــرم !
استــــاد فــاضــــل نــــظـری
اصـلا بــه تـــو افـتـــاد مـسـيـرم کــه بـمـيـــــرم
يـک قـطـره ی آبــــم کــه در انـديـشـه ی دريــــا
افـتـادم و بـــايـد بـپـذيــرم کـــــه بـمـيـــــــــــرم
يا چـشـــــم بـپـوش از من و از خـويـش برانــــــم
يــا تـنــگ در آغــــــوش بـگـيـرم کــــه بـمـيــــرم
ايـن کـوزه تـرک خـورد چـه جـای نـگـرانـيـسـت؟!
مــن سـاخـتـه از خـــــــاک کـويـرم کــه بـمـيــرم
خــامـوش نـکـن آتـــــــــــش افــروخـتـــــه ام را
بـگـذار بـمـيــرم کــه بـمـيــرم کــــه بـمـيــــرم !
استــــاد فــاضــــل نــــظـری
جهان در حسرت آيينه مانده ست
گرفتار غمي ديرينه مانده ست
شب سردي ست بي تو بودن ما
بگو تا صبح چند آدينه مانده ست؟
Similar threads
