❀ مسابقه ی شناسایی گیاهان مرتعی ❀

ni_rosa_ce

کاربر حرفه ای
کاربر ممتاز
مشاهده پیوست 168146


 

hfarda2011

عضو جدید
کاربر ممتاز
گلم راهنمایی میکنی؟!

گیاهش خزنده هست؟!
سلام
بنظرمن درختچه باید باشه واحتمالا کویری
ولی به نظر تشخیص یه کم سخت باشه.برگها به نظر گوشتی میاد .عکس را که زوم میکنی چیزی خوب مشخص نیست.ولی احتمالا 99درصد ازگیاهان کویری یا شوره زار باید باشه.
لطفا یه عکس واضح تر
 
آخرین ویرایش:

ni_rosa_ce

کاربر حرفه ای
کاربر ممتاز
بله گیاهی مقاوم به خشکی و کویریه! برگ هاش هم گوشتیو آبداره!

اینم عکسِ بهتر!
 

ni_rosa_ce

کاربر حرفه ای
کاربر ممتاز
نام علمی : Smirnovia iranica

دم گاوی معمولا" در عرصه های تپه های ماسه بادی بیابانهای چوپانان ، نوار ریگ بلند ، شنزارهای خوار توران و ریگستان جن انتشار دارد.
گلهای این درختچه معمولا" در اواخر اردیبهشت ماه بتدریج تبدیل به میوه های بسیار زیبایی می شوند. میوه ها بصورت نیامهای پفکی شکل ، نسبتا" بزرگ که در داخل آن تعداد ٢ تا ٥ عدد بذر جای دارد. میوه بواسطه وجود کیسه هوادار ، سبک بوده و در اوایل مردادماه توسط باد جابجا شده و به اطراف پراکنده می شوند.
این گیاه معمولا" در خطوط همباران ٨٠ تا١٣٠ میلیمتر بطور طبیعی رویش دارد. دامنه ارتفاعی رویشگاه آن بین ٨٠٠تا ١٢٠٠متر از سطح دریا است. دم گاوی دارای دو نوع سیستم ریشه ای می باشد.
ریشه های عمودی گیاه که معمولا" در سالهای اوایل رویش فعالیت دارند، بیشتر بواسطه دسترسی به رطوبت زیرین و استقرار اولیه گیاه در شنزار می باشد. این نوع سیستم ریشه ای معمولا" زیاد فعال نبوده بلکه ریشه های افقی و سطحی گیاه که معمولا" از سال دوم به بعد فعالیت می کند، برای دستیابی به رطوبت سطحی با انتشار وسیع و گسترده تا شعاع ٣٥متر نیز گسترش می یابد .
سیستم ریشه ای در رویشگاه طبیعی دم گاوی معمولا" بر روی ریشه های سطحی و افقی گیاه ، به فواصل ١ تا ٥/١ متر از پایه مادری، جستهای جدیدی را تولید می کند که پس از چند سال ، توده ای از درختچه که در زیر به هم متصل هستند، بوجود می آیند .
بنابراین تکثیر دم گاوی علاوه بر انشعابات جستهای ریشه ای ، توسط بذر نیز تکثیر می شوند.




××××××××××××××××

http://www.www.www.iran-eng.ir/images/icons/icon4.gifسوالِ بعدی!

011.jpg
 

خیال شیشه ای

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
نام علمی : Suaeda fruticosa

درخت سیــاه شور!

سیاه شور درختچه ای است شورپسند، در پایه سخت و کاملا" چوبی شده، انشعبات جانبی فراوان و ایستا، برگهای کوچک ، کروی و آبدار شاخه های خشبی را فرا میگیرند.

این درختچه در سواحل دقهای باتلاقی شور و مرطوب می رویند.


معمولا" در نقاطی که شوری مفرط خاک محدودیت زیستی زیادی را برای سایر گیاهان شورپسند مانند اشنان، علف شور و آنابازیس را فراهم آورده ،

با این وجود سیاه شور براحتی می تواند در آن محیط مستقر شوند. این درختچه اغلب به همراه خارشتر در نقاطی که عمق سطح ایستابی آب بالاست ، رویش دارد

و از این جهت خاک رویشگاه آن علاوه بر وجود مقادیر قابل توجهی نمک، لایه پف کرده تمام سطح خاک را می پوشاند.


در خاکهای نیمه عمیق تا عمیق که واجد شوری فوق العاده بالا می باشند و همچنین بر روی کفه های رسی نمکی با رخساره ژئومورفولوژی مرطوب نیز سیاه شور می تواند حضور داشته باشد.

افزایش غلظت اسمزی درون بافتهای این درختچه نسبت به نمکها و املاح موجود در محیطهای شور باعث شده که تقلیل جذب آب به حداقل و همچنین مقابله شدید

برای کاهش فوق العاده تعرق و تبخیر سطحی در اندامها ، صورت گیرد.


به همین دلیل شکل ظاهری گیاه ( ساقه های گوشتی ، برگهای کوچک شونده) نیز نسبت به سایر گیاهان خشکی پسند تغییر کند.

گونه های همراه اجتماعات سیاه شور محدود بوده و چند گونه هالوفیت مقاوم مانند گنگ و برخی از گونه های علف شور دیده می شوند.


میوه های سیاه شور کیسه مانند بوده و محتوای دانه ای افقی می باشند. بذور این درختچه در اواخر فصل پاییز می رسند. سیاه شور علاوه بر بذر ، توسط قلمه نیز ازدیاد می شوند.

منبــع


************************


سوالِ بعدی!


http://www.www.www.iran-eng.ir/attachment.php?attachmentid=169874&d=1280399406






 

پیوست ها

  • 777.jpg
    777.jpg
    67.4 کیلوبایت · بازدیدها: 0

حمید 88

کاربر فعال مهندسی کشاورزی ,
کاربر ممتاز
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد


خارخسک
برگ‌ها و گل
وضعیت بقا
Secure​
طبقه‌بندی علمی
فرمانرو:گیاهان
دسته:گیاهان گلدار
رده:دولپه‌ای‌ها
راسته:قیچ‌سانان
تیره:اسپندیان
سرده:Tribulus
گونه:T. terrestris
نام علمی
Tribulus terrestris
کارلوس لینه[SUP][۱][/SUP]


خارخَسَک یک گیاه بوته‌ای است.
میوه ی خارخسک چهار بخشی و نرم است اما خارهای تیزی دارد.
خارخسک در آب و هوای گرم و حتی در کویرها دیده می‌شود.
خارخاسک گیاهى است علفى، یك ساله، داراى ساقه هاى خوابیده با انشعابات گسترده بر سطح خاك و پوشیده از تار كه برگ و ساقه هاى جوان آن را تارهاى ظریف ابریشمى مى پوشاند. برگ هاى آن متقابل غالباً نامساوى و مركب از برگچه هاى كوچك و ریزى است كه به تعداد ۶-۳ زوج در طرفین دمبرگ اصلى جاى دارند. گل ها زرد كوچك و منفرد هستند. میوه آن شیزوكارپ ناشكوفا كه در موقع رسیدن قسمت هاى پنجگانه آن از هم جدا و پراكنده مى شوند.هر یك از این قسمت هاى پنج گانه در سطح بیرونى خاردار است. قسمت هاى مورد استفاده این گیاه، میوه، دانه، برگ، ریشه و گاهى كلیه اعضاى گیاه است ولى بیش از همه میوه آن مورد استفاده قرار مى گیرد. رنگ میوه هاى آن سبز مایل به زرد، بدون بو و با طعم مشخص است.
kharkhasak
میوه هاى این گیاه را در اواخر تابستان و اوایل پاییز جمع آورى مى نمایند. این گیاه پراكندگى وسیعى در نواحى مختلف كره زمین دارد. به طورى كه مى توان آن را در غالب نواحى دنیا مشاهده كرد. تركیبات شیمیایى گیاه خارخاسك شامل رزین، تاش، روغن ثابت، آلكالوئید، پلى فنل ها و مواد معدنى شامل كلسیم، فسفر، آهن، سدیم، پتاسیم، گوگرد، ازت و كلر است. پنج نوع ماده گلیكوزیدى نیز دارد كه همه آنها داراى گلوكز است و علاوه بر گلوكز قندهاى رامنوز، آرابینوز را هم شامل مى شود. خارخاسك به عنوان مدر، دفع كننده سنگ هاى مجارى ادرارى و تقویت كننده قواى جنسى به كار مى رود. در طب گذشته براى خارخاسك اثر مدر و دفع كننده سنگ هاى مجارى ادرارى و تقویت كننده قواى جنسى قائل بوده و از آن به عنوان درمان كننده عفونت و التهاب لثه استفاده مى شده است. از فراورده هاى موجود در بازار مى توان قطره پروستاتان، قطره سنكل و
 

خیال شیشه ای

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
خودتون سوال می کنید ,خودتون هم جواب می دید؟!:D



اِسپَند (نام علمی: 'Peganum harmala') ، سپند یا اسفند گیاهی چندساله یا پایا از تیره نیتراریاسه (Nitrariaceae) است.
اسپند گیاهی است دارای ارتفاعی بطول حدود ۳۰ تا ۵۰ سانتی متر. ظاهر آن بوته مانند، دارای برگ‌های سبز با تقسیمات باریک و دراز و نامنظم است. گل‌های آن درشت و دارای کاسبرگ نازک و گلبرگ بزرگ برنگ سفید مایل به سبز، میوه آن پوشینه و حاوی دانه‌های متعدد برنگ سیاه است.


اسپند
گل اسپند
طبقه‌بندی علمی
فرمانرو:گیاهان
دسته:گیاهان گلدار
رده:دولپه‌ای‌ها
راسته:راسته افرا
تیره:نیتراریاسه
سرده:اسپند
گونه:P. harmala
نام علمی
Peganum harmala
 
آخرین ویرایش:

خیال شیشه ای

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
با اجــازه بزرگ ترها سوالِ بعد!:D


http://www.www.www.iran-eng.ir/attachment.php?attachmentid=171588&d=1379687002
 

پیوست ها

  • images (7).jpg
    images (7).jpg
    19 کیلوبایت · بازدیدها: 0
  • 77.jpg
    77.jpg
    87.8 کیلوبایت · بازدیدها: 0

خیال شیشه ای

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
بله شما درست می گید از دستم در رفت!

عذر می خوام!:smile:

**********

سوالِ بعد!

http://www.www.www.iran-eng.ir/attachment.php?attachmentid=171756&d=1379771404
 

پیوست ها

  • images1.jpg
    images1.jpg
    13.7 کیلوبایت · بازدیدها: 0

خیال شیشه ای

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
بفرما گلم اینم یه عکس کمی بزرگتر

نه یولاف نیست!



http://www.www.www.iran-eng.ir/attachment.php?attachmentid=171773&d=1379778299
 

پیوست ها

  • 9832.jpg
    9832.jpg
    90.1 کیلوبایت · بازدیدها: 0

*محیا*

کاربر فعال مهندسی کشاورزی ,
کاربر ممتاز
عزیزم نام علمیش رو میگی؟!:D

علف پشمکی ( بروموس )


بروموس آویخته ( علف پشمکی ) :

Bromus tectorum : نام علمی



Downy brome

گیاهی است یکساله،از خانواده Poaceae که با بذر تکثیر میکند.با ارتفاع10تا75سانتی متر.غلاف و پهنک برگهای ان از کرکهای نرم و فشرده ای پوشیده شده و دارای زبانک کوتاه است.گل آذین ان خوشه ای مرکب باریک وآویزان بوده ودارای سنبلچه های شمشیری و کشیده با ریشکهای یک تا یک ونیم سانتیمتری بنفش است.

Ligule
بصورت غشایی و دندانه دار،رنگ گلوم های خارجی و رنگ گیاه بالغ در هنگام بلوغ قرمز یا ارغوانی است. گلوم خارجی روی بذر طویل بوده،باریک و دارای5-7رگه و سیخک بلند میباشد.

گياهي است با برگ هاي باريك و آويزان، كه داراي ريشه نسبتاً عميقي است و در مقابل خشكي و گرما مقاوم مي باشد و به همين جهت نيز قادر است در تابستان گرم به رشد ونمو خود ادامه دهد. گياهان اين جنس را در اوايل رشد مي توان به وسيله برگ هاي بلند و باريك و كركدار آن كه به طور محسوسي در جهت عقربه هاي ساعت پيچ خورده است شناخت و چنانچه نشاء هاي جوان را به آرامي و با دقت از خاك خارج نمائيم معمولاً دانه به قاعده ساقه چسبيده است . كشت مخلوط آن با يونجه به علت خوش خوراكي ويژه اي كه دارد بسيار مناسب است .

شترها بر انواع مختلف اين گياه تغذيه مي نمايند .

 
آخرین ویرایش:
Similar threads

Similar threads

بالا