اهمیت راندو و اسکیس در معماری با گفتار آرتور امید آذری
اهمیت راندو و اسکیس در معماری با گفتار آرتور امید آذری
مقدمه
هنر معماری که آن را هنر شکل دادن به فضا می توان تعریف نمود، طیف وسیعی از اطلاعات و داده ها را در ارتباط با خصوصیات فضا مورد بهره برداری و تجزیه و تحلیل قرار می دهد با ارائه فکری نو و زیبا طرحی را مطرح و فضایی را به وجود می آورد.حاصل این طرح می بایست پاسخگوی بسیاری از عوامل طراحی بوده و در مسیر سوال به جواب یا (روند طراحی) تناسبی بین استدلال و منطق در قرارگیری فضاها و نیز ابداع شکل گیری فضاها به وجود آورد.
نیمکره راست مغز(نیمکره فضایی) تصورات ، احساسات و فضا سر و کار دارد و نیمکره چپ(نیمکره کلامی) با زبان، منطق و محاسبات در ارتباط است. با شناخت عملکردهای دو نیمکره لازم است با بهره برداری متناسب از خصوصیات آنها توان تعادلی در رفتار و نحوه تصمیم گیری به وجود آورد.در طراحی، بخش اعظم تحلیل ها و تصمیم ها نتیجه مراجعه به نیمکره سمت چپ است و با استفاده از نیمکره سمت راست می توانیم در روند طراحی و به کارگیری استعدادهای نهفته بهره جوییم.
راندو چیست ؟
رنگ در طراحی معماری یکی از ویژگی های ذاتی هرشکل است که با نور و نورپردازی در طراحی ارتباط تنگاتنگی دارد. هر رنگ دارای ویژگی های گوناگونی است که آن را از دیگری متمایز می کند و بدون شناخت این ویژگی ها بررسی در مبانی زیبا شناختی رنگ ها و نحوه ساخت رنگ های جدید با تجزیه و تحلیل آنها ممکن نمی شود.
بدون آگاهی و تسلط براین مفاهیم و ابعاد رنگ نمی توان به شناخت و آنالیز اجسام رنگی و حتی آثار هنری پرداخت. این ویژگی های رنگ، در جلوه بصری آن تاثیر دارند.
راندوها می توانند به احساس بهتر فضا و افزایش معنای متصور ازیک اسکیس کمک کنند.
در پرزانته معماری بهتراست فقط تاکید به وسیله ی محیط روی بنای معماری باشد. راندو معماری را قابل درک، پرجلوه، آشکار و با صلابت می کند. طرح معماری با کیفیت مناسب یک راندو، می تواند به انتقال بهتر ذهنیات معمار کمک کند.
روند گام به گام پرزانته طرح معماری
مرحله اول : ترسیم طرح معماری
مرحله دوم : زمین را می کشیم تا بنا روی زمین قرار گیرد.
مرحله سوم: درختان موجود دربستر طرح را ارائه می کنیم.
مرحله چهارم: سایه بنا و محیط را رسم می کنیم. ( یک وجه بنا باید تیره تر شود.)
مرحله پنجم : آسمان را در پشت زمینه به میزان محدود رسم می کنیم.
اسکیس چیست؟
گونه های مختلف اسکیس :
اسکیس عام
اسکیس عام در واقع نوعی روش در ثبت و طراحی سریع است که محتوای محیط(غیر انسان ساخت و طبیعی) را بدون توجه خاص به موضوع به تصویر می کشد.در واقع اسکیس عام بیش تر به مزایای طبیعی و بکر مانند جنگل، رودخانه و محیط های غیر انسان ساخت توجه دارد. کلمه عام به معنای عمومی به کار می رود و مفهومی که از آن برداشت می شود این است که هر شخصی می تواند با آشنایی به علوم ترسیمی و بالا بردن مهارت خود در ترسیمات به یک طراحی خوب دست بزند.
اسکیس خاص
این اسکیس می تواند به منصه ظهور افراد دیگر نرسد و تنها در آرشیو معمار بماند تا طرح های بعدی خود را کامل تر نماید.در واقع تمام ذهنیات به صورتی که در ذهن دریافت می گردد ترسیم می شود و می تواند جزییات دقیقی نداشته باشد و تنها دریافت های
ذهنی طراح باشد.این نوع اسکیس در همه حال و با هر ابزاری قابل ترسیم است و لزومی ندارد کسی از آن دریافت کلی داشته باشد.
اسکیس مفهومی
هر طراحی گاهی اوقات در خلوت خویش تصورات خود را به شیوه انتزاعی ترسیم می نماید.دریافتی که طراح و بیننده از این طرح دارند کاملا از هم متفاوت است و مفهوم یک طرح شاید در ذهن طراح کاملا با طراح دیگر تفاوت داشته باشد.اسکیس مفهومی برای انتقال یک حس درونی یا مفهوم ذهنی مثل احساس غم، عشق، مرگ و زندگی و تصویر آن بر کاغذ به کار می رود.
اسکیس های مفهومی بازتاب ذهنیات ناخودآگاه طراح در فرایند طراحی است که بدون پیش زمینه ذهنی برای طراح در طراحی صورت می گیرد.
عناصری که در ارائه یک اسکیس و راندوی خوب موثر است ، چیست؟
نما
نماهای قائم ویژگی های دو بعدی یک کل سه بعدی را نشان می دهد. به تنهایی یک شی فرم یا فضای معین شده نمی تواند به وسیله یک تصویر دو بعدی کاملا مشخص شود.در نما چون نمی توان عمق را در بعد سوم نشان داد باید این حس عمق را با استفاده از علائم و نشانه های گرافیکی نشان دهیم، مثل طول خط های مختلف ، شدت رنگ های متفاوت و ... در یک حجم نشان دادن نما در واقع ویژگی های ارتباطی فرم و فضا را آشکار می سازد.در طراحی نما، همواره باید نما تداعی کننده حجم کلی طرح باشد، اگر یک طرح دارای قوس و خطوط منحنی است، این خطوط بهتر است در نما دیده شود و با تمرین های ترکیب بندی از اشکال و رنگ های مکمل در طرح استفاده کرد.در پرزانته نما بهتر است به عناصری از قبیل خط مقطع، محیط پیرامون، مصالح، انتخاب رنگ، آسمان پرداخته شود.
پلان
پلان در واقع تصویر عمودی است که از بالای طرح، معمولا با مقیاسی معین ترسیم می شود. در پلان هدف طراح، نمایش مکان و جانمایی فضاهای طراحی به صورت قابل درک و در یک ساختار دو بعدی است.تبدیل عناصر در پلان مانند دیوارها، ستون ها، کف و سقف را اگر به درستی شناسایی کنیم می توانیم در حجم آنها را ترسیم کنیم.
مقطع
برش، در واقع نمایی از ساختمان است که توسط صفحه ایی عمودی قسمتی از ساختمان حذف شده و اسکلت و جزییات ساخت نمایان می شود.بخش های بریده شده از بنا و فضا، می توانند نشان دهنده ارتباطات اصلی بین فرم و فضاهایی که به وجود می آیند باشند.در مقطع، نشان دادن ضخامت سقف و دیوارها حائز اهمیت است.
پرسپکتیو یک نقطه ایی
مراحل ترسیم پرسپکتیو یک نقطه ایی :
1. ابتدا خط افق را ترسیم می کنیم.
2. یک نقطه روی این خط در نظر می گیریم .
3. با یک خط عمودی خط افق را قطع می نماییم.
4. از دو سر این خط به نقطه روی خط افق وصل می کنیم.
5. درست در سمت چپ هم همین کار را تکرار می کنیم.
6. فضای ایجاد شده بین این خطوط مورب ، فضای طراحی ماست.
پرسپکتیو دو نقطه ایی
اگر بخواهیم به یک مکعب به گونه ایی نگاه کنیم که دو وجه آن را ببینیم ، از پرسپکتیو دو نقطه ایی استفاده می کنیم. به نظر می رسد خطوط موازی با یکدیگر در دو نقطه گریز، یکی در سمت چپ و دیگری در سمت راست همگرا می شوند و به هم می رسند.
پرسپکتیو سه نقطه ایی
اگر به یک مکعب طوری نگاه کنیم که علاوه بر دو وجه راست و چپ آن زیر مکعب را با تغییر جای مکعب ببینیم، پرسپکتیو سه نقطه ایی است.در این پرسپکتیو به نظر می رسد دسته اصلی خطوط موازی در سه نقطه گریز همگرا می شوند.
پرسپکتیو دید پرنده
حجم در زیر خط افق واقع شده است و سقف بنا دیده می شود.برای ترسیم پرسپکتیو دید پرنده ابتدا خط افق را در مکان درست شیت می کشیم. سپس کلیات را از یک مبنا شروع و دسته خطوط را به نقاط گریز می بریم مرحله به مرحله جزییات را به ساختمان اضافه می کنیم و در نهایت محیط پیرامون را به کادر می افزاییم.
منبع :iranmemari.com
