حیف که حوصله می خواهد
حرف زدن از چیزهایی که حوصله می خواهد
وگرنه می گفتم
خورشیدی که در کهکشان من می سوخت
سوخت...
حرف زدن از چیزهایی که حوصله می خواهد
وگرنه می گفتم
خورشیدی که در کهکشان من می سوخت
سوخت...
معماری با مصالحی از جنس دل
- شروع کننده موضوع mohammad azizi
- تاریخ شروع
مي داني
وقتي تنها آرزويت
کلبه ايست در مزرعه ي برفي
جايي دورتر از گندمزار
جايي در کنار جاده اي تا نا کجا آباد
آنجاست
که مي فهمي
تا ابد هم اگر منتظر بماني
هيچ اتفاقي نمي افتد
مي فهمي اگر تو با همه ي آرزوهاي رنگينت
خاموش بماني
هيچکس نمي پرسد چرا ...
وقتي تنها آرزويت
کلبه ايست در مزرعه ي برفي
جايي دورتر از گندمزار
جايي در کنار جاده اي تا نا کجا آباد
آنجاست
که مي فهمي
تا ابد هم اگر منتظر بماني
هيچ اتفاقي نمي افتد
مي فهمي اگر تو با همه ي آرزوهاي رنگينت
خاموش بماني
هيچکس نمي پرسد چرا ...
به تنهايي رسيدم !
به آن اوجي كه در يك فرد تنهاست
- به آن هم من رسيدم !
حقايق آمد و رفت
گذشت و قصه شد در دفتر من
تمام قصه هايي
كه روزي روزگاري
چه پنهان بود و تنها
- ميان قلب و مغزم !
نوشتن هم دگر بر روي زخمم
نمانده مرهمي بر دردِ اين تن
چه تنها و چه تنهايي ِ سختي !
غمِ دل عاشقانه رويِ دل ماند !
چه عشقي روزگاري در دلم بود !
چه عشقي
- آتشي
در قلب من بود !
نمي دانم چه شد كز من جدا شد
- چنان شوري كه من را ذوب مي كرد
كنون من بي تفاوت در كنارش
- ولي نه !
رو به روي حرفهايش
نشستم تا ببينم
كدامين لحظه را پايان عشق است ؟
ولي او
هنوزم عاشق است و بيقرار است
نمي خواهد بگويد ليك چشمش
به من مي گويد اين ديرينه دردش
دلش تنهاست !
دلش بي من چه تنهاست !
ولي آخر دگر راهي نمانده !
تمام لحظه ها با هم ، به هر راهي كه گويي
به هر سمتي ، به هر سويي كه گويي
به قصد امتحان هم پا نهاديم
ولي در انتها اينگونه ديديم:
دو ديوانه ، دو عاشق
هر دو مستيم
ولي بيهوده دل بر عشق بستيم
وجود هر دو مان يكرنگ و پاك است
دل در بندِمان در يك مسير است
هدف عشق است و عاشق ماندن ِ ما
ولي آخر ، نگاهِ چشممان از هم جدا است
نگاه من به سوي دور دست است
و من در هر دو چشمش خوانده ام كه:
نگاه ِ او به سوي آن حقايق باز مانده است
حقايق رفته
حتي روزگاران
به دستان فراموشي سپرده
تمام رفته ها را !
ولي در ذهن او هرگز نميرد
همان آن حرفهايي كه مرا كُشت . . .
و اكنون هر دو در تنهايي خود غرق هستيم
كنار ِ هم
ولي نه !
روبه روي هم
ولي تنها نشستيم !
به آن اوجي كه در يك فرد تنهاست
- به آن هم من رسيدم !
حقايق آمد و رفت
گذشت و قصه شد در دفتر من
تمام قصه هايي
كه روزي روزگاري
چه پنهان بود و تنها
- ميان قلب و مغزم !
نوشتن هم دگر بر روي زخمم
نمانده مرهمي بر دردِ اين تن
چه تنها و چه تنهايي ِ سختي !
غمِ دل عاشقانه رويِ دل ماند !
چه عشقي روزگاري در دلم بود !
چه عشقي
- آتشي
در قلب من بود !
نمي دانم چه شد كز من جدا شد
- چنان شوري كه من را ذوب مي كرد
كنون من بي تفاوت در كنارش
- ولي نه !
رو به روي حرفهايش
نشستم تا ببينم
كدامين لحظه را پايان عشق است ؟
ولي او
هنوزم عاشق است و بيقرار است
نمي خواهد بگويد ليك چشمش
به من مي گويد اين ديرينه دردش
دلش تنهاست !
دلش بي من چه تنهاست !
ولي آخر دگر راهي نمانده !
تمام لحظه ها با هم ، به هر راهي كه گويي
به هر سمتي ، به هر سويي كه گويي
به قصد امتحان هم پا نهاديم
ولي در انتها اينگونه ديديم:
دو ديوانه ، دو عاشق
هر دو مستيم
ولي بيهوده دل بر عشق بستيم
وجود هر دو مان يكرنگ و پاك است
دل در بندِمان در يك مسير است
هدف عشق است و عاشق ماندن ِ ما
ولي آخر ، نگاهِ چشممان از هم جدا است
نگاه من به سوي دور دست است
و من در هر دو چشمش خوانده ام كه:
نگاه ِ او به سوي آن حقايق باز مانده است
حقايق رفته
حتي روزگاران
به دستان فراموشي سپرده
تمام رفته ها را !
ولي در ذهن او هرگز نميرد
همان آن حرفهايي كه مرا كُشت . . .
و اكنون هر دو در تنهايي خود غرق هستيم
كنار ِ هم
ولي نه !
روبه روي هم
ولي تنها نشستيم !
چقدر قلبت زیباست *******
روزهای زندگی ام گرم میگذرد با تو ،به گرمای لحظه هایی که تو در آغوشمی
با تو گرم هستم و نمیسوزد عشقمان، ای خورشید خاموش نشدنی
همچو یک رود که آرام میگذرد،عشق ما نیز آرام میگذرد و تویی سرچشمه زلال این دل
ساعت عشق مان تمام لحظه های زندگیست ،ثانیه هایی که پر از عطر و بوی عاشقیست
ای جان من ،مهربانی و محبتهایت،وفاداری و عشق این روزهایت،امیدی است برای خوشبختی فردایت
میدانم همیشه همینگونه که هستی خواهی ماند،مثل یک گل به پاکی چشمهایت،به وسعت دنیای بی همتایت
هوای تو را میخواهم در این حال دلتنگی،امواجی از یاد تو را میخواهم در دریای خاطره های به یادماندنی
همنفسمی، ای که با تو یک نفس عاشقم
همزبانمی، ای که با تو یک صدا برایت احساسات عاشقانه ام را میگویم
حرفی نمانده جز سکوت بین من و چشمانت، که در این سکوت میتوان یک دنیا عشق را خواند
چه با شوق میخوانم چشمانت را و چه عاشقانه گرفته ایم دستهای هم را
گفتی دستهایم گرم است، گفتم عزیزم این چشمهای تو است که مرا به آتش کشیده است
همه ی دنیا فریاد عشق ما را شنیده است،هنوز هم نگاهم به نگاهت دوخته است،
چقدر قلبت زیباست...
چه بی انتهاست قصر عشق تو و من چه خوشبختم از اینکه اینجا هستم ، در کنار تو
تویی که برایم از همه چیز بالاتری و از همه کس عزیزتر
میخوانمت تا دلم آرام بماند
روزهای زندگی ام گرم میگذرد با تو ،به گرمای لحظه هایی که تو در آغوشمی
با تو گرم هستم و نمیسوزد عشقمان، ای خورشید خاموش نشدنی
همچو یک رود که آرام میگذرد،عشق ما نیز آرام میگذرد و تویی سرچشمه زلال این دل
ساعت عشق مان تمام لحظه های زندگیست ،ثانیه هایی که پر از عطر و بوی عاشقیست
ای جان من ،مهربانی و محبتهایت،وفاداری و عشق این روزهایت،امیدی است برای خوشبختی فردایت
میدانم همیشه همینگونه که هستی خواهی ماند،مثل یک گل به پاکی چشمهایت،به وسعت دنیای بی همتایت
هوای تو را میخواهم در این حال دلتنگی،امواجی از یاد تو را میخواهم در دریای خاطره های به یادماندنی
همنفسمی، ای که با تو یک نفس عاشقم
همزبانمی، ای که با تو یک صدا برایت احساسات عاشقانه ام را میگویم
حرفی نمانده جز سکوت بین من و چشمانت، که در این سکوت میتوان یک دنیا عشق را خواند
چه با شوق میخوانم چشمانت را و چه عاشقانه گرفته ایم دستهای هم را
گفتی دستهایم گرم است، گفتم عزیزم این چشمهای تو است که مرا به آتش کشیده است
همه ی دنیا فریاد عشق ما را شنیده است،هنوز هم نگاهم به نگاهت دوخته است،
چقدر قلبت زیباست...
چه بی انتهاست قصر عشق تو و من چه خوشبختم از اینکه اینجا هستم ، در کنار تو
تویی که برایم از همه چیز بالاتری و از همه کس عزیزتر
میخوانمت تا دلم آرام بماند
زندگی را با تو میخواهم ...
خنده های دلنشین را بر لبان گرم تو می خواهم...
جز تو هرگز با کسی از امید , امروز و فردا نخواهم گفت....
زندگی را با تو می خواهم...
زندگی بی تو سراسر درد و اندوه است ....
زندگی را با تو می خواهم ...
زندگی را در کنار تو می خواهم ....
با تو می خندم.....
با تو می گریم.....
اه....
ارزو دارم ,
روزی نیز سر بر زانوی تو بمیرم
جا برای من گنجشک زیاد است ولی....
به درختان خیابان تو عادت دارم
عادتم داده خیال تو که یادم باشد...
یاد منهم نکنی, باز به یادت باشم....
به درختان خیابان تو عادت دارم
عادتم داده خیال تو که یادم باشد...
یاد منهم نکنی, باز به یادت باشم....
این روز ها بی تو
حالم همچون دایره ای می ماند؛
که هیچ گوشه ای، برایش دنج نیست...
حالم همچون دایره ای می ماند؛
که هیچ گوشه ای، برایش دنج نیست...
خیلی وقته تک و تنهام توی باغی از ترانه
منتظر واسه یه خوبی، یه رفیق بی بهانه
توی دنیای پر از گل واسه عالمی غریبم
میون اینهمه خوبی این منم که بی نصیبم
منم اون مترسکی که شدم عاشق کلاغا
واسه من ابد بریدن میون حصار باغا
آخه این صورت زشتو کی به من داده خدایا
آدمارو دوست ندارم، عاشق شمام کلاغا
♫♫♫
♫♫♫
با تو این پالتوی کهنه مثل ابریشم لطیفه
تن پوشالی سردم مثل خواب گل ظریفه
میدونم ازم میترسی، من با این چشمای خسته
چجوری بدست بیارم دلتو با دست بسته؟
من با این لباس کهنه، صورت زمخت و زشتم
خیلی وقته تک و تنهام، آره اینه سرنوشتم
ای پرنده های غمگین از چشای من نترسین
آدما گریمو دیدن، برین از اونا بپرسین
منم اون مترسکی که شدم عاشق کلاغا
واسه من ابد بریدن میون حصار باغا
آخه این صورت زشتو کی به من داده خدایا
آدمارو دوست ندارم، عاشق شمام کلاغا
ترانه سرا : مازیار فلاحی
منتظر واسه یه خوبی، یه رفیق بی بهانه
توی دنیای پر از گل واسه عالمی غریبم
میون اینهمه خوبی این منم که بی نصیبم
روزگاری زیر بارون، روزگاری بی قرارم
جز یه لحظه مهربونی دیگه خواسته ای ندارم
تو کنار من بشینی، دل خستمو ببینی
بیای از تو باغ قصم یه شکوفه ای بچینی
جز یه لحظه مهربونی دیگه خواسته ای ندارم
تو کنار من بشینی، دل خستمو ببینی
بیای از تو باغ قصم یه شکوفه ای بچینی
منم اون مترسکی که شدم عاشق کلاغا
واسه من ابد بریدن میون حصار باغا
آخه این صورت زشتو کی به من داده خدایا
آدمارو دوست ندارم، عاشق شمام کلاغا
♫♫♫
♫♫♫
با تو این پالتوی کهنه مثل ابریشم لطیفه
تن پوشالی سردم مثل خواب گل ظریفه
میدونم ازم میترسی، من با این چشمای خسته
چجوری بدست بیارم دلتو با دست بسته؟
من با این لباس کهنه، صورت زمخت و زشتم
خیلی وقته تک و تنهام، آره اینه سرنوشتم
ای پرنده های غمگین از چشای من نترسین
آدما گریمو دیدن، برین از اونا بپرسین
منم اون مترسکی که شدم عاشق کلاغا
واسه من ابد بریدن میون حصار باغا
آخه این صورت زشتو کی به من داده خدایا
آدمارو دوست ندارم، عاشق شمام کلاغا
ترانه سرا : مازیار فلاحی
الان تو این لحظه بیشتر از هر موقعی به بودنت کنارم احتیاج دارم
به بودنت میفهمی اینو؟
به بودنت میفهمی اینو؟
هر روز تنها تر از دیروز می شوم
می شود روزی رسد
که اینگونه نباشم
خدایا تو را می خوانم
آیا گریزی هست
آیا کسی هست
نمی خواهم تنها تر باشم
چه کنم که تو چنینم آفریدی
و از خودت بر من دمیدی
نمی دانم چرا اینگونه می شکنم
و اینگونه غصه دار می شوم
من را رهایی ده
می شود روزی رسد
که اینگونه نباشم
خدایا تو را می خوانم
آیا گریزی هست
آیا کسی هست
نمی خواهم تنها تر باشم
چه کنم که تو چنینم آفریدی
و از خودت بر من دمیدی
نمی دانم چرا اینگونه می شکنم
و اینگونه غصه دار می شوم
من را رهایی ده
دلتنگم !! نه غریب است و نه عجیب .. واژه ای است
شکننده ؛ ... که دلم را می فرساید
دلتنگتم !! مثل همیشه و هر روزم .. همانند مرغکی
بی بال و پر و در حسرت پرواز ، ..
دلتنگم ؛ چون ماهی برای آب . اما ... شوق دیدارت
تنها بهانه ای است که دلم را زنده نگه داشته ؛ تا ....
شکننده ؛ ... که دلم را می فرساید
دلتنگتم !! مثل همیشه و هر روزم .. همانند مرغکی
بی بال و پر و در حسرت پرواز ، ..
دلتنگم ؛ چون ماهی برای آب . اما ... شوق دیدارت
تنها بهانه ای است که دلم را زنده نگه داشته ؛ تا ....
