گیاهان پوششی

مقدمه:

گیاهان پوششی، گیاهانی هستند کوتاه و سریع الرشد که حداکثر رشد طولی آنها یک متر می باشد. هرچه گیاه کوتاهتر باشد بعنوان پوشش استفاده بیشتری دارد. اکثر آنها در زمان بسیار کوتاهی، سطح خاک را فرا گرفته و زمین را به خوبی می پوشانند. این گیاهان نسبت به مواد غذایی پر توقع نبوده و آب زیادی لازم ندارند. درعین حال به توجه و مراقبت کمی نیاز دارند.
عده ای از آنها نسبت به شوری خاک مقاوم می باشند و برخی دیگر در خاک های شنی و ضعیف بخوبی رشد و نمو می کنند. از طرفی دیگر زمانیکه گیاهان پوششی بخوبی رشد کنند و بصورت متراکم و انبوه دربیایند، مانع از رشد علفهای هرز می شوند و به این ترتیب با آنها رقابت می کنند. بنابراین بعد از کاشت گیاهان پوششی مشکل علفهای هرز وجود نخواهد داشت. اکثر گیاهان پوششی در طول دوران رشد، گلهای رنگارنگ و زیبایی ایجاد می کنند. بسیاری از آنها دائمی بوده و یا با بذرافشانی طبیعی همه ساله رویش می یابند. از گیاهان پوششی برای طراحی باغ و پارک و غیره می توان استفاده کرد و در انتخاب گیاهان بدین منظور باید خصوصیاتی از قبیل فرم و شکل، رنگ، نوع سازگاری با آب و هوای محیط و هماهنگی با دیگر گیاهان توجه بسیار نمود.

مقایسه چمن باگیاهان پوششی :

مقایسه چمن باگیاهان پوششی :

مقایسه چمن باگیاهان پوششی :

چمن گیاهی است از خانواده گندمیان که به نگهداری و مراقبت زیادی احتیاج دارد. داشتن یک چمن خوب مستلزم صرف هزینه سنگینی می باشد، در حالیکه با کمترین توجه و رسیدگی و با حداقل امکانات می توان از گیاهان پوششی برای کاشت استفاده کرد.هر چند که عده ای معتقدند که اگر به چمن به طور منظم آب و کود داده شود، به موقع چیده شود و مراقبت دائمی و فراوان صورت گیرد، بهترین و ایده آل ترین پوشش سبز برای زمین محسوب می شود، بخصوص که چمن در مقایسه با گیاهان پوششی از قدرت پاخوری بالایی برخوردار است. با این وجود در نقاطی که امکان رسیدگی و مراقبت زیاد وجود ندارد، گیاهان پوششی از بهترین پوششهای سبز خواهند بود.

موارد کاربرد گیاهان پوششی به جای چمن :

بطور کلی از گیاهان پوششی می توان برای پوشش سطوح کوچک (کمتر از 45 مترمربع)، در شهرها، باغها، پارک ها استفاده کرد. در بسیاری از موارد چمن نمی تواند پوشش مناسبی برای زمین باشد. مثالهایی از این موارد برشمرده می شوند:

1- در مناطقی که سایه کامل دارد بطور مثال در زیر درختان، با آنکه ممکن است از خاک خوب، رطوبت مناسب و کود دهی به موقع برخوردار باشند ولی چون نور کافی وجود ندارد، چمن به خوبی رشد نخواهد کرد. در سایه درختان حتی اگر مسئله نورهم مطرح نباشد، مسئله رقابت ریشه ها برای کسب مواد مغذی و رطوبت خاک مطرح می شود که در این میان چمن قدرت مقاومت ندارد و از بین می رود، در حالیکه بسیاری از گیاهان پوششی از جمله Hedera helix می توانند در چنین شرایطی زنده بمانند و بخوبی رشد کنند.
2- نقاطی وجود دارند که بطورغیرطبیعی، بسیار مرطوب و یا بسیار خشک هستند. در این نقاط حتی مخلوطی از انواع چمن نیز به سختی قادر به زندگی می باشند در حالیکه گونه هایی از گیاهان پوششی هستند که بخوبی خودرا با این شرایط سازش می دهند.
3- در شیب های تند و صخره ای هرچند ممکن است چمن قدرت رشد داشته باشد ولی در این نقاط رسیدگی و مراقبت از چمن غیرممکن است و در چنین شرایطی گونه های بسیاری از گیاهان پوششی می توانند جانشینی بسیار مناسب برای چمن باشند.

- مقاومت :

- مقاومت :

- مقاومت :

مقاومت گیاهان در هر منطقه بستگی به عوامل مختلفی از جمله نور، درجه حرارت، رطوبت، نوع خاک و غیره دارد. برای انتخاب گیاهان به منظور کاشت در هر منطقه باید به واکنش گیاهان نسبت به این عوامل توجه کافی داشت. مهمترین فاکتور قابل بررسی درجه حرارت است.به این معنی که حداقل درجه حرارتی که گیاه در زمستان می تواند تحمل کند باید کاملاً مشخص باشد.
در مناطقی با زمستانهای سخت اگر پوشش برف برای مدت زیادی روی زمین باقی بماند و گیاهان پوششی را بپوشاند، این گیاهان از تغییرات شدید درجه حرارت در امان می مانند و از بین نمی روند. ولی در مناطقی که برف کمی دارند و در اکثر روزها متناوباً یخبندان و ذوب یخ صورت می گیرد، گیاهان پوششی که ریشه های سطحی دارند بدون حفاظ قرار می گیرند و بسرعت از بین می روند. بنابراین در مناطق سردسیر وجود پوششی از برف باعث حفظ گیاهان پوششی کوتاه قد با ریشه های سطحی می شود. اگر پوشش برف وجود نداشته باشد این گونه گیاهان باید به نحوی پوشیده شوند در حالیکه گیاهانی که ریشه قوی و عمیق دارند به طور مثال پیچ امین الدوله و شیر خشت می توانند بدون هیچگونه مراقبت بخوبی دوام آورند.

- کاشت :

- کاشت :

- کاشت :

قبل از کاشت گیاه در محل دائمی اش باید از حداکثررشد آن آگاهی کافی داشت تا با توجه به سرعت رشدش فضای کافی برای گسترش آن در نظر گرفته شود. این مسئله بخصوص در مورد گیاهان پوششی صدق می کند چرا که بعضی از آنها مثل شمشاد ابلق بسیار سریع رشد می کنند بطوریکه یک گیاه کوچک درمدت 2 سال می تواند چندین مترمربع از زمین را بپوشاند.

هنگام تعیین فاصله گیاهان از یکدیگر باید به مدت زمانی که مایلیم زمین کاملاً پوشیده شود، توجه کرد.
اسیدیته، زهکشی، نور و نوع خاک از جمله عواملی هستند که باید قبل کاشت گیاهان کاملاً بررسی شوند. بسیاری از گیاهان در خاکی که PH آن حدود 5/6 باشد به خوبی رشد می کنند. در حالیکه عده ای از جمله Vaccinium angustifolium leavifolium و Calluna vulgaris تنها در خاک اسیدی رشد می کنند و کاشت آنها در خاکهای قلیایی بیهوده می باشد. اگر بخواهید اسیدیته خاک را قبل از کاشت تغییر دهیم می توان برای اسیدی کردن خاک های قلیایی و خنثی از سولفات آلومنیوم استفاده کرد. که در این مورد سولفات آلومنیوم باید حتماً همراه با آب به زمین داده شود. البته می توان برای داشتن اسیدیته بیشتر از پودر آن هم استفاده کرد ولی برای گرفتن نتیجه، زمان بیشتری لازم است.
برای خنثی یا قلیایی کردن خاکهای اسیدی می توان از آهک استفاده کنید. بدین ترتیب که آنرا کاملاً با قسمت سطحی خاک مخلوط کنید. آهک هیدراته شده را نباید با کودهای تجارتی و یا حیوانی مخلوط کنید زیرا که ممکن است منجر به کاهش نیتروژن قابل استفاده توسط گیاه شود. می توان از سنگ آهک دولومیتی که بخوبی پودر شده و حاوی منیزیم و کلسیم است برای زمین هایی که کمبود منیزیم دارند استفاده کرد و می توان آنرا همراه با کودهای حیوانی و شیمیایی بکاربرد.
زهکشی عامل مهمی است که باید مورد توجه قرار گیرد. اگر خاک طوری باشد که برای مدت طولانی مقدار زیادی آب را در خود نگه دارد، تعداد کمی از گیاهان را می توان یافت که بتوانند در آن دوام آورند، به رشد ادامه دهند. بنابراین قبل از کاشت باید به زهکشی خاک توجه کافی نمود.
سایه کامل،درمواردی ادامه رشد را برای بسیاری از گیاهان مشکل می کند. بسیاری از درختان و بوته ها روی خاکی که در آن ریشه دوانیده اند، سایه می اندازند و در چنین شرایط بهتر است گیاهان کوتاهی را انتخاب کرد که بتوانند با ریشه درختان از نظر آب و مواد مغذی رقابت کنند و درعین حال نسبت به سایه مقاوم باشند.
نوع خاک ،عامل مهمی است که باید قبل از کاشت در نظر گرفته شود. تعداد کمی از گیاهان می توانند در خاک های ماسه ای بخوبی رشد کنند و بسیاری نیز در خاک کاملاً رسی و سنگین که زهکشی مناسب ندارد به سختی رشد می کنند. بنابراین این نوع خاک ها را باید قبل از کاشت اصلاح کرد. بطوریکه می توان کل خاک را عوض کرد و برای زمین های کوچک، باید خاک را حداقل تا عمق 15 سانت با خاک دیگری عوض کرد. علاوه بر این می توان خاک را با مواد آلی کاملاً مخلوط کرد. بطوریکه برای خاک های ماسه ای می توان خاک را با موادی از قبیل Peat moss (نوعی خاک برگ که از تجزیه خزه ها نظیر اسفاگنوم و سایر گیاهان باتلاقی حاصل می شود و نرم و پودری است و تخلخل و ظرفیت هوای آن نسبتاً کم است. " پیت خزه هم گویند.") و Compost (نوعی خاک برگ است که از تجزیه ضایعات گیاه ( اندامهای مختلفه گیاه نه فقط برگ حاصل می شود و برای آنکه تجزیه به آسانی صورت گیرد هر چندیکبار باید آنها را بهم زده و به آهک و ادرار حیوانات و پهن اضافه کرد.) و کود گاوی و حتی خاک اره اصلاح کرد و قدرت حفظ رطوبت را در آنها افزایش داد. خاک های رسی را بهتر است ابتدا خوب زهکشی کنیم و سپس با مقداری ماسه مخلوط کنیم و کمی مواد آلی اضافه کنیم. تا به این ترتیب اینگونه خاک ها اصلاح شوند.
هنگامی که شرایط لازم برای کاشت گیاه فراهم شد، باید مراقب بود که ریشه های کوچک درمقابل نور آفتاب و باد قرار نگیرند و خشک نشوند. در هنگام کاشت بهتر است روی ریشه های گیاه، پوشش مرطوبی قرار دهیم تا صدمه نبینند.

- مراقبت کلی :

- مراقبت کلی :

- مراقبت کلی :

انتخاب صحیح گیاه در آغاز کاشت بسیار مهم است. بهتر است بیشتر از گیاهانی استفاده شود که احتیاج به مراقبت کمتری دارند. بطورمثال بعضی از گیاهان پوششی مثل سروهای کوهی (ژونی پروسها) اگر در خاک مناسبی که هرگز خشک نمی شوند کاشته شوند به هیچگونه مراقبتی نیاز نخواهند داشت و یا Pachistima canbvi گیاه دیگری است که تنها کافی است سر از خاک بیرون آورد و دیگر احتیاج به هیچ توجه و مراقبتی نخواهد داشت. مقدار رطوبت خاک از اهمیّت خاصی برخوردار است و یکی از مهمترین عوامل مشخص کننده ی میزان مراقبت است. طبیعتاً بسیاری از گیاهان جوان باید به محض کاشته شدن آبیاری شوند و خاکی که در آن رشد می کنند بخصوص در دو سال اول رشد، از نظر میزان رطوبت، باید به خوبی مراقبت شود. درهنگام آبیاری بهتر است خاک تماماً در آب فرو رود چرا که نگهداری آب در یک دوره ی زمانی ریشه را مجبور می کند که به اعماق خاک گسترش یابد و این مسئله شانس زنده ماندن گیاه را افزایش می دهد. در حالیکه اگر آبیاری به ندرت صورت گیرد، ریشه ها در سطح خاک گسترش می یابند و در نتیجه در هنگام خشکسالی صدمات غیر قابل جبرانی به گیاه وارد می شود. بهتر است در مورد گیاهان حساس زمانی که درجه حرارت در وسط یک روز گرم حدود 28 الی 30 درجه است، یک مرحله آبیاری در میان روز صورت گیرد. هنگام غروب خورشید و اوایل صبح که هوا خنک است زمان مناسبی برای آبیاری است، بخصوص که در روزهای گرم تابستان نور خورشید بصورت مستقیم بر گیاهان می تابد، نتیجه بهتری می توان گرفت. علاوه بر اینها استفاده از مالچ نه تنها به نگهداری رطوبت در خاک کمک می کند بلکه در هنگام خشکسالی میزان آبیاری لازم را کاهش می دهد.

- کود دهی :

- کود دهی :

- کود دهی :

در بعضی از مواقع لازم است برای کمک به رشد گیاهان پوششی به خاک کود اضافه شود. می توان از کمپوست و یا کود حیوانی استفاده کرد به شرطی که با شاخ و برگ ها تماس نداشته باشند. بعضی از گیاهان پوششی مثل آجوگا کوتاه می باشند و برگ هایشان روی زمین پخش می شوند و بسیار مشکل است که در مورد آنها از کود حیوانی استفاده شود بدون اینکه صدمه ای به شاخ و برگ های بخورد. از طرف دیگر در بعضی از گیاهان پوششی مثل پاکی ساندرا برگها روی شاخه هایی ظاهر می شوند که تا 15 سانتی متر از زمین فاصله دارند بطوریکه می توان از لایه ای نازک از کودحیوانی و کمپوست استفاده کرد بدون اینکه گیاه آسیب زیادی ببیند.
در مورد آن دسته از گیاهان پوششی که در سایه درختان و یا بوته ها زندگی می کنند بهتر است از کود استفاده شود. چرا که ریشه این گیاهان همواره در آب و غذا با ریشه گیاهان سایه گستر در رقابت است و استفاده از کود به منظور کمک به ریشه این گیاهان می باشد.
بهترین فصل برای کود دهی، اوایل بهار است چرا که در آن هنگام رشد اصلی آغاز می شود و نیز ممکن است عده ای از گیاهان در طول زمستان صدمه دیده باشند و برای جبران صدمات به مواد غذایی بیشتری نیاز داشته باشند. بجزء در مورد کودهای تجارتی که باید بلافاصله بعد از مصرف آبیاری صورت گیرد در بقیه موارد کودها نباید هنگامی داده شوند که شاخ و برگ ها خیس هستند. حتی اگر مقدار کمی از کود در قطرات آب روی برگ ها حل شود، غلظت بالایی از مواد شیمیایی بوجود می آید که باعث سوختگی شدید برگها می شود.
می توان کود را در تمام سطح زمین پخش کرد و در این صورت باید دقت کافی شود که چه مقدار کود به هر قسمت باید داده شود. در حقیقت پخش کود باید بطور صحیحی انجام گیرد.

- تکثیر:

- تکثیر:

- تکثیر:

تکثیر گیاهان پوششی کاری بسیار آسان است. چرا که به سرعت رشد می کنند، در طول ساقه های خوابیده خود ریشه می دهند و یا ساقه های هوایی یا رونده از ریزومهای زیرزمینی آنها حاصل می شود. بسیاری از آنها بوسیله قلمه و یا خوابانیدن ریشه می دهند. برخی نیز با دانه تکثیر می شوند.

  گل یخ رونده

  گل یخ رونده

گیاه پوششی گل یخ رونده

نام انگلیسی :Trailing ice plant​

نام علمی :Lampranthus spectabilis

​

گل یخ رونده
منشأ: آفریقای جنوبی زمان گلدهی: زمستان تا بهار
گل یخ رونده گونه ه­ای همیشه سبز، چند ساله و واشی است. پوششی از برگ­هایی به رنگ سبز گوشتی به همراه گل های آفتاب گردانی شکوه خاصی به این گیاه داده است. برگ ­ها آبدار، شبه مومی، تقریباً سه وجهی تا استوانه ­ای و به رنگ سبز مایل به خاکستری به طول ۵-۷cm و شبیه به انگشتان دست یک نوزاد می باشد. گاهی رگه­ هایی به رنگ قرمز در رنگ سبز برگ مشاهده می شود. ساقه­های جوان و پخش شونده آن غالباً به رنگ قرمز بوده و جذابیت زینتی برای این گیاه به ویژه در اواخر زمستان فراهم می آورد. گل های آن برای زنبور جذاب است و دارای قطری برابر با ۵-۷cm است. هر گل منفرد در انتهای شاخه ظاهر شده و دارای چندین گلبرگ باریک بلند و به رنگ صورتی است که در پایه به رنگ سفید است. البته آنها در رنگ می­ توانند متغیر باشند که از صورتی، ارغوانی، مایل به قرمز تا سفید یا بنفش رنگ­بندی می­ شوند. گل یخ رونده با توجه به مقاومت به خشکی، شوری، باد و سرعت رشد بالا از گیاهان محبوب در جامعه باغبانی به حساب می آید. مناسب برای باغ صخره ای، ساحلی، خشک منظری و در مناطق سردتر به عنوان گیاه یکساله کشت می­ گردد. آبیاری آن دراغلب مناطق محدود به هفته ­ای یک­بار و در مناطق بیابانی و گرم هفته ­ای دو مرتبه می شود.روش تکثیر: قلمه نرم ساقه است.
عادت رشدی: فرم رشدی آن درهم­فرورفته و خوابیده است.
میزان رشد: متوسط تا تند، ارتفاع ۳۰ cm و گسترش ۴۵-۶۰ cm
نیاز نور­ی: آفتاب کامل، اما در مناطقی با گرمای زیاد و خشک در نیم­سایه نیز مناسب است.
خاک مطلوب: نیاز به زهکش مناسب دارد ومیزان شن آن زیاد باشد.
نیاز آبی: مقاوم به خشکی، به آب زیاد حساس است.
مقاومت به سرما: مقاوم به سرمای سبک.
منبع: شوشتریان، سلمان و علی تهرانی فر. ۱۳۹۰٫ راهنمای شناسایی و کاربرد ۲۲۰ گیاه پوششی در فضای سبز. چاپ اول. انتشارات جهاد دانشگاهی مشهد
Golvagiah.com
سایت گل و گیاه
http://golvagiah.com

گل یخ کوچک

گل یخ کوچک

گیاه پوششی گل یخ کوچک
نام علمی: Aptenia cordifolia
نام انگلیسی: Heartleaf iceplant / Baby sun rose










گل یخ کوچکمنشأ: آفریقای جنوبی زمان گلدهی: بهار تا پاییزگل یخ کوچک بومی آفریقای جنوبی گونه ای گوشتی و چند ساله است که در فضای سبز جنوب ایران به وفور کاربرد دارد. به عنوان گیاه پوششی مقاوم، گلدار، چندساله و علفی شناخته شده است. در ایران آن را با نام ناز یخی نیز معرفی کرده اند. به گرما و خشکی مقاوم است.گل هایی به رنگ صورتی روشن، سفید و قرمز دارد که در طول سال از آنها پوشیده شده است. گل های منفرد تا دسته ای در زاویه برگ ها پدید آمده و به طور کلی در روز باز می شوند، قطر هر کدام از آنها ۲/۵ cm است. برگ ها، براق، قلبی شکل تا نیزه ای و دارای درازایی به میزان ۳cm هستند. میوه آن فندقه است و کمی بیش از ۱cm طول دارد. ریشه ها گوشتی و ضخیم هستند. ساقه ها چهارگوش تا دایره ای بوده و به طول ۶۰ cm، به صورت مسطح روی زمین، می رسند.در هر موقع از سال می توان آن را هرس فرم نمود بدون آنکه گیاه آسیب ببیند. توانایی این گیاه در ریشه زایی از قطعه ای کوچک از ساقه و رشد بعدی آن، این گیاه را گیاهی پررشد مینماند. از آن جهت به عنوان گیاه پوششی، باغ صخره ای و خشک منظر و کشت در سراشیبی استفاده می شود. دارای خصوصیات درمانی است. نیاز به نگهداری در آن پایین است. توصیه شده است که کود و مواد غذایی برای این گیاه مورد استفاده قرار نگیرد.روش تکثیر آن استفاده از قلمه ساقه و بذر است.عادت رشد:گیاه خزنده، حصیری و کوتاه رشد.میزان رشد: سریع، ۲۵cm ارتفاع و گسترش آن در حدود ۱/۲ متر.نبازنوری: آفتاب کامل تا سایه کم، (در سایه گلدهی کمتری دارد ).خاک مطلوب: به خاکی با زهکش خوب نیازمند است. خاک شنی تا لومی- شنی را بهتر از همه می پسندد. اما خاک های دیگر را نیز تحمل می کند.نیاز آبی: به دوره های کم آبی بسیار مقاوم است. در حالت معمولی، آب کم و در هوایی که بسیار داغ است نیاز به آبیاری منظم دارد.مقاومت به سرما: به سرما مقاومت نسبی دارد. (سرمایی در حد ۵- درجه سانتیگراد را تحمل می کند). منبع: شوشتریان، سلمان و علی تهرانی فر. ۱۳۹۰٫ راهنمای شناسایی و کاربرد ۲۲۰ گیاه پوششی در فضای سبز. چاپ اول. انتشارات جهاد دانشگاهی مشهدGolvagiah.comسایت گل و گیاه

دایکوندرا نقره ای

دایکوندرا نقره ای



گیاه پوششی دایکوندرا نقره ای یا شبدر نقره ای آمریکایی

نام علمی : Dichondra argenteaنام انگلیسی : Kidney weed, Silver nickel vine, Silver pony’s foot​

دایکوندرا نقره ای (شبدر نقره ای آمریکایی)

منشأ: آمریکا زمان گلدهی: بهار و تابستان دایکوندرا نقره ای گونه ای واشی، همیشه سبز و چندساله می باشد. دایکوندرا نقره ای، گونه ای از شبدر آمریکایی است که در کشورهای مختلف مورد کشت وکار قرار گرفته، با این تفاوت که دارای برگساره ای نقره ای رنگ بوده و نسبت به گرما مقاوم است. برگها گرد و تاحدی کلیه شکل و در هر دوطرف ابریشمی (نرم) و به رنگ نقره ای است. برگ پوشیده از کرک های کوچک و متراکمی است که به صورت فشرده در نزدیکی سطح برگ روییده اند. گلهای دایکوندرا نقره ای کوچک، سفید و فاقد ارزش زینتی است. میوه آن پوشینه ای است. گسترش آن از طریق روندک های متعددی بوده که در محل گره ها ریشه دار میشود.در مناطق سرد به صورت نیمه خزان کننده عمل می کند و ممکن است حتی تمام بخشهای هوایی آن تا فصل رویش جدید خشک شوند. دایکوندرا نقره ای به عنوان گیاه پوششی بسیار مناسب بوده و حالتی آویزان از دیواره ها ایجاد کرده و برای سطوح شیبدار ایده آل است. مقاوم به خشکی و گرماست. میتوان از آن برای کشت در میان جاپاهای سنگی نیز استفاده کرد. همچنین مناسب برای کنترل فرسایش خاک نیز می باشد.نگهداری از آن ساده است. جهت شکل سازی (Topiary ) بسیار مورد کاربرد می باشد. بذرهایی که تولید می کند قابلیت جوانه زنی درسال بعد را دارد.روش تکثیر آن از طریق قلمه واشی ساقه، بذر و خوابانیدن ساده است.عادت رشد: فرم رشدی آن خوابیده، خزنده یا بالارونده است. دارای بافت نرم است.میزان رشد: سریع، ۱۵-۳۰ cm ارتفاع گرفته و در حدود ۹۰-۱۸۰ cm گسترش می یابد.نیاز نوری: آفتاب تا نیمه سایهخاک مطلوب: به خاکی با زهکش مناسب احتیاج دارد.نیازآبی: مقاوم به خشکی است. درصورتی که از تنش خشکی پژمرده گردد، با آبیاری مجدد به سرعت بازیابی میشود.مقاومت به سرما: حساس به سرمای شدیدشوشتریان، سلمان و علی تهرانی فر.۱۳۹۰٫ راهنمای شناسایی و کاربرد ۲۲۰ گیاه پوششی در فضای سبز. چاپ اول. انتشارات جهاد دانشگاهی مشهدGolvagiah.com
سایت گل و گیاه

شبدر ایرلندی بنفش

شبدر ایرلندی بنفش



گیاه پوششی شبدر ایرلندی بنفشنام علمی: Oxalis triangularisنام انگلیسی: False shamrock

شبدر ایرلندی بنفشمنشا: برزیل و آمریکای جنوبی زمان گلدهی: اواخر بهار تا پاییزشبدر ایرلندی بنفش گونه ای همیشه سبز، واشی و چند ساله است. برگ های آن نرم، قلبی شکل و سه تایی و شبیه به برگ های شبدر ایرلندی است. این برگ ها به رنگ زیبای ارغوانی با لکه مرکزی به رنگ قرمز شرابی بر روی هر برگچه است. نام علمی آن به دلیل وجود برگ های سه تایی و محتوی اسیدی برگ انتخاب شده است. برگ ها به صورت دسته های سه تایی بر روی ساقه های گوشتی و باریک روییده که بر اثر وزن برگ ها، در انتها به سمت پایین خمیده شده است. برگ های شبدری این گونه از غروب تا صبح بعدی، و در تنش آبی، گرمای زیاد یا باد به سمت پایین پیچیده می شوند (از ویژگیهای این جنس است). برگ ممکن است در ارقامی از این گیاه به رنگ سبز نیز یافت شود. گل ها در دسته هایی خوش نما، پنج گلبرگی، به رنگ صورتی-روشن تا بنفش ارغوانی بر روی پشته ای از برگساره به طور متناوب از اواخر بهار تا پاییز می رویند. این گل ها تباین رنگی خیره کننده ای را با برگساره به وجود می آورند. میوه آن پوشینه و فاقد ارزش زینتی است. مناسب برای زیر اشکوب درختچه ها و درختان است.روش تکثیر آن تقسیم پا جوش هایی از توده گیاهی بالغ یا تقسیم ریزوم ها می باشد.عادت رشدی آن توده ای است.میزان رشد سریع، ارتفاع آن ۲۵-۱۸ cm و گستردگی آن ۷۵-۴۵ cmنیاز نوری آفتاب کامل تا سایه کم، سایه را نیز تحمل می کند.خاک مطلوب زهکش مناسب، نسبتاً حاصلخیز و غنی از هوموس باشد.نیاز آبی: آبیاری منظم، به آب پاشی بر روی برگ ها حساس بوده و آبیاری در سطح خاک انجام شود.مقاومت به سرما: حساس به سرما.منبع: شوشتریان، سلمان و علی تهرانی فر. ۱۳۹۰٫ راهنمای شناسایی و کاربرد ۲۲۰ گیاه پوششی در فضای سبز. چاپ اول. انتشارات جهاد دانشگاهی مشهدGolvagiah.com

رزماری معمولی

رزماری معمولی



گیاه پوششی رزماری معمولی
نام علمی: Rosmarinus officinalis
نام انگلیسی: Rosemary

• 
• 
• 
• 

• 
• 
• 
• 

رزماری معمولی
منشا: مناطق مدیترانه ای زمان گلدهی: زمستان و بهار
رزماری معمولی گونه ای همیشه سبز، خشبی و چندساله است. بومی مناطق مدیترانه ای بوده و در فضای سبز کشور در نقاط مختلف مورد کشت و کار قرار می گیرد. ارتفاع این گیاه بستگی به شرایط اقلیمی محل رویش داشته و بین۲۰۰-۵۰ cm متغییر است. برگ ها سوزنی شکل، همیشه سبز و معطر می باشند. برگ به طول ۴-۲ cm و ۵-۲ mm پهنا می باشد. برگ ها، متقابل، باریک، بلند و نوک تیز بوده که در سطح بالایی به رنگ سبز و در سطح پایینی به رنگ سفید با کرک پشمین کوچک و متراکم اند.
رزماری در تابستان گل می دهد اما در مناطقی با زمستان گرم، گیاه ممکن است گلدهی مضاعف نیز داشته باشد. رنگ گل متغیر، شامل صورتی، آبی، بنفش و به ندرت سفید است.
گل های رزماری معمولی نیمه لوله ای بوده که دارای دو لبه پایینی و بالایی اند که بالایی شامل دو پارپهنک بوده و لبه پایینی دارای سه پارپهنک می باشد. میوه آن خشک میوه است.
ارقام زیادی از آن برای کاربرد در باغ انتخاب و معرفی شده است(ارقامی از ارتفاع کمتری دارد). گونه ای با سطح نگهداری پایین و عاری از آفت می باشد. به دلیل مقاومت خوب به هرس فرم، مناسب جهت شکل سازی است. گیاه دارای خواص درمانی فراوانی است و در پخت مواد غذایی مدیترانه ای از برگساره آن استفاده می گردد. گیاه نوش فراوانی تولید کرده و به شدت عسل آور است. از آن در کنار راهروهای ورودی استفاده می شود زیرا رایحه خوبی ایجاد می کند. گرما را تحمل می کند. پس از گلدهی بهتر است هرس شود.
R. prostratus رقمی از این گونه است که رزماری خزنده خوانده می شود و همانند یک گیاه پوششی با ارتفاع کم و سرعت زیاد شروع به پوشش فضای سبز به ویژه در مناطق گرم و خشک می کند.
روش تکثیر آن از طریق قلمه چوب گرفته شده از شاخه های غیر گل دهنده می باشد. از طریق خوابانیدن آن ساقه های مستقر شده و بذر نیز تکثیر می گردد.
فرم رشدی آن ایستاده تا رونده است.
میزان رشد: ارتفاع آن به ۱/۵ متر و گسترشی در حدود ۲ متر دارد.
نیاز نوری: آفتاب کامل.
خاک مطلوب: نیازبه خاکی با زهکش مناسب دارد. اسیدیته، قلیایی و خنثی را می پسندد.
نیاز آبی: تا حدودی به کم آبی مقاوم است. نسبت به غرقاب حساس است.
مقاومت به سرما: مقاوم به سرما.
منبع: شوشتریان، سلمان و علی تهرانی فر. ۱۳۹۰٫ راهنمای شناسایی و کاربرد ۲۲۰ گیاه پوششی در فضای سبز. چاپ اول. انتشارات جهاد دانشگاهی مشهد
Golvagiah.com
سایت گل و گیاه

اسطوخدوس

اسطوخدوس


گیاه پوششی اسطوخدوس دریایی
نام علمی: Limonium perezii
نام انگلیسی: Perez’s sea lavender

• 
• 
• 

• 
• 
• 

اسطوخدوس دریایی
منشا: جزایر قناری زمان گلدهی: اوایل بهار تا اواخر تابستان
اسطوخدوس دریایی، گونه ای چند ساله، همیشه سبز و واشی است که از ریزوم های چوبی رشد می کند. گونه ای ستبر برای باغ و فضای سبز می باشد. برگ ها قطور، چرمی و تخم مرغی تا دایره ای و سه وجهی و به طول ۳۰ cm (همراه با دمبرگ خود) بوده که در پایه بیساگ می باشند و در حول ساقه می رویند.
گل آذین، سفت، پایه گل منشعب به ارتفاع ۴۵-۱۵ cm و منتهی به خوشه گل می شود. گل های کوچک دارای کاسبرگ هایی شبیه به اسطوخدوس معمولی و گلبرگ هایی سفید می باشند. در واقع گل ها از دو قسمت تشکیل شده اند، بخش بیرونی، که شامل گلپوش به رنگ بنفش و بخش داخلی شامل جام گل به رنگ سفید می باشد.
گزینه ای بسیار مناسب برای فضای سبز مناطق ساحلی می باشد(مقاوم به افشانه آب و نمک). همچنین در منابع از آن به عنوان گونه ای مقاوم به آتش سوزی یاد شده است. نگهداری از آن ساده بوده و به شوری مقاوم است. در باغ صخره ای و حاشیه کاری نیز مورد استفاده قرار می گیرد. در فضای سبز تباین رنگی خوبی به ویژه بین برگ ها و خوشه گل، ایجاد می کند. در واقع گل ها بر روی ساقه های بسیار منشعب و تقریبا کم برگ به وجود می آیند. مقاوم به گرما می باشد. برای تحریک گلدهی جدید، نیاز است تا گل های پژمرده حذف گردند.
هر دو تا سه سال در اوایل بهار بهتر است گیاه تقسیم شود. بهتر است برگ های قدیمی تر قبل از ظهور برگ های جدید چیده شوند.
کشت آن به صورت توده ای توصیه می گردد. روش تکثیر آن از طریق بذر و تقسیم بوته است.
عادت رشدی: دارای فرم رشدی بیساگ و نیمه درختچه ای می باشد.
میزان رشد: متوسط، ارتفاع و گسترش آن در حدود ۹۰-۶۰ cm
نیاز نوری: آفتاب کامل.
خاک مطلوب: طیف وسیعی از خاک را با زهکش مناسب تحمل می کند.
نیاز آبی: مقاوم به کم آبی.
مقاومت به سرما: حساس به سرما.
منبع: شوشتریان، سلمان و علی تهرانی فر. ۱۳۹۰٫ راهنمای شناسایی و کاربرد ۲۲۰ گیاه پوششی در فضای سبز. چاپ اول. انتشارات جهاد دانشگاهی مشهد
Golvagiah.com
سایت گل و گیاه

دم عقربی

دم عقربی


گیاه پوششی دم عقربی
نام علمی: Carpobrotus acinaciformis
نام انگلیسی: Elands Sourfig / Elandssuurvy / Sally-my-handsome

• 
• 
• 
• 
• 

دم عقربی
منشأ: جنوب آفریقا زمان گلدهی: معمولاً در بهار و تابستان
دم عقربی، گونه ای خزنده، چندساله با برگ های آبدار و گل هایی بزرگ، دیدنی و آفتابگردانی شکل (Daisy-like) است. گل ها منفرد، نسبتاً درشت، زرد یا بنفش در گل آذین گرزن انتهایی است که با گرم شدن هوا در زیر نور کامل آفتاب باز می شوند. در نواحلی ساحلی رشد بسیار خوبی دارد و می تواند با گونه های بومی این مناطق رقابت کند.یک پوشش متراکم و زیاد را ایجاد می کند، دارای برگ های گوشتی و آبداربه شکل انگشت با سطح مقطع سه گوش به رنگ سبز روشن و مایل به زرد است.
برگها به طول ۹ سانتیمتر و قطر ۱/۵ سانتیمتر بدون کرک یا گاهی کرکدار می باشند و به صورت ساده، کامل یا متقابل هستند. در زمان پیری برگ ها به رنگ زرد و قرمز درمی آیند. ساقه ها در محل گره ها ریشه می دهند و تا ۲ متر یا بیشتر دراز می شوند. میوه کوچک، گوشتی، ناشکوفا، زرد رنگ و خوراکی به قطر ۳۵ میلیمتر است و در زمانی که بالغ شود معطر است.
در سایه نمی تواند رشد خوبی داشته باشد. در مناطق اقیانوسی برای جلوگیری از فرسایش خاک های شنی و بر روی سراشیب صخره ای استفاده می شود، تا حدی به عنوان بازدارنده آتش عمل می کند. نسبت به خشکی خاک مقاوم است. به دلیل رشد سریع، ویژگی پهن شدن در نزدیکی کف زمین و مقاومت به آتش، یک گیاه پوششی بسیارایده آل برای فضای سبز مناطق گرمسیری است.
دم عقربی دارای خصوصیات دارویی فراوان است که از آن جمله می توان به تشابه با ویژگی های آلوئه ورا در درمان زخم ها اشاره داشت. نسبت به باد و افشانه آب و نمک بسیار مقاوم است. روش تکثیر گیاه به طورمعمول با استفاده از قلمه ساقه است.
عادات رشد: رشد حصیری و تخت و در نقطه رشد به سمت بالا خم می شود.
میزان رشد: سریع، ارتفاع آن به ۲۰cm می رسد، گسترش آن ۱ متر در سال برای هر شاخه است.
نیاز نوری : آفتاب کامل، سایه را تحمل نمی کند.
خاک مطلوب: خاک سبک را ترجیح می دهد و نیاز به خاکی با زهکش مناسب دارد و در خاک های ضعیفی از لحاظ غذایی رشد می کند.در خاک های شور نیز می تواند رشد کند.
نیاز آبی: نسبت به خشکی و کم آبی مقاوم است. آب شور را تحمل می کند.
مقاومت به سرما: به سرما مقاومت ندارد.
منبع: شوشتریان، سلمان و علی تهرانی فر. ۱۳۹۰٫ راهنمای شناسایی و کاربرد ۲۲۰ گیاه پوششی در فضای سبز. چاپ اول. انتشارات جهاد دانشگاهی مشهد
Golvagiah.com
سایت گل و گیاه

گل ناز

گل ناز


گیاه یکساله پوششی گل ناز
نام علمی : Portulaca grandiflora
نام انگلیسی : Moss-rose

• 
• 
• 

• 
• 
• 

گل ناز
گل ناز گونه ای همیشه سبز، یکساله و واشی می باشد. دارای گل هایی با رنگ های مختلف که نقطه بارز زینتی آن است. برخی از گل ها دارای لکه یا نوارهایی متمایز از رنگ اصلی یا زمینه می باشند. گل ها به قطر ۵/۲-۳ سانتیمتر با ۵ گلبرگ به رنگهای مختلف می باشند.گل ها در انتهای ساقه به وجود آمده، در روز روشن، باز شده و در شب و روزهای ابری بسته می شوند. برگها استوانه ای، فاقد دمبرگ، گوشتی و قطور، به طول ۵/۲ cm می باشند که به صورت متناوب و یا در یک دسته می رویند.
برگ ها به رنگ سبز- خاکستری و در انتها نوک تیز می باشند. ساقه مایل به قرمز، منشعب و نیمه گوشتی است. این گیاه مقاوم به خشکی و گرماست. تقریبا نیاز به هیچ گونه مراقبتی نداشته و به خودی خود و آسانی گسترده می گردد.
میوه های آن پوشینه می باشد. بذرهای بسیار ریز آن به صورت مخلوط به فروش رسیده که در هنگام گلدهی مخلوطی از رنگ ها را به فضای سبز ارائه دهد.
در اقلیم گرمسیر این گونه قابلیت خودکاشتی است. مناسب برای باغ خشک منظر و صخره ای می باشد. از آن در بین جاپاهای سنگی و شکاف دیوارهای سنگی، حاشیه باغچه ها و فضای سبز مناطق ساحلی نیز استفاده میگردد. برای گل ناز خواص درمانی نیز ذکر شده است.
روش تکثیر آن با بذر و قلمه به سادگی صورت می گیرد.
عادت رشد آن خوابیده و رونده است.
میزان رشد: سریع، ارتفاع آن به ۱۵ cm می رسد. گسترش حدود ۳۰ cm .
نیاز نوری: آفتاب کامل.
خاک مطلوب: به خاکی با زهکش مناسب احتیاج دارد. در خاک های فقیر به خوبی به خوبی رشد می کند.
نیازآبی: مقاوم به خشکی، اما بهترین گلدهی در زمان آبیاری معمولی صورت می پذیرد. آبیاری بارانی سبب آسیب گلهای آن می گردد.
مقاومت به سرما: حساس به سرما.
منبع: شوشتریان، سلمان و علی تهرانی فر. ۱۳۹۰٫ راهنمای شناسایی و کاربرد ۲۲۰ گیاه پوششی در فضای سبز. چاپ اول. انتشارات جهاد دانشگاهی مشهد
Golvagiah.com سایت گل و گیاه

گل ظهر

گل ظهر


گل پوششی گل ظهر
نام علمی : Disphyma crassifolium subsp. clavellatum
نام انگلیسی : Rounded Noon-flower

• 
• 
• 
• 

گل ظهر
منشأ: استرالیا و نیوزیلند زمان گلدهی: بهار و تابستان
گل ظهر، گونه ای گوشتی، واشی و یکساله تا چند ساله میباشد. برگ آن گوشتی، کم وبیش استوانه ای، با درازای ۲-۵ cm و پهنای ۴-۶ mm میباشد. رنگ برگساره آن متنوع، ازسبز براق تا بنفش ، و در مقطع عرضی مدور میباشد. گلها، دیدنی و بزرگ به رنگ صورتی، بنفش و ارغوانی با مرکز سفید ، با قطری ۵ cm بر روی دمگل ایستاده که از زاویه برگ درآمده می روید. گل دارای گلبرگهایی خطی و فراوان میباشد. میوه به رنگ قرمز تا قهوه ای روشن و پوشینه شکوفا میباشد. گلِ ظهر گونه ای مقاوم به شرایط نامساعد محیطی ازجمله سرما، خشک و شوری خاک است. گیاه در هر جا که با خاک تماس داشته باشد ریشه زایی دارد. برگها وقتی در شرایط تنش خشکی قرار داشته باشند به رنگ ارغوانی در می آیند. گلها در شب بسته و در روز باز میشوند. گاهی از آن برای جلوگیری ازفرسایش خاک استفاده میگردد.
روش تکثیر: قلمه، تقسیم و استفاده از بذر میباشد.
عادت رشدی: فرم رشدی آن خزنده وحصیری میباشد.
میزان رشد : متوسط ، دارای ارتفاعی تا ۳۰cm میباشد وگسترش آن در حدود ۱-۲ متر است.
نیاز نوری: در آفتاب کامل بهترین عملکرد را دارد.
خاک مطلوب: طیف وسیعی از خاکها چون رسی تا شنی را تحمل میکند. به شوری خاک مقاوم است و میتواند بر روی رسهای رودخانه رشد کند.
نیاز آبی: به خشکی مقاوم است و پس از استقرار به دوره های کم آبی تحمل نشان میدهد.
مقاومت به سرما: مقاوم به سرما .
شوشتریان، سلمان و علی تهرانی فر.۱۳۹۰٫ راهنمای شناسایی و کاربرد ۲۲۰ گیاه پوششی در فضای سبز. چاپ اول. انتشارات جهاد دانشگاهی مشهد
Golvagiah.com
سایت گل و گیاه

چمن موندو

چمن موندو


گیاه پوششی چمن موندو
نام علمی: Ophiopogon japonicus
نام انگلیسی: Mondo grass / Fountain plant / Monkey grass

• 
• 
• 
• 
• 

چمن موندو (علف موندو)

منشأ: ژاپن و کره زمان گلدهی: تابستان
موندوگراس گونه ای همیشه سبز، واشی، تک لپه ای و چند ساله است. بر خلاف ظاهر و نام عمومی آن جزو تیره سوسنیان می باشد. برگ ها خطی به طول ۲۰-۴۰ cm ، چمنی شکل و نسبتاً ضخیم که به سمت زمین می پیچند. در واقع برگ ها به صورت توده ای، از شبکه ای حاصل از ریزوم هایی که در زیر سطح زمین می رویند تشکیل می شوند. رنگ برگ ها سبز تیره است. با افزایش سن، توده ها به هم پیوسته و فرشی پیوسته از برگساره را ایجاد می کنند.
گل های کوچک به رنگ سفید تا بنفش کمرنگ بر روی شاخسارهای کوچکی که بر ساقه ای به طول ۵-۱۰ cm است، می رویند. گل ها به همراه ساقه گل دهنده، به این دلیل که در پوشش برگساره قرار گرفته، ارزش زینتی نخواهد داشت. میوه سته به رنگ آبی-سیاه و به قطر ۵ mm است. در طب قدیم و به خصوص طب چینی دارای خصوصیات درمانی می باشد. چندین گونه زینتی آن معرفی شده است.
ارقام پا کوتاه آن ممکن است دارای سرعت رشد پایین تری باشند. گزینه بسیار ایده آل برای حاشیه کاری و حاشیه راهروها و تقسیم بندی فضای سبز است. ارقام پا بلند آن به عنوان گیاه پادیواری مورد استفاده قرار می گیرند. به دلیل اینکه در باد دارای حرکت مواج است نمایی تماشایی در باد دارد. برای کشت در کنار حوضچه ها یا باغ موزه نیز مورد استفاده قرار می گیرد. نسبت به سایر چمن های زینتی، نیاز به چمن زنی نداشته و کنترل آن در کنار تأسیسات ساده تر است. همچنین به عنوان گیاه پشت زمینه برای بسیاری از گیاهان رنگین، مورد استفاده قرار می گیرد.
روش تکثیر آن بسیار ساده و از طریق پاجوش یا تقسیم می باشد.
عادت رشدی: دارای فرم رشدی پشته ای است و بافت نرمی دارد.
میزان رشد: کند تا متوسط، ۱۵-۲۵ cm ارتفاع می گیرد. گسترش آن بستگی به رقم داشته و بین ۳۰-۶۰ cm است.
نیازنوری: آفتاب کامل تا نیمه سایه.
خاک مطلوب: زهکش مناسب با خاک غنی را ترجیح می دهد.
نیاز آبی: تا حدودی مقاوم به کم آبی است.
مقاومت به سرما: مقاوم به سرما.
منبع: شوشتریان، سلمان و علی تهرانی فر. ۱۳۹۰٫ راهنمای شناسایی و کاربرد ۲۲۰ گیاه پوششی در فضای سبز. چاپ اول. انتشارات جهاد دانشگاهی مشهد
Golvagiah.com
سایت گل و گیاه

ممنون دوست عزیز اطلاعات خوبی بود.میخواستم بپرسم به دم عقربی لامپرانتوس هم میگن یا با هم فرق دارن؟