برام جالبه دوستان مصداق رو بر مفهوم ترجیح و برتری دادند ! در حالی که مفهوم سخن مصداق نبود!
اسم چنگیز تنها یک مصداق و مثل بود که از سوی نویسنده ایراد شده بود! و گمان میکنم در اینکه این نام وجود داره شکی نباشه! و مربوط به "طول تاریخ " و اسامی قدمتدار" نباشه!
محمد جان برادر من ، شما یک تحصیلکرده جامعه هستید که در حد خوتون اطلاعاتی از مغولان دارید و کمابیش از این فرد(چنگیز) مطلع هستید اما آیا اطلاعاتتون راجع به "آریوبرزن" هم همینقدر هست!؟ آیا مردم عادی و عوام نیز این دو شخصیت را به یک سان می شناسند!؟
اگر ملاک از دیدگاه شما معنای اسم هست بنده هم با شما تلویحاً موافقم ! ای کاش نگاهی و تعمقی به معانی اسامی بکار برده بیندازیم!!
من و شمایی که امروز اینجا هستیم محصول امروزمان نیستیم ریشه در گذشته مان داریم! ایران بدون تاریخش بی معناست شاید!
اسم بخشی از هویت و نمود فرهنگی هر قوم و مسلک و گروه و کشوری هست پس انگار مهم باید باشه!
همون کشور سوئد که شما مثلشو زدید توی دهه هفتاد دچار وخامت اوضاع اقتصادی شد اما بدلیل اهمیتی که بخش فرهنگی این کشور داشت، بخش فرهنگیشو از بحث ریاضت اقتصادی مستثنی کرد! و بنده گمان نمیکنم مردم سوئد که بخشی از فرهنگشون مربوط به وایکینگ ها میشه رو فراموش کرده باشند! چراکه حفظ احیا و بهره گیری از میراث فرهنگی برای دولت سوئد جایگاه و اهمیت خاصی داره
اگر انسانیت در جامعه ایرانی داره فراموش میشه نگاه به خودمان بیاندازیم و ببینیم چه کاشتیم و چه برداشتیم!!!! گاهی شاید بخاطر اینچنین قضاوت هایی که داشته باشیم دچار مهجوریت فرهنگ و تمدن خود خواهیم شد و می شنویم که «
محققان افغان در نشستی درباره میراث مشترک فرهنگی جهان اسلام شاهکار جهانی فردوسی را تولید تمدن غزنویان و تاریخ غزنه در افغانستان دانستند»
"
شخصیت هایی چون نظامی گنجوی، مولانا، صائب تبریزی، قطران خاقانی و بسیاری دیگر از مفاخر ادبی ایران، ایرانی نبوده اند!"
«
کشور ترکیه نیز همه ساله تبلیغات وسیعی را برای حضور جهانگردان از سرتاسر دنیا و معرفی مولانا به عنوان شاعر ترک انجام می‌دهد.»
این حرف شما منو یاد مثلی فارسی انداخت و اون اینکه « کلاغ خواست راه رفتن کبک رو یاد بگیره راه رفتن خودش هم یادش رفت.»
............
