رد پای احساس ...
- شروع کننده موضوع MEMOL...
- تاریخ شروع
لب بستی از سخن
باران، گرسنه ماند
باران، گرسنه ماند
وقتی دل دست‌هایم
تنگ می‌شود برای انگشتان کوچکت
آنها را می‌گذارم برابر خورشید
تا با ترکیبی از کسوف و گرما
دوری‌ات را معنا کنم...
کتاب : دست‌هایت بوی نور می‌دهند
تنگ می‌شود برای انگشتان کوچکت
آنها را می‌گذارم برابر خورشید
تا با ترکیبی از کسوف و گرما
دوری‌ات را معنا کنم...
کتاب : دست‌هایت بوی نور می‌دهند
senator007
عضو جدید
مرا مثال زمین فرض کن
خودت را مثال برف !
آرام آرام می‌باری بر من
و در بهار آب خواهی شد !
خودت را مثال برف !
آرام آرام می‌باری بر من
و در بهار آب خواهی شد !
یاربانو
عضو جدید
دلم می خواست سقف معبد هستی فرو میریخت
پلیدی ها وزشتی ها ،به زیر خاک می ماندند
بهاری جاودان آغوش وا می کرد
جهان در موجی از زیبایی وخوبی شنا می کرد!
بهشت عشق می خندید .
به روی آسمان آبی آرام،پرستو های مهر ودوستی پرواز می کرد
به روی بام ها،ناقوس آزادی صدا می کرد...
مگو (این آرزو خام است!)
مگو "روح بشر همواره سرگردان و ناکام است"
اگر این کهکشان از هم نمی پاشد
وگر این آسمان در هم نمی ریزد
بیا تا ما "فلک را سقف بشکافیم وطرحی نو در اندازیم"
به شادی:گل بر افشانیم ومی در ساغر اندازیم
پلیدی ها وزشتی ها ،به زیر خاک می ماندند
بهاری جاودان آغوش وا می کرد
جهان در موجی از زیبایی وخوبی شنا می کرد!
بهشت عشق می خندید .
به روی آسمان آبی آرام،پرستو های مهر ودوستی پرواز می کرد
به روی بام ها،ناقوس آزادی صدا می کرد...
مگو (این آرزو خام است!)
مگو "روح بشر همواره سرگردان و ناکام است"
اگر این کهکشان از هم نمی پاشد
وگر این آسمان در هم نمی ریزد
بیا تا ما "فلک را سقف بشکافیم وطرحی نو در اندازیم"
به شادی:گل بر افشانیم ومی در ساغر اندازیم
senator007
عضو جدید
لکنت زبان هم بهانه خوبی ست برای مزه مزه کردن اسمت...
یاربانو
عضو جدید
چه زیبا اشکهایت را به نظاره می نشینم این در غلطان
این احساس ناب
این بودن ها و نبودن ها
بارانی ام اما
هنوز هم دوستتان دارم
آدم ها
دوستت دارم، طناب داری است
آویخته بر گردنم.
چهار پایه را
تــو بکش...
آویخته بر گردنم.
چهار پایه را
تــو بکش...
غنچه از خواب پريد ... و گلي تازه به دنيا آمد ...خار خنديد و به گل گفت : سلام ... و جوابي نشنيد ...
خار رنجيد ولي هيچ نگفت ...
ساعتي چند گذشت ... گل چه زيبا شده بود ...دست بي رحمي آمد نزديک ... گل سراسيمه ز وحشت افسرد ...
ليک آن خار در آن دست خليد ... و گل از مرگ رهيد ...
صبح فردا که رسيد ... خار با شبنمي از خواب پريد ... گل صميمانه وشادان به او گفت : سلام ...
خار رنجيد ولي هيچ نگفت ...
ساعتي چند گذشت ... گل چه زيبا شده بود ...دست بي رحمي آمد نزديک ... گل سراسيمه ز وحشت افسرد ...
ليک آن خار در آن دست خليد ... و گل از مرگ رهيد ...
صبح فردا که رسيد ... خار با شبنمي از خواب پريد ... گل صميمانه وشادان به او گفت : سلام ...
senator007
عضو جدید
شک ندارم
ماه را
دلتنگی من
کامل کرده است.
ماه را
دلتنگی من
کامل کرده است.
مي گويند رسيدن به آرامش هدف است بايد گفت آرامش تختگاه نوک کوه است آيا کوهنورد هميشه بر آن خواهد ماند ؟ بيشتر زمان زندگي او در پايه و دامنه کوه مي گذرد به اميد رسيدن به آرامشي اندک و دوباره نهيب دل و دلدادگي به فرازي ديگر .
senator007
عضو جدید
امشب به قصه ی دل من گوش می کنی
فردا مرا چو قصه فراموش می کنی
این دُر همیشه در صدف روزگار نیست
می گویمت ولی تو کجا گوش می کنی
دستم نمی رسد که در آغوش گیرمت
ای ماه با که دست در آغوش می کنی
در ساغر تو چیست که با جرعه ی نخست
هشیار و مست را همه مدهوش می کنی
مِی جوش می زند به دل خُم بیا ببین
یادی اگر ز خون سیاووش می کنی
گر گوش می کنی سخنی خوش بگویمت
بهتر ز گوهری که تو در گوش می کنی
جام جهان ز خون دل عاشقان پر است
حرمت نگاه دار اگرش نوش می کنی
سایه چو شمع شعله در افکنده ای به جمع
زین داستان که با لب خاموش می کنی.
فردا مرا چو قصه فراموش می کنی
این دُر همیشه در صدف روزگار نیست
می گویمت ولی تو کجا گوش می کنی
دستم نمی رسد که در آغوش گیرمت
ای ماه با که دست در آغوش می کنی
در ساغر تو چیست که با جرعه ی نخست
هشیار و مست را همه مدهوش می کنی
مِی جوش می زند به دل خُم بیا ببین
یادی اگر ز خون سیاووش می کنی
گر گوش می کنی سخنی خوش بگویمت
بهتر ز گوهری که تو در گوش می کنی
جام جهان ز خون دل عاشقان پر است
حرمت نگاه دار اگرش نوش می کنی
سایه چو شمع شعله در افکنده ای به جمع
زین داستان که با لب خاموش می کنی.
زندگی را نفسی ارزش غم خوردن نیست
و دلم بس تنگ است
باز هم می‌خندم
آنقدر می خندم كه غم از روی رود…
زندگی باید كرد
گاه با یك گل سرخ
گاه با یك دل تنگ
گاه باید رویید در پس این باران
گاه باید خندید بر غمی بی‌پایان…
و دلم بس تنگ است
باز هم می‌خندم
آنقدر می خندم كه غم از روی رود…
زندگی باید كرد
گاه با یك گل سرخ
گاه با یك دل تنگ
گاه باید رویید در پس این باران
گاه باید خندید بر غمی بی‌پایان…
می گوید در لحظه باش!
من هر لحظه با توام
با نفس
و احساس آبی آسمان
من با شفافیت آب
و آبی لحظه های حضور با توام.
جریان عمیق عشق
گذشته ام را پیوند کرده تا لحظه حال
و حضور تو
حضور لحظه هایم را در خود
و حضور مرا در لحظه ها
به نور عجیب خود
شعله ور ساخته است
من هر لحظه با توام
با نفس
و احساس آبی آسمان
من با شفافیت آب
و آبی لحظه های حضور با توام.
جریان عمیق عشق
گذشته ام را پیوند کرده تا لحظه حال
و حضور تو
حضور لحظه هایم را در خود
و حضور مرا در لحظه ها
به نور عجیب خود
شعله ور ساخته است
Similar threads
| Thread starter | عنوان | تالار | پاسخ ها | تاریخ |
|---|---|---|---|---|
| M | *** ♥♥♥ در خلوت احساس ♥♥♥ *** | ادبیات | 2234 |