فرمایشه شماصحیحه ولی بعضی وقتاشمایه نفردوست داری به هزارویک دلیل!بعدیک شخص ثالثی این
وسط پیدامیشه که زبونش عادت کرده به توهین وتمسخربازم میشه بهش اجازه ی صحبت دادیامثلااجازه
بدیم اعتقادمون ازخودش دفاع کنه؟تواین جورمواقع چیکارکنیم به نظزشما.
اول از همه عرض کنم که پیش بینی میکردم کسی دقیقا به همین یک عبارتی که پررنگ کردم از سخنان بنده توجه کنه.
و پیش بینی میکردم که عزیزی در این مورد پست دیگری بزنه و از من پاسخ بخواد.
انگار پیش بینیم درست بود.
خوپ پاسخ من مشخصه ، به شما میگم تشریف ببرید عرایض بنده رو دوباره کامل بخونید.
در مورد شخصی که عادت کرده به توهین و تمسخر هم انسانیت هم دین اسلام حکم میکنند که : جواب بدی رو با بدی نمیدن.
------------------
من اینطور شخص عزیزی که فرمودید در این دنیا ندارم مسلمه که طرف رو نادیده میگیرم
ولی با توجه به پست قبلی شما من همون اتفاقی رو در نظر میگیرم که براتون افتاده.
یک نفر به پیامبر اسلام توهین کرده و شما عصبانی شدید و جوابشو دادید.
اول اینکه اگر مسلمانید انتقاد متوجه شماست نه بنده؟
چرا جوابشو دادید ؟ به چه حقی جرئت کردید جوابشو با عصبانیت بدید؟
میدونید که همین پیامبر اسلام که در موردشون بحث میشه ، روی سرشون دل و روده ی گوسفند و خاکروبه میریختند و ایشون نادیده میگرفت و حتی لبخند میزد ، ادامه ی داستان رو حتما شنیدید که وقتی طرف مریض شد ، پیامبر به دیدنش رفت و ...
و اصل سخنان جناب عالی ، مربوط به مطلبی که بنده عنوان کردم نمیشه.چون بنده راجع به طرز تفکر صحبت کردم و شما راجع به شخص صحبت میکنید.
مسلمه صحبت کردن عقاید منظور صحبت با دهان فیزیکی نیست ، خیلی ساده هست.
در مورد همون مثال اگر به عقاید شما توهین کردند مثلا اگر کسی گفت خدایی که میپرستید وجود ندارد ، چه با توهین گفت چه با ادب و دلیل و مدرک.
شما 2 انتخاب دارید: بیتفاوت باشید و وارد بحث نشید.
و مورد دیگر اینکه با دلیل و مدرک خلافشو ثابت کنید.
هرچند طرف بی احترامی هم کرده باشه شما حق مقابله به مثل ندارید. اگر هدفتون دفاع از چیز پاکی و عزیزی هست باید از خودش استفاده کنید.
تا حالا کسی رو دیدین که بهش فحش داده باشند و ضرر کرده باشه ؟ مثلا 2 میلیون پول ضرر کنه چون بهش فحش دادند ، یا چشمشو از دست بده؟
دوباره همین جمله رو تکرار میکنم :
جواب بدی رو با بدی نمیدن.
چون آدم باید مسئولیت حرفاشو بپذیره .
