گفتگوی شهرسازی شماره 4 ، تاثير محيط مصنوع بر انسان و شكل گيري شخصيت وي

با سلام

با اجازه از مدير گل اين تالار(هديه ) گفتگوي چهارم رو من مينويسم

همينطور كه از عنوان پيداست ميخوايم در مورد انسان و محيط مصنوع و بافت هاي شهري صحبت كنيم
منون ميشم از مشاركت شما در اين بحث

تاثير محيط( به طور عام) بر انسان و شكل گيري شخصيت و رفتارهاي وي از گذشته هاي دور مورد توجه نظريه پردازان و انديشمندان علوم مختلف ( روان شناسي-جامعه شناسي-فلسفه –زيبايي شناسي )بوده است

قصد بر آن است تا در اين تاپيك تاثير قلمرو محدودي از محيط (محيط مصنوع : شهر و معماري) بر روابط اجتماعي،انسان ها و رابطه اين مهم بر ساير رفتارهاي انساني مورد مطالعه قرار گيرد.

در واقع ميخوايم دور از تعارفات معمول و به زبان محاوره در مورد بافت شهري و شهرك هاي امروزي و اثار خوب يا ناخوشايند اون بر رفتار ها و زندگي نسل امروز و مخصوصا نسل فردا صحبت كنيم

ميخايم نظرات هم رو بشنويم و نظراتمون رو بي تعارف بگيم
در پايان نتيجه گيري كنيم و براي مطالعه ي جدي تر منابع مشخص كنيم و تاپيكو هدفدار جلو ببريم(مثل ساير همكاري هامون در تاپيك هاي گذشته) و اميدوارم اين موضوع شروعي باشه براي بحث هاي جدي تر و مهم تر.

ميدونيم در گذشته شهر و فضاهاي شهري محلي بوده براي گفتگو و ملاقات شهروندان. افراد در اين اماكن جمع ميشدن و معاشرت و ارتباط داشتن. محيط هاي شهري جايي بود كه نيازهاي اجتماعي انسان در اون پاسخ داده ميشد. در واقع محيط شهري بر طبق خواسته انسان شكل ميگرفت. با گذشت زمان و در زمان معاصر با رشد جمعيت و پيشرفت تكنولوژي و روي كار اومدن ماشين و سخت شدن زندگي(در واقع پيشرفته شدن ) فضاهاي باز شهري براي اتومبيل طراحي شدن و اينجا شروعي بود براي فراموشي نيازهاي اجتماعي انسان.

در ادامه با انبوه سازي مسكن(به علت رشد جمعيت) بدنه هاي ساختماني نيز هويت خودشونو از دست دادن و به اين ترتيب فضاها يك حس ناخوانايي و تعريف نشده پيدا كردن
نظير آپارتمانهاي پروت ايگو كه در دوران مدن توسط ياماساكي براي سياه پوستان كم در آمد ساخته شد و در انتها چون نتونست نقشش رو به عنوان خانه ايفا كنه با ديناميت منهدم شد.
و اين ادامه داشت تا اينكه خانه ادم در بلوك هاي مسكوني پشت پنجره هاي يكنواخت و هم شكل قرار گرفت كه تشخيصش نه تنها براي مهمان بلكه براي ساكنين هم از بيرون مشكل شد!
رفته رفته خانه ها تبديل شد به انبوهي از ادم در كنار هم بدون شناخت هم و بدون تعاملات اجتماعي كه در نهايت اين عامل زمينه اي شد براي بروز تخلفات و جرائم توسط افراد سودجو
به اين ترتيب كه چون كسي كسي رو نميشناخت هر ادم تازه واردي تونست به يكي از اپارتمان ها ي خالي در شب يا حتي روز هجوم بياره و نيل پيدا كنه به اهداف غير انسانيش و هيچكس اون مجرم رو نشناخت تا جلوشو بگيره چون تو محل اصلا كسي كسي رو نميشناخت و اين شروعي بود براي نا امني در خانه ها و به مرور تخليه خانه ها و در نهايت تبديل شدن اون مساكن انبوه به قوطي هايي بدون سرنشين!

ميخايم يكم بحث رو گسترده تر كنيم و ضمن مشاركت سوالهايي بپرسيم

چرا بافت هاي شهري در گذشته جواب گوي نياز ها بودن اما امروزه اينطور نيست؟
چه عاملي باعث شد در انبوه سازي به نيازهاي انساني توجه نشه؟
چرا در اين مساكن انبوه همسايه ها همديگه رو نميشناسن؟
دليل اتفاق جرائم تو اين مناطق چيه؟
چطوري ميشه جلوي اين مشكلات رو گرفت؟
ايا اگه وضع اقتصادي خانوارها بهشون اجازه بده در اين مساكن ميمونن يا ميرن؟
اگر ميرن چرا ميرن مگه چه مشكلي وجود داره ؟ و اگه ميمونن دليلشون چيه؟
آيا ميتونيم از طرح مساكن مهر به عنوان پروت ايگوي دوم نام ببريم؟(سياسي نشد؟)
چرا و چرا و چرا

منتظر حضور گرم و نظرات ارزشمند شما هستیم

دوست داشتم این موضوع تو تالار معماری بود تا بتونم نظر خودمو بگم اما من تو شهر سازی بدون شک اطلاعات کمتری دارم پس مجبورم اطلاعاتی رو نقل قول کنم:

یادمه پارسال تو همایش ساختمانهای نوین یکی از نفرات برتر بر روی الگوس اختمان سازی مسکن مهر تحقیقاتی کرده بود و خلاصه نتیجش این بود که ساختمان سازی به این سبک یعنی من سقف میخوام نه زندگی...
وقتی نیاز های انسان بقدری تنزل پیدا میکنه که خواستش از زندگی ، فقط زنده بودن میشه ، نباید از اون فرد و افراد انتظار پیشرفت داشت. و وقتش شعور انسانیش بکار می افته پنجره اتاقشو از میکنه و میپره پائین.... تققق.. یکی دیگه هم مرد... صدای آمبولانس.. مراسم تدفین و دوباره روز از نو روزی از نو ...
زندگی که توش پیشرفت نباشه زندگی که توش آرامش نباشه میشه همین (نتیجه خودم از حرفای بالا)
زندگی امروز زندگی بسیار سریعیه بعضیا نمیتونن با این سرعت کنار بیان و دچار سردرگمی میشن به انزوا میرن و ذره ذره محو میشن
اما تو گذشته مسیر پیشرفت به کندی صورت میگرفت و انسان بقدر نیاز خودش از دنیا میخواست و لی الان همه میخوان همه دنیا رو داشته باشن

یادمه پیرنیا آخر یکی از کتاباش با این پاراگراف تموم شده بود که میگفت کاش توی دانشگاهها بجای بیمارستانو سینما و... به معمارا یاد میدادند که خونه طراحی کنند. ولی من همیشه گفتم معمار قبل از اینکه بخواد خونه ای طراحی کنه باید خودش رو بشناسه بعد نیاز خودشو برطرف کنه بعد خونه خودشو بعد خانوادشو بعد خونه اطرافیانشو بعد بره سراغ جامعه ... اما معماران الان چنان دچار سردرگمی اند که فقط به فکر خلق آثار بدیع اند و فکر نمیکنند بعد 10 سال اون بنا چه تاثیری به روی افرادی که از اون بنا استفاده میکنند یا از کنارش گذر میکنند داره.(نتیجه خودم از این حرفا)
خونه فرد رو میسازه فرد جامعه و شهرشو و همینطور که اشاره شد اگه افراد محیطو پس بزنند باید تخریب شه چون عواقب خطرناکی داره. پس بدونیم که فرد باید چطور باشه بعد به زندگیش(معماری) فکر کنیم که چیکار کنم که اون فرد اونطور تو اون محیط رشد کنه.

ای بابا آخه این چه موضوعیه خیلی گستردست

هروقت که یه جایی و اومدیم بی برنامه و بی فکر و بی شناخت از محیط تو مناطقه حاشیه ای شهر ها ایجاد کردیم . این شد که این مناطق میشن مرکز فساد.. به جای اینکه بیاییم کساییو که مشکل دارن راه حل بدیم از هم جدا بموننن .. ما خودمون یه جاهایی و ایجاد میکنیم که قشنگ مث تیم کنار هم جمع بشن
حالا چون دوست ندارم پست طولانی باشه فعلا تا اینجا بسه

قصد بر اسپم نيست ولي تا به اينجا كلي استفاده كردم
فقط لازمه كه چنتا نكته رو بگم
اول اينكه بعد از مكاتبه با هديه جان مدير اين تالار تصميم اين شد كه اين تاپيك تو تالار شهرسازي زده بشه چون بنا بر اين بود كه بچه هاي شهرسازي بيشتر مشاركت ميكنن
ربطي به جا نداره
حتي شايد عمراني ها رو هم دعوت كنيم بيان
در واقع ما به تعامل نياز داريم
خونه رو معمار طراحي ميكنه و وقتي ما به خانه ها نگاه ميكنيم ميبينيم كه در دل يك بافت شهري جاي گرفتند پس لطفا نظراتتونو بنويسيد

در قدم بعدي من ميخوام كه اگه منابع خاصي يا مقالات خاصي پيرامون اين مسئله داريد اينجا به اشتراك بزارين
خودمم بيشتر مطالعه ميكنم
بابت نظرات دوست اي عزيز متشكر
منتظرم كه اين بحث به صفحات كشيده بشه
6 7 تا صفحه كافي نيست ميخايم از هم بپرسيم و از هم پاسخ بگيريم
ممنون

pyramids گفت:

دوست داشتم این موضوع تو تالار معماری بود تا بتونم نظر خودمو بگم اما من تو شهر سازی بدون شک اطلاعات کمتری دارم پس مجبورم اطلاعاتی رو نقل قول کنم:

یادمه پارسال تو همایش ساختمانهای نوین یکی از نفرات برتر بر روی الگوس اختمان سازی مسکن مهر تحقیقاتی کرده بود و خلاصه نتیجش این بود که ساختمان سازی به این سبک یعنی من سقف میخوام نه زندگی...
وقتی نیاز های انسان بقدری تنزل پیدا میکنه که خواستش از زندگی ، فقط زنده بودن میشه ، نباید از اون فرد و افراد انتظار پیشرفت داشت. و وقتش شعور انسانیش بکار می افته پنجره اتاقشو از میکنه و میپره پائین.... تققق.. یکی دیگه هم مرد... صدای آمبولانس.. مراسم تدفین و دوباره روز از نو روزی از نو ...
زندگی که توش پیشرفت نباشه زندگی که توش آرامش نباشه میشه همین (نتیجه خودم از حرفای بالا)
زندگی امروز زندگی بسیار سریعیه بعضیا نمیتونن با این سرعت کنار بیان و دچار سردرگمی میشن به انزوا میرن و ذره ذره محو میشن
اما تو گذشته مسیر پیشرفت به کندی صورت میگرفت و انسان بقدر نیاز خودش از دنیا میخواست و لی الان همه میخوان همه دنیا رو داشته باشن

یادمه پیرنیا آخر یکی از کتاباش با این پاراگراف تموم شده بود که میگفت کاش توی دانشگاهها بجای بیمارستانو سینما و... به معمارا یاد میدادند که خونه طراحی کنند. ولی من همیشه گفتم معمار قبل از اینکه بخواد خونه ای طراحی کنه باید خودش رو بشناسه بعد نیاز خودشو برطرف کنه بعد خونه خودشو بعد خانوادشو بعد خونه اطرافیانشو بعد بره سراغ جامعه ... اما معماران الان چنان دچار سردرگمی اند که فقط به فکر خلق آثار بدیع اند و فکر نمیکنند بعد 10 سال اون بنا چه تاثیری به روی افرادی که از اون بنا استفاده میکنند یا از کنارش گذر میکنند داره.(نتیجه خودم از این حرفا)
خونه فرد رو میسازه فرد جامعه و شهرشو و همینطور که اشاره شد اگه افراد محیطو پس بزنند باید تخریب شه چون عواقب خطرناکی داره. پس بدونیم که فرد باید چطور باشه بعد به زندگیش(معماری) فکر کنیم که چیکار کنم که اون فرد اونطور تو اون محیط رشد کنه.

ای بابا آخه این چه موضوعیه خیلی گستردست

کلیک کنید تا باز شود...

حرفاتون کاملا صحیح بود، لپ کلام اینه که اول باید زندگی رو شناخت و از طریق معماری (حالا میخواد خونه باشه یا هر بنای دیگه ای) پاسخ صحیح به این زندگی که باید جریان داشته باشه داد، از طرفی معمارها و شهرسازها میتونن با اثرشون (خونه، بنا، شهر) یه سری هنجارها رو گسترش بدن و از یه سری ناهنجارها جلوگیری کنن
من تو تعریف معماری و اینکه اصلا معماری چیه خیلی با نظر دکتر حجت همراستام، وقت داشتید معماری چیست امضام رو بخونید، خیلی مفید و آموزنده اس

ممنون از take off عزیز برای شروع این گفتگو و تشکر از بقیه دوستان عزیزی که تا الان شریک شدن تو این بحث .

دوستان به یه نکته اشاره کنم برای ادامه بحث . اون چیزی که مد نظره اثرات محیط مصنوع بر انسان و شکل گیری شخصیت اون هست. محیط مصنوع رو محدود به بنای خانه ها یا ساختمان ها نکنیم که محدود شه به معماری بنا.
محیط مصنوع علاوه بر این شامل معابر ، دیواره های شهر ، فضاهای عمومی ، بافت محلات ، سیستم حمل و نقل و.....هم میشه که به نظر من اثرات اونها بر روی انسان میتونه خیلی بیشتر از تاثیرات خانه و یک تک بنا بر روی انسان ها باشه. علاوه بر این باید روابطی که نحوه قرارگیری و ساخت این محیط بر انسان تحمیل میکنه رو مد نظر قرار بدین. این که شکل ساخت یک شهر تا چه حد میتونه در تقسیم عادلانه خدمات و کالاهای اجتماعی نقش داشته باشه و ... .
البته قبول دارم که مبحث خیلی خیلی گسترده ایه اما میتونیم یک قسمت رو روش زوم کنیم و در ادامه روی اون بحث کنیم.

ممنون از همگی

نمیدونم چرا دلم نیست که اینجا چیزی بنویسم.
در کل شاید بخاطر اینکه هنوز نتونستم یه اتاق برا خودم بسازم چه برسه به یک شهر
ولی خب وظیفه خودم دونستم و تو هاردم 4تا مقاله پیدا کردم. چندتا دیگه هم هست اما تو کتاب مجموعه مقالات همایشاست که س فرصت اسکن میکنم

01

01

ادامه...

هدیه. گفت:

ممنون از take off عزیز برای شروع این گفتگو و تشکر از بقیه دوستان عزیزی که تا الان شریک شدن تو این بحث .

دوستان به یه نکته اشاره کنم برای ادامه بحث . اون چیزی که مد نظره اثرات محیط مصنوع بر انسان و شکل گیری شخصیت اون هست. محیط مصنوع رو محدود به بنای خانه ها یا ساختمان ها نکنیم که محدود شه به معماری بنا.
محیط مصنوع علاوه بر این شامل معابر ، دیواره های شهر ، فضاهای عمومی ، بافت محلات ، سیستم حمل و نقل و.....هم میشه که به نظر من اثرات اونها بر روی انسان میتونه خیلی بیشتر از تاثیرات خانه و یک تک بنا بر روی انسان ها باشه. علاوه بر این باید روابطی که نحوه قرارگیری و ساخت این محیط بر انسان تحمیل میکنه رو مد نظر قرار بدین. این که شکل ساخت یک شهر تا چه حد میتونه در تقسیم عادلانه خدمات و کالاهای اجتماعی نقش داشته باشه و ... .
البته قبول دارم که مبحث خیلی خیلی گسترده ایه اما میتونیم یک قسمت رو روش زوم کنیم و در ادامه روی اون بحث کنیم.

ممنون از همگی

کلیک کنید تا باز شود...

ممنون هديه جان
خيلي قشنگ گسترده بودن بحث رو تذكر دادي
منظور منم بيشتر همينه كه تاپيك تو تالار شهرسازي زده شد
توجه به بافت شهر ،بدنه ها،شهرك ها،معابر،گذر ها واحد هاي همسايگي و غيره
كه البته اميدوار بوديم رد اين مبحث دوستان تالار شهرسازي بيشتر به كمكمون بيان كه ميبينيم عزيزان معماري حضورشون پررنگ تره
به هر حال ما بعد از شنيدن نظرات هم دنبال كسب منابع و رسيشه يابي هستيم
ممنون از پاراميدز عزيز بابت مقاله ها

خوشحالم که نزدیکی نظرات رو بهم میبینم این نشون میده که فکرها با اصول مشخصی داره شکل میگیره و خوشبینانه ترش اینکه داریم مسیر درستی رو میریم

43صفحه از کتاب اصول و مبانی شهر سازی
http://www.4shared.com/get/iVtWUfrz/osool_va_mabani_shahr_sazi.html

هدیه. گفت:

دوستان تا اینجا که تقریبا نظرات همگی در یک راستاست اگه مایل باشین بریم روی یه مبحث خاص تر از تاثیر محیط مصنوع بر شکل گیری شخصیت انسان صحبت کنیم. اگه پیشنهادی دارین که بحث رو تو محور خاص تری ادامه بدیم ، همینجا بگین.

ممنون

********************
پ.ن. بچه ها حرفای جالبی زدین ولی یادمون باشه که نیاز های امروز، با نیاز های گذشته خیلی فرق کرده . دیگه نمیشه شرایط پیچیده امروز رو با شرایط ساده تر حتی 15 سال گذشته مقایسه کرد. راه حل های ما باید متکی بر این واقعیت باشه که به هر حال فرهنگ توی کشور ما در حال گذاره و نمیتونیم نسخه گذشته رو واسه امروز بپیچیم.
شاید این حرفا و این مشکلات به نظر ساده بیاد اما واقعا برنامه ریزی کردن برای یک شهر تو این مقطع زمانی کار بسیار مشکلیه. الان تو یه خانواده هم هرکس یه سلیقه خاص داره که توقع داره نیازش بر مینای اون سلیقه رفع بشه. توی شهر هم همین مساله با عمق بیشتر مطرحه. شاید همونقدر که برای عده ای وجود محلات شلوغ و پر تحرک یکی از آرزوهاست برای عده ای زندگی تو این محلات کابوسه. همین پیچیدگی های زندگی باعث شده خیلیا نخوان بفهمن در زندگی درونشون چی میگذره .

با وجود این سرعت تغییرات ما نمیتونیم با جهانی شدن بجنگیم و با فرهنگی که از طریق انواع رسانه بهمون هجوم آورده ، اما میتونیم فعلا در قدم های اول این سرعت از هم گسیختگی جامعه شهری رو کم کنیم .

کلیک کنید تا باز شود...

منتظر بودم بحث يكم پا بگيره تا يكم تخصصيش كنيم
من پيشنهاد ميكنم در مورد انبوه سازي و جرائم صحبت كنيم با توجه به اينكه به قصد همين هدف شروع كردم

take off گفت:

منتظر بودم بحث يكم پا بگيره تا يكم تخصصيش كنيم
من پيشنهاد ميكنم در مورد انبوه سازي و جرائم صحبت كنيم با توجه به اينكه به قصد همين هدف شروع كردم

کلیک کنید تا باز شود...

جرائمی که در ساخت صورت میگیره یا پس از ساخت؟؟
من همیشه این مثال رو میزنم که خونه ای که یه معلم میخواد با خونه ای که یک پزشک میخواد باید فرق داشته باشه. و ادامه میدم که پزشکی که 2تا دختر داره با پزشکی که 2تا پسر داره باید خونه هاشون فرق داشته باشه. ولی انبوه سازی یجورایی تحقیر معماریه یجورایی حلبی آباد مدرنه.
امه انبوه سازی متاسفانه هنوز ادامه داره و مثل ازدواجهای دانشجویی تا 70 درصد ساکنین خودکشی نکنن انبوه سازی ادامه خواهد داشت چون منافع خیلیا رو تامین میکنه و ما نمیتونیم بگیم که به هر دلیلی این موضوع اشتباهه پس تمومش کنید. یعنی قدرتشو نداریم چون این موضوع سایاستهایی رو پشت سر داره که اتمامش موجب خصارتهایی به خیلی از افراد منافع طلبیه که نه خونه براشون مهمیه نه فرد نه جامعه

pyramids گفت:

جرائمی که در ساخت صورت میگیره یا پس از ساخت؟؟
من همیشه این مثال رو میزنم که خونه ای که یه معلم میخواد با خونه ای که یک پزشک میخواد باید فرق داشته باشه. و ادامه میدم که پزشکی که 2تا دختر داره با پزشکی که 2تا پسر داره باید خونه هاشون فرق داشته باشه. ولی انبوه سازی یجورایی تحقیر معماریه یجورایی حلبی آباد مدرنه.
امه انبوه سازی متاسفانه هنوز ادامه داره و مثل ازدواجهای دانشجویی تا 70 درصد ساکنین خودکشی نکنن انبوه سازی ادامه خواهد داشت چون منافع خیلیا رو تامین میکنه و ما نمیتونیم بگیم که به هر دلیلی این موضوع اشتباهه پس تمومش کنید. یعنی قدرتشو نداریم چون این موضوع سایاستهایی رو پشت سر داره که اتمامش موجب خصارتهایی به خیلی از افراد منافع طلبیه که نه خونه براشون مهمیه نه فرد نه جامعه

کلیک کنید تا باز شود...

خيلي لطيف كنايه زدي
ما ميدونيم اگه صدها مقاله و كتابم در اين مورد منتشر بشه بازم بي فايدس چون از قول تو منافع يه سري تامين ميشه و اون يه سري زورشون زياده اما مهم اينه كه ما حرفمونو بزنيم
حالا چه زورمون برسه چه نرسه

pyramids گفت:

جرائمی که در ساخت صورت میگیره یا پس از ساخت؟؟
من همیشه این مثال رو میزنم که خونه ای که یه معلم میخواد با خونه ای که یک پزشک میخواد باید فرق داشته باشه. و ادامه میدم که پزشکی که 2تا دختر داره با پزشکی که 2تا پسر داره باید خونه هاشون فرق داشته باشه. ولی انبوه سازی یجورایی تحقیر معماریه یجورایی حلبی آباد مدرنه.
امه انبوه سازی متاسفانه هنوز ادامه داره و مثل ازدواجهای دانشجویی تا 70 درصد ساکنین خودکشی نکنن انبوه سازی ادامه خواهد داشت چون منافع خیلیا رو تامین میکنه و ما نمیتونیم بگیم که به هر دلیلی این موضوع اشتباهه پس تمومش کنید. یعنی قدرتشو نداریم چون این موضوع سایاستهایی رو پشت سر داره که اتمامش موجب خصارتهایی به خیلی از افراد منافع طلبیه که نه خونه براشون مهمیه نه فرد نه جامعه

کلیک کنید تا باز شود...

می خواستم جواب سوال هارو بدم ولی نخواستم این شکلی که بحث گرفته منحرف بشه کاملا با حرف شما موافقم که ساخت خانه برای هر فرد در هر شرایط فرق میکنه ولی اینجا یه سوال پیش میاد ما میخوایم خانه های ساخته شده پاسخگوی نیاز ها و خواست های همه اقشار جامعه باشن ولی آیا این خواسته که چیز جدیدی نیست یک موضوع قابل دسترسه یا فقط یک آرزو یا چیزی شبیه به این آیا واقعا میشه ساخت خانه ها مطابق میل ساکنینش باشه به نظر من این مورد فقط برای افراد با در امد بالا صادق هست ما نمیتونیم یک خانه ای بسازیم که همه توش احساس آرامش کنن چون سلیقه یک دکتر با فرزندش فرق میکنه پس همه اعضای خانواده هم نمیتونن از زندگی در یک خانه احساس آرامش کنن شاید با توجه به روند رشد جمعیت و همچنین وضع اقتصادی مردم رسیدن به جایی که هر کس بتونه تو خانه ای زندگی کنه که دوست داره کمی دور از دسترس باشه به نظر من در حال حاضر انبوه سازی با وجود مشکلات زیاد بهترین راه برای پاسخ گویی به حجم خواست مسکن در کشوره.

يه كتابي هست به نام محيط و رفتار اجتماعي نوشته التمن
برم مطالعش كنم و بيام
بعدش مطمئنا كلي حرف دارم

masoud-g گفت:

اینو همه میدونن که محیط شهری و مسکونی بر روی شخصیت افراد تاثیر گذاره. بنابراین کیفیت طراحی شهری باید اولا نیازهای ابتدایی نظیر نیازهای اکولوژیک و ایمنی را تامین کنه ثانیا به ایجاد، تقویت و اعتلای هویت فردی و اجتماعی فرد کمک کنه و در ارتقاء امنیت شهروندان موثر باشه.

کلیک کنید تا باز شود...

arch 1 teh گفت:

موضوعی که شما شروع کردید،خیلی بحث به روزی درجامعه امروزی ما به شمار میرود که برای خیلی از افراد جامعه هم سوالی بی جواب یاجوابی امید وار کننده را نخواهد داشت

مشارکت ها و ایده های مردمی یکی از مهمترین واولین موضوع در طراحی شهری محسوب میشود،به امید آن روز....
​

کلیک کنید تا باز شود...

ممنون از شما دو دوست گرامي
حرفاتون خوب و بجاست و در تاييد حرفاي بقيه
ما ميخايم راهكار ارائه بديم
مفهوم فضا ها رو تعريف كنيم و ريشه يابي كنيم علت رو
چه پيشنهادي دارين؟منبعي؟ماخذي؟ همچون نوشته ها و مقالاتي؟؟؟براي گستردن بحث و يا حتي زوم كردن روي يه قسمت خاص؟؟؟

خوب
تا اينجا حرفاي خوب و جالبي گفته و شنود شد ما هم استفاده كرديم اما هنوز به جايي نرسيديم يني به هدفممون نرسيديم
قول دادم كه كتاب رفتار اجتماعي التمن رو مطالعه كنم
فصولي از اين كتاب توسط يكي از دوستان به دستم رسيد و برداشت هاي خودمو از اين كتاب مي نويسم
بحث ،بحث ازدحاو انبوه سازي و غلبه بر جرائم هست
تو اين كتاب گفته شده كه پژوهشگران ميگن كه ژاپن كشوري هست كه تونسته بر ازدحام پيروز بشه و شيوه هاي منعطفي رو براي اين كار برگزيده
مثلا يك اتاق در يك خان ژاپني چند عملكردي هست ،يعني يه اتاق ميتونه محل بازي بچه ها،اتاق خواب و يا نشينمن باشه و از طريق ديواراي متحرك اون اتاق ميتونه اتاق پذيرايي هم باشه! كه به اين خانه ها ميگن خانه هاي متابوليسمي، در حالي كه تو يك خانواده ي امريكايي يك اتاق فقط يك اتاقه!
دو پژوهشگر در تحقيقاتشون ميگن كه در محله اي شلوغ مثل هنگ كنك ميزان اسيب شناسي اجتماعي مثل بيماري،مرگ و مير و حتي از هم پاشيدن خانواده خيلي كمه كه بيان ميكنن دليلش شيوه زندگي جامعه و مرگ و ميره.
در واقع در ادامه ي اين تحقيقات گفته ميشه كه گروه يا گروه هاي پر ازدحام كه ميتونن اينطوري خودشونو رونق ببخشند،گروه هايي هستند كه بر اساس عادات فرهنگي خود نوعي سازماندهي معقول ايجاد كردن و اين دليل اينه كه اونا بر اسيب ها غلبه ميكنن. و قطعا اگر كه چندين گروه از هر صنف و اعتقاد بخان گرد هم بيان روشنه كه همچين نتيجه اي نميده.
در تحقيقات ديگر هم نشون ميدن حتي حلبي نشين هايي كه از يك گروه و از يك دسته هستند با اينكه تسهيلات زندگيشون خوب نيست اما فرهنگ زندگيشون يكي هست،ميتونن به مشكلات غلبه كنن. اين گروه ها به تجاوز ديگران به حريم خصوصيشون به شدت واكنش نشون ميدن و با تازه وارد ها برخورد ميكنن.

[FONT=&quot]در تحقييات ديگري در مورد قبيله ي كونگ(روستايي در افريقا)[/FONT]
[FONT=&quot]افرا به صورت قبيله اي و در تعامل بسيار نزديك با هم زندگي مي كنند.هر گروه ميتونه به راحتي زا گروه خودش جدا شه و به گروه ديگري بپيونده .وابستگي به گروه الزامي نست و شبكه هاي خانوادگي طوري شكل ميگيرند كه دوري يا عدم ان از گروه ها اسيب زا نيست[/FONT]
[FONT=&quot]افراد همسايه ها را در كنار خود لمس ميكنند.در روز بيش از نصف امسانهاي قبيله در ميداني جمع ميشوند و تعاملات بسيار بالاست و در مقايسه با شهرنشيني، در شهر زندگي شهري الگو گرفته از تحريكات ديگران،روابط اجتماعي گذرا،و دوري و جدايي افراد است.[/FONT]
[FONT=&quot]پژوهشگر ميگه كه شهرنشينان ضمن اينكه با سايرين درگيري عاطفيشون كمتر هست،جدايي بين گروه هاي اجتماعي رو قائل ميشن .[/FONT]
[FONT=&quot]در نهايت اينكه فردي كه در شهر زندگي ميكنه مياد يه سري روشها رو در پيش ميگيره تا در برابر اسيب هاي اجتماعي روزانه از خودش محافظت كنه[/FONT]
[FONT=&quot]و در ادامه گفته شده كه ما داستان همسايه هايي رو شنيديم كه در يك مجتمع زندگي ميكنن و هم رو نميشناسن.يا ازمترو روزانه هزاران نفر استفاده ميكنن اما كسي كسي رو نميشناسه، دخالت نكردن در كار ديگران از اصول معمول در شهرهاي بزرگ هست و تا اونجا پيش ميره كه افراد به قربانيان يك تصادف و يك دزدي هم بي توجه هستند.[/FONT]
[FONT=&quot]و گفته ميشه كه افراد در جاهاي پرازدحام با سرعت بيشتري قدم برميدارن[/FONT]
[FONT=&quot]در ادامه پژوهشگران ازمايشات ويژه اي رو روي گروه هاي سني مختلف از لحاظ پر و كم تراكمي انجام دادن كه ديدن گروه هايي با تراكم كمتر از لحاظ پرخاش،انزوا،فعاليت اجتماعي سالم تر عمل مي كنند[/FONT]
[FONT=&quot]يعني اينه هر چي گروه بزرگتر بشه انسان بيشتر حس پوچي ميكنه و منزويتر ميشه[/FONT]
[FONT=&quot]چون ازش كمتر حمايت ميشه[/FONT]
[FONT=&quot]اهميتش كمتره[/FONT]
[FONT=&quot]به خودش ميگه هر چي كردم كردم كي مي فهمه[/FONT]
[FONT=&quot]همه چيز مبهمه و اين تضاد چيزيه كه مي ميخوايم[/FONT]

يه كار جالبي كه روي 5 زوج جوان انجام ميشه اينه كه از اونها ميخوان به مدت 12 هفته در يك اتاق 9*6 زندگي كنند كه حمام و دستشويي مستقل داره
و 5زوج هم در همون تايم در هتلي مجهز و در اتاقهايي زنديگ كردن كه سرويس بهداشتي مجزا داشت
در انتها نتيجه اين شد كه اونايي كه گروهي زندگي كردن ،زندگي رو اسان تر گرفتن و سعي كردن از خلوت زندگيشون در مقابل ديگران محافظت كنند ،هنگام انجام كاراي شخصي به ساير زوج ها نگاه نكردن،بد دهني نكردند ،لطيفه هاي وقيح تعريف نكردن و در نتيجه افراد سعي كردن به مرز پيرامون خودشون نظارت كنن و به مرز ديگران تجاوز نكردن.
يني اينكه ادمها اومدن يه نوع رفتار سازشي رو در پيش گرفتن و براي حرف زدن در مورد مسادل خصوصيشون كلمات رمزي ابداع كردن.

در ادامه گفته شده كه يكي از پيامدهاي تمركز جمعيت ،جنايت و بزهكاري نوجوانان هست.مشخص شده كه در محله هاي پر تراكم جنايت بالاتر از حومه ي شهرهاست.البته ذكر شده كه پيشينه ي قومي،وضعيت حرفه اي،تحرك،سطح سواد و ... هم دخيله
گفته شده خانواده هايي كه پر جمعيت هستند،تماس اجتماعي كمتره،خلوت كمتره،و احتمال تجاوز افراد به حريم هم بيشتره و چون والدين نميتونن به كاراي بچه هاشون نظارت داشته باشن بچه ها بيشتر به طرف گروه همسن سوق پيدا ميكنن و در نهايت جرم و جنايت بيشتر ميشه

من میخوام کمی جسارت کنم و کمی مسیر بحث رو عوض کنم رو شاخه ای که کدوم در واحد درسی ام بهش پرداخته ام
دوست ندارم در مبحثی که در مورد مطالعه ای نداشتم صحبت کنم
حرف های شما منو خیلی یاد الکساندر عزیز توی کتاب راه بی زمانش انداخت. من از علاقه شدیدم به این نویسنده خودم کتابشو برای خودم تایپ کردم
قسمت هایشو که به درد این تیتر شما میخوره میگذارم
یک کیفیت محوری وجود دارد که مبنای اصلی حیات و روح هر انسان، شهر، بنا، یا طبیعت بکر است. این کیفیت عینی و دقیق است، اما نمی­توان نامی بر آن گذاشت
به ما آموخته ­اند که بناهای خوب یا بناهای بد، و شهرهای­ خوب یا شهرهای بد هیچ تفاوت عینی ندارند.
حق این است که تفاوت میان بنای خوب و بد، یه شهر خوب و بد امری عینی است. این تفاوت همان تفاوت میان سلامت و بیماری، انسجام و آشفتگی، خود بانی و خود ویرانگری است. در عالمی سالم و منسجم و زنده و خودبان، خود مردم می­توانند زنده باشند: خودشان ناگریز خود ویرانگر و بدبخت­ اند.
اما فهم اینکه چرا مردم با اطمینان می­پندارند مبنای واحد و استواری برای تفاوت میان بنای خوب و بد وجود ندارد آسان است.
این کیفیت در هیچ ­جا یکسان نیست؛ زیرا همیشه شکل خود را از مکان خاصی می­گیرد که در آن روی می­دهد.
این کیفیت در یک جا آرامش است و در جای دیگر خروش؛ در یک شخص نظم و ترتیب است و در دیگری بی­دقتی؛ در یک خانه نور است و در خانه­ای دیگر تاریکی؛ در اتاقی ملایم و آرام است و در اتاقی دیگر زرد. در خانواده­ای علاقه به گردش است و در خانواده­ای دیگر علاقه به رقص؛ در دیگری ورق­بازی؛ و در جامعۀ دیگر اصلاً فقدان زندگی خانوادگی است.
این نوع کیفیت نوع ظریفی از رهایی از تضادهای درونی است.
واژه­ای که اغلب در بیان کیفیت بی­ نام به کار می­بریم واژۀ «زنده» است.
آتشی که خوب افروخته باشد زنده است. یک عالم فرق است میان آتشی که کپه­ای هیزم شعله­ ور است با آتشی که کسی آن را افروخته که واقعاً می­فهمد آتش چیست. او هر تکۀ هیزم را طوری جای می­دهد که هوا را درست در میان هیزم­ها هدایت کند.
چیز بس مهمی که برای شما می­ماند این است که آتش زنده است که استعاره­ای بیش نیست. ما خوب می­دانیم که گیاهان و جانوران زنده­اند، و آتش و موسیقی غیر زنده. اگر مجبورمان کنند توضیح دهیم که چرا آتشی را زنده می­شماریم و دیگری را مرده، در می­مانیم. این استعاره به ما چنین القا می­کند که واژه­ای برای نامیدن کیفیت بی­نام پیدا کرده­ایم. اما حقیقت این است که اگر قبلاً آن کیفیت را درک کرده باشیم، از آن واژه صرفاً برای نامیدن آن کیفیت استفاده کرده­ایم.
واژۀ دیگری که معمولاً در بیان کیفیت بی­نام به کار می­بریم واژۀ منسجم است.
هر چیزی بسته به شیوۀ خلاصی از تضادهای درونی خود منسجم است. اگر چیزی با خود در جنگ باشد و نیروهایی را که برای متلاشی شدنش عمل می­کنند تقویت کند، منسجم نیست. هر چه از تضادهای درونی عاری گردد، منسجم­تر و شاداب­تر و بی­ عیب­ تر می­شود.
جنبۀ دیگری از کیفیت بی­نام با واژه «راحت» ادا می­شود.
فرض کنید در عصر یک روز زمستانی دو سه متکای بزرگ دارید، و فنجانی چای و کتابی و چراغ مطالعه­ای. به هیچ وجه نمی­توانید این حال را برای دیگران بیان کنید و بگویید چقدر دوستش دارید. منظورم این است که شما واقعاً این حال را دوست دارید، به خاطر خودتان.
واژه­ای که ضعف توسّع معنایی دو واژۀ «منسجم» و «راحت» را جبران می­کند واژۀ «آزاد» است.
کارخانۀ نورد فولاد هم می­تواند دارای این کیفیت باشد، زیرا وقتی شعله­هایش در شب زبانه می­کشد آزادی و یلگی را به نمایش می­گذارد.

یه جای دیگه میگه
کیفیت­هایی که پاریس را به فضای خاصی تبدیل می­کند، و خیابان بردوی و میدان تایمز را به فضاهای جالب بدل می­کند، کیفیاتی که ونیز را فضایی ویژه می­کند، کیفیاتی که میدانی متعلق به لندن قرن هجدهم را این­قدر آرام و نشاط­آور می­سازد – به راستی کیفیات هر محیطی، که به آن هویتی می­بخشند که به خاطر همان دوستش می­دارید – همان الگوها هستند.
طویله ساختار خود را از الگوهایش می­گیرد.

---

[1] Broadway : خیابانی که شمال و جنوب نیویورک را به هم می­پیوندد و مرکز تفریحی معروف این شهر است.



طویله شکلی کلی دارد؛ تقریباً مستطیلی کشیده؛ در وسط آن جایی است که علوفه را در آن انبار می­کنند، و در طرفین آن راهروهایی که گاوها در آن می­ایستند؛ بین قسمت میانی و راهروهای جانبی یک ردیف ستون قرار دارد؛ آخور گاوها کنار همین ستون­ها واقع است؛ در یک سر طویله در امتداد راهرو جانبی درهای بزرگ یا درهای دو لنگه­ای قرار دارد؛ و گاهی درهای کوچک­تری هم در سر دیگر آن، تا گله بتواند داخل و خارج شود... .

الگو، اتم جهان مصنوع ماست.

بعد در فصل شش که من خودم تا اونجا مطالعه کردم میگه

پسر جوان می­خواهد به خانواده­ اش نزدیک باشد، امور عالم را بفهمد و لمس کند. اما در شهری که کار و خانواده جدا هستند، او نیز مجبور است حالت­های نامطلوبی برگزیند. مجبور است یکی از این دو را انتخاب کند ، محبت به خانواده یا هرزه­گردی برای شناخت عالم را. هیچ راهی وجود ندارد که این دو نیاز متضاد خود را با هم آشتی دهد؛ و سرانجام قاعدتاً یا جوانی بزهکار می­شود که به کلی علقۀ خانواده را بریده، یا چون طفلی می­شود که سخت به دامن مادرش چسبیده است.
به همین ترتیب، حیاطی که شکلی مناسب دارد به انسان کمک می­کند که در آن زندگی را دریابد.

من معذرت میخوام در روند فکری شما حرکت نکردم
ولی ناخوداگاه ام یاد الکساندر و افتادم و از خود بی خود شدم
داشتم همه کتابشو براتون میگذاشتم که یه هو به خودم اومدم
در مورد این مطالبی که براتون گذاشتم خیلی مفصل صحبت کرد که من تناه تیکه هایی از اون رو براتون گذاشتم

راستی کتاب آفرینش محلات و محیط­ها در محیط انسان ساخت
خیلی مناسب بحث شماست
شاید نشستم اونم تایپ کردم