آرشیو برگ شناسی

خیال شیشه ای

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
سوال تصویری شماره 59

سوال تصویری شماره 59

http://www.www.www.iran-eng.ir/attachment.php?attachmentid=156536&stc=1&thumb=1&d=1372174773


گاوچشم یا همون بابونه گاوی

Tanacetum parthenium اسم علمی











بابونه گاوی ( مخلصه ) با نام علمی Tanacetum parthenium (L.) Schultz-Bip. از خانواده Asteraceae گیاهی چند ساله ، با کرک های پراکنده ، ساقه های زیر زمینی عمودی . ساقه راست ، به ارتفاع ۸۰-۳۰ سانتیمتر ، شیاردار-زاویه دار ، اغلب قهوه ای - قرمز رنگ دویده ، در بخش فوقانی منشعب ، شاخه ها مورب گسترده . برگ ها با کرک های نسبتا انبوه یا تنک یا تقریبا بی کرک ، پایینی ها به طول ۳-۱۲ ( -۱۵ ) سانتیمتر ، با دمبرگ بلند ، پهنک تخم مرغی ، ۱-۲ بار شانه ای بخش ، قطعات اولیه دو طرفه ۳-۵ تائی ، تخم مرغی یا مستطیلی باریک ، قاعده ای ها به طول تا ۵\۳ سانتیمتر ،بالائی ها به تدریج کوچک شده و با تقسیمات یا بریدگی های کوچک ، لوبک ها با انتهای نوک کند یا نوک تیز . برگ های فوقانی به تدریج کوچک شده ، تقریبا بدون دمبرگ . کپه ها چندتائی یا متعدد ، در انتهای شاخه ها منفرد ، دیهیمی نسبتا تنک . گریبان شلغمی شکل پهن ، به عرض ۵-۷ میلیمتر ، برگه ها دو ردیفی ، سبز مایل به کاهی ، با کرک های پراکنده ، رأس غشائی-شفاف ، بیرونی ها سرنیزه ای باریک ، درونی ها مستطیلی نوک کند . گل های کناری ماده ۲۰-۱۲ عدد ، زبانک سفید ، به طول ۵-۷ ( -۱۲ ) میلیمتر و عرض ۲-۴ میلیمتر . گل های طبقی ( لوله ای ) زرد ، لوله ای ، به طول حدود ۸\۱ میلیمتر ، فندقه ها به
طول ۱-۵\۱ میلیمتر ، با ۵-۶ رگه سفید ، تاج به طول ۱\۰-۳\۰ میلیمتر ، لبه دار نامنظم یا به ندرت با لوب های مشخص .

منبع :

فلور یزد

نویسنده : مظفریان - ولی‌الله ، برزگری - غلامرضا
باهمکاری : میروکیلی - محمد


----------------------------------------------------------------------

در مورد خواصش :

بابونه گاوی
بابونه گاوی با نام علمی “تاناستوم پارتنیوم” (که در فارسی به نام بابونه کبیر، بابونه گاو چشم و یا گل مینا نیز معروف است) از گیاهان دارویی ارزشمندی است که از دیرباز مورد توجه بشر قرار داشته است. منشاء رویش این گیاه مناطق غرب ایران و عراق گزارش شده است.
بابونه گاوی در طب قدیم
در رم باستان این گیاه را برای درمان قاعدگی های دردناک و همچنین هنگام وضع حمل، برای کمک به دفع جفت از طریق افزایش انقباضات رحم به کار می گرفته اند.
“دیوسکوریدس” پزشک و داروساز یونانی در قرن اول میلادی اظهار داشت که بابونه گاوی برای معالجه التهاب ها بسیار موثر است. “نیکلاس کولپپر” (N. Culpeper) از حکما و گیاه شناسان معروف انگلیسی در قرن هفدهم، پیکر رویشی این گیاه را برای درمان ناراحتی های زنان و سردرد تجویز می کرده است.
نام انگلیسی این گیاه (Feverfew) به معنی “کاهنده تب” میباشد و احتمالاً بدین دلیل است که در ابتدا از این گیاه برای کاهش تب استفاده می شده است. از پیکر رویشی این گیاه در بسیاری از منابع علمی به عنوان دارو یاد شده و خواص درمانی آن مورد تائید قرار گرفته است.
بابونه گاوی در صنایع داروسازی جهان
امروزه عصاره بابونه گاوی در صنایع داروسازی کشورهای اروپایی و کانادا بسیار مورد استفاده میباشد و “پارتنولید” موجود در پیکر رویشی این گیاه جهت کاهش و معالجه سردردهای میگرنی بکار میرود.
استفاده از این گیاه در اواخر دهه 1970 در انگلستان مورد توجه خاص قرار گرفت، چرا که همسر یکی از مسئولین عالیرتبه واحد خدمات درمانی کمیسیون ملی ذغال در این کشور مبتلا به میگرن سختی بود که با داروهای رایج درمان نمی شد. وی به توصیه یکی از کارگران معدن از برگهای این گیاه استفاده کرد و با تعجب دریافت که میگرن وی مداوا گشت. در پی آن دکتر “Stewart Johnson” از کلینیک میگرن در لندن تحقیقات گسترده ای را در این زمینه آغاز کرد و اثر درمانی این گیاه را در معالجه میگرن به اثبات رساند. در حال حاضر داروهای تولید شده از این گیاه از جمله رایج ترین داروهای عرضه شده برای درمان میگرن میباشد.
درمان میگرن با عصاره بابونه گاوی
تحقیقات انجام شده در سال های اخیر نشان میدهد که مصرف عصاره بابونه گاوی می تواند شدت و تعداد دفعات حمله های میگرنی را کاهش دهد.
امروزه سازمان جهانی بهداشت (WHO) کاربرد این گیاه را برای پیشگیری از بروز سردردهای میگرنی تائید کرده و شورای علمی گیاه درمانی اروپا (ESCOP) نیز بر خواص ضد میگرنی گیاه مذکور صحه گذارده است.
عصاره این گیاه برای انواع میگرن ها توصیه میشود:
- میگرن های مربوط به تغذیه و اختلالات کبد
- میگرن های مربوط به دوران قاعدگی
- میگرن های ناشی از ضعف، کم خوابی و یا خواب زیاد
- میگرن های ناشی از تنش و یا ازدهام فعالیت های ذهنی (معروف به میگرن دانشجویان)
مواد موثره موجود در این گیاه (به ویژه پارتنولید) باعث کاهش التهاب، کاهش ترشح هیستامین و کاهش فعالیت سلول های التهابی می شود. پارتنولید همچنین موجب تقویت عضلات دیواره رگها شده و از تنگی و اسپاسم رگهای خونی در سر، که زمینه ساز میگرن است، می کاهد.
سایر خواص بابونه گاوی
عصاره گیاه بابونه گاوی علاوه بر خواص ضد میگرن، ضد التهاب بوده و از اینرو به عنوان آرامبخش در التهاب مفاصل (آرتریت) نیز استفاده میگردد.
همچنین مواد موثره این گیاه در گیاه درمانی برای درمان آمنوره (نوعی از اختلالات قاعدگی به معنی عدم خونریزی در زمان قاعدگی در خانم های در سن باروری) و نیز درمان دیسمنوره (قاعدگی دردناک) و همچنین برای درمان ترمبوز (تشکیل لخته خون در عروق) و دیسپپسی (سوء هاضمه های همراه با تهوع و سوزش سر دل) تجویز می گردد.
با توجه به تاثیرات این گیاه، استفاده آن برای خانم های باردار توصیه نمی شود چرا که ممکن است باعث بروز قاعدگی شود.
در حال حاضر، اثرات ضد تومور این گیاه نیز در دست بررسی است و نتایج اولیه از موثر بودن آن در کاهش تومورهای سرطانی دلالت می کند.
بابونه گاو چشم در ایران
در کشور ما نیز فرآورده هایی از این گیاه در بازار دارویی عرضه شده تا مردم عزیز کشورمان بتوانند از این موهبت طبیعت بهره مند گردند.
لازم به توضیح است که این گیاه هم اکنون در سطح وسیعی در کشور کشت می گردد و رقم اصلاح شده ای از آن توسط مرحوم استاد امیدبیگی بنام رقم “Zardband” تولید گردیده که ” پارتنولید” موجود در آن بیش از 4 برابر سایر رقم های رایج در دنیاست، و نتایج این فعالیت در چهارمین کنفرانس بین المللی محصولات طبیعی درشهر لیسین (Leysin) سوئیس در 28 می 2006 برای اولین بار به جهانیان ارائه گردید.


منبع :

http://www.zardband.com/fa/article/feverfew-article
 

خیال شیشه ای

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
سوال تصویری شماره 60

سوال تصویری شماره 60

http://www.www.www.iran-eng.ir/attachment.php?attachmentid=156809&d=1372306664&thumb=1



بومادران
طبقه‌بندی علمی
فرمانرو:گیاهان
دسته:گیاهان گلدار
رده:دولپه‌ای‌ها
راسته:گل مینا
تیره:گل‌ستاره‌ای‌ها
سرده:بومادران‌ها
گونه:A. millefolium
نام علمی
Achillea millefolium
لینه


[h=2]تاریخچه[ویرایش][/h]نام لاتین این گیاه برگرفته از نام آشیل، قهرمان افسانه‌ای یونان است. گفته می‌شود در دوران نبردهای تروآ (حدود ۱۲۰۰ سال قبل از میلاد) از بومادران برای درمان زخم و جلوگیری از خونریزی و عفونت استفاده می‌شد. ضمناً این گیاه در دورة ساکسون‌ها برای دفع چشم بد به کار می‌رفت و نیز در مراسم سحر و جادو هم از آن استفاده می‌شد. نام مرسوم آن یعنی «خون دماغ» کاربرد سنتی بند آورنده خونریزی آن را بیان می‌کند.
[h=2]ویژگی‌های گیاه‌شناسی[ویرایش][/h]گیاهی است پایا، به ارتفاع ۲۰ تا ۹۰ سانتیمتر و حتی بیشتر که برگ‌هایی بدون دمبرگ، دراز و پوشیده از کرک دارد که دارای بریدگی‌های زیاد و باریکی است. گل‌های سفید رنگ آن به صورت کاپیتول کوچک و مجتمع، گل آذین دیهیم در قسمت انتهایی ساقه قرار گرفته‌اند. کاپیتول‌های کوچک و متعدد آن به طول ۴ تا ۸ میلی متر و به عرض ۲ تا ۵ میلی متر می‌باشد و در هر کاپیتول آن، دو نوع گل، یکی زبانه‌ای و سفید رنگ، واقع در حاشیه گل آذین و دیگری لوله‌ای و واقع در ناحیة وسط، دیده می‌شود. همه قسمت‌های گیاه دارای بوی نافذ و تلخ مزه‌است. بومادران گونه millefolium دارای گل‌های سفید رنگ می‌باشد ولی گونه santolina از نظر اندازه، گیاهی کوچک تر و دارای گل‌هایی به رنگ زرد با بویی معطر و نافذ است. خودگیاه بومادران ساقه ای به ارتفاع 10-35سانتیمتردارد.گونه های دیگرآن برحسب نوع ومحل روییش ارتفاعی به اندازه ی 10-80 و15-55 و15-40 دارند
[h=2]خرده نگاری[ویرایش][/h]گرد بومادران به رنگ سبز روشن با بوی معطر و مخصوص و طعم تلخ بوده و در زیر میکروسکوپ شامل قسمت‌های زیر است: تارهای غیرترشحی که اختصاصی است، بخشی از فیبرهای ساقه، بخشی از گلبرگ با پارانشیم کنگره‌ای، بخشی از میلة پرچم و دانه گردة به شکل کروی و خاردار.
[h=2]Assay[ویرایش][/h]تعیین مقدار اسانس: ۳۰ g اندام هوایی گیاه را با۵۰۰ mL آب داخل بالنی با حجم mL ۱۰۰۰ ریخته و با سرعتmL ۳-۴ در دقیقه، به مدت ۴ ساعت تقطیر کرده و با حلال گزیلن تعیین مقدار می‌شود. میزان خاکستر تام: حداکثر ۱۰٪ میزان خاکستر تام نامحلول در HCl: حداکثر ۲٫۵٪ میزان رطوبت: در اثر خشک کردنg ۰٫۵ پودر گیاه در oven با دمای Cﹾ۱۰۵- ۱۰۰ به مدت ۲ ساعت، بیش از ۱۲٪ ورن کاهش نیابد.
[h=2]محل رویش و زمان جمع آوری[ویرایش][/h]بومادران علف هرز مزارع است و به صورت خودرو در دشت‌ها و کنار جاده‌ها و نواحی کوهستانی اروپا و در مناطقی از شمال ایران و ارتفاعات البرز می‌روید. زمان گلدهی گیاه از اواخر اردیبهشت تا پایان تیرماه و بهترین زمان برداشت نیمه اول تیرماه است. بومادران در گویش شمال خراسان و آذربایجان[SUP][نیازمند منبع][/SUP] ساریگل نام دارد. بومادران ازتیره ی کاسنی واز تیره مرکبیان است انواع مختلفی دارد که درکتاب فلور ایلام موجودوثبت شده میباشد این گیاه در استان ایلام به وفوریافت میشود
[h=2]بخش مورد استفاده[ویرایش][/h]سرشاخه‌های گلدار گیاه و عصاره روغنی حاصل از گل.
[h=2]فراورده‌ها[ویرایش][/h]اشکال موجود: کپسول، عصاره، پودر، چای، تنتور، لوسیون، baths داروی موجود در بازار: یکی از اجزای متشکله پودر شیرینوش از شرکت گل دارو و از اجزای دهانشویه پرسیکا از شرکت پورسینا می‌باشد .
[h=2]خواص درمانی[ویرایش][/h]
  • گل:
درمان مشکلات سیستم تنفسی: ضد حساسیت، قابض مخاط، ضد احتقان، خلط آور، عصاره روغنی (حاصل عصاره گیری از گل): ضد التهاب و ضد اسپاسم، مرطوب کننده پوست، پاک کننده آرایشی، ضد شوره سر، محرک رشد مو، التیام دهنده موضعی ( کاربرد در ساخت شامپوها )

  • برگ:
محرک انعقاد خون، التیام دهنده زخم و جراحات. جویدن برگ تازة آن برای دندان درد توصیه می‌شود.

  • بخش‌های هوایی:
درمان مشکلات سیستم گوارشی : آرام بخش دردهای معدی، محرک گوارشی، مقوی معده، ضد نفخ، ملین، صفرا آور، برطرف کننده بی اشتهایی، رفع کننده بواسیر، درمان مشکلات سیستم ادراری- تناسلی : ضد عفونی کننده مجاری ادراری، ادرار آور، قاعده آور، منظم کننده قاعدگی، کاهش دهنده خونروی ماهیانه و کاهش درد، درمان مشکلات سیستم قلبی-عروقی: تونیک خونی، محرک گردش خون، شل کننده عروق محیطی، کاهنده پر فشاری خون، ضد ترومبوز مغزی و شریانی، تقویت کننده رگ‌های واریسی، معرق و تب بر، ضد ویروس، ضد باکتری، ضد کرم، پشه کش، حشره کش، شستشو دهنده و ضد عفونی کننده، درمان اگزما و سایر مشکلات پوستی، ضد درد و مسکن
[h=2]ترکیب با گیاهان دارویی دیگر[/h]


  • بذر کرفس: افزایش دفع اسید اوریک و درمان نقرس
  • آقطی و نعناع: مفید برای سرماخوردگی و آنفلوآنزا
  • زیژفول یا بداغ برفی: درمان فشار خون بالا
  • افشرهٔ دم اسب و بارهنگ نیزه‌ای: درمان شکنندگی مویرگ‌ها
  • سپرک و دم شیر : درمان PMS و قاعدگی دردناک
[h=2]طریقه و مقدار مصرف

۴-۲ گرم از سرشاخه‌های گلدار را با حدود یک لیوان آب به مدت ۱۰ دقیقه جوشانده و صاف کرده و پس از سرد شدن، یک تا سه بار در روز میل شود (با نبات یا عسل).
[/h][h=2]عوارض جانبی[ویرایش][/h]بومادران جزو گیاهان با حداقل عوارض جانبی است و در دوز مصرفی سر شاخه‌های گلدار به صورت دم کرده، عوارض جانبی آن نادر است ولی با این حال عوارض زیر را به آن نسبت داده‌اند: خواب آلودگی، سداسیون، تهوع، استفراغ، بی اشتهایی، حساسیت به نور (مصرف دراز مدت)، درماتیت تماسی (به احتمال قوی در اثر گوایانولید پراکسیدها از جمله آلفا- پروکسی آشی فولید)
[h=2]موارد احتیاط و منع مصرف[ویرایش][/h]حاملگی (محرک انقباض رحم است)، شیردهی، کودکان زیر دو سال، حساسیت به بومادران و سایر اعضای خانوادهٔ Compositae از مصرف این دارو در ناحیهٔ اطراف و داخل چشم خودداری شود.
[h=2]تداخلات دارویی[ویرایش][/h]با آنتی اسیدها، H2 Blockers، مهارکننده‌های پمپ پروتون ← کاهش اثرات داروها با آنتی کواگولانت‌ها و ضد پلاکت‌ها (هپارین، وارفارین، سالیسیلات) ← افزایش ریسک خونریزی با داروهای ضد فشار خون ← کاهش بیش از حد فشار خون با مضعف‌های CNS (مسکن- خواب آورها، الکل، opiateها، باربیتورات‌ها) ← over sedation با املاح آهن ← کاهش جذب املاح ◄مصرف با فاصلهٔ ۲ ساعته از هم
[h=2]بخش‌های داروئی[ویرایش][/h]
  • سرشاخه‌های گل دار
  • برگ
گل بومادران جهت دفع کرمهای معده و روده بسیار مفید می‌باشد.منع مصرف برای اشخاصی که دارای حساسیت‌های فصلی می‌باشند وجود دارد.جهت بهبود سوءهاضمه و دیگر موارد گوارشی مفید است.مقدار مصرف برای اشخاص بالغ روزانه ۲۵ گرم بیشتر توصیه نمی‌شود.
[h=2]ترکیب‌های شیمیائی[ویرایش][/h]
  • روغن‌های فرار: کامازولن، کامفر و ...
  • سزکویی ترپن: لاکتون آکیلئین
[h=2]خواص درمانی[ویرایش][/h]ضد التهاب، ضد تب، ضد اسپاسم، آرام بخش دردهای معدی، محرک گوارشی، مقوی معده، ضد نفخ، ملین، صفرا آور، برطرف کننده بی اشتهایی، ضد میکروب قوی، ضد ویروس، ضد باکتری، ضد کرم، شستشو دهنده و ضد عفونی کننده، ضد عفونی کننده مجاری ادراری، ادرار آور، معرق، ضد درد و مسکن، قابض مخاط، ضد حساسیت، ضد احتقان، خلط آور، شل کننده عروق محیطی، کاهنده پر فشاری خون، ضد ترومبوزمغزی و شریانی، تقویت رگ‌های واریسی، التیام دهنده زخم و جراحات، بند آورنده خونریزی، قاعده آور، منظم کننده قاعدگی، کاهش دهنده خونروی ماهیانه و کاهش درد، رفع کننده بواسیر، ضد شوره سر، مرطوب کننده پوست.




منبــــــــــع
 

خیال شیشه ای

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
سوال تصویری شماره 61

سوال تصویری شماره 61

http://www.www.www.iran-eng.ir/attachment.php?attachmentid=159594&d=1373816470&thumb=1 http://www.www.www.iran-eng.ir/attachment.php?attachmentid=159593&d=1373816380&thumb=1




کوردیلینِ ترمینالیس


Cordyline terminalis


از خانواده لاکسمانیاسه


برای کسبِ اطلاعات بیشتر به این بخش مراجعه کنید!

**********************************




ارسال شده در تاریخ
۲۴ تیر ۱۳۹۲​

کوردیلین ترمینالیس - Flaming Dragon Tree
نام علمی :Cordyline Terminalis
خانواده : لاکسمانیاسه - Laxmanniaceae
بومی منطقه :هاوایی
نام های دیگر:کوردلینا , پالم , King of tropical foliage



اسم علمی کوردیلین Cordyline terminalis ، از خانواده Laxmanniaceae می باشد. این گیاه داری ۱۵ گونه از گیاهان همیشه سبز نخل مانند به صورت درختچه و درخت با برگهای بسیار زیبا می باشد.

گونه مورد نظر بومی جنوب شرقی آسیا بوده و ارتفاع آن در حدود ۵۰ تا ۱۰۰ سانتی متر است.

اینگونه فقط در گلدان کشت می شود. برگهای این گیاه نیزه‌ای و به رنگ سبز تیره و براق با حاشیه قرمز متمایل به ارغوانی است.

نگاهداری آنها در آپارتمان به علل کمبود رطوبت اتمسفر در نواحی خشک مشکل میباشد.

گیاه کوردیلین به نورمتوسط، گرمای معمولی تا زیاد، خاک همیشه مرطوب رطوبت نسبی ۷۰ تا ۹۰ درصد، خاک قلیایی احتیاج دارد.

کود ورمی مورد نیاز این گیاه رامی توان هر دو هفته یکبار از اردیبهشت تا آبان مورد استفاده قرار داد.

به عمق ۲ الی ۵ سانتیمتر خاک گلدان را برداشته و کود ورمی کمپوست گیلدا را جایگزین نموده و با خاک سطحی مخلوط کنید.
در صورت جابجایی گلدان معادل ۲۰% الی ۴۰% از حجم گلدان جدید را کود ورمی کمپوست گیلدا و الباقی را با خاک معمولی مخلوط نمائید.

مخلوطی از خاک جنگلی و کود ورمی برای رشد کوردیلین مطلوب است.

اصولا گیاهان زینتی رنگین برگ، احتیاجات نوری بیشتری دارند. اگر دید برگهای گیاه کوردیلین بی رنگ هستند، حتما نور محیط کافی نیست.

لکه های قهوه ای روی ساقه ها و زیر برگها توسط حشرات آفت ایجاد میشوند. اگر ماهی یکبار با حشره کش نفوذی سمپاشی کنید علایم بر طرف می گردند.

دیسکهای قهوه ای زیر برگ و روی ساقه هم نتیجه فعالیت حشره آفت است در صورتی که مشاهده کردید برگها چروکیده وخشک می شود، گیاه را به محل خنک تری ببرید و آن را غبار پاشی کنید زیرا به نظر می رسد هوا برای رفع این معضل غبار پاشی کنید و به زیر گلدانی سنگر یزه دار اضافه کنید.

برگهای زرد و تا رعنکبوتی کوردیلین را با سم کنه کش، آغشته کنید تا علائم فعالیت کنه قرمز بر طرف شود.

تکثیر این گیاه ممکن است تا حدودی مشکل باشد. زیرا سر شاخه گیاه قبل از زمانی که بیشتر گیاهان را تکثیر می کنید، باید قطع شود. بهتر است تا زمانی که گیاه خیلی بلند نشده، عمل تکثیر را انجام دهید قسمت بالای گیاه را به وسیله قیچی باغبانی به اندازه ۱۰۰تا ۱۵ سانتیمتر، جدا کنید. ابتدا درپودر هورمون ریشه زایی فرو برده و سپس در گلدانی باقطردهانه ۹ سانتیمتر ، حاوی ورمی کمپوست مخصوص بذر و قلمه قرار دهید. خاک رابه اندازه کافی مرطوب کنید ولی دقت داشته باشید بیش از اندازه آبیاری صورت نگیرد. قلمه ها را با کیسه پلاستیکی شفاف بپوشانید و دردمای ۲۱ درجه سانتی گراد در شرایط نور مناسب و کافی نگاه دارید. زمانی که ریشه دهی انجام شد، یعنی بعد از چند هفته ، قلمه هارا از زیر پوشش در آورید و هریک را به تنهایی در گلدانی با قطردهانه ۱۱ تا ۱۳سانتیمتر، حاوی ورمی کمپوست با پایه پیت قرار دهید.








 

خیال شیشه ای

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
سوال تصویری شماره 62

سوال تصویری شماره 62









Persicaria perfoliata
Scientific classification
Kingdom:Plantae
(unranked):Angiosperms
(unranked):Eudicots
(unranked):Core eudicots
Order:Caryophyllales
Family:Polygonaceae
Genus:Persicaria
Species:P. perfoliata
Binomial name
Persicaria perfoliata
(L.) H. Gross

[h=2]Contents[/h] Persicaria perfoliata (syn. Polygonum perfoliatum) is a species of flowering plant in the buckwheat family, Polygonaceae. Common names includemile-a-minute weed, devil's tail, and giant climbing tearthumb. It is a trailing herbaceous annual vine with barbed stems and triangular leaves. It is native to most of temperate and tropical eastern Asia.[SUP][1][/SUP]
[hide]​


[h=2]Appearance[edit source][/h]It has a reddish stem that is armed with downward pointing hooks or barbs which are also present on the underside of the leaf blades. The light green colored leaves are shaped like an equilateral (equal-sided) triangle and alternate along the narrow, delicate stems. Distinctive circular, cup-shaped leafy structures, called ocreas, surround the stem at intervals. Flower buds, and later flowers and fruits, emerge from within the ocreas. Flowers are small, white and generally inconspicuous. The fruits are attractive, metallic blue and segmented, each segment containing a single glossy, black or reddish-black seed.
[h=2]Habit[edit source][/h]Mile-a-minute weed generally colonizes open and warm areas, along the edges of woods, wetlands, stream banks, and roadsides, and uncultivated open fields, resulting from both natural and human causes, dense wooded areas where the overstory has opened up increasing the sunlight to the forest floor. Natural areas such as stream banks, parks, open space, road shoulders, forest edges and fence lines are all typical areas to find mile-a-minute. It also occurs in environments that are extremely wet with poor soil structure. Available light and soil moisture are both integral to the successful colonization of this species. It will tolerate shade for a part of the day, but needs a good percentage, 63-100% of the available light. The ability of mile-a-minute to attach to other plants with its recurved barbs and climb over the plants to reach an area of high light intensity is a key to its survival. It can survive in areas with relatively low soil moisture, but demonstrates a preference for high soil moisture.
[h=2]U.S. Introduction[edit source][/h]

Mile-a-minute weed is a very invasive species.​

The first records of mile-a-minute in North America are from Portland, Oregon (1890) and Beltsville, Maryland (1937). Both of these sites were eliminated or did not establish permanent populations of the species. However, the introduction of mile-a-minute somewhere between the late 1930s and 1946 to a nursery site in Stewartstown, York County, Pennsylvania did produce a successful population of this plant. It is speculated that the seed was spread with Rhododendron stock. The owner of the nursery was interested in the plant and allowed it to reproduce; subsequent efforts to eradicate it were not successful. The distribution of mile-a-minute has radiated from the York County site into neighboring states. 55 years after its introduction, the range for this plant in the United States had extended as far as 300 miles (480 km) in several directions from the York County, Pennsylvania site.
[h=2]Reproduction and Propagation[edit source][/h]Mile-a-minute weed is primarily a self-pollinating plant (supported by its inconspicuous, closed flowers and lack of a detectable scent), with occasional outcrossing. Fruits and viable seeds are produced without assistance from pollinators. Vegetative propagation from roots has not been successful for this plant. It is a very tender annual, withering with a slight frost, and reproduces successfully until the first frost. Mile-a-minute is a prolific seeder, producing many seeds on a single plant over a long season, from June until October in Virginia, and a slightly shorter season in more northern geographic areas. Mile-a-minute can cover as much as 30ft in a single season, maybe even more in the southern US states.
Birds are probably the primary long-distance dispersal agents of mile-a-minute weed. Transport of seeds short distances by native ant species has been observed. This activity is probably encouraged by the presence of a tiny white food body (elaiosome) on the tip of the seed that may be attractive to the ants. These seed-carrying ants may play an important role in the survival and germination of the seeds of mile-a-minute weed. Local bird populations are important for dispersal under utility lines, bird feeders, fence lines and other perching locations. Other animals observed eating mile-a-minute weed fruits are chipmunks, squirrel and deer.
Water is also an important mode of dispersal for mile-a-minute weed. Its fruits can remain buoyant for 7–9 days, an important advantage for dispersing seed long distances in stream and river environments. The long vines frequently hang over waterways, allowing fruits that detach to be carried away in the water current. During storm events the potential spread of this plant is greatly increased throughout watersheds.
[h=2]Control[edit source][/h]Hand removal of seedlings throughout the growing season is the most effective traditional control, though hardly practical for a wide-range program. Broad-spectrum herbicides, though effective, are not practical in many infested areas due to close involvement of native vegetation. A non-systemic herbicidal soap is the preferred chemical treatment, but must be reapplied throughout the season to staunch new growth.
In 2004 the USDA approved the rearing and release of Rhinoncomimus latipes, a tiny stem-feeding weevil from China. In several Persicaria-infested release sites in New Jersey heavy defoliation of the targets occurred in the space of a few years post-release. The weevil has since been found feeding on Persicaria throughout the state, even at sites intended for new releases.
[h=2]Uses[edit source][/h]In traditional Chinese medicine, mile-a-minute weed is known as gangbangui (Chinese: 杠板归; pinyin: gāngbǎngūi), and is valued for its diuretic, anti-inflammatory, and other effects.
It may also be eaten as a sour-flavored leaf vegetable, although its relatively high content of oxalic acid means that it should be eaten in moderation, and avoided by people with kidney disorders,gout, or rheumatoid arthritis.
[h=2]Chemistry[edit source][/h]Polygonum perfoliatum contains phenylpropanoid esters such as 6'-acetyl-3,6-diferuloylsucrose (helonioside B), 2',4',6'-triacetyl-3,6-diferuloylsucrose, 1, 2',4',6'-tetraacetyl-3,6-diferuloylsucrose,1,2',6'-triacetyl-3, 6-diferuloylsucrose, 2',6'-diacetyl-3,6-diferuloylsucrose, 1,3,6-tri-p-coumaroyl-6'-feruloylsucroses, vanicoside A and vanicoside B.[SUP][2][/SUP]
[h=2]References[edit source][/h]
  • ^ Persicaria perfoliata. GRIN Taxonomy for Plants.
  • ^ New sucrose phenylpropanoid esters from Polygonum perfoliatum. Sun X, Zimmermann ML, Campagne JM and Sneden AT. J Nat Prod., 2000 Aug, 63(8), pages 1094-1097, PubMed





 

خیال شیشه ای

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
سوال تصویری شماره 63

سوال تصویری شماره 63

http://www.www.www.iran-eng.ir/attachment.php?attachmentid=167337&d=1377434486




http://www.www.www.iran-eng.ir/attachment.php?attachmentid=167338&d=1377434516







MARANTA FASCINTATOR

مارانتا فاسینتاتور گیاهی همیشه سبز از خانواده Marantaceae (مارانتاسه) میباشد که بومی برزیل و مناطق گرمسیری آمریکا میباشد.

نام این گیاه در قرن 16 از گیاه شناسی به نام bartlomea maranti گرفته شد که این شخص به خاطر کشف سیستماتیک گیاهی معروف میباشد.

مارانتا گیاه زینتی بسیار زیبا میباشد که دارای برگهای جذاب و چشمگیر میباشد.

مارانتا ها شامل 4 گونه متفاوت میباشند:

1 – مارانتا لوکونورا
2– مارانتا فاسینتاتور
3 – مارانتا کرشووآنا
4-مارانتا اریتروفیلا


مارانتا فاسینتاتور در طبیعت به صورت وحشی وجود ندارد بلکه نوعی گیاه پرورش یافته است که به صورت مصنوعی به دست می آید .
این گونه برگهایش زیباتر از سایر گونه های ذکر شده میباشد و نگهداری از آن باید در منزل صورت گیرد و نیازمند دقت بیشتری میباشد.
این گیاه علفی، همیشه سبز و چندساله میباشد .
ارتفاعی بین 20 تا 40 سانتیمتر و گستردگی در حدود 50 سانتیمتر دارد.

ساقه هایی ریشه مانند دارد .

انواع مختلف این گیاه دارای برگهای بیضی شکل به رنگ سبز با نقش های سبز تیره و زیتونی و رگه های زرد و قرمز میباشد .
این گیاه در فصل بهار و در جایی که شرایط مساعد داشته باشد گلهای کوچک و سفیدی میدهد که جنبه زینتی خاصی ندارند و همانطور که ذکر شد این گیاه به خاطر داشتن برگهای زیبایش بسیار ارزشمند میباشد.

نگهداری از گیاه مارانتا فاسینتاتور به شرح زیر میباشد:

خاک: خاک باید شامل مواد آلی بوده و غنی از هوموس باشد .
مخلوطی از خاک برگ به همراه کود حیوانی پوسیده ، خاکی مناسب برای رشد این گیاه میباشد.
برای رشد بهتر همواره باید خاک این گیاه مرطوب باشد.
نور: نیمسایه و یا سایه کامل
به هیچ وجه این گیاه نباید در معرض تابش شدید و مستقیم نور خورشید قرار گیرد.
رطوبت: بهتر است این گیاه در جایی با رطوبت بالا نگه داری شود زیرا در هوای خشک برگها از بین خواهد رفت.
آبیاری: در تابستان یک روز درمیان صورت گیرد و در زمستان هر 2 هفته یک بار انجام شود.
دما:دمای بین 16 تا 21 درجه مناسب است .

تحمل دمای پایین را اصلا ندارد.
هر 3 هفته یکبار از کود رقیق شده استفاده کنید.

برگها بهتر است هرروز با آب ولرم اسپری شوند.


این گیاه گلدان با خاک عمیق را دوست ندارد و در خاک کم عمق رشد بهتری خواهد داشت.

تکثیر :

زیاد کردن این گیاه از طریق تقسیم ریشه امکان پذیر است و بهتر است در فصل بهار اقدام کنید.
 

خیال شیشه ای

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
سوال تصویری شماره 65

سوال تصویری شماره 65

http://www.www.www.iran-eng.ir/attachment.php?attachmentid=169054&d=1378289824



فیل گوش یا بال فرشته از خانواده شیپوریان

نام علمی: CALADIUM BICOLOR



کالادیوم یا بال فرشته، گیاهی چند ساله و بومی کشور برزیل است.

این گیاه دارای برگ هایی تیرکمانی به رنگ های سفید، سبز، قرمز و صورتی با رگبرگ های واضح و رنگی و در برخی گونه ها برگ های سبز رنگ با لکه های سفید و قرمز

است.خاک مناسب برای رشد و پرورش کالادیوم باید توانایی حفظ رطوبت و زهکش خوبی داشته باشد

بنابراین گلدان این گیاه را با مخلوطی از یک قسمت خاکبرگ، دو قسمت کمپوست و یک قسمت ماسه پر کنید.

در فصل تابستان کالادیوم را هفته ای یک بار آبیاری کنید.

با شروع فصل پاییز نیاز آبی این گیاه کاهش می یابد و می توانید هر پانزده روز یک بار آن را آبیاری کنید و در فصل زمستان خاک گلدان را به حالت نیمه خشک حفظ کنید؛

چون گیاه کالادیوم دارای غده های زیرزمینی است که در طول زمستان در حالت خواب و استراحت است.

با آغاز فصل بهار و رشد مجدد این غده ها، نیاز آبی گیاه رو به افزایش می رودوباید برنامه منظم آبیاری را از سر بگیرید.



 

خیال شیشه ای

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
سوال تصویری شماره 66

سوال تصویری شماره 66

http://www.www.www.iran-eng.ir/attachment.php?attachmentid=171509&d=1379608227 http://www.www.www.iran-eng.ir/attachment.php?attachmentid=171508&d=1379608171



سینداپسوس

scindapsus aureus


یکی از گیاهان رایجه که تقریباْ تو هر خونه ای پیدا میشه....

بالارونده و همیشه سبزه...برگهای جوان آن نوک تیز و تخم مرغی شکله ولی برگهای پیرش قلبی شکل میشن...

گاهی برگ ها ابلق هستن ولی اگه همین برگ ابلق ها درون محیط کم نور قرار بگیرن، یکدست سبز خواهند شد...

بعضی گونه های آن دارای ریشه هوایی در اطراف گره ها هستن مثلS.aureus




پتوس گیاه مناسبی برای سبد آویز هست.

برای تحریک رشد بوته ای آن باید سرزنی شود.


به گرما، نیازآبی، رطوبت متوسط نیاز داره....

ترکیب خاکی معمولی رو می پسنده...یعنی با نسبت 1:1:1 خاک باغچه: خاکبرگ: ماسه...

نور سایه آفتاب رو می پسنده..



افزایش پتوس با قلمه ست: قلمه ساقه و قلمه ساقه و برگ

قلمه آن به راحتی داخل آب ریشه دار میشه....

ولی باید سعی بشه وقتی ریشه ها حدود یک سانت شد تو خاک خیلی سبک کاشته بشه تا ریشه ها آبی نشه و تو خاک بتونه مستقر بشه....

بهار به بهار میشه گلدونش رو عوض کرد....

میشه یه مقدار خاک رویی آن رو با مقداری ورمی کمپوست عوض کرد.... فوق العاده رویرشد اون تاثیر می ذاره....




 

خیال شیشه ای

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
سوال تصویری شماره 67

سوال تصویری شماره 67




پاندانوس یا برگ خنجری

مشخصات:
اسم علمی این گیاه Pandanus veitchii ، از خانواده Pandanaceae می باشد.


این جنس از ۶۰۰ گونه مختلف گیاهان استوائی درختچه ای همیشه سبز تشکیل یافته است.

ارتفاع وگسترش گونه مورد نظر در حدود۶۰ سانتی متر است. شکل گیاه به صورت بوته ای است و برگ های شمشیری مانند آن ممکن است

به طول۶۰ سانتی متر برسد. رنگ برگهای پاندانوس سبز تیره با لبه نقره ای رنگ است.


مراقبت: این گیاه به نور متوسط ، حرارت زیاد، آبیاری فراوان، رطوبت ۵۰ تا ۷۰ درصد وخاک قلیایی احتیاج دارد.

کود: کود مورد نیاز این گیاه را می توان به میزان ۳ گرم در لیتر هر دو هفته یکبار، از فروردین تا آبان ماه ، مصرف نمود.

خاک: خاک برگ، مخصوصا خاک برگ حاصله از چمن برای رشد و نمو پاندانوس مطلوب است.

ازدیاد:گیاه پاندانوس، آنچنان که به نظر می آید به آسانی تکثیر نمی شود و تنها با توجه و دقت زیاد میتوان به نتیجه مطلوب رسید. در پای گیاه پاجوشهایی به وجود می آیند که باید با استفاده از یک چاقوی تیز آن را از پایه مادری جدا کنید. سپس انتهای این قلمه را در پودر هورمون ریشه زایی فروبرده و در گلدانی با قطر دهانه ۹سانتیمتر، حاوی کمپوست بدر و قلمه بکارید . گیاه جوان را با کیسه پلاستیکی شفاف بپوشاید و در دمای ۲۰ تا۲۱ درجه سانتیگراد و نور کافی نگاهدارید. در این مرحله بسیار دقت کنید که محیط پاندانوس مرطوب باشد. برای این منظور مرتب مه پاشی کنید. بهتر است تکثیر رادر اواسط بهار شروع کنید تا گیاه رشد کرده و بتوانید آن را در اوایل تابستان در گلدان بزرگتر بکارید.


عوارض و درمان: برگهای چروکیده و قهوه ای گیاه پاندانوس بیانگر هوای گرم و گیاه تشنه است. گلدان را به محل خنک و مرطوب منتقل کنید. برگها در اثر غبار سمپاشی می پوسند. باید مواظب باشید هنگام آبیاری نیز برگها خیس نشوند. هوای خشک می تواند لکه های قهوه ای در حاشیه برگها ایجاد کند. اگر از زیر گلدان سنگریزه دار محتوی آب استفاده کنید این معضل بر طرف می شود. در صورتی که هوای محیط سرد باشد و پاندانوس دچار یخ زدگی شود، برگهای گیاه قهوه ای کم رنگ ،نرم و آبکی می گردد. در صورتی که برگهای جدید ریز و کم رشد شوند، گلدان کوچک وحجم ریشه ها زیاد است و یا کمبود مواد غذایی وجود دارد . برگهای پاندانوس در اثر نور کم حالت ابلق خود را از دست می دهد و سبز یک دست میشود در مقابل نور زیاد برگها را رنگ پریده و چروکدار میکند.



 

خیال شیشه ای

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
سوال تصویری شماره 68

سوال تصویری شماره 68






نام علمی: PTERIS CRETICA
خانواده: PTERIDACEAE - سرخس - پتریداسه
بومی منطقه: مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری جهان (استوایی)
نام های دیگر: Brake Fern, Cretan Brake,سرخس پنجه ای


شرایط مناسب رشد:
نور محیط: متوسط
آبیاری و رطوبت: مرطوب
دمای ایده آل محیط: 12 درجه سلسیوس
خاک و تغذیه: خاک قلیایی با زهکشی خوب


سرخس جنگلي:

Pteris یا brake جنسی از گیاهان است که دارای حدود 280 گونه از سرخس بوده و بومی مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری جهان است.

سرخس جنگلي موارد استفاده زینتی دارد و در محیط خنک خانه به خوبی رشد میکند، همچنین بسیار مناسب جهت استفاده در تراریوم است. این گیاه عادت به راست قامت بودن دارد و برای آویز مناسب نمیباشد

برگها یک بار به طور شانه ای تقسیم شده اند تقسیمات باریک و دراز است و هاگینه*ها در حاشیه تقسیمات برگ قرار می گیرند و به وسیله تا خوردگی برگ پوشیده میشوند.

محل انتشار این گونه در شمال ایران در جنگلهای رشت و مازندران و حوالی ماهشهر است.


فروند دارای تقسیمات داراز،باریک و پنجه ای شکل فراوان ،حلقه اسپورانژ آن ناقص و هاگدانهای آن در پشت شانه های فروند ،نقاط کروی ،به رنگ زرد و براق را تشکیل می دهد.شانه های بالایی فروند دندانه دار است

سرخس پنجه ای به نور روشن تا متوسط نیاز دارد و باید در سایه نگهداری شود

دمای محیط رشد این گیاه معمولی و در زمستان نسبتاً سرد می باشد

این گیاه نیازمند آبیاری منظم و خوب (سیراب) و رطوبت خاک و هوا می باشد

آفات و مشکلات سرخس جنگلي : لکه های برگ ، شپشکهای نرم تن ، شپشک آرد آلود ، شته ها ، نماتد برگ و برگ ها قهوه ای پیچ خورده می باشد .

مواظب باشید هیچگاه خاک گلدان کاملاً خشک نشود و برای دفع حشرات و آفات، برگ های گیاه را با سم آفت کش اسپری نمایید


انتشار آن به روش تقسم و بسیار آسان و سریع از طریق اسپور میباشد



منابع:
http://nargil.ir
http://azarunivplantbiology87.persianblog.ir/post/3
http://en.wikipedia.org/wiki/Pteris
http://pss.uvm.edu/pss123/fernpter.html










توضیح کلی در مورد سرخس ها :


سرخس ها



سرخس ها ی کنونی گونه تکامل یافته از گروه نهانزادان آوندی می باشند و رشد برگ ها در سرخس کامل و مداوم و ریزوم در آنها پایاست ، ریشه سرخس ها مشابه ریشه گیاهان گل دار مبی باشد در ریشه و ساقه سرخس های کنونی بر خلاف نمونه های فثیل شده از آنها فاقد تشکیلات ثانویه می باشد در نتیجه بر خلاف اجداد خود نمی توانند رشد های زیادی داشته باشند ،و رشد سرخس ها همیشه نابجا و قطر ساقه از دو تا سه میلیمتر تجاوز نمی کند ریشه هاپی نا بجا در سرخس علاوه بر سطح رسزوم حتی بر روی دم برگ های ان نیز یه وجود می آید در برش عرضی از ریشه سرخس دو دسته اوند غربالی متناوب با دو دسته آوند چوبی به شکل مثلث که در پایه به یکدیگر متصل هستند و و در بین آندو فضایی برای پارانشام مغز وجود ندارد

ساقه سرخس ها به استثنای گونه های نادر مناطق حاره ای ، همیشه زیرزمینی و به صورت ریزوم می باشد در نمونه ی سرخس تریکومانس آلاتوم که سرخسی کوچک می باشد دارای ساقه نازک و با ساختاری ساده و یک استوانه( استل) مرکزی می باشد . و در برش عرضی ریزوم این سرخس ، بخش های مختلف زیر دیده می شود

  • طبقه اپیدرم
  • منطقه فیبرو پوستی
  • پارانشیم پوستی
  • لایه آندودرم
  • دایره محیطیه
  • آون غربالی که بر خلاف نهاندانگان بجای دسته ای متفرق حلقه های کاملی را ایجاد می کنند

بر خلاف پنجه گرگیان که در ایران رویشی ندارند و دم اسبیان که دارای رویش محدود در ایران می باشند سرخس ها در ایران حضور بیشتری دارند

  • پرسیاوشان معمولی :هگدانهای کروی یا بیضوی در لبه بالایی شانه های فروند قرار دارند ، فروند: دارای دم برگ دراز بی کرک با پهنکی از تقسیمات ( شانه ) کوچک است .این سرخس در نقاط مرطوب ، در کنار جویبارها و دراطراف چاه ای آب شمال ایرند دیده می شود . اسپورانژ انها دارای حلقه های مکانیکی ناقص می باشد


  • پرسیاوشان پا سیاه :قسمت انتهایی فروند این سرخس تقسیمات باریک و فراوان می باشد و دم برکگ آنها براق و سیاه می باشد


  • سرخس مارزبان :دارای دو نوع فرون عقیم و بارور می باشد ، فرون عقیم فاقد هاگدان بیضی شکل و دارای کناره ای کامل و فروند بارور بسیار باریک ، لوله ای شکل و حامل دو ردیف اسپورانژ می باشد


  • سرخس زنگی دارو : ساقه زیرزمینی (ریزوم ) این سرخس پوشیده از بقایای پوسیده برگ های قبلی می باشد و حلقه مکانیکی در این سرخس ناقص می باشد ، فروند زنگی دارو دارای پهنک کامل و پهن بوده ، و دسته های هاگدان ان خطی و موازی با یکدیگر و مایل نسبت به رگبرگ در زیر قرار دارند


  • سرخس پر عقابی : ساقه این سرخس منحصراً زیرزمینی،و فرون های ان دارای تقشیمات فراوان شانه ای می باشد و دارای هاگدان های کناری و حلقه اسپورانژ ناقص می باشد


  • سرخس پنجه ای : فروند در این سرخس دارای تقسیمات دراز،باریک و پنجه ای شکل فراوان ، حلقه اسپورانژ آنها ناقص و هاگدان ها در لبه تا شده ی تقسیمات فروند قرار دارند


  • سرخس آبزی سالوینیا ناتانس : سرخس ابزی و شناور در آب مرداب های مرطوب است ، این سرخس در برکه ها و مرداب های استان های شمالی بخصوص مرداب انزلی فراوان وجود دارد. ساقه در این سرخس بسیار نازک و عاری از ریشه می باشد و در فواصل معین این ساقه این سرخس دو برگ سبز بیضوی شکل شناور و پوشیده از کرک های رطوبت ناپذیر دیده می شود ، و برگ سوم پایین ساقه ، تغییر شکل داده و در زیر ساقه به رشته های باریک ریشه مانند که در بین آنها تار های باریک ریزوئیدی نیز وجود دازد تبدیل می شود و اندام اسپورانژی این سرخس به نام اسپوروکارپ به رنگ قهوه ای در بین رشته های ریشه مانند قرار داشته .

 

خیال شیشه ای

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
سوال تصویری شماره 69

سوال تصویری شماره 69

http://www.www.www.iran-eng.ir/attachment.php?attachmentid=172731&d=1380386159





نام علمي:
Pterocarya fraxinifolia
نام فارسي: لرگ
نام خانواده: Juglandaceae


شرح گونه: درختی است بلند که ارتفاع آن به ٣٥ متر و قطر آن به ١٣٠ سانتی متر می‌رسد. چوب آن سبك است و استفاده‌ی روستايي زيادي ندارد و از آن در ساختن گاو آهن استفاده مي‌شد. شاخه‌هاي جوان آن نيز به جاي طناب براي بستن اسكلت بناهاي روستايي به‏ كار مي‌رفته است. از پوست درختان كهنسال لرگ كه قالبي خارج شده باشد سطل آب تهيه مي‌كرده‌اند و نيز قطعاتي از پوست درختان كهنسال را به عنوان لايي پشت پاشنه‌ی كفش به‌كار مي‌بردند.


انتشار جغرافیایی: شمال: گرگان، زیارت، بندر گز، مازندران: آمل، رودخانه‌ی چالوس، قائم شهر، پل سفید، دشت نظیر، رامسر، قاسم آباد، نوشهر، زیر آب، شیرگاه، گیلان: هشتپر، پیر بازار، انزلی، رشت، نورود در اسالم، لاهیجان، رضوانده، آستارا.

موسم گل: خرداد- تیر



 

خیال شیشه ای

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
سوال تصویری شماره 70

سوال تصویری شماره 70

ستاره خاکستری
Ctenanthe setosa









نام علمی: CTENANTHE SETOSA
خانواده: MARANTACEAE - مارانتاسه
بومی منطقه: برزیل
نام های دیگر: سته نانته,ته نانته,گلشانه ، هرگز هرگز
نور محیط: متوسط
آبیاری و رطوبت: مرطوب
دمای ایده آل محیط: 25 درجه سانتیگراد
خاک و تغذیه: خاک دارای زهکشی خوب

اسم علمی گیاه Ctenanthe Setosa بوده و با عنوان Grey Star یا ستاره خاکستری نیز شناخته میشود. این گیاه از خانواده مارانتاسه و بومی برزیل می باشد.
این گیاه آپارتمانی با برگ ‌های كشیده و نوك تیز به طول 20 تا 25 سانتی‌متر ، دارای دمبرگ‌ های بلند می‌ باشد و حداكثر بلندی و گستردگی آن به 75 سانتی‌متر می‌رسد.
ته نانته به مكان نیم سایه و خاك دارای زهكش خوب نیاز دارد، بهتر است با آب بدون املاح آبیاری شود و خاك آن هیچ وقت خشك نشود. همچنین نیاز به اتمسفر مرطوب دارد.
تکثیر ستاره خاکستری از طریق تقسیم گیاه در بهار امكان‌پذیر است.
منبع: www.nargil.ir
 

خیال شیشه ای

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز

خیال شیشه ای

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
سوال تصویری شماره 72

سوال تصویری شماره 72






گیاه سرخس رستاخیز

selaginella lepidophyllaاز خانواده Selaginellaceae

این گیاه درمناطقی با آب وهوای بسیار گرم وجود دارد

.درزمانکی که آب نباشد به حلت توپ ویک توده خشک درمی آید وحتی سالیان میتواند به این حالت بماند به محض اینکه بارندگی ویا آب به آن برسد مجددا شروع به رشد میکند.

میگن نشانه یا سمبل رستاخیزه
 

خیال شیشه ای

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
سوال تصویری شماره 73

سوال تصویری شماره 73

http://www.www.www.iran-eng.ir/attachment.php?attachmentid=173685&d=1380980426



سِنجـِد گیاهی درختی است از خانواده سنجدیان (Elaeagnaceae) که در آب و هوای معتدل می‌روید. برگ‌های باریک و مخملی شکل و میوه‌هایی قهوه‌ای رنگ و خوراکی دارد

که از هستهٔ آن در تهیهٔ برخی داروها استفاده می‌شود.
به فارسی بطور کلی سنجد ولی در مناطق گوناگون ایران دارای نامهای محلی است، در کردستان آن را «سرین چک»، در آذربایجان «ایده- ایکده» در اطراف تهران «پستانک» و در اصفهان «غبیده بادام» گفته می‌شود. در کتب سنتی با نام‌های «چوب‌دانه، نُقد، بُل» نامبرده شده‌است. این درخت را می‌توان با انبوه فراوان در شهرستان های جنوب خراسان و قهستان و منطقه اقلید دید.[SUP][۱][/SUP]
سنجد به سرمای سخت زمستان مقاوم می‏باشد لیکن گرمای شدید تابستان را نمی‏پسندد.
برگ سنجد شبیه بید، دراز، کرک‌دار، براق و متناوب و با دمبرگ‌های کوتاه می‏باشد. پشت برگ‌ها نقره‌ای‌فام و دارای دمبرگ کوتاه است.
میوه سنجد سته خوراکی است با مزه تقریباً ترش، شیرین و کمی گس به شکل بیضوی، گوشتدار، شبیه زیتون به رنگ زرد نارنجی مایل به قرمز. سنجد از نظر غذایی کم‌کالری و طبیعت آن سرد و خشک و یبوست‌آور است.
[h=2]خواص و کاربرد

برگ درخت سنجد و میوه‌های خشک آن دارای قابض است، از گل‌های آن جهت معطر ساختن بعضی لیکورها استفاده به عمل می‌آید.

جوشانده برگ درخت سنجد خاصیت جمع‌کنندگی و ضد اسهال دارد و داروی خوبی برای اسهال کودکان است. سنجد بادشکن و مقوی قلب است و سردرد را تسکین می‌دهد.
[/h]
امروزه از درخت سنجد و میوه آن در صنایع غذایی، بهداشتی، دارویی، عطرسازی و صنایع چوب استفاده می‌شود. میوه‌ی این گیاه بسیار خوشمزه است.





سنجد
طبقه‌بندی علمی
فرمانرو:گیاهان
دسته:گیاهان گلدار
رده:دولپه‌ای‌ها
راسته:گل‌سرخ‌سانان
تیره:سنجدیان
سرده:سنجدها
گونه:E. angustifolia
نام علمی
Elaeagnus angustifolia
لینه

 

خیال شیشه ای

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
سوال تصویری شماره 74

سوال تصویری شماره 74

http://www.www.www.iran-eng.ir/attachment.php?attachmentid=174152&d=1381318816






پپرومیا

مشخصات: اسم علمی این گیاه Peperomia coperata ، از خانواده Piperaceae می باشد. این جنس دارای بیش از ۱۰۰۰ گونه مختلف از گیاهان همیشه سبز بالارونده است که اغلب آنها برگهای زیبایی دارند. گل های پپرومیا وبه رنگ سفید یا زرد است که روی سنبل کوتاهی، مانند دم موش ظاهر می شود. گونه مذکور بومی نواحی استوایی امریکا بوده و ارتفاع آن به حدود ۸ تا ۲۵ سانتی متر و گسترش آن به ۱۲ تا ۱۵ سانتی متر می رسد. برگ های آن بسیار زیاد و قلبی شکل می باشند که از قسمت مرکزی گیاه خارج می شوند. برگهای پپرومیا صورتی کمرنگ می باشد.گلها به رنگ سفید و به شکل گلآذین سنبله مانند وبه طول ۱۲ تا ۱۵سانتی متر هستند و از اوایل بهار تا اواخر پاییز به چشم می خورند.


مراقبت: این گیاه به نور متوسط، حرارت زیاد، خاک همیشه خیس، رطوبت ۵۰تا ۹۰ درصد و خاک قلیایی احتیاج دارد.


کود: کود مورد نیاز این گیاه را می‌توان به میزان ۲ گرم در لیتر، هر دو هفته یکبار از فروردین تا مهر ماه، مورد استفاده قرار داد.
خاک: خاک مناسب و مطلوب زندگی پپرومیا، مخلوطی از خاک باغچه، خاک برگ و ماسه می باشد.


ازدیاد: برای تکثیر این گیاه مخصوصا نوع کوچک آن ، بهتر است برگها را با دمبرگ، از اواسط بهار تا اواسط تابستان جدا کنید و دمبرگ رابا حفظ حدود ۵/۲تا ۳ سانتیمتر از طول آن با یک چاقوی تیز ببرید.سپس برگها را در یک ظرف مسطح حاوی کمپوست بذر و قلمه فرو کنیدو بعد از آن یک آبیاری سبک انجام دهید. پهنک برگ باید با خاک تماس داشته باشد اما به زیر خاک فرو نرود. قلمه ها ی برگی پپرومیا را در دمای ۲۰ درجه سانتیگراد و در نور مناسب نگاه دارید. برگهای پژمرده و فاسد، باید بلافاصله خارج شوند. ریشه دهی تا دو ماه طول خواهد کشید و گیاه جدید در محل اتصل برگ به دمبرگ به وجود می آید. زمانی که گیاه به اندازه ۳ تا ۵ سانتیمتر رشد کرد آن را بیرون آورده و درگلدانی با قطر دهانه ۹ سانتیمتر حاوی کمپوست گلدانی با پایه پیت بکارید.


http://www.golestan-ali.com/22/peperomia/
 

خیال شیشه ای

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
سوال تصویری شماره 75

سوال تصویری شماره 75

http://www.www.www.iran-eng.ir/attachment.php?attachmentid=175675&d=1382160532





نام فارسي : كلم زينتي

نام علمي : Brassica oleraceae

نام انگليسي : Ornamental Cabbage, ornamental Kale

خانواده : CRUCIFERAE


گياهان گونه Brassica oleraceae هميشه سبز بوده ولي به صورت دو ساله كاشته شده و استفاده زينتي از برگهاي آن در حقيقت در طول يكسال انجام مي‌گيرد. به اين ترتيب كه در پائيز و زمستان سال اول برگها درشت و رنگين شده و با فرارسيدن بهار سال بعد برگها به سبزي گرائيده ساقه طويل گشته و توليد گل مي‌كند، بذرهاي آن نيز در تابستان مي‌رسند. گل‌هاي اين گياه از نقطه نظر زينتي حائز اهميت نيستند. ولي بهر حال زيبائي خاص خود را دارا مي باشند.
ارتفاع و گستردگي آن در واريته‌هاي مختلف (پاكوتاه ، پابلند) متغير مي‌باشد.


بوته‌هاي نسل F1 يكنواخت مي‌باشند و داراي برگ‌هاي تك رنگ بوده و شفافيت و خلوص رنگ‌ها نيز بيشتر مي‌باشد و از رشد سريع و قدرت و استقامت بيشتري برخوردارند. زيرا قدرت هيبريد زيادتر از قدرت والدين است.واريته‌هاي موجود در ايران همه حاصل بذرهاي هيبريد نسل‌هاي بعد از F1 بوده و برگها طيف وسيعي از رنگهاي قرمز، سفيد، صورتي و سبز را دارا مي‌باشند.
از لحاظ شكل برگها نيز كلم‌هاي زينتي به سه دسته تقسيم مي‌گردند.

1ـ واريته‌هاي كلم با برگهاي لبه گرد و بدون بريدگي (Round leaves ) : گياهاني پاكوتاه و توپر مي‌باشند كه برگهاي اطراف سبز بوده و برگهاي قسمت مركزي به رنگ‌هاي قرمز، صورتي و سفيد ديده مي‌شوند.
اين واريته‌ها زود رنگ گرفته و در پائيز داراي رنگهاي درخشان و زيبا مي‌شوند.

در برابر سرماي زمستان نيز مقاومت داشته و از بين نمي روند.

2ـ كلم‌هاي زينتي داراي برگهاي چين خورده (Fringed leaves) : گياهاني توپر با برگ متراكم و چين خورده كه در اندازه‌هاي كوتاه قد و متوسط ديده مي‌شوند و داراي رنگ‌هاي قرمز تند، سفيد، ارغواني مي باشند. اين واريته‌هاي در پائيز رنگ گرفته و نسبت به سرماي زمستان نيز بردبار مي‌باشند.
3ـ كلم‌هاي زينتي داراي برگهايي با بريدگي‌هاي عميق و پرمانند (Feather leaves) : اين واريته‌ها داراي برگهايي دندانه‌دار با بريدگي‌هاي عميق مي‌باشند. همچنين داراي ساقه‌اي كلفت و قوي بوده كه تاج گسترده آن را نگه مي‌دارد.


به طور كلي مقاومترين گروه نسبت به سرماي سخت زمستانه اين گياهان مي‌باشند و جهت كاشت در مناطق با سرماي سخت بسيار مناسب هستند.

رنگ دهي اين گروه نيز دير شروع شده و در سرماي شديد رنگ برگها شفافيت و خلوص خود را پيدا مي‌كنند.


نيازهاي اكولوژيك :


نور :
به طور كلي كلم‌هاي زينتي بايد در محيط كاملاً آفتابي كاشته شوند. فاصله نشاء‌ها بايد طوري انتخاب شوند كه نور كافي به گياه برسد. در غير اينصورت ساقه‌ها جهت رسيدن به نور بلند شده و سست و توخالي خواهند شد و گياه ظاهري نازيبا پيدا خواهد كرد.

آب :
اين گياه به آب فراوان نياز دارد و خاك آن هميشه بايد مرطوب نگاهداشته شود.

خاك :
گياهان خانواده كلم در خاكي كه حاوي مقداري آهك باشد رشد مناسبي دارند، ولي بايستي با افزودن كودهاي آلي (خاكبرگ + كود پوسيده دامي) محيط خاك را خنثي و تا حدي اسيدي نگاهداشت.

كود :
در مورد مصرف كود براي كلم زينتي بايد كمي دقت شود، زيرا كمبود مواد غذايي سرعت و درجه رنگ دهي برگها را كاهش داده و باعث زرد شدن و ريزش برگها مي‌شود. افزودن كودآلي به خاك مناسب مي‌باشد. نكته قابل توجه اينست كه در هنگامي كه برگها در حال تغيير رنگ مي‌باشند به هيچ وجه نبايد از كود ازته استفاده نمود. زيرا برگها قدرت تغيير رنگ خود را از دست مي‌دهند.

دما :
تغيير رنگ و ايجاد رنگهاي زيبا در ناحيه مركزي برگها زماني آغاز مي‌گردد كه درجه حرارت هوا به 15 درجه سانتيگراد كاهش پيدا نمايد. با تقليل درجه حرارت رنگ‌ها خلوص بيشتري پيدا مي‌كنند . كلم زينتي سرماي 10ـ درجه سانتيگراد را در زمستان مي‌تواند تحمل كند. واريته‌هاي قرمز رنگ مقاومت بيشتري در برابر سرما دارند.

روش‌هاي ازدياد :

1ـ كاشت بذر : (هنگامي كه درجه حرارت حدود 20 درجه سانتيگراد باشد)
زمان كاشت بذر در هواي آزاد ارديبهشت و خرداد ماه است. بذرها داخل كرت كاشته شده وقتي نشاء‌ها حدود 5 تا 6 برگه شدند مي‌توان آنها را به داخل گلدان نشايي منتقل كرد. (استاندارد دهانه گلدان نشايي حدود 10 تا 12 سانتيمتر مي‌باشد.)
حدود 15 تا 20 روز بعد دوباره نشاء‌ها را به گلدان خياري(استاندارد دهانه آن 20 سانتيمتر مي‌باشد) منتقل مي‌كنند.
در مرحله‌اي كه نشاء در گلدان خياري قرار دارد به گياه به هيچ وجه نبايد كود ازته داده شود زيرا در كيفيت و سرعت تغيير رنگ برگها تاثير منفي دارد.


زمان كاشت در زمين اصلي :

از اواسط پائيز كه هوا خنك مي‌شود مي‌توان اقدام به كاشت آن نمود.
2ـ تقسيم بوته :
عمل تقسيم بوته شيوه‌اي متداول جهت تكثير اين گياه است كه در فصل بهار (اواخر اسفند تا اواخر فروردين) صورت مي‌گيرد.
آفات و بيماريها :
به طور كلي چون اين نشاء‌ها در سطوح نسبتاً كوچك جهت زيبائي كاشته مي‌شوند. مشكل چنداني در رابطه با آفات نخواهند داشت. در هر حال از جمله آفات كلم زينتي مي‌توان به موارد زير اشاره نمود.


ـ پروانه سفيد كلم Pieris brassicae L.اين پروانه سفيد رنگ در روي كلم زينتي تخمگذاري نموده و لارو حشره‌ از برگهاي كلم تغذيه نموده و از برگها فقط رگبرگها را باقي مي‌گذارد.
مبارزه :
مبارزه شيميايي با سم‌هاي كلري مثل تيودان كه به نسبت يك در هزار در آب حل شده باشد، انجام پذيراست. با حشره‌كش ميكربي توريسيد (Thuricid) هم لاروهاي سفيده كلم را مي‌توان از بين برد. مبارزه از طريق سوزاندن باقيمانده برگهاي كلم نيز امكانپذير است.
2ـ شته كلم : Brevicoryne Brassicae L.

اين شته بيشتر روي برگهاي كلم ديده مي‌شود و در تمام نقاط ايران وجود دارد.
ـ مبارزه با آن بوسيله سوزاندن باقيمانده برگهاي كلم انجام مي‌گيرد.
ـ براي مبارزه شيميايي مي‌توان سولفات دونيكوتين 40 % را به نسبت يك تا دو در هزار درصد ليتر آب، با 75 تا 100 قسمت مويان حل كرده و روي كلم‌ها پاشيد.


ـ كاربرد :
ـ اين گياه به طور كلي مقاومت زيادي نسبت به آلودگي و خشكي ندارد، در عين حال در بسياري از نقاط شهر در داخل رفيوژها، لچكي‌ها و ميادين كاشته شده است. بخصوص در رفيوژها و لچكي‌ها كاشت آنها مستلزم حضور انسان، آبياري و مراقبت مي‌باشد كه در نهايت نتيجه مطلوب را از لحاظ زيباسازي نيز ايجاد نمي‌كند و مشاهده برگ‌هاي غبار گرفته و پژمرده اين گياه تاثير مطلوبي بجاي نمي‌گذارد.


ـ در ميادين نيز با رعايت فاصله از حاشيه و بدور از دود مستقيم اگزوز اتومبيل‌ها مي توان از اين گياه استفاده نمود.

ـ بهترين كاربرد اين گياه زيبا كاشت آن در باغ و پارك براي ايجاد نقش همراه با گياهان پوششي هميشه سبز مي‌باشد. بعنوان گياه پوششي كه در زمستان كاربرد دارد مي‌توان از چمن، شبدر، پاپيتال و پيچ تلگرافي استفاده نمود.


http://parks.tehran.ir/default.aspx?tabid=92&ArticleId=557
 

خیال شیشه ای

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
سوال تصویری شماره 76

سوال تصویری شماره 76


برگ نقره ایی


http://www.www.www.iran-eng.ir/attachment.php?attachmentid=177009&d=1382905549






گیاه برگ نقره‌ای یک گیاه چند ساله است که پرورش آن بسیار آسان است. این گیاه به خاطر شاخ و برگ خاکستری رنگ مایل به نقره‌ای و سرخس مانندش، رشد داده می‌شود. رنگ شگفت‌انگیز آن در کنار رنگ گل‌ها و رنگ سبز چمن‌ها تضاد بسیار زیبایی را ایجاد می‌کند.
اگر بخواهید این گیاهان گل‌هایی زرد رنگ نیز می‌دهند؛ اما برخی از باغبانان جوانه‌ها را می‌چینند زیرا آنها این گیاه را به دلیل رنگ زیبای شاخ و برگ آن پرورش می‌دهند.


تکثیر و پرورش

این گیاهان از بذرشان رشد داده می‌شوند. بذر این گیاه را می‌توانید به طور مستقیم در باغ بکارید یا ابتدا آن را در خانه به جوانه بنشانید و رشد دهید و سپس نهال‌های کوچک گیاه را به خاک باغ منتقل کنید.
شما می‌توانید بذر این گیاه را 2 تا 3 هفته قبل از آخرین زمان سرما و یخبندان در منطقه‌تان در خاک باغ بکارید. در مناطق جنوبی با آب و هوای گرم‌تر می‌شود بذر این گیاهان را در فصل پاییز به طور مستقیم در خاک باغ کاشت.
اگر می‌خواهید بذر‌ها را ابتدا در خانه رشد داده و سپس به باغ منتقل کنید، کاشت آنها را 6 تا 8 هفته قبل از آخرین زمان سرما و یخبندان در منطقه‌تان آغاز کنید.
اگر بذر‌ها را در باغ می‌کارید روی آنها را با مقدار اندکی خاک بپوشانید تا جوانه بزنند. اگر نهال‌های گیاه را به باغ منتقل کرده و می‌کارید باید بین آنها 25 تا 30 سانتی‌متر فاصله بگذارید. البته این گیاهان می‌توانند شلوغی اطرافشان را تا حدودی تحمل کنند.


چگونه گیاه برگ نقره‌ای را پرورش دهید؟

پرورش این گیاه بسیار آسان است. هنگامی که این گیاه در خاک باغ رشد کرده و پا بگیرد، با مراقبت اندکی به مدت چندین سال به رشد خود ادامه می‌دهد. البته توجه داشته باشید که در برخی از مناطق با آب و هوای سرد این گیاه به عنوان گیاهی یک ساله رشد داده می‌شود.
گیاه برگ نقره‌ای آب و هوای گرم، نور کامل خورشید، خاک غنی و زهکش را ترجیح می‌دهد. قبل از کاشت این گیاه در خاک، مقداری زیادی کمپوست را با خاک این گیاه مخلوط کنید. همچنین در هر فصل مقداری مالچ ارگانیک به خاک اضافه کنید تا مواد از دست رفته خاک را جبران کند. به این گیاهان در طول دوره‌های خشک 1 تا 2 بار در هفته آب بدهید. ماهی یک‌بار یا هر دو ماه یک‌بار نیز یک تقویت‌کننده مایع به خاک اضافه کنید.
گیاه برگ نقره‌ای تا ارتفاع 25 تا 45 سانتی‌متر رشد می‌کند. این گیاه گل‌هایی زرد رنگ تولید می‌کند که بسیاری از مردم آنها را حذف می‌کنند یا جوانه‌ها را نیشگون می‌گیرند تا رشد برگ‌ها را توسعه دهند. این گیاهان را می‌توانید به شکلی که مد نظرتان هست هرس کنید.


آفات و بیماری‌ها

این گیاه نسبت به آفات و بیماری‌ها مقاوم است. اما اگر در موارد نادر گیاه‌تان به آفت یا بیماری دچار شد، خیلی زود مشکل را با حشره‌کُش‌ها و قارچ‌کُش‌های ارگانیک برطرف کنید.


مترجم: نغمه خالقی

منبع: www.gardenersnet.com
 

خیال شیشه ای

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
سوال تصویری شماره 77

سوال تصویری شماره 77

http://www.www.www.iran-eng.ir/attachment.php?attachmentid=177225&d=1383022690




زیتون تلخ

Melia azedarach



زیتون تلخ بیشتر برای تهیۀ سایه استفاده می شود. این درخت به دلیل داشتن گل های زیبای بنفش و خوشبو و نیز میوه های زرد رنگ در کنار خیابان ها، پارک ها و ... به عنوان گیاهی زینتی کاشته می شود. زیتون تلخ همچنین برای ضدعفونی، سقط جنین، اسهال زایی و نیز به عنوان ادرارآور و دفع کنندۀ حشرات به کار رفته است. برگ های این درخت دارای ماده ای به ملیاسین بوده و این ماده می تواند استخراج شود. مادۀ مذکور در مقابل نوع اول ویروس تب خال (Herpes simplex type 1 = HSV-1) مؤثر واقع می شود.
زیتون تلخ معمولاً درختی خزان دار با ارتفاع حدود 12 متر بوده ولی در مناطق بومی حتی تا 30 متر ارتفاع دارد. در خوزستان در زمستان وارد خزان می شود. گل های ان خوشبو و ستاره ای شکل بوده و در گل آذین پانیکول آراسته شده اند. میوه های زیتون تلخ از نوع شفت بوده و برای بسیاری از پستانداران از جمله انسان سمی است، ولی پرندگان بدون اثر مسمومیت از آن ها تغذیه می کنند. طبق برخی از گزارش ها خوردن 6 تا 8 میوه از میوه های زیتون تلخ، برای از پای در آوردن انسان کافی است.
برگ های این درخت شبیه برگ های درخت زبان گنجشک بوده و به همین دلیل نام جنس زیتون تلخ Melia گذاشته شده است. ابوعلی سینا پزشک ایرانی نام azedarach را برای این گیاه سمی انتخاب کرده است.
این درخت بومی استرالیا و جنوب شرقی آسیا بوده و آفتاب کامل را ترجیح می دهد ولی قادر به رشد در مناطقی با سایۀ جزئی نیز می باشد. دورۀ خشکی طولانی را تحمل کرده و بسیاری از یخبندان ها را تحمل می کند. به شدت به گرما، خاک های فقیر و خشکی مقاوم است. با توجه به اینکه بذر زیادی تولید می کند، در بسیاری از نواحی به عنوان گیاهی مهاجم مطرح شده است. موادی با خاصیت دگرآسیبی از ریشه و برگ های زیتون تلخ ترشح می شود که رشد بسیاری از گونه های گیاهی را متأثر می کند.
تکثیر زیتون تلخ به سادگی از طریق بذر و قلمۀ ریشه صورت می گیرد. بذرهای زیتون تلخ چندرویانی (Polyembryonic) است. تبمار بذرهای این درخت جهت تندش لازم نمی باشد.
در دانشگاه رامین زیتون تلخ را می توان جلوی گروه صنایع غذایی و نیز محل کاشت سبزی و گل مربوط به گروه باغبانی یا باغ گیاه شناسی سابق (نزدیک خوابگاه زیتون) مشاهده کرد

http://javadetezadi.persianblog.ir/post/32/
 

خیال شیشه ای

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
سوال تصویری شماره 78

سوال تصویری شماره 78






این هم گیاه نخل استیلت است یا اصطلاحا نخل پایه دارهم میگویند.

Socratea exorthiza

از خانواده اریکا

این از گیاهان جالب وباهوش است که ساقه با زمین ارتباط ندارد وریشه آن حکم عصا را دارد ودرصورت کمبود غذا ویا سایه اندازی گیاهان دیگر میتواند به جایی دیگر منتقل شود



.نخل استیلت یا درختی که راه میرود!



انصافا همه جورش را دیده بودیم ولی گیاهی که ببتواند راه برود را ندیده بودیم!نخل استیلت یا Socratea exorrhiza از خانواده ی اریکا و بومی جنگلهای بارانی آمریکای مرکزی و جنوبی میباشد این نخل با تکیه دادن و سوار شدن بر عصا های خود که همان ریشه ها باشند در صورت قحطی مواد غذایی یا سایه اندازی درخت دیگر میتواند براحتی به جای دیگری خود را منتقل کند و همانجا که غیر از رویشگاه اولیه جنین است، بساط کند!ساقه ی این درخت درواقع با زمین برخوردی ندارد و این ریشه ها هستند که مثل عصا بالا پایین یا جابجا میشوند مثلاساقه بوسیله ی ایجاد ریشه های عمودی خود بدون اینکه خود را ضخیم کندو فقط با افزایش ارتفاع ریشه ها میتواند خود را به نور بیشتر برساند.یا مثلا اگر مثل شکل یک درختی روی درخت ما قرار گیرد و مثل شماره ۲ آن را خم کند، ساقه از روی خود ریشه های جدید میدهد و از انجا دوباره رشد کرده و خود را صاف میکند بدون اینکه پاجوشی یا ریشه جوشی دهد خود رااز جایی غیر از محل رشد اولیه به جای جدید منتقل میکند




 

خیال شیشه ای

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
سوال تصویری شماره 79

سوال تصویری شماره 79

http://www.www.www.iran-eng.ir/attachment.php?attachmentid=179116&d=1384033252


ولفیا

کوچکترین گل و گیاه دنیا ولفیا Wolffia نام دارد. این گل جزء خانواده عدس آبی است. این گیاه بر روی رودها و تالاب های آرام شناور است.

اندازه آن کمتر از یک میلیمتر و یک نوع گیاه گرمسیری است. وزن آن کمتر از یک میکروگرم و حدود یک دانه بلور نمک سفره است. رنگ آن هم زرد سبز روشن است.


http://en.wikipedia.org/wiki/Wolffia

[FONT=Tahoma, Arial, Verdana, Calibri, Geneva, sans-serif]
[/FONT]
Wolffia
Each speck is an individual plant (on human fingers, for scale)
Scientific classification
Kingdom:Plantae
(unranked):Angiosperms
(unranked):Monocots
Order:Alismatales
Family:Araceae
Subfamily:Lemnoideae
Tribe:Wolffieae
Genus:Wolffia
Schleid.



 

خیال شیشه ای

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
سوال تصویری شماره 80

سوال تصویری شماره 80

http://www.www.www.iran-eng.ir/attachment.php?attachmentid=179356&d=1384195434




کاهوی دریایی علیرغم نامش، یک جلبک سبز است نه یک گیاه گلدار.

در آبهای کم عمق رشد می‌کند و اغلب در جاهاییکه جریان آب به زور وارد دریا می‌شوند، یافت می‌گردد. برگهای ساقه‌ای سبز رنگ باریک و نیمه شفاف هستند

و در جریانهای آرام به اطراف تکان می‌خورند مانند بسیاری دیگر از علفهای دریایی کاهوی دریایی چرخه زندگی پیچیده‌ای دارد که شامل دو شکل دو شکل گیاهی مختلف یا دو نسل است.




http://www.www.www.iran-eng.ir/attachment.php?attachmentid=179355&d=1384195433




لینک سوال: #944
 

خیال شیشه ای

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
سوال تصویری شماره 81

سوال تصویری شماره 81

http://www.www.www.iran-eng.ir/attachment.php?attachmentid=180025&d=1384658939


افرای ابلق
نام لاتین: Acer negundo 'Auratum'
تیپ رویشی: درخت
وضعیت خزان: خزان کننده
سرعت رشد: سریع
ارتفاع: 9 متر
قطر تاج: 9 متر
نیاز نوری: آفتابی - نیم سایه
نیاز آبی: متوسط
معیار زیبایی: شاخساره
زمان ظهور معیار زیبایی: بهار
قابلیت هرس: ن مه هرس پذیر
مقاومتهای اکولوژیک: مقاوم به گرما و آفات
خاک مناسب: اس دی و مرطوب
کاربرد در فضای سبز:کاشت در پارکها
وضعیت سازگاری با شرایط اکولوژیک موجود: خوب



لینک سوال: #947
 
آخرین ویرایش:

خیال شیشه ای

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
سوال تصویری شماره 82

سوال تصویری شماره 82








برگ انجیری مونسترا

مشخصات:اسم علمی این گیاه Monstera deliciosa ، از خانواده Araceae می‌باشد. این جنس دارای ۵۰ گونه همیشه سبز بالا رونده است که به وسیله ریشه های هوایی خود که از گرهها خارج می شوند، به اجسام مجاور تکیه می کنند. برگ ها هنگام جوانی قلبی شکل با لبه صاف هستند ولی به مرور زمان، به طور عرضی بریدگی هایی در آنها به وجود می آید. گونه deliciosa بومی مکزیک است و ارتفاع آن گاهی به بیش از ۶ متر نیز می رسد. برگ های این گونه سبز تیره می باشند و در یک گیاه بالغ طولی بیشتر از یک متر و عرض در حدود ۶۰ سانتی متر پیدا می کنند میوه مونسترا موز مانند و به طول ۱۵ سانتیمتر و به رنگ سبز سفید است.


مراقبت: این گیاه به سایه تا نور معمولی، گرمای زیاد، خاک همیشه خیس، رطوبت ۵۰ تا ۷۰ درصد محیط و خاک کمی اسیدی احتیاج دارد.


کود: کود مورد نیاز این گیاه را میتوان به میزان ۳ گرم در لیتر هر هفته یک بار، از فروردین تا آبان ماه مصرف کرد.


خاک: خاک های سست و سبک نظیر خاک برگ یا خاک جنگلی برای رشد مونسترا مناسب است ولی اگر خاک نامناسب و فقیر باشد،
برگ های این گیاه کوچک شده و دندانه های خود را از دست می دهند.


ازدیاد: مونسترا می تواند پس از مدتی به گیاه غول پیکری تبدیل می شود که برای کنترل رشد آن گاهی لازم است گیاه جدیدی از آن تکثیر و گیاه قدیمی را دور انداخت. یک سر شاخه با ۲ یا ۳ برگ بالغ را با استفاده از یک چاقوی تیز جدا کنید و در گلدانی با قطر دهانه ۱۳ سانتیمتر وکمپوست بذر و قلمه قرار دهید. قلمه را در عمق کم بکارید، بطوریکه جوانه انتهایی کاملا بیرون از خاک باقی بماند. یک میله چوبی را با رسیدن یا سیم به قلمه محکم کنید و تکیه گاهی را برای قلمه ایجاد کنید، در غیر اینصورت ممکن است قلمه بیفتد و قلمه را در دمای ۲۱ درجه سانتیگراد و نور مناسب و کافی نگاه دارید. رطوبت مورد نیاز قلمه را با قرار دادن یک کیسه پلاستیکی شفاف بر روی آن بالا ببرید . اواسط بهار تا اوایل تابستان بهترین زمان برای انجام عمل تکثیر است. قلمه ها در تابستان ریشه دار خواهند شد. پس از ریشه دهی کیسه پلاستیکی را بردارید و شروع به تغذیه منظم گیاه با کود مایع کنید. با روش خوابانیدن نیز میتوانید این گیاه را تکثیر کنید. ریشه های هوایی گیاه را در داخل گلدان دیگر قرا دهید و زمانی که گیاه جدید رشد کرد، آن را از گیاه قدیم جدا کیند. ضمنا این گیاه را میتوانید با روش کاشت بذر یا ظرف مسطح حاوی کمپوست مخصوص بذر و قلمه، آنها را بیرون آورید و در گلدانی با قطر دهانه ۹ سانتیمتپر حاوی کمپوست گلدانی با پایه پیت بکارید و اجازه دهید تا کاملا رشد کند، سپس به گلدان منتقل کنید.



http://www.golestan-ali.com/24/monestera/




لینک سوال: #951
 

خیال شیشه ای

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
سوال تصویری شماره 83

سوال تصویری شماره 83

http://www.www.www.iran-eng.ir/attachment.php?attachmentid=181250&d=1385285132


euphorbia marginata


گیاه زیبا رو تو فضای سبز به نام گل چینی و عروس هم معرفی میکنند سریع رشد میکنه و البته در زمان گلدهی که اخر تابستون و پاییزه برگاش بالاش ابلق میشن وبعدش هم خشک میشه تا سال بعد که بذر ریخته شدش دوباره سبز میشه احتمال داشتن مواد سمی و ایجاد الرزی و شیره سمی رو داره و بعضی کارگرها که میخان برای جمع اوری بذرش برن میگن احساس نفس تنگی پیدا میکنن البته تمام موارد بالا نقل قول از افراد مختلف بود


لینک سوال: #955



[h=1]Euphorbia marginata[/h]From Wikipedia, the free encyclopedia


Euphorbia marginata
Snow-on-the-mountain, Wichita Mountains Wildlife Refuge
Scientific classification
Kingdom:Plantae
(unranked):Angiosperms
(unranked):Eudicots
(unranked):Rosids
Order:Malpighiales
Family:Euphorbiaceae
Genus:Euphorbia
Species:E. marginata
Binomial name
Euphorbia marginata
Pursh

Euphorbia marginata, snow-on-the-mountain, smoke-on-the-prairie, variegated spurge, whitemargined spurge, is a small shrub in theEuphorbiaceae or spurge family native to parts of temperate North America.[SUP][1][/SUP] It is found from Eastern Canada to California. [SUP][1][/SUP]
The type specimen was collected in Rosebud County, Montana from the area of the Yellowstone River by William Clark during the Lewis and Clark Expedition.[SUP][2][/SUP][SUP][3][/SUP]
[h=2]Description[edit][/h]Euphorbia marginata plant has grey-green leaves along branches and smaller leaves in terminal whorls with edges trimmed with wide white bands, creating, together with the white flowers, the appearance that gives the plant its common names.
[h=2]References[edit][/h]

[h=2]External links[edit][/h]
Media related to Euphorbia marginata at Wikimedia Commons


Euphorbia marginata, Botanical Garden KIT, Karlsruhe, Germany​





 

خیال شیشه ای

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
سوال تصویری شماره 84

سوال تصویری شماره 84




Ceropegia woodii


لینک سوال: #961



[h=1]Ceropegia woodii[/h]From Wikipedia, the free encyclopedia


Ceropegia woodii
Ceropegia woodii
Curtis's Botanical Magazine
Scientific classification
Kingdom:Plantae
(unranked):Angiosperms
(unranked):Eudicots
(unranked):Asterids
Order:Gentianales
Family:Apocynaceae
Genus:Ceropegia
Species:C. woodii
Binomial name
Ceropegia woodii
Schltr.

Ceropegia woodii is a flowering plant in the genus Ceropegia (Apocynaceae), native to South Africa, Swaziland, and Zimbabwe. It is sometimes treated as a subspecies of the related Ceropegia linearis, as C. linearis subsp. woodii. Common names include chain of hearts, collar of hearts,string of hearts, rosary vine, hearts-on-a-string and sweetheart vine.
The species was discovered in 1881 by John Medley Wood, curator of the Durban Botanic Garden, hanging from rocks on Groenberg in Natal at an altitude of 1800 feet. Thirteen years later, in 1894, he sent a living plant to Kew. Its trailing habit, neat appearance and tolerance of neglect, made it an ideal plant for hanging baskets. The plant that had been sent to Kew subsequently flowered, providing the material for Plate 7704 of Curtis's Botanical Magazine published in 1900. The prolific botanical artist Matilda Smith prepared the plate, while the Kew taxonomist N. E. Brown produced a detailed description, naming the plant after its discoverer. [SUP][1][/SUP]
It is an evergreen succulent trailing vine that grows to 10 centimetres (3.9 in) in height and spreads to reach up to 2–4 metres (6 ft 7 in–13 ft 1 in) in length. Its leaves are shaped like hearts, about 1-2 cm wide and long. When exposed to sufficient light they have a deep green colour; under insufficient lighting the leaves are pale green. With age it develops a woody caudex at its base. The roots, and occasionally the stems, will often develop tubers. On the stems these form at nodes and are likely the reason for the common name of rosary vine.
The flower is in general form similar to those of other Ceropegia species. The corolla grows to 3 cm in length and is a mixed colouring of off-white and pale magenta. The five petals are a deeper purple.
[h=2]Cultivation and uses[edit][/h]Ceropegia woodii is tender, and in temperate regions is a very popular houseplant, often grown in hanging baskets so the long trailing branches can hang down with their leaves spaced out like a row of large beads. Several cultivars have been selected, some with variegated leaves.
This plant has gained the Royal Horticultural Society's Award of Garden Merit.[SUP][2][/SUP]
It requires excellent drainage, should be watered only when dry, and should never stand in water. Excess water should be removed from plant saucer after watering. It can be grown outdoors only in subtropical and tropical areas, with a minimum temperature of 15 °C. Partial shading is useful when the plant is grown outdoors.
[h=2]References[edit][/h]


[h=2]External links[edit][/h]


 

خیال شیشه ای

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
سوال تصویری شماره 85

سوال تصویری شماره 85

http://www.www.www.iran-eng.ir/attachment.php?attachmentid=182855&d=1386095256


یچ کانگرو یا سیسوس

Cissus antractica ، از خانواده Vitaceae از گیاهان خشبی همیشه سبز بالا رونده



لینک سوال: #966




گیاه پیچ کانگورو :

نام علمی : Cissus antarcticaپیچ کانگورو یکی از گل های باغی است. یکی از پیچ های همیشه سبز و رونده، پیچ کانگورو یا سیسوس در حدود سیصد و پنجاه گونه و زیرگونه دارد. شاخه های آن ها چوبی از نوع چوب انگور به نام ویتاسه آئه Vitaceae می باشد.

برگ ها اغلب گوشتی و گاهی آبدار هستند. گونه C.incisa از شناخته شده ترین گونه های آن می باشد. گونه C.Antarctica که به آن پیچ کانگورو می گویند، از رایج ترین گونه ها است.

خاستگاه و سرزمین اصلی این گیاه مناطق حاره و معتدل تا گرم و مناطق حول خط استوا مانند استرالیا، امریکای مرکزی و افریقای شمالی و مرکزی می باشد.


همه گونه های این خانواده رونده نیستند ولی همگی با روش قلمه زدن تکثیر می شوند. درازای برخی از آنها تا بیست متر هم می رسد. اما درازای پیچ کانگورو سه یا چهار متر می باشد.

سرعت رشد آن بسیار خوب است و توسط پیچک های خود به جلو می رود و خود را به بدنه سایر گیاهان و اشیا می چسباند. رشد خوب گیاه و نیز بی توقع بودن گیاه موجب شده در نزد مردم محبوبیت خاصی به دست آورده
و همه جا خود را دوست داشتنی جای دهد.
این گیاه با آنکه بومی مناطق گرمسیر است، آب و هوای خنک را بیشتر دوست دارد و رشد خوبی را در آن نشان می دهد. هم در آفتاب و هم در سایه رشد دارد. اما سایه روشن را بیشتر دوست دارد
و به جز در زمان قلمه زدن، به آب زیادی احتیاج ندارد. زمان قلمه زدن در اوایل فصل بهار و ترجیحآ اواخر فصل زمستان است. در برخی از آپارتمان ها از آن به صورت آویز استفاده می کنند که شکل زیبایی به آپارتمان میدهد.

 

خیال شیشه ای

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
سوال تصویری شماره 86

سوال تصویری شماره 86

http://www.www.www.iran-eng.ir/attachment.php?attachmentid=183835&d=1386509208


آکالیفا ویلکزیانا

ACALYPHA WILKESIANA


#968 لینک سوال





آکالیفا ویلکزیانا RED CAT - TAIL









نام علمی : ACALYPHA WILKESIANA

خانواده : EUPHORBIACEAE - افوربیاسه

بومی منطقه : جنوب آسیا

نام های دیگر : دم گربه ای




گیاه دم گربه ای گونه ای از جنس Acalypha در خانواده Euphorbiaceae افوربیاسه است و این جنس دارای

450-500 گونه می باشد. این گیاه بومی جنوب آسیا میباشد.

آکالیفا ویلکزیانا از گياهان چوبي به ارتفاع 30 تا 50 سانتيمتر است . دارای برگهای طويل ، بيضوي ، سبز تيره

در هيسپيدا و برگهاي كوچكتر ، سبز برنزي متمايل به قرمز ارغواني. گلها دارای دنباله هاي قرمز كوتاه میباشند .



نگهداری :

اغلب گیاه پس از گلدهی از بین میرود بنابراین سعی کنید حداقل 1 تا 2 پاجوش را بر روی بوته ی مادری حفظ

نمایید ؛ نیاز به رطوبت بالایی دارد ؛ دارای رشد کندی است ؛ در روزهای یخبندان لازم است گیاه را با پوشش

مناسب از سرما حفظ نمایید .

از این گیاه به عنوان پماد برای درمان بیماری های قارچی پوست استفاده می شود. غلظتی از عصاره این

گیاه کشنده و مهار کننده رشد باکتری ها است.

از این گیاه برای مصارف زینتی بعنوان گل باغچه و همچنين در سبدهاي آويز استفاده میشود .




تکثیر :

این گیاه با قلمه گیری و تقسیم بوته تکثیر مییابد . در انواع ریزوم دار میتوان هنگام بهار ریزوم ها را جدا نمود . قلمه ها

را میتوان هم از شاخه های نیم چوبی نوک ساقه و هم از شاخه های جوان جانبی به همراه پاشنه چوبی تهیه نمود .






















http://www.my.3eke.ir/threads/20190-در-مورد-درختچه-آکالیفا-ویلکزیانا-عکس
 

خیال شیشه ای

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
سوال تصویری شماره 87

سوال تصویری شماره 87

http://www.www.www.iran-eng.ir/attachment.php?attachmentid=184214&d=1386673591



لینک سوال: #971


فیتونیا یا پوست ماری یا برگ نعنایی

مشخصات:اسم علمی این گیاه Fittonia versehaffeltii ، از خانواده Acanthaceae




فیتونیا یا پوست ماری یا برگ نعنایی

مشخصات:اسم علمی این گیاه Fittonia versehaffeltii ، از خانواده Acanthaceae می باشد. این جنس دارای ۲ گونه است که از گیاهان چند ساله خزنده با برگ های زینتی تشکیل یافته است. گونه مورد نظر بومی پرو بوده و برگ های ارغوانی کمرنگ دارد.


مراقبت: این گیاه به نور متوسط، حرارت زیاد، آبیاری معمولی تا زیاد، رطوبت هوای ۷۰ تا ۹۰ درصد وخاک قلیایی احتیاج دارد.


کود: کود مورد نیاز فیتونیا را می توان به میزان ۲ گرم در لیتر، هر دو هفته یکبار از فرودین تا شهریور مورد استفاده قرار داد.


خاک: مخلوطی از خاک جنگلی، خاک برگ و ماسه برای قابل نفوذ بودن، خاک مطلوب گیاه فیتونیا می باشد.


ازدیاد: این گیاه را می توان از اواسط بهار تا اوایل تابستان تکثیر کرد. ابتدا با یک چاقوی تیز، قلمه هایی به طول ۸ تا ۹ سانتیمتر، که شامل حداقل دو جفت برگ باشند را با دقت از گیاه مادری جدا کنید و انتهایی آن را در پودر هورمون ریشه زایی فرو ببرید. سپس هر سه قلمه را در گلدانی با قطر دهانه ۱۱ تا ۱۴ سانتیمتر، حاوی کمپوست گلدانی با پایه پیت قرا دهید و با کیسه پلاستیکی شفاف بپوشانید. قلمه ها را در دمای حدود ۲۰ تا ۲۱ درجه سانتیگراد و نور مناسب نگه دارید و خاک را همیشه کمی مرطوب کنید. ریشه دهی در یک ماه یا کمتر انجام می شود . پس از آن می توانید کیسه پلاستیکی را بردارید.


عوارض و درمان: در طول مدت رشد گیاه فیتونیا اگر مشاهده کردید حاشیه برگهای آن چروک خورده و پژمرده اند، احتمال بدهید که هوا خیلی خشک است. باید غبار پاشی را شروع کنید و در زیر گلدانی سنگ ریزه دار آب بریزید. لکه های سوخته روی برگها نیز معرف استفاده از مواد براق کننده شیمیایی است. از این مواد استفاده نکنید. در صورتی که مشاهده کردید برگهای گیاه شما می ریزد و جوانه های جدید هم ظاهر نمی شوند، حتما هوا سرد است، تشنگی مفرط هم عامل دیگر این عارضه می باشد. نو ر کمی تواند باعث ریز ماندن برگهای جدید و جوان بشود و فاصله بین دو برگ زیاد گردد. وقتی گلدان را به محل روشن تر بردید، مواظب اشعه مستقیم آفتاب باشید تشنگی ویا تابش مستقیم آفتاب می توان باعث نازکی و چروکیدگی برگها بشود. برگهای بدشکلی که حشرات چسبناک روی آن به چشم بخورد، باید با سم حشره کش نفوذی، هر دو هفته یکبار، تا رفع علایم، سمپاشی شود. اگر خاک گلدان با تلاقی باشد، برگهای پایینی زرد می شوند. سوراخ ته گلدان را بازدید کنید تا اگر گرفتگی دارد، برطرف شود.




http://www.www.www.iran-eng.ir/attachment.php?attachmentid=184213&d=1386673563





http://www.golestan-ali.com/29/fittonia/
 

خیال شیشه ای

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
سوال تصویری شماره 88

سوال تصویری شماره 88

http://www.www.www.iran-eng.ir/attachment.php?attachmentid=184882



از خانواده مار زبانان Ophioglossum
دارای گونه Ophioglossum Vulgatum (ما زبان ، تیرنگ زبان) است.
هرساله از ريشه یک برگ ،مرکب از دو بخش به وجود می آید.
محل رویش این گیاه نواحی شمالی کشور و سواحل دریای خزر است.
نحوی تكثير: هاگ و ريزوم
خواص درمانی:

کلیه قسمتهای گیاه التیام دهنده


منبع : http://medicalplant2008.blogfa.com/page/0031.aspx


ophioglossom vulgatum


Ophioglossum vulgatum
Ophioglossum vulgatum growing in sand-dunes on Anglesey
Scientific classification
Kingdom:Plantae
Division:Pteridophyta
Class:Psilotopsida
Order:Ophioglossales
Family:Ophioglossaceae
Genus:Ophioglossum
Species:O. vulgatum
Binomial name
Ophioglossum vulgatum



برای کسب اطلاعات بیشــــــــتر
 
آخرین ویرایش:

Similar threads

بالا