► •*♥*•◄اقرا بسم ربک الذی خلق ► •*♥*•[ویژه نامه ی بعثت ]
- شروع کننده موضوع **آگاهدخت**
- تاریخ شروع
Esmaeilpoor
عضو جدید
Esmaeilpoor
عضو جدید
تصویری زیبا از پیامبر پاکی‌ها در عصر جاهلی
در میان همه پیغمبران جهان، پیغمبر اكرم صلی الله علیه وآله یگانه پیغمبری است كه تاریخ كاملا مشخصی دارد. در این میان به پاره ای از سوابق درخشان آن رسول گرامی اشاره ای مختصر می نماییم.پاک از هرگونه آلودگی
یكی از سوابق بسیار مشخص پیامبر اكرم صلی الله علیه وآله این است كه در همه آن چهل سال قبل از بعثت، و بلکه در همه عمرش، از اول كودكی تا آخر، در محیط آلوده حجاز كه فقط و فقط محیط بت پرستی بود، هرگز بتی را سجده نكرد . این، یكی از مشخصات ایشان است. و اگر یك بار كوچكترین تواضعی در مقابل بتی كرده بود، در دورهای كه با بتها مبارزه می كرد به او می گفتند : تو خودت بودی كه یك روز آمدی اینجا مقابل لات و هبل تواضع كردی .نه تنها بتی را سجده نكرد، بلكه در تمام دوران كودكی و جوانی، در مكه كه شهر لهو و لعب بود، به این امور آلوده نشد. مركز عیش و نوش اعیان و اشراف همین شهر بود. انواع لهو و لعبها، شرابخواریها، نواختنها، رقاصیها، به طوری كه می رفتند كنیزهای سپید و زیبا را از روم، از همین شام و سوریه می خریدند و می آمدند در مكه به اصطلاح عشرتكده درست می كردند و از این عشرتكدهها استفاده مالی می كردند كه یكی از چیزهایی كه قرآن به خاطر آن سخت به اینها میتازد، همین است.(نور: 33)پیغمبر صلی الله علیه وآله در تمام عمرش هرگز در هیچ مجلسی از این مجالس دائر مكه شركت نكرد .
صداقت و امانتی زبانزد
دیگر سابقه درخشان پیغمبر صلی الله علیه وآله در دوران قبل از رسالت، صداقت و امانت و عقل و فطانت اوست. همگان به صداقت و امانت آن حضرت اعتماد فراوان داشتند و در بسیاری از كارها به عقل او اتكا داشتند.حتى هنگامى كه سیلى از كوههاى مكّه سرازیر شد و كعبه را آسیب رسانید، در بازسازى كعبه میان قبایل چهارگانه مكّه، اختلافى رخ داد و هر رئیسى مى گفت: افتخار نصب «حجر الأسود» باید نصیب من گردد. در این لحظه مردى پیشنهاد كرد اختیار این كار را به دست كسى بسپارید كه قبل از همه از یكى از درهاى مسجد الحرام وارد شود. در این انتظار به سر مى بردند كه پیامبر صلی الله علیه وآله وارد شد و صداى همه به رضایت بلند شد. گفتند: این مرد امین است و هرچه بگوید مورد قبول ما است. او دستور داد پارچه اى آوردند، سنگ را در میان پارچه نهاد و به هریك از سران چهارگانه دستور داد یكى از گوشه هاى پارچه را بگیرند و به پاى دیوار كعبه بیاورند. آنگاه خود با دست خود «حجر» را بر جایش نصب كرد و از این طریق از یك خونریزى جلوگیرى نمود(تاریخ الخمیس: 1/258)بررسى زندگانى پیامبر صلی الله علیه وآله قبل از بعثت گواهى بر صدق و راستگویى او در ادعاى نبوّت، مى دهد. زیرا این مرد چهل سال در میان مردم به درستى و پاكى معروف بود تا آنجا كه او را «محمّد امین» نامیدند.
شاگرد مکتب الهی
یكی دیگر از سوابق پیغمبر اكرم صلی الله علیه وآله این است كه « امّی » بود، یعنی مكتب نرفته و درس نخوانده بود كه در قرآن هم از این نكته یاد شده است.( اعراف: 156 - 157) امّی یعنی كسی كه به حالت مادرزادی از لحاظ اطلاع بر نوشته ها و معلومات بشری باقی مانده است ، و یا منسوب به " امت "است، یعنی كسی كه به عادت اكثریت مردم است، زیرا اكثریت توده، امّی بودند و خط و نوشتن نمی دانستند و تنها عده كمی می دانستند. درباره درس ناخواندگی و آشنا نبودن رسول اكرم صلی الله علیه وآله قبل از رسالت با خواندن و نوشتن، همواره وحدت نظر میان همه مفسران بلكه میان جمیع علمای اسلام وجود داشته است.همچنین از مجموع قراین به دست میآید كه رسول اكرم صلی الله علیه وآله در دوره رسالت نیز نه خواند و نه نوشت: «و ما كنت تتلوا من قبله من كتاب و لاتخطه بیمینك اذا لارتاب المبطلون»(عنكبوت: 48)؛ تو پیش از نزول قرآن هیچ نوشته ای را نمی خواندی و با دست راست خود (كه وسیله نوشتن است) نمی نوشتی و اگر قبلا میخواندی و مینوشتی ، یاوه گویان، شك و تهمت به وجود می آوردند .این آیه صراحت دارد كه پیغمبر صلی الله علیه وآله قبل از رسالت نه می خوانده و نه می نوشته است .ما در یك جا نمی بینیم كه رسول خدا صلی الله علیه وآله خودش یك سطر نوشته باشد. قطعا اگر یك سطر نوشته از پیغمبر اكرم صلی الله علیه وآله باقی میماند، مسلمانان به عنوان تیمّن و تبرك و بزرگترین افتخار برای خود و خاندان خود آن را نگهداری می كردند، همچنانكه درباره حضرت ائمه اطهار علیهم السلام چنین جریانها زیاد میبینیم، كه قسمتی از خطوط آن بزرگواران سالها بلكه قرنها در خاندان خودشان یا در خاندان شیعیان محفوظ مانده است. چگونه ممكن است كه رسول خدا صلی الله علیه وآله حداقل یك سطر نوشته باشد و با آن عنایت عجیب مسلمین به حفظ آثار - خصوصا آثار متبركه - باقی نمانده باشد ؟ !در تاریخ زندگی رسول اكرم صلی الله علیه وآله جریانهایی پیش آمده كه روشن میكند آن حضرت حتی در دوره مدینه نه میخوانده و نه می نوشته است. در میان همه آنها حادثه حدیبیه به علت حساسیت خاص تاریخی از همه معروفتر است و با آنكه نقلهای تاریخی و حدیثی اختلافاتی با یكدیگر دارند، باز هم تا حدود زیادی به روشن شدن مطلب كمك میكند .صورت پیمان صلح را پیغمبر اكرم صلی الله علیه وآله املا میكرد و امام علی علیه السلام می نوشت.بنابراین رسول اكرم صلی الله علیه وآله به شهادت قرآن و به حكم تاریخ قطعی كه هم از طریق شیعه است و هم از طریق اهل سنت، لوح ضمیرش از تعلّم از بشر پاك بوده است. او انسانی است كه جز مكتب تعلیم الهی مكتبی ندیده و جز از حق دانشی نیاموخته است. او گلی است كه جز دست باغبان ازل دست دیگری در پرورشش دخالت نداشته است.چنانکه امام رضا علیه السلام در مناظره خویش با ارباب ادیان خطاب به راس الجالوت فرمود:« از جمله دلایل صدق این پیامبر این است كه شخصی بود یتیم، تهیدست، چوپان، مزدكار، هیچ كتابی نخوانده و نزد هیچ استادی نرفته بود. كتابی آورد كه در آن حكایت پیامبران و خبر گذشتگان و آیندگان هست » (عیون اخبار الرضا (چاپ سنگی): 94)آری، بنا بر عنایت ازلی، برای آنكه آیت بودن قرآن كریم و وحی بودن آن كتاب عظیم آسمانی بیشتر روشن شود، آن را با این همه معارف در باب مبدا، معاد، انسان، اخلاق، قانون، قصص، عبرتها، مواع1 و با آن همه لطف و زیبایی و فصاحت، بر زبان بنده ای از بندگانش جاری کرد كه یتیم، فقیر، چوپان، صحراگرد و درس ناخوانده و مكتب نادیده بود.
منابع:پیامبر امّی، شهید آیت الله مرتضی مطهری.
سیری در سیره نبوی، شهید آیت الله مرتضی مطهری.
اصول عقاید اسلامى و نگاهى به زندگانى پیشوایان معصوم علیهم السلام، آیة اللّه جعفر سبحانى.
در میان همه پیغمبران جهان، پیغمبر اكرم صلی الله علیه وآله یگانه پیغمبری است كه تاریخ كاملا مشخصی دارد. در این میان به پاره ای از سوابق درخشان آن رسول گرامی اشاره ای مختصر می نماییم.پاک از هرگونه آلودگی
یكی از سوابق بسیار مشخص پیامبر اكرم صلی الله علیه وآله این است كه در همه آن چهل سال قبل از بعثت، و بلکه در همه عمرش، از اول كودكی تا آخر، در محیط آلوده حجاز كه فقط و فقط محیط بت پرستی بود، هرگز بتی را سجده نكرد . این، یكی از مشخصات ایشان است. و اگر یك بار كوچكترین تواضعی در مقابل بتی كرده بود، در دورهای كه با بتها مبارزه می كرد به او می گفتند : تو خودت بودی كه یك روز آمدی اینجا مقابل لات و هبل تواضع كردی .نه تنها بتی را سجده نكرد، بلكه در تمام دوران كودكی و جوانی، در مكه كه شهر لهو و لعب بود، به این امور آلوده نشد. مركز عیش و نوش اعیان و اشراف همین شهر بود. انواع لهو و لعبها، شرابخواریها، نواختنها، رقاصیها، به طوری كه می رفتند كنیزهای سپید و زیبا را از روم، از همین شام و سوریه می خریدند و می آمدند در مكه به اصطلاح عشرتكده درست می كردند و از این عشرتكدهها استفاده مالی می كردند كه یكی از چیزهایی كه قرآن به خاطر آن سخت به اینها میتازد، همین است.(نور: 33)پیغمبر صلی الله علیه وآله در تمام عمرش هرگز در هیچ مجلسی از این مجالس دائر مكه شركت نكرد .
صداقت و امانتی زبانزد
دیگر سابقه درخشان پیغمبر صلی الله علیه وآله در دوران قبل از رسالت، صداقت و امانت و عقل و فطانت اوست. همگان به صداقت و امانت آن حضرت اعتماد فراوان داشتند و در بسیاری از كارها به عقل او اتكا داشتند.
بنا بر عنایت ازلی، برای آنكه آیت بودن قرآن كریم و وحی بودن آن كتاب عظیم آسمانی بیشتر روشن شود، آن را با این همه معارف در باب مبدا، معاد، انسان، اخلاق، قانون، قصص، عبرتها، مواع1 و با آن همه لطف و زیبایی و فصاحت، بر زبان بنده ای از بندگانش جاری کرد كه یتیم، فقیر، چوپان، صحراگرد و درس ناخوانده و مكتب نادیده بود
یكی دیگر از سوابق پیغمبر اكرم صلی الله علیه وآله این است كه « امّی » بود، یعنی مكتب نرفته و درس نخوانده بود كه در قرآن هم از این نكته یاد شده است.( اعراف: 156 - 157) امّی یعنی كسی كه به حالت مادرزادی از لحاظ اطلاع بر نوشته ها و معلومات بشری باقی مانده است ، و یا منسوب به " امت "است، یعنی كسی كه به عادت اكثریت مردم است، زیرا اكثریت توده، امّی بودند و خط و نوشتن نمی دانستند و تنها عده كمی می دانستند. درباره درس ناخواندگی و آشنا نبودن رسول اكرم صلی الله علیه وآله قبل از رسالت با خواندن و نوشتن، همواره وحدت نظر میان همه مفسران بلكه میان جمیع علمای اسلام وجود داشته است.همچنین از مجموع قراین به دست میآید كه رسول اكرم صلی الله علیه وآله در دوره رسالت نیز نه خواند و نه نوشت: «و ما كنت تتلوا من قبله من كتاب و لاتخطه بیمینك اذا لارتاب المبطلون»(عنكبوت: 48)؛ تو پیش از نزول قرآن هیچ نوشته ای را نمی خواندی و با دست راست خود (كه وسیله نوشتن است) نمی نوشتی و اگر قبلا میخواندی و مینوشتی ، یاوه گویان، شك و تهمت به وجود می آوردند .این آیه صراحت دارد كه پیغمبر صلی الله علیه وآله قبل از رسالت نه می خوانده و نه می نوشته است .ما در یك جا نمی بینیم كه رسول خدا صلی الله علیه وآله خودش یك سطر نوشته باشد. قطعا اگر یك سطر نوشته از پیغمبر اكرم صلی الله علیه وآله باقی میماند، مسلمانان به عنوان تیمّن و تبرك و بزرگترین افتخار برای خود و خاندان خود آن را نگهداری می كردند، همچنانكه درباره حضرت ائمه اطهار علیهم السلام چنین جریانها زیاد میبینیم، كه قسمتی از خطوط آن بزرگواران سالها بلكه قرنها در خاندان خودشان یا در خاندان شیعیان محفوظ مانده است. چگونه ممكن است كه رسول خدا صلی الله علیه وآله حداقل یك سطر نوشته باشد و با آن عنایت عجیب مسلمین به حفظ آثار - خصوصا آثار متبركه - باقی نمانده باشد ؟ !
بررسى زندگانى پیامبر صلی الله علیه وآله قبل از بعثت گواهى بر صدق و راستگویى او در ادعاى نبوّت، مى دهد. زیرا این مرد چهل سال در میان مردم به درستى و پاكى معروف بود تا آنجا كه او را «محمّد امین» نامیدند
بخش تاریخ و سیره معصومین تبیان
منابع:پیامبر امّی، شهید آیت الله مرتضی مطهری.
سیری در سیره نبوی، شهید آیت الله مرتضی مطهری.
اصول عقاید اسلامى و نگاهى به زندگانى پیشوایان معصوم علیهم السلام، آیة اللّه جعفر سبحانى.
monhaser
عضو جدید
ماه فروماند از جمال محمد
سرو نباشد به اعتدال محمد
قدر فلک را کمال و منزلتی نیست
در نظر قدر با کمال محمد
وعدهٔ دیدار هر کسی به قیامت
لیلهٔ اسری شب وصال محمد
آدم و نوح و خلیل و موسی و عیسی
آمده مجموع در ظلال محمد
عرصهٔ گیتی مجال همت او نیست
روز قیامت نگر مجال محمد
وآنهمه پیرایه بسته جنت فردوس
بو که قبولش کند بلال محمد
همچو زمین خواهد آسمان که بیفتد
تا بدهد بوسه بر نعال محمد
شمس و قمر در زمین حشر نتباد
نور نتابد مگر جمال محمد
شاید اگر آفتاب و ماه نتابند
پیش دو ابروی چون هلال محمد
چشم مرا تا به خواب دید جمالش
خواب نمی‌گیرد از خیال محمد
سعدی اگر عاشقی کنی و جوانی
عشق محمد بس است و آل محمد
27 رجب سالروز بعثت حضرت محمد(ص) از روزهای خوب و متبرکی است که اعمالی برای شب و روز آن ذکر شده تا امکان بهره مندی هرچه بهتر و بیشتر از این فرصت معنوی فراهم شود.
شب مبعث از شبهای متبرکه است و برای آن اعمالی ذکر شده:
* در مصباح از حضرت ابوجعفر امام جواد (ع) روایت شده که فرمود در رجب شبى است که از آنچه که بر آن آفتاب می تابد بهتر است و آن شب بیست و هفتم رجب است که در صبح آن پیغمبر خدا (ص) به رسالت مبعوث شد و براى آن شب اعمالی است که اگر شیعه ای از ما آن اعمال را در آن شب انجام دهد اجر عمل شصت سال می برد.
در مورد این عمل آمده: پس از نماز عشاء هر ساعتى از شب را تا پیش از نیمه آن بیدار شو و دوازده رکعت نماز اقامه کن و در هر رکعت حمد و سوره اى از سوره هاى کوچک مفصل ( مفصل ازسوره محمد است تا آخر قرآن) بخوان.
نمازها دو رکعتی هستند. پس از هر دو رکعت بعد از سلام؛ هفت مرتبه سوره حمد، هفت مرتبه مُعَوَّذَتَیْن، و سوره های توحید و قُلْ یا اَیُّها الْکافِرُونَ هر کدام هفت مرتبه، و سوره قدر و آیة الکرسى هر کدام را هفت مرتبه بخوان.
بعد از اتمام نماز این دعا خوانده شود:
اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذى لَمْ یَتَّخِذْ وَلَداً وَلَمْ یَکُنْ لَهُ شَریکٌ فى الْمُلْکِ وَ لَمْیَکُنْ لَهُ وَلِىُّ مِنَ الذُّلِّ وَ کَبِّرْهُ تَکْبیراً اَللّهُمَّ اِنّى اَسئَلُکَ بِمَعاقِدِ عِزِّکَ عَلَى اَرْکانِ عَرْشِکَ و َمُنْتَهَى الرَّحْمَةِ مِنْ کِتابِکَ وَ بِاسْمِکَ الاْعْظَمِ الاْعْظَمِ الاْعْظَمِ وَ ذِکْرِکَ الاْعْلىَ الاْعْلىَ الاْعْلى وَ بِکَلِماتِکَ التّامّاتِ اَن تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ اَنْ تَفْعَلَ بى ما اَنْتَ اَهْلُهُ...
ستایش خاص خدایى است که نگیرد فرزندى و نیست براى او در فرمانروایى شریکى و نیست برایش یاورى از خوارى و به بزرگى کامل بزرگش شمار، خدایا از تو خواهم به حق چیزهایى که موجبات عزتت بر پایه هاى عرشت مى باشد و به حق سرحد نهایى رحمتت از کتابت و به نام بزرگتر بزرگتر بزرگترت و به حق ذکرت که والاتر و برتر و اعلى است و به کلمات تام و تمامت....
پس بخوان هر دعایى و حاجتی که داری و درود فرست بر محمد و آلش .
* انجام غسل در این شب مستحب است.
* زیارت حضرت امیرالمؤمنین (ع) که افضل اعمال شب عید مبعث است.
ای سینه ی مجروح ما مجروح طول غیبتت / در بعثت جدت همه چشم انتظار بعثتت
خورشید مکه کی رسد صبح طلوع نهضتت / بت های عالم بشکند با دست عزم و همتت
خورشید مکه کی رسد صبح طلوع نهضتت / بت های عالم بشکند با دست عزم و همتت
بسم الله الرحمن الرحیم
اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّكَ الَّذِي خَلَقَ
خَلَقَ الْإِنسَانَ مِنْ عَلَقٍ
اقْرَأْ وَرَبُّكَ الْأَكْرَمُ
الَّذِي عَلَّمَ بِالْقَلَمِ
از بعثت او جهان جوان شد
گیتى چو بهشت جاودان شد
خوشبخت کسى کز امت اوست
در سایه دین و رحمت اوست
با بعثت آن نبى مرسل
بتخانه به کعبه شد مبدل
این عید به اهل دین مبارک
بر جمله ی مسلمین مبارک . . .
ای نام تو جانبخش تر از آب حیات
محتاج تو خلقی به حیات و به ممات
از بعثت انبیاء و ارسال رسل
مقصود تو بودی، به جمالت صلوات
[h=1]حوریه باران
[/h]
[/h]
شکر ایزد که پی زلف پریشان شده ام
در شب بعثتتان حوریه باران شده ام
تا که از محضر عرفانی حق بازایی
پای این کوه حراء سر به گریبان شده ام
آیه ای عرضه کن ای معتکف غار حراء
قلبا آماده بشنیدن قرآن شده ام
به حدیثی نبوی روح مرا تصفیه کن
که سرا پا همه بازیچه شیطان شده ام
تهنیت باد پیمبر شدنت مرد امین
که در آمیخته با سیل مریدان شده ام
منم آن گمشده در وادی سرگردانی
که به دستان کریم تو مسلمان شده ام
نبی الله ترین ای سبب خلقت انس
تازه از بعد تو حس میکنم انسان شده ام
برکه بی رمق و مرده دلی بودم و حال
از عنایات تو چون رود خروشان شده ام
بودم آن بتکده مملو از لات و هبل
که به دستان پسر عم تو ویران شده ام
حمدلله به نمایندگی از قوم عجم
روزبه* بودم و از عشق تو سلمان شده ام
[h=1]کتاب سرّ خدا[/h]
شما زمان شروع من ابتدای منید مسیر سبز نجاتِ در انتهای منید
اگر چه "اسهد" لحنم مرا بلال نکرد ولی همیشه شما اشهد صدای منید
به شوق روی شما هست وقف محرابم شما تهجدمید و شما دعای منید
شما برای خدایید و من برای خودم نه من برای شما نه شما برای منید
شما بهار، شما آسمان، شما برکات
به خاندان شما اهل بیت حق صلوات
بهشت را تو ظهور مصوّرش بودی خدای آینه ها را تو دلبرش بودی
تو حق محضی و در خلوت خداوندی کسی نبود فقط تو، تو در برش بودی
برای آن که خدا ناظر خودش باشد شبیه آیینه ای در برابرش بودی
در آن زمان که درختی نبود و برگی هم خدای بود و تو هم سیب نوبرش بودی
قرار نیست چهل سال بگذرد از تو تو قبل از آمدنت هم پیمبرش بودی
مدینه تا که تو را داشت تا محمد داشت
خدا همیشه در آن شهر رفت و آمد داشت
فدائیان نگاهت شهید جانانند ملازمان سر کوی تو بزرگانند
فراریان سر گیسویت پر از کفرند اسیرهای سر زلفت اهل ایمانند
به عقل ناقص ما حق بده به تو نرسد مگر عقول بشر از خدا چه می دانند
نگاه خاک نشینان خانواده ی تو به غمزه مسئله آموز صد مسلمانند
رسول سبز ببینم که می شناسیشان همین قبیله همین ها که شکل سلمانند
نگاه روشنت آن روز صرف سلمان شد
عرب کنار تو بود و عجم مسلمان شد
بهشت باغچه ی روشن سرای تو بود گل محمدیِ دست بچه های تو بود
سلام اول صبح و غروب این خانه مسیح خانه ی زهرای تو صدای تو بود
کمال روح تو با وحی پا نمی گیرد نزول آیه نزول خودت برای تو بود
فقط نسیم خوشی شد نصیب جبرائیل همین که مدت کوتاهی آشنای تو بود
تو را کمال نوشتند یا رسول الله
بزرگ آل نوشتند یا رسول الله
تو آفتابی و انوار آفتاب علی ست کتاب سرّی و اسرار این کتاب علی ست
قرار شد همه عقد برادری خوانند برای سهم شما حسن انتخاب علی ست
اگر تو خضر رهی مرتضاست موسایت اگر تو آب بقایی بقای آب علی ست
اگر سوال کنند از تو حضرت حق کیست قسم به ذات تو محکم ترین جواب علی ست
برای فخر تو این بس یگانه دامادت جناب حضرت حیدر ابوتراب علی ست
به ذره گر نظر لطف بو تراب کند
به آسمان رود و کار آفتاب کند
برقـع گشود و سوره نـور آفریـده شد یک خنده کرد؛ صبح ظهور آفریده شد
بر تخته سنگ غار حـرا عـاری از قلم خطی کشید و شعر و شعور آفریده شد
صـوت خدا ز حنجره گل کرد بر لبش داوود پا گـرفت و زبــور آفریــده شـد
یک جمله از مقاومتش بر زبان گذشت کوهی به نـام سنگ صبـور آفریده شد
موجی به بحر معرفتش زد که بی‌درنگ دریایـی از شـراب طهـور آفریـده شد
عالم محیط معرفت و شوق و شور شد
ملـک وجـود، محفل فیض حضور شد
شام سیاه جهل بـه پایـان رسیـده بود باور کنیـد صبـح بصیـرت دمیـده بود
باور کنیـد دولـت قـرآن گــرفت پــا باور کنیـد رنـگ شیـاطین پریـده بـود
میلاد عـدل و داد و مسـاوات و زندگی یا کودکی که زنـده به گـور آرمیده بود
یـا جشـن مـادری کـه ز بی‌رحمی پدر داغ شکفته دسته‌گل خویش دیـده بود
یا جشـن عیـد بـَرده شـلاق خورده‌ای کز عمر، دست شسته دل از جان بریده بود
با آن کـه سینه‌اش همـه کانـون خشم بود
جاری سرشک شادی‌اش از هر دو چشم بود
شـرم و حیا ز شرم و حیـا سربه‌زیر بود بی‌دادگـر شـریف و شـرافت حقیـر بود
زن در میان جامعـه در معـرض فروش ماننـد بـَرده‌ای کـه همیشـه اسیـر بود
هرکس ضعیف بود چو موری که پایمال هرکس که زور داشت به مردم امیر بود
هرکس که سیر بود چو گرگ گرسنه‌ای هرکس گرسنه روز و شب از عمر سیر بود
در آن محیـط جـور و جفـای ستمگری دنیـای خستـه منتظـر یـک بشیـر بود
توحیـد را دوباره طلوعی مجدد است
پیداست آن بشیر، وجود محمّد است
بت‌هـا تمـام ذکـر خدا بـر زبان‌شان افتاده بتگران همه آتش به جان‌شان
پامال گشته‌انـد ستم‌بـارگان چو مور انگار آمـده است بـه پایان زمان‌شان
آتش شده است آب به کام ستمگران آجر شده است اهل زر و زور، نان‌شان
درهم شکسته فرق ابوجهل‌های زور از دست حمزه آمده بر سر کمان‌شان
هیزم‌کشـان آتش فتنه چـو بـولهب تبت یدا ابـولهب آمـد بـه شان‌شان
آن رشته‌ای که «حبلِ مَسَد» بود از غضب
پیچیـده شـد بـه گـردن حمـاله الحطب
دیـدم فرشتـه آمـد و بازوی دیو بست دیدم چگونه سلسله‌های ستم گسست
دیـدم بـه روی دوش خلیـلِ خلیل‌هـا دست علی تبر شد و بتها همه شکست
دیدم بـه دست بت‌شکن مسجدالحرام نه بت به روی پا، نه به جا ماند بت‌پرست
دیدیم در محیط ستم، ظلم، سرکشی مظلـوم ایستـاد و ستمگـر ز پا نشست
بـاور کنیـد پرچــم عــدل محمّـدی بـر قلـه عقیــده مــا سربلنـد هست
پیش از نزول وحی به عالم صلا زدیم
مـا پیــرو محمّـد و آل محمّــدیم
ما در مقام و مرتبه فـوق ملل شدیم در مکتب پیمبرمـان بی‌مثـل شدیم
یک جلوه از حرا به دل ما رسید و ما از تیرگی به نور فدایی بـدل شـدیم
بـا یـک نهیب زنده حـی علی‌الفـلاح تبدیـل بـر حقیقت خیرالعمـل شدیم
تابیـده شد فروغ بصیرت به قلب‌مان یار علـی به فتنه جنگ جمـل شدیم
بـاور کنیـد پیشتـر از بـود خویشتن عبد خدا و منکر لات و هبل شدیم
دنیـا بدانـد اینکـه تمدن از آن ماست
گیتی همیشه محو صدای اذان ماست
گوییـد منکـران همـه برهـان بیاورند بـر دردهـای جامعـه درمــان بیـاورند
دانشـوران کـل جهــان را صــدا زنید یک آیـه مثـل آیــه قــرآن بیــاورند
گویید در تمامی ادیـان اگر کـه هست مقداد و حجر و بـوذر و سلمـان بیاورند
مقداد و حجر و بوذر و سلمان‌شان کجاست؟ کوشش کننــد چنـد مسلمـان بیـاورند
خواهنـد اگـر سعـادت دنیــا و آخـرت بایـد بـه ایــن پیامبـر ایمــان بیاورند
چونان که بعد ختم رسالت رسول نیست
دینی به غیـر دیـن محمّد قبـول نیست
مـا از غدیـر، راه حــرا را گرفته‌ایم در این مسیر هر دو سرا را گرفته‌ایم
از لحظه‌ای که آیه اقرأ نزول یافت سـرخط سبز شیر خـدا را گرفته‌ایم
ما را ز خـاک کرب‌و‌بـلا آفریـده‌اند مـا راه سیـدالشهــدا را گرفتــه‌ایم
پرواز ما ز اوج ملک هم گذشته است ما زیر بال، ارض و سما را گرفته‌ایم
ای خاندان پاک محمّد خدا گواست مـا دامــن ولای شمـا را گرفته‌ایم
"میثم" همیشه خاک ره میثم شماست
تا هست زنـده در نفس او دم شماست
