دوست خوبم اتفاقا منم توی پست قبلیم می خواستم همینو بگم...که آدما روحیات و شرایط مختلف دارن ... و نمی شه برای دو نفر یک نسخه پیچید...و از حرفهایی که می زنین میشه حدس زد اون خانم به اندازه من دلزده و کلافه نشده..
بعدم اینکه شرایط شما رو من می دونم...ایشون که نمی دونسته .
حالا هم شما تا اینجا پیش اومدی، سعی کن از حالا سنجیده تر و مطمئن تر قدم برداری که انشاالله به بهترین انتخاب برسی.
میشه دقیق تر بگین؟ نظرش در مورد چی رو بدونین؟
شما می خواین این دو سالی که شما سربازی می رین دوست باشین؟ نامزد؟ هیچ کدوم یا ...؟
اگه الان مشکلی پیش اومده به خاطر کارای خودمه
چون وقتی اون مشکل پیش اومد دیگه دانشگاه تعطیل شد تا ترم جدید
منم گفتم باید باهاش حرف بزنم و دلیله اون کارمو بگم و بگم که من نمخواستم مشکلی برات درست کنم و چون دیدم تنهایی گفتم شاید راحت تر باشی تا توی دانشگاه و جلوی دوستات و بتونم متقاعدش کنم که من آدمه بدی نیستم و احساسم پاکه
واسه همین تصمیم گرفتم ترم جدید بیشتر حواسم باشه و کلاساشو بفهم که چه روزایی میاد دانشگاه تا اگه فرصت مناسببی پیش اومدم برم سمتش
واسه همین دنبال کردنام از اول این ترم شروع شد
من واقعا احساس کردم ازم بدش نمیاد که رفتم جلو
گفتم برم باهاش حرف بزنم و بگم که بهش علاقه دارم و نیت و قصدم پاکه و بگم که این آشنایی برای ازدواجه و من اصلا اهل دوستی با دختر و دختر بازی نیستم
و از خودم بگم
خونوادم
جوری که آشنا بشه و بهش بگم نظر تو درباره من چیه و حالا که من بهت علاقه دارم به نظرت باید چیکار کنیم
مثلا تا سربازیم تموم میشه باهم دوست باشیم؟
یا دوست نشیم و هرچنوقت یه بار گذری توی دانشگاه همو ببینیم و سلامو احوالپرسی
یا هیچ رابطه ای نباشه تا بعد سربازیم که بیام خواستگاری
یا الان باید بیام
من شرایطم اینه قبول میکنن؟
منظورم این چیزا بود
