آموزش مسائل جنسي به کودکان و پاسخ به پرسش هاي آنان، مطلبي است که اکثر پدر و مادر ها حتي دوست ندارند راجع به آن فکر کنند، و هميشه از پاسخ دادن به آنها طفره مي روند.
ايرانيان به دليل فرهنگ خاصي که دارند، هميشه از صحبت کردن در اين گونه مسائل، با فرزندانشان پرهيز مي کنند، اما بايد بدانيد اين مسئله نيز نياز به آموزش دارد، مانند اينکه شما به کودکتان ياد مي دهيد که چگونه قاشق و چنگال را براي غذا خوردن در دست بگيرد، يا چگونه به دستشويي برود و ….
یکي از مهمترين تاثيرهايي که کودک از همبازي هاي خود مي گيرد ، هويت جنسي اوست . يک فرد براي اينکه زندگي سالم به همراه نيازها و عواطف صحيح را داشته باشد ، احتياج دارد تا هويت جنسي درستي داشته باشد.
حتماً تا به حال خاله بازي يا مامان بازي را انجام داده و حتي بازي نمودن کودکان را ديده ايد . اما گاهاً در برخي از موارد اين خاله بازي تبديل به دکتربازي مي شود . يعني از آنجائي که دختربچه به صورت ناخودآگاه، علاقمند به نازکردن و ديده شدن است ، در بين بازي، بيمار شده و پسربچه اي که همبازي اوست، نقش دکتر را بر عهده گرفته و از آنجائي که او نيز به دنبال کشف کردن جنس مقابل است ، تنها نسخه اي که براي بيمار خود مي پيچد، آمپول زدن است و خود نيز تزريق آن را بر عهده مي گيرد!
هر دو از اين بازي لذت مي برند و البته آن را بازي مي دانند. بيمار از اينکه لمس مي شود و آقاي دکتر از اينکه لمس و کشف مي کند ! با اين حال هر دو کودک مي دانند که کاري که در حال انجام دادن آن هستند، اشتباه و نادرست است و براي همين نبايد چيزي به والدين گفت!
متاسفانه بيشتر والدين هم چيزي از اين موضوع نمي فهمند و آنجايي هم که گاهاً متوجه اين موضوع مي شوند، معمولاً تبديل به يک روانشناس آگاه شده و عکس العمل ايشان فقط يک جمله است : اشکال نداره … بچه اند آخه ! و يا طوري رفتار و تنبيه مي کنند که کودکان فقط ياد گرفته و متوجه مي شوند که اين کارها را نبايد در مقابل ديدگان ديگران انجام داد و اين رفتارها را دوباره بصورت مخفيانه انجام مي دهند. متاسفانه اين روانشناسان گرامي فراموش کرده اند که اکثر نکات تربيتي را بايد در همين سنين آموزش داد و تکرار يک رفتار خاص مانند در اختيار قرار دادن خود ، به زودي ممکن است به عادت و نياز تبديل شود.
البته کودکان در به وجود آمدن اين نوع اتفاقات بي گناهند و گناه اصلي برعهده والدين است . آنها هستند که فرزند خود را درست تربيت نکرده و او را با برخي از مفاهيم آشنا نساخته اند.
پس به فراخور سن و سال و بلوغ جسمي و فکري فرزندتان، با او در زمينه مسائل جنسي صحبت کنيد و آموزش هاي اساسي و اوليه مانند نظافت، خصوصي بودن آن عضو و …را به او بدهيد، خلاصه اين که تربيت جنسي او را ناديده نگيريد.
در ثاني، انتظار مي رود والدين ، فرزندان را با مفاهيم کلماتي که در دين و شريعت به نام محرم و نامحرم و يا حلال و حرام از آن ياد شده و يا کلماتي که در فرهنگ و عرف از آ ن به عنوان ناموس و شأن و حيا و … ياد کرده است ، آشنا کرده ودر عين اين که خود رعايت کرده، آنان را به رعايت آن ترغيب و عادت دهند و اين مفاهيم را در ذهن آن ها پايه ريزي نمايند.
بدون اين که او احساس گناه کند، به او توضيح دهيد که عضو خصوصي هر کس ، مخصوص خود اوست و ديگر اين کار را تکرار نکند، و اگر کسي، دفعه ديگر اين کار را با او کرد، شما از دست او ناراحت نمي شويد ، فقط سريعا به شما خبر دهد و هر نوع رفتار نامناسب و ناراحت کننده اي را بدون ترس و نگراني به شما بگويد.
اگر فرزندمان را در حين دکتر بازي ديديم…
يادتان باشد در اين جور مواقع، دعوا و سرزنش اصلا راه حل مناسبي نيست، تصور نکنيد اين جور رفتارها با غرض و قصد جنسي صورت گرفته، در صورت ديدن اين صحنه ها، فورا نزد بچه ها رفته و از آنها بخواهيد که آمپول را به دستشان بزنند و يا دندان هاي همديگر را معاينه کنند، خلاصه حواس بچه ها را پرت کنيد و ماجرا را خاتمه دهيد، بعد سر فرصت با فرزندتان صحبت کنيد و محدوده بازي را برايش مشخص کنيد و به او بگوييد که مي دانيد او نقش دکتر و يا بيمار را بازي مي کرده و فقط بازي بوده، اما او ديگر بزرگ شده و نبايد عضو خصوصي خود را در معرض ديد ديگران. بگزارد
اگر کودکان درست تربيت شده و پاسخ برخي از سئوالات خود را مي دانستند هرگز بازي مفيد و زيباي خاله بازي تبديل به دکتر بازي نمي شود!
با نگاهي به کتاب: يک کتاب زنانه ،نوشته:مهدي سيگاريان
ايرانيان به دليل فرهنگ خاصي که دارند، هميشه از صحبت کردن در اين گونه مسائل، با فرزندانشان پرهيز مي کنند، اما بايد بدانيد اين مسئله نيز نياز به آموزش دارد، مانند اينکه شما به کودکتان ياد مي دهيد که چگونه قاشق و چنگال را براي غذا خوردن در دست بگيرد، يا چگونه به دستشويي برود و ….
یکي از مهمترين تاثيرهايي که کودک از همبازي هاي خود مي گيرد ، هويت جنسي اوست . يک فرد براي اينکه زندگي سالم به همراه نيازها و عواطف صحيح را داشته باشد ، احتياج دارد تا هويت جنسي درستي داشته باشد.
حتماً تا به حال خاله بازي يا مامان بازي را انجام داده و حتي بازي نمودن کودکان را ديده ايد . اما گاهاً در برخي از موارد اين خاله بازي تبديل به دکتربازي مي شود . يعني از آنجائي که دختربچه به صورت ناخودآگاه، علاقمند به نازکردن و ديده شدن است ، در بين بازي، بيمار شده و پسربچه اي که همبازي اوست، نقش دکتر را بر عهده گرفته و از آنجائي که او نيز به دنبال کشف کردن جنس مقابل است ، تنها نسخه اي که براي بيمار خود مي پيچد، آمپول زدن است و خود نيز تزريق آن را بر عهده مي گيرد!
هر دو از اين بازي لذت مي برند و البته آن را بازي مي دانند. بيمار از اينکه لمس مي شود و آقاي دکتر از اينکه لمس و کشف مي کند ! با اين حال هر دو کودک مي دانند که کاري که در حال انجام دادن آن هستند، اشتباه و نادرست است و براي همين نبايد چيزي به والدين گفت!
متاسفانه بيشتر والدين هم چيزي از اين موضوع نمي فهمند و آنجايي هم که گاهاً متوجه اين موضوع مي شوند، معمولاً تبديل به يک روانشناس آگاه شده و عکس العمل ايشان فقط يک جمله است : اشکال نداره … بچه اند آخه ! و يا طوري رفتار و تنبيه مي کنند که کودکان فقط ياد گرفته و متوجه مي شوند که اين کارها را نبايد در مقابل ديدگان ديگران انجام داد و اين رفتارها را دوباره بصورت مخفيانه انجام مي دهند. متاسفانه اين روانشناسان گرامي فراموش کرده اند که اکثر نکات تربيتي را بايد در همين سنين آموزش داد و تکرار يک رفتار خاص مانند در اختيار قرار دادن خود ، به زودي ممکن است به عادت و نياز تبديل شود.
البته کودکان در به وجود آمدن اين نوع اتفاقات بي گناهند و گناه اصلي برعهده والدين است . آنها هستند که فرزند خود را درست تربيت نکرده و او را با برخي از مفاهيم آشنا نساخته اند.
پس به فراخور سن و سال و بلوغ جسمي و فکري فرزندتان، با او در زمينه مسائل جنسي صحبت کنيد و آموزش هاي اساسي و اوليه مانند نظافت، خصوصي بودن آن عضو و …را به او بدهيد، خلاصه اين که تربيت جنسي او را ناديده نگيريد.
در ثاني، انتظار مي رود والدين ، فرزندان را با مفاهيم کلماتي که در دين و شريعت به نام محرم و نامحرم و يا حلال و حرام از آن ياد شده و يا کلماتي که در فرهنگ و عرف از آ ن به عنوان ناموس و شأن و حيا و … ياد کرده است ، آشنا کرده ودر عين اين که خود رعايت کرده، آنان را به رعايت آن ترغيب و عادت دهند و اين مفاهيم را در ذهن آن ها پايه ريزي نمايند.
بدون اين که او احساس گناه کند، به او توضيح دهيد که عضو خصوصي هر کس ، مخصوص خود اوست و ديگر اين کار را تکرار نکند، و اگر کسي، دفعه ديگر اين کار را با او کرد، شما از دست او ناراحت نمي شويد ، فقط سريعا به شما خبر دهد و هر نوع رفتار نامناسب و ناراحت کننده اي را بدون ترس و نگراني به شما بگويد.
اگر فرزندمان را در حين دکتر بازي ديديم…
يادتان باشد در اين جور مواقع، دعوا و سرزنش اصلا راه حل مناسبي نيست، تصور نکنيد اين جور رفتارها با غرض و قصد جنسي صورت گرفته، در صورت ديدن اين صحنه ها، فورا نزد بچه ها رفته و از آنها بخواهيد که آمپول را به دستشان بزنند و يا دندان هاي همديگر را معاينه کنند، خلاصه حواس بچه ها را پرت کنيد و ماجرا را خاتمه دهيد، بعد سر فرصت با فرزندتان صحبت کنيد و محدوده بازي را برايش مشخص کنيد و به او بگوييد که مي دانيد او نقش دکتر و يا بيمار را بازي مي کرده و فقط بازي بوده، اما او ديگر بزرگ شده و نبايد عضو خصوصي خود را در معرض ديد ديگران. بگزارد
اگر کودکان درست تربيت شده و پاسخ برخي از سئوالات خود را مي دانستند هرگز بازي مفيد و زيباي خاله بازي تبديل به دکتر بازي نمي شود!
با نگاهي به کتاب: يک کتاب زنانه ،نوشته:مهدي سيگاريان