نیکول فریدنی،عکاس طبیعت ایران
نیکول فریدنی در 28 دی ماه 1314 در شیراز به دنیا آمد و از 14 سالگی دوربین دست گرفت و عکاسی کرد
دست روزگار او را در سن 14 سالگی به کرمان کشاند؛ جایی که قرار بود استعداد عکاسی او آنجا شکوفا شود.خودش ماجرای زندگیاش را اینگونه تعریف میکند؛ «پدر من در طرح معروف «ترومن» شاغل بود و شخصی به نام «حسین شریفی» هم متصدی عکاسی «اصل چهار» بود. او گاهی از من میخواست در خشککردن عکسها کمکش کنم.در آن چهاردیواری تاریک، تمام عشق و علاقه من به عکاسی زاده شد. بعد از مدتی با اصرار از حسین آقا خواستم اجازه دهد عکاسی کنم. ابتدا مخالفت کرد و گفت: «تو عکاسی بلد نیستی». راست میگفت بلد نبودم اما قول دادم زود یاد بگیرم.
او هم سرانجام یک دستگاه دوربین «زایسی ایکون 6×6» و یک حلقه فیلم «ارتو کروماتیک گورت» به من داد و من که میخواستم از ابرهای در هم پیچیده در زمینه آسمان آبی عکس بگیرم، روی لنز دوربین فیلتر قرمز گذاشتم؛ غافل از اینکه فیلم ارتوکروماتیک در مقابل نور قرمز حساسیت ندارد و در نتیجه کل فیلمها خراب از آب درآمد.
نگهداری از گنجینه نیکول
نیکول در طول زندگیاش فقط عکس گرفته و همه چیزش را هم برای همین عکسگرفتن گذاشته است. سال 1355 همه خانواده نیکول به کانادا مهاجرت کردند و او هم همراه آنها رفت. پس از 3-2 ماه به یکی از دوستاناش نامهای نوشته و در آن از غم غربت گفته است. نیکول عاشق طبیعت وطن است – برای همین هم چند ماهی نگذشته، باوجود کار پردرآمد و بیمههای گوناگون، کانادا را ول میکند و به ایران برمیگردد؛ میرود سمت کویر حاجعلی قلی در جنوب دامغان. مدتی آنجا میماند و عکاسی میکند.
علاقه به خانواده 3بار دیگر او را به کانادا میکشاند و او هر بار آشفتهتر از پیش به ایران بازمیگردد تا 15 سال پیش که دیگر پا از ایران بیرون نمیگذارد و لابهلای طبیعت دوستداشتنی کشورش گم میشود. خانواده نیکول حالا زندگیشان را از راه فروش عکس و اداره نگارخانه نیکول میگذرانند.
او برای وزارت نفت عکاسی میکرد اما به دلیل عکاسی، از وزارت نفت هم استعفا داد. تنها ثمره 60 سال عکاسی او آرشیو چند ده هزار عکسی است که همه چیزش را به خاطر آن از دست داده است. 50 درصد عکسهای این آرشیو مردمشناسیاند؛ «عکسهای قدیمی از لباسهایی که دیگر مدتهاست بر تن مردم نیست.
نیکول فریدنی، روز چهارشنبه 17 بهمن 86 درگذشت.
منبع :ایران نیچر