رابطه ی دوستی بین پسر و دختر

arash 4

عضو جدید
کاربر ممتاز
سلام به دوستان گلم ممنون که اومدین.
من چندتا سوال دارم که جوابشو نمیدونم و ازتون خواهش میکنم با نظرات سازندتون کمکم کنین تا حداقل از احساساتی که در این رابطه ها ضربه میخورن مقابله شود.
به نظرتون:

1.آیا رابطه ی دوست شدن پسرا و دخترا درسته؟
2.آیا این نوع دوست داشتن مجازه؟
3.آیا به این رابطه ها میشه نام عشق گذاشت؟

دوستان من نسبت به حرفای که میزنین نهایت اطمینان داشته باشین و مثل این بدانید که به نزدیک ترین کس تون میخوائین دلسوزی کنین.ممنون:gol:
 
آخرین ویرایش:

"ALPHA"

دستیار مدیر مهندسی کشاورزی , صنایع غذایی
کاربر ممتاز
رابطه دوستی بین پسر و دختر

رابطه دوستی بین پسر و دختر

سلام به دوستان گلم ممنون که اومدین.
من چندتا سوال دارم که جوابشو نمیدونم و ازتون خواهش میکنم با نظرات سازندتون کمکم کنین تا حداقل از احساساتی که در این رابطه ها ضربه میخورن مقابله شود.
به نظرتون:

1.آیا رابطه ی دوست شدن پسرا و دخترا درسته؟
2.آیا این نوع دوست داشتن مجازه؟
3.آیا به این رابطه ها میشه نام عشق گذاشت؟

سلام
شما چند سالتونه؟؟؟
1- خوب بستگی به شرایط و برداشت دو نفر از این رابطه و اعتقادات مذهبی و اجتماعی و عرفی دو نفر داره!!
2- مجاز بودنش هم بستگی به رفتار دو نفر،افکار دو نفر و عرف جامعه و خونوادشون داره
3- هم میشه هم نمیشه ، عشق رو هر کسی تجربه نمی کنه و به هر رابطه ای نمیشه عشق گفت
 

dzzv_13

مدیر مهندسی فناوری اطلاعات
مدیر تالار
1.آیا رابطه ی دوست شدن پسرا و دخترا درسته؟
2.آیا این نوع دوست داشتن مجازه؟
3.آیا به این رابطه ها میشه نام عشق گذاشت؟

سلام
1. بستگی به آدمش داره .. یه نسخه رو نمیشه برای همه بست (دین ما فکر میکنم بگه نه .. ولی تا حدی که رعایت بشه طبق دین )
2. دوست داشتن بی اختیار میاد .. آدم به خودش نمیتونه زور بکنه که یکی رو دوست داشته باشه که (مخصوصا اول راه )
3. عشق یک واژه یا یک مرتبه نیست ..عشق مرتبه داره و شاید بشه عشق در سطح پایین نامیدش (البته این هم یگم که اصل عشق پاک و مقدس هست و خالصانه ترین حالت فرد که پایدار هم هست رو شامل میشه)
 

پروانه شیرازی

کاربر حرفه ای
کاربر ممتاز
سلام به دوستان گلم ممنون که اومدین.
من چندتا سوال دارم که جوابشو نمیدونم و ازتون خواهش میکنم با نظرات سازندتون کمکم کنین تا حداقل از احساساتی که در این رابطه ها ضربه میخورن مقابله شود.
به نظرتون:

1.آیا رابطه ی دوست شدن پسرا و دخترا درسته؟
2.آیا این نوع دوست داشتن مجازه؟
3.آیا به این رابطه ها میشه نام عشق گذاشت؟

سلام منم با اجازه ی حاجی نظراتمو مینویسم:
1.به نظر من اصلا" رابطه ی درستی نیست دوستی فقط ضرر خالیه کهبیشتر آسیبهاش سمت دخترا نشونه میره، البته از نظر من
2.دوست داشتنی که انتهاش پیامد خوشی نداره مجاز نیست و غالبا" با پشیمانی همراه بوده کموبیش به ازدواج ختم میشه اما پیامد خوبی نداره شک به وجود میاد در زندگی
3.عشق خیلی مقدسه بهتره اول از دوست داشتن مطمئن شد وبهتره عشق با عقل همراه باشه نه دل که اگر با عقل باشه هیچوقت پشیمانی وجود نداره
 

hale a.a

عضو جدید
کاربر ممتاز
سلام منم با اجازه ی حاجی نظراتمو مینویسم:
1.به نظر من اصلا" رابطه ی درستی نیست دوستی فقط ضرر خالیه کهبیشتر آسیبهاش سمت دخترا نشونه میره، البته از نظر من
2.دوست داشتنی که انتهاش پیامد خوشی نداره مجاز نیست و غالبا" با پشیمانی همراه بوده کموبیش به ازدواج ختم میشه اما پیامد خوبی نداره شک به وجود میاد در زندگی
3.عشق خیلی مقدسه بهتره اول از دوست داشتن مطمئن شد وبهتره عشق با عقل همراه باشه نه دل که اگر با عقل باشه هیچوقت پشیمانی وجود نداره
[/QUO
موافقم در کل.ضرر این رابطه ها خیلی بیشتر از نفعشونه و متاسفانه این ضرر چه از لحاظ روحی عاطفی چه از نظر اجتماعی بیشتر متوجه دختر هست.هر چیزی رو نمیشه عشق نامید این رابطه های غالبا بچه گانه بیشتر روی پایه ی هوس خام شکل میگیرند تا احساسات پاکی که به عشق منجر بشه.
 

aida22

عضو جدید
کاربر ممتاز
تو هر رابطه ای اگر حد و مرز رعایت بشه و آدم ناتویی سر راه ادم سبز نشه میتونه رابطه درستی باشه...

بازم بستگی داره دو طرف دوست داشتنو چطور تعریف کنن..و اگر دوست داشتنه واقعی و از ته دل باشه چرا نباید مجاز باشه....

جواب سوال سوم تو جوابای بالایی گنجونده شده....
ممنون;)
 

**زهره**

عضو جدید
کاربر ممتاز
سلام
1. بستگی به آدمش داره .. یه نسخه رو نمیشه برای همه بست (دین ما فکر میکنم بگه نه .. ولی تا حدی که رعایت بشه طبق دین )
2. دوست داشتن بی اختیار میاد .. آدم به خودش نمیتونه زور بکنه که یکی رو دوست داشته باشه که (مخصوصا اول راه )
3. عشق یک واژه یا یک مرتبه نیست ..عشق مرتبه داره و شاید بشه عشق در سطح پایین نامیدش (البته این هم یگم که اصل عشق پاک و مقدس هست و خالصانه ترین حالت فرد که پایدار هم هست رو شامل میشه)

لایک
موافقم
 

marziye70

عضو جدید
سلام به دوستان گلم ممنون که اومدین.
من چندتا سوال دارم که جوابشو نمیدونم و ازتون خواهش میکنم با نظرات سازندتون کمکم کنین تا حداقل از احساساتی که در این رابطه ها ضربه میخورن مقابله شود.
به نظرتون:

1.آیا رابطه ی دوست شدن پسرا و دخترا درسته؟
2.آیا این نوع دوست داشتن مجازه؟
3.آیا به این رابطه ها میشه نام عشق گذاشت؟

1. از نظر من دوست شدن پسرا و دخترا عیب نیست اما این که رابطه ان ها چطوری باشه و چه رفتار هایی داشته باشند مهمه... باید حد و حدودات رعایت شه

2. به نظر من دختر و پسرا بهتره با حفظ محدودیت ها با هم دوست شوند تا روابط اجتماعی و طرز برخورد را بیاموزند و شناختی از دنیای جنس مخالف پیدا کنند که این ان ها برای زندگی اینده اماده میکنه
میتوان به عنوان یک انسان طرف مقابلتو دوست داشت.. خدا نگفته کسی را دوست نداشته باشید فقط در رفتار ها و برخورد ها به ما هشدار داد

3.نه.. عشق از شناخت به وحود میاد نه از دوستی.. بعضیا فکر میکنن چون جنس مخالف بهش پیشنهاد داده حتما عاشق اون شده در صورتی که اینطور نیست .. اما ممکنه بعد از یک دوره زمانی که دوست هستن و شناخت لازم را از هم پیدا کردند عشق بین ان ها به وحود بیاد

 

fateme_003

کاربر حرفه ای
کاربر ممتاز
سلام
1. بستگی به آدمش داره .. یه نسخه رو نمیشه برای همه بست (دین ما فکر میکنم بگه نه .. ولی تا حدی که رعایت بشه طبق دین )
2. دوست داشتن بی اختیار میاد .. آدم به خودش نمیتونه زور بکنه که یکی رو دوست داشته باشه که (مخصوصا اول راه )
3. عشق یک واژه یا یک مرتبه نیست ..عشق مرتبه داره و شاید بشه عشق در سطح پایین نامیدش (البته این هم یگم که اصل عشق پاک و مقدس هست و خالصانه ترین حالت فرد که پایدار هم هست رو شامل میشه)
منم با این نظر موافقم جز مورد 3 که بنظرم عشق خیلی مقدستر از اینه
 

babakmail

عضو جدید
کاربر ممتاز
چواب 1-باید ببینیم هدف از دوستی چیه ؟ اگه یه دوستی ساده است درحد بیرون رفت و چه میدونم جمع دوستان باهم اشکال نداره....حتی اگه هردوتاشون میدوننن که دارن به ازدواج فکر میکنن هم اگه کمی رابطه صمیمی تر هم بشه تا حدی که جفتشون اسیب نبینن هم ابرادی نمیبینم..ولی اگه هدف دوست دختر دوست پسر شدن و رابطه داشتنه من مخالفم به جامعه اسیب میزنه
جواب2- مجاز وغیر مجازشو قانون تعیین میکنن
جواب3- بله میشه
 

marziye70

عضو جدید
چواب 1-باید ببینیم هدف از دوستی چیه ؟ اگه یه دوستی ساده است درحد بیرون رفت و چه میدونم جمع دوستان باهم اشکال نداره....حتی اگه هردوتاشون میدوننن که دارن به ازدواج فکر میکنن هم اگه کمی رابطه صمیمی تر هم بشه تا حدی که جفتشون اسیب نبینن هم ابرادی نمیبینم..ولی اگه هدف دوست دختر دوست پسر شدن و رابطه داشتنه من مخالفم به جامعه اسیب میزنه
جواب2- مجاز وغیر مجازشو قانون تعیین میکنن
جواب3- بله میشه

واقعا فکر میکنید دو نفر کع با هم دوستن عاشق همم...؟؟؟ اخه چطور؟؟
 

marziye70

عضو جدید
من نظراتمو ب خوندن هر سه سوال میدم . پس مبنای نظرتمو سوال اخر شما قرار داده ام
1- اگر برای ازدواج باشد و از همان اول به چشم ازدواج باشد موردی ندارد ولی اگر فقط به خاطر دوستی هستش و فردی عادت به انجام این کار داره درست نیست .
به نظرم اگر کسی تا به حال دوست دختر یا دوست پسر داشته نمیشه این مورد ازدواج رو سرش حساب کرد . اگر دوستی داشته است قبلا به نظرم درست نیست
2- منظور سوالتونو نفهمیدم . دوست داشتن بین پسر و دختر در رابطه دوستی؟؟؟
اگر منظورتو این است نه مجاز نیست و به نظرم ی خیانت به همسرشون در اینده حساب میشه
3- عشق یک اتفاقی هست که در یک لحظه پیش میاد . نمیشه تعریفی براش کرد . به نظرم فقط میشه حسش کرد و این کار فقط از فردی پیش میاد که واقعا عاشق باشه .
همانطور ک گفتم اگر عاشق شدی و بعد درخواست کردی ک باهات ازدواج کنه و ایشون هم درخواست رو قبول کردن میتونید تا زمانی که اوضاع روبراه بشه با هم باشید . ولی به شدت تاکید میکنم به چشم خانم خودتون دیگه باید ببیندیش و احساس مسئولیت شما زیاد شده . از مجرد بودن خارج میشد با گفتن جمله دوست دارم و متاهل میشد


کاملا موافقم ... تعریف کاملی بود... ممنون دوست عزیز
 

oneunited

عضو جدید
کاربر ممتاز
جواب ها من:
1)بله
2)بله
3)بله
نشر شخصی بود! و مطمعنا و 100 درصد با کلی شرایط خاص خودش! یعنی کلیت نداره! نظر شخصیم بود
 

₪آمیتریس₪

کاربر حرفه ای
کاربر ممتاز
سلام
1. بستگی به آدمش داره .. یه نسخه رو نمیشه برای همه بست (دین ما فکر میکنم بگه نه .. ولی تا حدی که رعایت بشه طبق دین )


تو هر رابطه ای اگر حد و مرز رعایت بشه

1. از نظر من دوست شدن پسرا و دخترا عیب نیست اما این که رابطه ان ها چطوری باشه و چه رفتار هایی داشته باشند مهمه... باید حد و حدودات رعایت شه


این حد و حدودی که ازش میگین یعنی چی ؟
یعنی حد و حدودی که دین گفته ؟
رعایت محرم و نامحرم و کنترل نگاه و اینارو هم شامل میشه آیا؟

سلام منم با اجازه ی حاجی نظراتمو مینویسم:
1.به نظر من اصلا" رابطه ی درستی نیست دوستی فقط ضرر خالیه کهبیشتر آسیبهاش سمت دخترا نشونه میره، البته از نظر من
2.دوست داشتنی که انتهاش پیامد خوشی نداره مجاز نیست و غالبا" با پشیمانی همراه بوده کموبیش به ازدواج ختم میشه اما پیامد خوبی نداره شک به وجود میاد در زندگی
3.عشق خیلی مقدسه بهتره اول از دوست داشتن مطمئن شد وبهتره عشق با عقل همراه باشه نه دل که اگر با عقل باشه هیچوقت پشیمانی وجود نداره

موافقم ، البته الآن دیگه بیشتر دوستیا از رو دوس داشتن نیس که بعد از بهم زدن کسی آسیب ببینه ...

چواب 1-باید ببینیم هدف از دوستی چیه ؟ اگه یه دوستی ساده است درحد بیرون رفت و چه میدونم جمع دوستان باهم اشکال نداره....حتی اگه هردوتاشون میدوننن که دارن به ازدواج فکر میکنن هم اگه کمی رابطه صمیمی تر هم بشه تا حدی که جفتشون اسیب نبینن هم ابرادی نمیبینم..ولی اگه هدف دوست دختر دوست پسر شدن و رابطه داشتنه من مخالفم به جامعه اسیب میزنه

با این دوستی ساده و بیرون رفتنای اکیپی موافقم البته با رعایت تمام حد و حدودای شرعی ...و ایضا با اطلاع خانواده ها
اگه هدف ازدواجم باشه بازم با شرایطی که گفتم مشکلی نیست از نظر من ...
ولی مشکل اینه که الآن اون دوستی رواج داره که شما باهاش مخالفین و منم همینطور ...
تو اینجور دوستیا که من الآن بین دوستام میبینم هدف داشتن یک همراه واسه پارتی رفتن و گردش و تفریحه ،همین ...
عشق و دوست داشتنی هم در کار نیست ...
حتی اگه منع شرعی هم نداشت به نظرم از لحاظ روانی و اخلاقی صحیح نیست و پیامدای زیادی داره ...
 

sabahat

عضو جدید
کاربر ممتاز
1.آیا رابطه ی دوست شدن پسرا و دخترا درسته؟
اگه این دوستی توش احساس نباشه، درسته ، چون افکارشون تکمیل کننده هم هست.
2.آیا این نوع دوست داشتن مجازه؟

نه مجاز نیست مخرب هم هست
3.آیا به این رابطه ها میشه نام عشق گذاشت؟


به ندرت

پ .ن : لطفا اگه تجربه نکردی اصلا دنبالش نباش... عطاش به لقاش:gol:
 

pari-1369

عضو جدید
کاربر ممتاز
به نظر من این رابطه هایی کخ الان وجود داره نه اینکه بگم همشون ، بیشترشون اشتباست
رابطه قبل از ازدواج و به نیت ازدواج درسته و باید باید شناخت قبل از ازدواج باشه ولی به صورت محدود
 

pari-1369

عضو جدید
کاربر ممتاز
ببین دوستم ما اگه کلا دین رو در نظر نگیریم و بخوایم از جنبه ی انسانی در نظر بگیریم .انسان باید ارزش خودشو با این رابطه ها لگد مال نکنه .
البته این نظر منه .دوست دارم وقتی میخوام با ی نفر زندگی کنم اینقدر وجدانم راحت باشه که قبل از اون با افراد دیگه اجازه ورود به حریم خصوصیمو ندادم این یعنی حفاظت از حریم خصوصیت در مقابل هر فرد بی ارزشی
امیدوارم منظورمو متوجه بشی
 

babakmail

عضو جدید
کاربر ممتاز
واقعا فکر میکنید دو نفر کع با هم دوستن عاشق همم...؟؟؟ اخه چطور؟؟
احتمالا بد متوجه شدید من ننوشتم که هر دونفر که با هم دوستن عاشق همن...ولی میتونن دوست هم باشند و به ازدواج فکر کنن
 

♫ ♫ (。◕‿◕。) ♫ ♫

عضو جدید
کاربر ممتاز
1.آیا رابطه ی دوست شدن پسرا و دخترا درسته؟
به نظر من درست نیست..میدونی چرا...چون دوستی در فرهنگ ما هنوز قبول نشده و میتونه زمینه ساز خیلی از اشتباهات باشه مخصوصاً اگر صرفاً برای کنجکاوی یا مسائلی از قبیل اشتباه گرفتن دوس داشتن (به معنای عشق) با هوس و احساسات زودگذر باشه...حتی اگر به قصد شناخت بیشتر و برای امر ازدواج باشه حتما باید از جانب خانواده پیگیری بشه..اگر که فقط طرفین بین خودشون قول و قرار بذارن این قول و قرارها دوامی نداره و اون شناختی که لازمه ازدواج هست بوجود نمیاد.از هز نظر که بخوای بهش نگاه کنی اگر مسائل عاطفی مطرح باشه باید توسط خانواده ها مطرح بشه...اما اگر فقط 1 رابطه ساده همکلاسی یا از این قبیل باشه موردی نداره..اما چه بسا دیده شده همین رابطه های ساده دانشجویی به جاهای باریک کشیده شده چون از راه صحیح پیگیری نکردن...

2.آیا این نوع دوست داشتن مجازه؟
خیر...چون 1 سری مشکلات بوجود میاره که بعد مشکل ساز میشه اگر کسی رو واقعا دوس داشته باشی بهتره از طرف خانوادتون مطرح بشه و مراحل خودشو طی کنه...انسانها باید از تجربه دیگران استفاده کنن...بسیاری از این رابطه ها بی سرانجام می مونن...حتی اگه به ازدواج هم برسه خیلی از این ازدواج ها پایدار نیستن...

3.آیا به این رابطه ها میشه نام عشق گذاشت؟
خیر..به این خاطر که بیشتر این احساساتی که به اشتباه عشق نامیده میشن چیزی نیستن جز عادت!
و همچنین عشق ممکنه باشه اما مدت دار هست یعنی اینکه چون تعهدی نیست هر اتفاقی ممکنه بیفته و پایبند به چیزی نیستن... وکلاًمسئولیتی این وسط به عهده گرفته نمیشه..وخیلی راحت ممکنه احساسات یکی از طرفین به بازی گرفته بشه( هیچ فرقی بین پسر و دختر هم نیست).
به نظر من بیشتر این رابطه ها با شکست مواجه میشه و اینکه پایدار نیست و 1000 تا مشکل ایجاد میکنه...


 

ahoo_fr

عضو جدید
کاربر ممتاز
سلام به دوستان گلم ممنون که اومدین.
من چندتا سوال دارم که جوابشو نمیدونم و ازتون خواهش میکنم با نظرات سازندتون کمکم کنین تا حداقل از احساساتی که در این رابطه ها ضربه میخورن مقابله شود.
به نظرتون:

1.آیا رابطه ی دوست شدن پسرا و دخترا درسته؟
2.آیا این نوع دوست داشتن مجازه؟
3.آیا به این رابطه ها میشه نام عشق گذاشت؟

دوستان من نسبت به حرفای که میزنین نهایت اطمینان داشته باشین و مثل این بدانید که به نزدیک ترین کس تون میخوائین دلسوزی کنین.ممنون:gol:

.اول اینکه میشه بگین چند سالتونه ...اینطوری بچه ها بهتر میتونن نظر بدن .
1 رابطه دوستی که اکثرا بعد از یه مدت تموم میشه و یه وابستگی بوده که می خوای از سر خودت ردش کنی سخت ترین کار توی دوره جونیه ...بد تر از اون خاطره هایی که برات میمونن .البته باز بستگی به روحیه فرد هم داره .رابطه با جنس مخالف وشناخت اونا بد نیست اما تو حیطه ونظر خانواده بهترینش هست .
2 مجاز یا غیر مجازش اگه از نظر دین باشه که از یه حدی رابطه بیشتر بشه ایراد داره ...اما باز بستگی به اعتقادات فرد هم داره .
3 توی دوره نوجوانی وجوانی شناخت اصل دیگران برای ادم سخت تره ...فقط از روی ظاهر از یکی خوشش میاد ...فقط خوشش میاد ..اگه طرف یه مدت نبیننه از سرش میپره .که به این میگن هوس تا عشق ...عشق خیلی خیلی بالاتر از این حرفاس ..توی دوستی هایی اینطوری که عشق فقط یه خیاله .فکر میکنن عاشقن ولی نیستن ..
 

arash 4

عضو جدید
کاربر ممتاز
سلام
شما چند سالتونه؟؟؟
1- خوب بستگی به شرایط و برداشت دو نفر از این رابطه و اعتقادات مذهبی و اجتماعی و عرفی دو نفر داره!!
2- مجاز بودنش هم بستگی به رفتار دو نفر،افکار دو نفر و عرف جامعه و خونوادشون داره
3- هم میشه هم نمیشه ، عشق رو هر کسی تجربه نمی کنه و به هر رابطه ای نمیشه عشق گفت

من22 سالمه.
میشه بیشتر توضیح بدین.
 

shabnam...

عضو جدید
کاربر ممتاز
سلام به دوستان گلم ممنون که اومدین.
من چندتا سوال دارم که جوابشو نمیدونم و ازتون خواهش میکنم با نظرات سازندتون کمکم کنین تا حداقل از احساساتی که در این رابطه ها ضربه میخورن مقابله شود.
به نظرتون:

1.آیا رابطه ی دوست شدن پسرا و دخترا درسته؟
2.آیا این نوع دوست داشتن مجازه؟
3.آیا به این رابطه ها میشه نام عشق گذاشت؟

دوستان من نسبت به حرفای که میزنین نهایت اطمینان داشته باشین و مثل این بدانید که به نزدیک ترین کس تون میخوائین دلسوزی کنین.ممنون:gol:

1.دوستی وقتی سالم باشه چرا نباشه.
وقتی آدم سالم نباشه دوستی پسر با پسر و دختر با دختر هم مخرب میشه.
پس بستگی به خود ادم،جنبه،شعور و هدف از دوستی داره

2.به نظره من مشکلی نداره وقتی مثله انسان باشه.

3.خیر فقط یک وابستگیه محض هست .. عشقم نمیگیم نیست ولی خیلی کمه به چش نمیاد اصلا..
 

abolfaZZzl

عضو جدید
کاربر ممتاز
جوابش خیلی سادس.
فقط یه چیزو در نظر بگیر :
فکر کن الان ازدواج کردی بعد از مدتی میفهمی که همسرت قبلا بایکی دوست بوده، چه حسی بهت دست میده؟؟
اگه ناراحت میشی که خوش به غیرتت، پس الان هم نباید با همسر آینده یه نفر همچین کاریو بکنی، مگه اینکه این آشنایی و دوستی با اطلاع خونوادها و واسه آشنایی و ازدواج باشه.
1.آیا رابطه ی دوست شدن پسرا و دخترا درسته؟
پس درست نیست.(بهمون دلیلی که دوست نداری همسر آیندت دوست کسی بوده باشه.)
2.آیا این نوع دوست داشتن مجازه؟

نه مجاز نیست مخرب هم هست
3.آیا به این رابطه ها میشه نام عشق گذاشت؟


وقتی مجازبه برقراریه این ارتباط نباشی پس رابطه ای برقرار نمیشه و داستانهای دیگه ای متعاقبش پیش نمیاد.

یه نصیحت برادرانه از من بشنو: تو این زمینه و زمینه ی ازدواج کاملا با عقلت تصمیم بگیر (اگه سالمه:lol:)
 

nayyerr

کاربر بیش فعال
کاربر ممتاز
سلام به دوستان گلم ممنون که اومدین.
من چندتا سوال دارم که جوابشو نمیدونم و ازتون خواهش میکنم با نظرات سازندتون کمکم کنین تا حداقل از احساساتی که در این رابطه ها ضربه میخورن مقابله شود.
به نظرتون:

1.آیا رابطه ی دوست شدن پسرا و دخترا درسته؟
2.آیا این نوع دوست داشتن مجازه؟
3.آیا به این رابطه ها میشه نام عشق گذاشت؟

دوستان من نسبت به حرفای که میزنین نهایت اطمینان داشته باشین و مثل این بدانید که به نزدیک ترین کس تون میخوائین دلسوزی کنین.ممنون:gol:
در ارتباط با رابطه و پيوند دو جنس مخالف به طور كلي سه ديدگاه مطرح است:
1.
ديدگاه افراطي: در اين نگرش هر گونه ارتباطي با جنس مخالف آزاد و بدون مانع است. (رويكرد ليبراليستي)
به بيان ديگر هيچ گونه حد و مرزي براي اين پيوندها وجود ندارد و آزادي مطلق بر آن‏ها حاكم است.
فرويد و پيروان وي مدعي هستند. اخلاق جنسي کهن بر اساس محدوديت و ممنوعيت است و آنچه ناراحتي بر سر بشر آمده است از ممنوعيت‏ها و محروميت‏ها و ترس‏ها و وحشت‏هاي ناشي از اين ممنوعيت‏ها که در ضمير باطن بشر جايگزين گشته، آمده است. برتراند راسل نيز در اخلاق نويني که پيشنهاد مي‏کند، همين مطلب را اساس قرار مي‏دهد.
راسل در کتاب«جهاني که من مي‏شناسم» مي‏گويد: «اگر از انجام عملي [رفتار جنسي] زياني متوجه ديگران نشود، دليلي نداريم که ارتکاب آن را محکوم کنيم» (جهاني که من مي‏شناسم، ص 68)


2.
ديدگاه تفريطي: بر پايه اين رويكرد، هر گونه ارتباط و پيوند با جنس مخالف مردود و مورد نكوهش مي‏باشد.
اين ديدگاه درست در مقابل ديدگاه افراطي است.
برترانت راسل، فيلسوف اجتماعي مشهور معاصر مي‏گويد: «عوامل و عقايد مخالف جنسيت در اعصار خيلي قديم وجود داشته و به خصوص در هر جا که مسيحيت و دين بودا پيروز شد عقيده مزبور نيز تفوّق يافت». وستر مارک مثال‏هاي زيادي از اين فکر عجيب مبني بر اين که «چيز ناپاک و تباهي در روابط جنسي وجود دارد» ذکر مي‏کند.
در آن نقاط دنيا نيز که دور از تأثير مذهب بودا و مسيح بوده است اديان و راهباني بوده‏اند که طرفداري از تجرد مي‏کرده‏اند، مانند اسنيت‏ها در ميان يهوديان ... و بدين طريق يک نهضت عمومي رياضت در دنياي قديم ايجاد شد.» (کتاب زناشويي و اخلاق، ص 26 و 25)
راسل در جاي ديگر مي‏گويد: پدران کليسا از ازدواج به زشت‏ترين صورت ياد کرده‏اند. هدف رياضت اين بوده که مردان را متقي سازد، بنابر اين ازدواج که عمل پستي شمده مي‏شد بايستي منعدم شود. «با تبر بکارت درخت زناشويي را فرو اندازيد» اين عقيده راسخ سن ژروم درباره هدف تقدس است. (همان، ص 30)


3.
ديدگاه اعتدالي: بر اساس اين ديدگاه نه آزادي مطلق و رها پذيرفته شده است و نه محدوديت و منع هر گونه رابطه، بلكه ارتباط بين دو جنس مخالف در يك چهارچوب [Context] مشخص تعريف شده است.
ديدگاه اسلام ناظر به نگرش سوم (اعتدالي) است.


پيامدهاي روابط دختر و پسر پيش از ازدواج

از دو منظر روانشناسانه [
Psychologycal] و جامعه شناسانه [Sociologycal] مي‏توان به اين امر پرداخت.
به طور كلي روابط باز و آزاد دوجنس مخالف پيش از ازدواج، داراي آفت‏ها و آسيب‏هاي رواني و اجتماعي جبران ناپذيري است. در ذيل به چند نمونه از اين آسيب‏ها اشاره مي‏شود:

1.
فقدان شناخت درست و واقع بينانه: معمولا ادّعا مي‏شود اين گونه روابط و دوستي‏ها به انگيزه ازدواج شكل مي‏گيرد، ولي با كمي دقّت فهميده مي‏شود، روح حاكم بر اين گونه دوستي‏ها، عشق‏ورزي كور است نه خردورزي. پاي خرد و عقل در ميدان عاشقي لنگ است. امام علي عليه السلام مي‏فرمايند: «حبّ الشّيء يعمي و يصمّ»، دوست داشتن چيزي انسان را كور و كر مي كند.
در حالي كه تصميم‏گيري درست در مورد ازدواج با فرد خاص، تنها با تكيه بر عقلانيّت و خردورزي ممكن است. دوستي‏هاي قبل از گزينش همسر، راه عقل را مسدود و چشم واقع بين انسان را كور مي‏سازد و اجازه نمي‏دهد تا يك تصميم صحيح و پيراسته از اشتباه گرفته شود. اين نوع انتخاب‏ها كه در فضايي آكنده از احساسات و عواطف انجام مي‏گيرد. به دليل نبود شناخت عميق و واقع‏بينانه، زندي مشترك را تلخ و آينده را تيره و تار مي‏سازد.


2.
ايجاد جو بدبيني: اين گونه دوستي ها نه تنها مشكلي را براي دختران و پسران حل نمي‏كند بلكه بر مشكلات آنان مي‏افزايد.
اين گونه دوستي‏ها و روابط اگر به ازدواج بي‏انجامد پس از مدتي از شكل‏گيري زندگي جو بدبيني و سوءظن را به دنبال خواهد داشت.
پسر به خود مي‏گويد اين دختر وقتي به راحتي با من پيوند و رابطه نامشروع برقرار نمود، پس از اعتقاد و ايمان قوي برخوردار نيست. بنابر اين از كجا معلوم پيش از ارتباط با من، با فرد ديگري طرح دوستي نريخته است. از كجا معلوم كه در آينده با اين كه همسر من است با ديگري ارتباط برقرار نكند؟
دختر نيز همين تصور را نسبت به پسر دارد.
بر اين اساس اين گونه ازدواج‏ها داراي پايه واساسي سست و متزلزل است و تجربه نشان داده كه سريع منجر به طلاق و جدايي مي‏گردد.
بر اساس يك يافته پژوهشي در آمريكا، زوج‏هايي كه پيش از ازدواج با يكديگر زندگي مي‏كنند زندگي زناشويي آنها با مشكلات عديده‏اي رو به رو است و منجر به طلاق مي‏شود. به گزارش ايسنا، دكتر «كاترين كوهان»، استاد دانشگاه ايالت پنسيلوانيا گفت: طبق آخرين تحقيقات، افرادي كه پيش از ازدواج با يكديگر رابطه داشته‏اند بعد از ازدواج در حلّ مشكلات خود عاجزند، چرا كه نسبت به يكديگر بسيار بدبين هستند. كوهان گفت: طبيعت ارتباطات آزاد اين است كه زوجين چندان انگيزه‏اي براي حل درگيري‏ها و حمايت از مهارت‏هاي خود ندارند. وي افزود: به نظر مي‏رسد ارتباطات اين افراد زودتر از افرادي كه با يكديگر دوست نبوده‏اند، سرد و منجرّ به طلاق مي‏شود. وي در پايان گفت: مي‏توانم بگويم رابطه قبل از ازدواج به هيچ وجه سبب دوام زندگي زناشويي نمي‏شود [روزنامه جمهوري اسلامي – ش 6571- 29/11/1380 – ص 5]

3.
افت تحصيلي يا ركود علمي: اين گونه روابط باعث مي‏شود كه دو طرف تمام فكر و توجه و تمركز خود را صرف ديدارها و ملاقات‏هاي حضوري و تلفني خود بكنند و اين بزرگ‏ترين مانع براي رشد و ترقي علمي است؛ زيرا تحصيل دانش نيازمند تمركز نيروهاي فكري وروحي است.
دل‏مشغولي و اضطرابي كه در اثر اين گونه پيوندها پديد مي‏آيد بزرگ‏ترين سد راه تعالي علمي و تحصيلي است؛ لذا متصديان امور علمي مدارس و دانشگاه‏ها توصيه مي‏كنند. حتي ايام عقد و نامزدي جوانان در بحبوحه تحصيلات نباشد تا آنان بتوانند با تمركز بيشتر فكر، در ادامه دروس و امتحانات موفق شوند.


4.
عدم اسقبال از تشكيل كانون خانواده: اين گونه روابط و دوستي‏ها معمولا به انگيزه تفنّن و سرگرمي شكل مي‏گيرد و در خلال آن از خود باوري و زودباوري دختران سوء استفاده مي شود. متاسفانه در بسياري موارد بين عشق و هوس تمييز داده نمي‏شود. عشق حقيقي و پاك با هوس‏هاي آلوده و زودگذر، تفاوت جوهري دارد. برخي از اين روابط كه مبتني بر هوسراني و سرگرمي است، پس از مدتي رو به سردي و افول مي‏نهد. جاذبه و دل ربايي‏ها مربوط به روزها و ماه‏هاي اول دوستي است. ولي ديري نمي‏پايد كه اين روابط عادي شده و به جدايي مي كشد. حس تنوع طلبي انسان از يك طرف و فقدان عامل بازدارنده از طرف ديگر باعث مي‏شود برخي سراغ ازدواج و تشكيل خانواده نروند جامعه‏اي كه از تشكيل كانون خانواده استقبال نكند هيچ‏گونه ضمانتي براي رشد و شكوفايي فضايل انساني در آن وجود ندارد. عمده خوبي‏ها و كمالات والاي انساني در پرتو تشكيل خانواده‏اي سالم، به فعليت مي‏رسد.

5.
اضطراب، تشويش و احساس نگراني:در دوستي‏هاي موجود بين دختران و پسران، از آنجا که مقاومتي بسيار قوي از طرف پدر يا مادر يا جامعه براي ممانعت از برقراري اين دوستي‏ها وجود دارد، اين گونه دوستي‏ها با مخاطرات رواني گوناگوني از جمله اضطراب و تشويش همراه است.
وجود افکار ديگري چون احساس گناه، نگراني از تهديداتي که توسط پسر براي فاش کردن روابطش با دختر صورت مي‏گيرد، يک تعارض دروني و اضطراب مستمر را به دنبال خود دارد.
بنابر اين وجود چنين دلهره‏ها و اضطراب‏هايي که گاهي لطمه‏هاي جبران ناپذيري بر جسم و روان انسان دارد، از جمله آسيب‏هاي اين گونه روابط است.


6.
محروميت از ازدواج پاك: هر انساني در سرشت و نهاد خويش به دنبال پاكي‏ها و نجابت است. دختراني كه در پي اين روابط آلوده هستند در حقيقت پشت پا به سرنوشت خود زده‏اند و اين امر باعث مي‏شود كه آن‏ها به جرم آلودگي به اين روابط شرايط ازدواج پاك را از دست بدهند. البته اين گونه روابط ناسالم حتي در ازدواج پسران نيز تاخير ايجاد شود و دختران بيش از پسران در معرض اين آسيب قرار دارند. در پايان به چند پرسش اساسي اشاره مي‏شود:
1.
به نظر شما يك رابطه و پيوند مطلوب چه ويژگي‏هايي دارد؟
2.
آيا روابطي كه بر پايه هوسراني‏ها و سرگرمي‏هاي زودگذر است، مي‏تواند روابطي پايا و پويا باشد؟
3.
آيا هر انساني با هر صفت و ويژگي شايسته ارتباط و دوستي است؟
4.
آيا پسنديده نيست كه انسان سرمايه عشق و محبت خود را براي زندگي آينده خويش پس انداز کند.


 

nayyerr

کاربر بیش فعال
کاربر ممتاز
سلام به دوستان گلم ممنون که اومدین.
من چندتا سوال دارم که جوابشو نمیدونم و ازتون خواهش میکنم با نظرات سازندتون کمکم کنین تا حداقل از احساساتی که در این رابطه ها ضربه میخورن مقابله شود.
به نظرتون:

1.آیا رابطه ی دوست شدن پسرا و دخترا درسته؟
2.آیا این نوع دوست داشتن مجازه؟
3.آیا به این رابطه ها میشه نام عشق گذاشت؟

دوستان من نسبت به حرفای که میزنین نهایت اطمینان داشته باشین و مثل این بدانید که به نزدیک ترین کس تون میخوائین دلسوزی کنین.ممنون:gol:

1.مثل رابطه که اینجا سهت برای تبادل نظرو ایناکه هیچ احساسی دربین نیست نه اشکال نداره وگرنه به مشکل برمیخوره این روابط
2.بله
3.خیلی به ندرت
شعارما
عاقلانه انتخاب کن عاشقانه زنگی کن
 

بانو امین

مدیر تالار اسلام و قرآن
عضو کادر مدیریت
مدیر تالار
کاربر ممتاز
سلام به دوستان گلم ممنون که اومدین.
من چندتا سوال دارم که جوابشو نمیدونم و ازتون خواهش میکنم با نظرات سازندتون کمکم کنین تا حداقل از احساساتی که در این رابطه ها ضربه میخورن مقابله شود.
به نظرتون:

1.آیا رابطه ی دوست شدن پسرا و دخترا درسته؟
2.آیا این نوع دوست داشتن مجازه؟
3.آیا به این رابطه ها میشه نام عشق گذاشت؟

دوستان من نسبت به حرفای که میزنین نهایت اطمینان داشته باشین و مثل این بدانید که به نزدیک ترین کس تون میخوائین دلسوزی کنین.ممنون:gol:

سلام دوست عزیزم...
به نظر من این رابطه خیلی اشتباهه... اگه بتونی نیاز به بودن با یه دختر رو چه از لحاظ روحی و احساسی چه از لحاظ جسمی با همسرت پر کنی(ازدواج کنی) بهترین کاره... ولی وقتی شرایطت جور نباشه فک میکنم یه رابطه که محدود باشه(از نظر وقت و هزینه و انرژی و احساسات و یا هرچیزی که بعد با پایان رابطه ضرر بهش بخوره) اشکالی نداشته باشه... واسه پر کردن خلا:(
 

تاریک وتنها

عضو جدید
کاربر ممتاز
سلام منم با اجازه ی حاجی نظراتمو مینویسم:
1.به نظر من اصلا" رابطه ی درستی نیست دوستی فقط ضرر خالیه کهبیشتر آسیبهاش سمت دخترا نشونه میره، البته از نظر من
2.دوست داشتنی که انتهاش پیامد خوشی نداره مجاز نیست و غالبا" با پشیمانی همراه بوده کموبیش به ازدواج ختم میشه اما پیامد خوبی نداره شک به وجود میاد در زندگی
3.عشق خیلی مقدسه بهتره اول از دوست داشتن مطمئن شد وبهتره عشق با عقل همراه باشه نه دل که اگر با عقل باشه هیچوقت پشیمانی وجود نداره
[/QUO
موافقم در کل.ضرر این رابطه ها خیلی بیشتر از نفعشونه و متاسفانه این ضرر چه از لحاظ روحی عاطفی چه از نظر اجتماعی بیشتر متوجه دختر هست.هر چیزی رو نمیشه عشق نامید این رابطه های غالبا بچه گانه بیشتر روی پایه ی هوس خام شکل میگیرند تا احساسات پاکی که به عشق منجر بشه.

عشق و عقل هرگز همراه هم نیستند !!!!!!!!
 
بالا