m.sabri
عضو جدید
روستای آهار از توابع رودبار قصران و در شمال شرقی شهر تهران واقع شده است. برای رفتن به آهار می توانید از راه آسفالته تهران به اوشان بروید و از آن جا با وسیله تان به روستای آهار وارد شوید. البته راه سخت تری هم برای رفتن به آهار هست که کسانی که به کوهنوردی علاقه دارند این راه را می توانند انتخاب کنند و آن هم رفتن به قله توچال به وسیله تله کابین و یا پای پیاده و سپس مسیر دامنه شمالی توچال را طی کردن و رسیدن به آهار است. البته این راه دوم کمی طولانی است و از قله توچال تا روستای آهار حدود هفت ساعت پیاده روی نیاز دارد.
از روستای آهار می توان هم به ابشار شکرآب رفت و هم به آبشار ده تنگه؛ هر دو مسیر، بسیار زیبا و فرح بخش است و از میان کوچه باغ های بسیار زیبا و درختان چنار و گردو و جوی های آب و آبشار های کوچک می گذرد. برای رفتن به هر کدام از این دو مسیر باید وسیله تان را در آهار پارک کنید و باقی راه را با پای پیاده طی کنید. از میدان آهار که رد شوید و پل آهنی را رد کنید به یک دوراهی می رسید که راه سمت راست به ده تنگه می رود و راه مستقیم شما را به آبشار شکرآب می رساند. مسیر اصلا خسته کنند نیست؛ هم ییلاقی است و هم بدون شیب خسته کننده و تقریبا هموار است. برای رسیدن به هرکدام از دو مقصد، نیاز به دو تا سه ساعت پیاده روی دارید.
البته پیاده روی در مسیر کوچه باغ ها و در میان دشت ها با شنیدن صدای شر شر آب بسیار لذت بخش است. آهار همیشه زیباست ولی در دو وقت اواسط بهار به علت وجود شکوفه های گیلاس بر روی درختان، و اواسط پائیز به علت وجود رنگارنگ برگ های پائیزی با رنگ های زرد و نارنجی بسیار دل انگیز تر است. برای رفتن به آهار و دیدن شکر آب و ده تنگه بهتر است کفش مناسب پیاده روی، کوله پشتی، و یک وعده غذایی همراه داشته باشید و اگر در فصل پائیز مسافرت می کنید، لباس گرم فراموشتان نشود.
از روستای آهار می توان هم به ابشار شکرآب رفت و هم به آبشار ده تنگه؛ هر دو مسیر، بسیار زیبا و فرح بخش است و از میان کوچه باغ های بسیار زیبا و درختان چنار و گردو و جوی های آب و آبشار های کوچک می گذرد. برای رفتن به هر کدام از این دو مسیر باید وسیله تان را در آهار پارک کنید و باقی راه را با پای پیاده طی کنید. از میدان آهار که رد شوید و پل آهنی را رد کنید به یک دوراهی می رسید که راه سمت راست به ده تنگه می رود و راه مستقیم شما را به آبشار شکرآب می رساند. مسیر اصلا خسته کنند نیست؛ هم ییلاقی است و هم بدون شیب خسته کننده و تقریبا هموار است. برای رسیدن به هرکدام از دو مقصد، نیاز به دو تا سه ساعت پیاده روی دارید.
البته پیاده روی در مسیر کوچه باغ ها و در میان دشت ها با شنیدن صدای شر شر آب بسیار لذت بخش است. آهار همیشه زیباست ولی در دو وقت اواسط بهار به علت وجود شکوفه های گیلاس بر روی درختان، و اواسط پائیز به علت وجود رنگارنگ برگ های پائیزی با رنگ های زرد و نارنجی بسیار دل انگیز تر است. برای رفتن به آهار و دیدن شکر آب و ده تنگه بهتر است کفش مناسب پیاده روی، کوله پشتی، و یک وعده غذایی همراه داشته باشید و اگر در فصل پائیز مسافرت می کنید، لباس گرم فراموشتان نشود.
