***<<جلسات مطالعه هفتگی نهج البلاغه و خودسازی>>***

m4material

مدیر تالار مهندسی مواد و متالورژی
مدیر تالار
يكشنبه:

وقتي بعضي از قسمتهاي نهج البلاغه مانند اين قسمت رو مطالعه ميكنم، با خودم ميگم، كاش حقوق بشر مانندي از اين سخنان گهربار درست ميشد و قانون اساسي و مدني تمام ملتها ميشد و بر اساس آن برخود ميشد ،‌اونوقت مطمئنا اثراتش رو به طور محسوس مشاهده ميكرديم و ميديديم كه ديگه نه از جنگ و نزاعي خبري مي بود و نه از اين همه عصبانيت ها و ظلم و ستم و حقوقي مدون ميشد در برابر حقوق بشر توخالي كنوني!

نكته اولي كه حضرت در اول اين قسمت ميفرمايند خيلي جالبه، اونم اينه كه خودمونو هميشه بذاريم در منظر قضاوت، نه اينكه همه چي رو براي منفعت و صلاح خودمون بخوايم و بقيه رو بذاريم در درجه بعدي! بعد هم در هفت دستور به جزئيات اين نكته ميپردازند و اين خودش يه معيار مدونه!چي ميشد اگه همه آنچه را كه براي خودمان نميخواستيم براي ديگران هم نمي خواستيم؟!!

در تعليمات اسلام نيز اولين بار پيامبر اكرم(ص) به صورت زيبايى اين اصل را بيان فرموده است; در حديثى وارد شده است كه پيامبر اكرم(ص) سوار بر مركب بود و به سوى يكى از غزوات مى رفت، مرد عربى آمد و ركاب مركب پيامبر(ص) را گرفت و عرض كرد:( يا رَسُولَ اللهِ عَلَّمْنى عَمَلاً أدْخُلُ بِهِ الْجَنَّةَ; عملى به من بياموز كه با آن وارد بهشت شوم) پبامبر فرمود: «مَا أَحْبَبْتَ أَنْ يَأْتِيَهُ النَّاسُ إِلَيْكَ فَأْتِهِ إِلَيْهِمْ وَمَا كَرِهْتَ أَنْ يَأْتِيَهُ النَّاسُ إِلَيْكَ فَلاَ تَأْتِهِ إِلَيْهِمْ خَلِّ سَبِيلَ الرَّاحِلَةِ; آنچه را دوست دارى مردم درباره تو انجام دهند درباره آنان انجام ده و آنچه را دوست ندارى نسبت به تو انجام دهند نسبت به آنان انجام نده (مطلب همين است كه گفتم) مركب را رها كن.( كافى، ج 2، ص 146، باب الانصاف و العدل، ح 10)

در ادامه، حضرت 4 صفت ارزنده رو بيان ميكنند كه ابتداي آنها عجب و خودپسندي است:
اولين صفت عجب و خودپسندي است كه به گفته مرحوم مغنيه در شرح نهج البلاغه، عُجب و خودپسندى همانند شراب است; هر دو، انسان را مست مى كند و انسان مست همچون ديوانگان است كه بايد از او فرار كرد.

در قرآن مجيد و روايات اسلامى، در نكوهش عُجب و خودپسندى نكته هاى فراوانى آمده است از جمله در آيه 8 سوره فاطر مى خوانيم: أَفَمَنْ زُيِّنَ لَهُ سُوءُ عَمَلِهِ فَرَآهُ حَسَناً فَإِنَّ اللهَ يُضِلُّ مَنْ يَشاءُ وَيَهْدِى مَنْ يَشاءُ فَلا تَذْهَبْ نَفْسُكَ عَلَيْهِمْ حَسَرات إِنَّ اللهَ عَليمٌ بِما يَصْنَعُونَ; آيا كسى كه زشتى عملش (بر اثر عُجب و خودپسندى و هواى نفس) براى او آراسته شده و آن را زيبا مى بيند (همانند كسى است كه واقع را مى يابد)؟! خداوند هر كس را بخواهد (و سزاوار باشد) گمراه مى سازد و هركس را بخواهد (و شايسته ببيند) هدايت مى كند پس جانت به سبب تأسف بر آنان از دست نرود; خداوند به آنچه انجام مى دهند داناست.

در سخنان امير مؤمنان على(ع) تعبيرات عجيبى درباره عُجب و خودپسندى ديده مى شود; در يك جا مى فرمايد: العُجْبُ آفَةُ الشَرَف; خودپسندى آفت شرف انسان است (1) و در جاى ديگر مى فرمايد: آفَةُ اللُّبِّ العُجْبُ; آفت عقل، عُجب است.(2) و باز مى فرمايد: العُجْبُ يُفْسِدُ العَقْلَ; عُجب عقل انسان را فاسد مى كند (3) و در جاى ديگر: ثَمَرَةُ العُجْبِ البَغْضَاءُ; نتيجه خودپسندى آن است كه مردم دشمن انسان مى شوند.(4) و بالاخره مى فرمايد: العُجْبُ رَأْسُ الحِمَاقَةِ; خودپسندى سرآغاز حماقت است.(5)
1-غررالحكم، ص 309، ح 7103 .
2- همان مدرك، ص 65، ح 848 .
3- همان مدرك، ح 846 .
4- همان مدرك، ص 309، ح 7106 .
5- همان مدرك، ح 7096 .


آن گاه امام(ع)در ادامه سخن به دومين توصيه خود پرداخته مى فرمايد: «پس براى تأمين زندگى نهايت تلاش و كوششت را داشته باش(;فَاسْعَ فِي كَدْحِكَ.)
اين چيزى است كه در بسيارى از روايات اسلامى بر آن تأكيد شده تا آنجا كه در حديث معروف نبوى مى خوانيم: مَلْعُونٌ مَنْ أَلْقَى كَلَّهُ عَلَى النَّاسِ; كسى كه سربار مردم باشد ملعون و رانده شده دربار خداست(كافى، ج 5، ص 72، ح 7)

آن گاه امام(ع) به بيان توصيه سوم پرداخته مى فرمايد: «(از آنچه به دست مى آورى در راه خدا انفاق كن و) انباردار ديگران مباش»; وَلاَ تَكُنْ خَازِناً لِغَيْرِكَ.

اشاره به اينكه آنها كه از افزوده هاى اموال خويش انفاق نمى كنند و سعى در اندوختن آن دارند، بيچارگانى هستند كه تلاش خود را صرف در نگهدارى اموال براى وارثان مى كنند و در قيامت، حسابش بر آنها و در دنيا لذتش براى ديگران است; همان وارثانى كه گاه كمترين اعتنايى به مورِث خود ندارند و عمل خيرى براى او انجام نمى دهند، بلكه گاه از او نكوهش مى كنند كه آنچه برايشان به ارث گذاشته كافى نيست. حتى اگر وارثان افراد نيكى باشند و از آن در طريق طاعت خدا استفاده كنند باز هم مايه حسرت آنهاست، چرا كه زحمتش را آنها كشيدند و ثوابش را ديگران بردند، همان گونه كه در روايات اسلامى به آن اشاره شده است.

سرانجام در چهارمين توصيه مى فرمايد: «هرگاه (به لطف الهى) به راه راست هدايت يافتى (شكر پروردگار را فراموش مكن و) در برابر پروردگار خود كاملا خاضع و خاشع باش»; وَإِذَا أَنْتَ هُدِيتَ لِقَصْدِكَ فَكُنْ أَخْشَعَ مَا تَكُونُ لِرَبِّكَ.

اشاره به اينكه همه نعمت هاى الهى در خور شكر است و چه نعمتى از اين بزرگ تر كه انسان، راه هدايت را به لطف پروردگار پيدا كند بااينكه گروه هاى زيادى در بيراهه ها سرگردان مى شوند و شكر هر نعمتى متناسب با همان نعمت است.
شكر هدايت، خضوع در پيشگاه پروردگار و اطاعت اوامر و نواهى اوست.

به عقيده بنده زيباترين بخش مطالعه اين روز اين چهار توصيه و حكمت امروزه:" با مردم آنچنان معاشرت كنيد كه اگر بميريد بر مرك شما اشك ريزندو اگر زنده بمانيد به شما عشق ورزند."
به نظر مياد كه براي رسيدن به هدف حكمت اين روز ، بايد همون 4 صفت رو در دستور كار خودمون قرار بديم!

 

m4material

مدیر تالار مهندسی مواد و متالورژی
مدیر تالار
دوشنبه:

تا اينجاي كار، احاديثي كه در پستهايم به كار بردم، از كتاب پيام اميرالمومنين،‌نوشته آيت الله مكارم شيرازي استخراج كردم و در مورد قسمت اشاره شده در اين روز، جمع بندي خوبي انجام داده اند:

حاصل اينكه انسان عاقل و هوشيار بايد از وجود دو كس بهره گيرد: كسى كه داوطلبانه و رايگان بار سنگين توشه انسان را بر دوش مى گيرد و با شادى و خوشحالى آن را به مقصد مى رساند و ديگر كسى كه در هنگام بى نيازى انسان به مال، بخشى از اموال او را وام مى گيرد و در آن زمان كه شديداً به آن نيازمند است بازپس مى دهد. آرى چنين است حال كسانى كه در راه خدا انفاق مى كنند و تعبيرى جالب تر و زيباتر از اين پيدا نمى شود.


به راستي چه زاد و توشه اي بهتر از تقوا و انفاق در راه خداوند؟؟؟

اين تعبير برگرفته از قرآن مجيد است آنجا كه مى فرمايد: (فَلاَ اقْتَحَمَ الْعَقَبَةَ * ما أَدْراكَ مَا الْعَقَبَةُ * فَكُّ رَقَبَة * أَوْ إِطْعامٌ فِى يَوْم ذِى مَسْغَبَة...); ولى او از آن گردنه مهم نگذشت، و تو چه مى دانى كه آن گردنه چيست؟ آزاد كردن برده اى، يا غذا دادن در روز گرسنگى)

برخى از مفسّران در شرح اين آيات، عقبه را به معناى هواى نفس و بعضى ديگر به گردنه هاى صعب العبور روز قيامت تفسير كرده اند كه كلام حضرت متناسب با همين تفسير دوم است.

شايان توجّه است كه جمله «لَيْسَ بَعْدَ الْمَوْتِ مُسْتَعْتَبٌ» نخستين بار در كلام پيامبر اكرم)صلى الله عليه وآله( آمده است آنجا كه مى فرمايد: لَيْسَ بَعْدَ الْمَوْتِ مُسْتَعْتَبٌ أَكْثِرُوا مِنْ ذِكْرِ هَادِمِ اللَّذَّاتِ وَمُنَغِّصِ الشَّهَوَاتِ; بعد از مرگ راهى براى عذرخواهى و جلب رضايت پروردگار نيست، بنابراين بسيار به ياد چيزى باشيد كه لذات را در هم مى كوبد و شهوات را بر هم مى زند(مستدرك الوسائل، ج 2، ص 104، ح 16)

آرى منزلگاه هاى اين عالم قابل بازگشت نيست، همان گونه كه فرزند ناقص هرگز به رحم مادر براى تكامل بيشتر باز نمى گردد و ميوه اى كه از درخت جدا شد به شاخه بر نمى گردد، كسانى كه از اين دنيا به عالم برزخ مى روند نيز امكان بازگشت به دنيا را ندارند. برزخيان نيز هنگامى كه به قيامت منتقل شوند هرگز نمى توانند به عالم برزخ بازگردند و اين هشدارى است به همه ما كه بدانيم ممكن است در يك لحظه همه چيز تمام شود، درهاى توبه بسته شود و راه تحصيل زاد و توشه مسدود گردد و با يك دنيا حسرت، چشم از جهان بپوشيم.

براي اين قسمت هم راستش نميتونم جمله اي رو منتخب كنم، چون والاترين مفاهيم انسانيت،‌هم در نامه و هم در حكمت بدان اشاره شده كه نمونه هاي آنها،‌عفو و گذشت، توجه به مرگ و آخرت، انفاق، و تقوا اشاره شده.

ولي به راستي چگونه ميتوان با درجه اي رسيد كه به راحتي گذشت كرد و كوله بارمان را از تقوا پر كنيم؟؟

 

m4material

مدیر تالار مهندسی مواد و متالورژی
مدیر تالار
سه شنبه:

راستش براي قسمت مود مطالعه امروز، زبانم قاصره؛ ديگه چي ميشه گفت، همش لطف و كرم خداوندگاره. هر دري براي تكامل انسان گذاشته شده؛ مشكلي پيش مياد،‌ميگه بريم دعا كنيم، مشكل برطرف نشد،‌ميگه بازم دعا كنيم، گناه كرديم، ميگه بريم دعا كنيم(توبه هم نوعي دعاست ديگه)، چيزي ميخوايم ميگن بريم دعا كنيم؛ بعد انتهاش بدون هيچ منتي ميفرمايند كه خداوند استجابت ميكنه(البته شرط استجابت هم داريما). ديگه چي ميخوايم؟كدوم دين و آيين اينقدر خداوند را با رويي خوش معرفي كرده وقتي كه بنده اش به سوي او نظر ميكند و از اون بالاتر وقتي كه توبه ميكن؟سعدي خيلي زيبا ميفرمايند:

كرم بين و لطف خداوندگار/گنه بنده كرده است و او شرمسار!!!

كل قسمت نامه زيباست، تنها ميتونم حكمت امروز رو براي انتخاب بخش زيبا بذارم كه خودش درس بزرگي براي دوست يابيه!

عاجزترين مردم كسى است كه از بدست آوردن دوست عاجز بماندو از او عاجزتر كسى است كه دوستان دست آورده را از دست‏ بدهد!

التماس دعا

 

dordoone

عضو جدید
کاربر ممتاز
درباره حکمت 10:
(
ابن ابي‏ الحديد ضمن شرح اين کلام حديثي نقل کرده است که مضمون آن چنين است: مسلمان را بر مسلمان شش حق است، چون او را ببيند بر او سلام دهد و چون او را فراخواند پاسخش دهد و چون عطسه کند سلامت باد گويدش و هرگاه بيمار شود به ديدارش رود و آنچه را براي خود دوست مي‏دارد براي او دوست دارد و اگر بميرد به تشييع پيکرش برود).
شرح ابن ابی الحدید
***
امام (علیه السلام) بدين وسيله بر خوشرفتاري و معاشرت با اخلاق پسنديده با مردم سفارش کرده است، و عبارت: ان متم... کنايه از همان است، زيرا از لوازم خوشرفتاري آدم اهل معاشرت دلسوزي ديگران به او در زندگي و به هنگام نيازمندي او و گريه آنان پس از مرگ اوست.
 

dordoone

عضو جدید
کاربر ممتاز
درباره حکمت9:
[h=2]مقصود امام (علیه السلام) آن است که هرگاه دنيا براي فراهم آوردن وسايل خوشبختي دنيوي، با جاه و مال بر گروهي روآور شود، مردم به آنها توجه پيدا مي‏کنند و به خاطر علاقه و دلبستگي به دنيا، با هر وسيله‏ي ممکن به ايشان نزديک مي‏شوند، و اينان در نظر مردم خوب جلوه مي‏کنند، در نتيجه اوصاف خوبي را که در ديگران است. هر چند که در حقيقت آنطور نيستند- براي آنها به عاريه مي‏گيرند، بطوري که نادان را به داشتن علم، و اسرافکار را به داشتن سخاوت، و بي‏باک را به دلاوري، مي‏ستايند، و همچنين، آدم پررو و بي‏حيا را به داشتن ظرفيت و خوشخويي معرفي مي‏کنند. و چه بسا که روآوردن دنيا به ايشان نيز باعث آمادگي آنها براي کسب کمالات نفساني و ملکات برجسته‏اي مي‏گردد که- هر چند که آنان قبلا شايستگي براي هيچ يک از اينها را نداشتند- اين کمالات صفات خوبي براي افراد پيش از آنها بوده است. و احتمال دارد که مقصود از اين نيکوييها، خوبيهاي دنيوي از قبيل مرکب سواري، لباس، شکوه و حسن سياست و تدبير باشد، و اين مطلب روشني است. عاريه بودن اينها نيز به اعتبار ناپایداري اينهاست. و همچنين وقتي که دنيا- برحسب فراهم آمدن وسايل بدبختي- بر گروهي پشت کند، در برابر چشم مردم بد جلوه کنند، بطوري که اگر فردي از آنها داراي فضيلتي هم باشد، مردم آن فضيلت را انکار و او را برخلاف آن معرفي کنند، اگر در دنيا پارسا باشد، او را به ريا و سمعه نسبت دهند، و اگر خوشخوي باشد به سبکي و بي‏حيايي معرفي کنند، و اگر شجاع و دلير باشد او را به بي‏باکي و ديوانگي نسبت دهند. و اين برگشت دنياست که در حقيقت خوبيهاي خود را از آنان سلب کرده است، چه بسا که بدين وسيله شخص داراي فضيلتي آماده‏ي رها کردن و يک سو نهادن فضيلت شود و متخلق به خوبي مخالف آن گردد، به حدي که بطور کلي فضيلت از او رخت بربندد.[/h]
شرح ابن میثم بحرانی
 

dordoone

عضو جدید
کاربر ممتاز
[h=4]ناتوان‏ترين مردم کسي است که در دوست يابي ناتوان است، و از او ناتوان‏تر آنکه دوستان خود را از دست بدهد.

جعفر بن محمد عليه‏السلام فرموده است: هر چيز را زيوري است و زيور مرد دوستان صميمي اويند.[/h]
 

dordoone

عضو جدید
کاربر ممتاز
یکی از بزرگترین گناه ها که همه جا بهش اشاره شده غیبت هستش و متاسفانه ما مسلمونا خیلی مرتکب این گناه میشیم. خواسته و نا خواسته
ولی اگر به این جمله اماممون خوب گوش بدیم و عمل کنیم فکر می کنم خیلی برامون مفید باشه
من به این جمله از اول ماه شعبان عمل کردم، درسته کامل نبوده عملم ولی دارم سعی می کنم هر روز بهتر بشم


آنچه را نمی پسندی که درباره ات بگویند تو نیز در حق دیگران مگو

امتحان کنید، میشه:smile:
آره من هم سعی میکنم رعایت کنم... اما وقتی به بعضی ها اینو برای کم کردن غیبتشون میگی میگن نه صفتشونه و جلوشم میگم...در کنار اینکه گناهشونو نمیپذیرند چیزی هم طلبکارند...
همیشه میگن خدا نکنه ما از دسته اونا باشیم که بخوان پشت ما اینارو بگن اما باید بدونیم که اگر من خوبم آبروی بنده خدارو نمی ریزم...
خدا با تمام عظمت و بزرگیش ستارالعیوبه و پرده ازگناه و عیب بنده اش برنمیداره..حال اما چطور به خودمون جرأت جسارت میدیم...کاش کمی اهل شویم..
 

dordoone

عضو جدید
کاربر ممتاز
سلام دوست عزيز
منم فكر مي كنم اين ترتيبي كه قرار دادين اشتباه باشه
چون حكمت 12 دقيقا همونيه كه ندا خانم در مورد صحبت كردن
موفق باشين
يا علي
منم مشکل تو ترتیب حکمت ها دارم اما ظاهرا ترجمه های مختلف شماره بندی متفاوتی دارن..بهتره از یه ترجمه واحد استفاده بشه تا حیران نشیم
 

dordoone

عضو جدید
کاربر ممتاز
برای منم این جمله تامل برانگیز هستش،
ولی چرا ؟؟
و این کدوم دشمن هست که میشه ازش گذشت و بخشیدش؟؟
به نظرتون ما این کار رو میکنیم ؟؟
واقعا این سوال برای من هم هست... این کدومه دشمنه؟؟؟
منم خیل یزود میبخشم...یادم نمیاد که تو زندگیم کسیو نبخشیده باشم..شاید حتی اگر فراموش نکنم...اما گاها میگم نکنه این بخشش باعث بشه اون فرد اون اشتباهو تکرار کنه و به خودش آسیب برسونه..چه چیزهاییو باید نبخشید؟ اصن داریم؟ یا اینکه چه تنبیهاتی قرار بدیم مثلا تنبیه کنیم بعد ببخشیم..هر چند ما کسی نیستیم که تنبیه کنیم منظورم اینه که طوری رفتار کنیم که کار بد تکرار نشه و راه درست پیدا بشه نه اینکه زدگی در فرد ایجاد بشه.. من خودم یادمه عادت بدی داشتم یکی از عزیزانی که خیلی برام قابل احترام بود نهایتا پس از تذکرات بسیار روش بی محلی و عدم توجه به منو تو مع پیش گرفت و من به دلیل علاقه ام به ایشون و دانستن اینکه کارم واقعا اشتباست یادمه دیگه اون اشتباهو تکرار نکردم و حتی جرات ندارم به تکرارش فکر کنم...
 

mahsa66

عضو جدید
کاربر ممتاز
این قسمت از نامه رو که امروز خوندم خیی از صفات خداوند رو توش پیدا کردم.
تواب
ستار العیوب
ارحم الراحمین

و کاش یادمون باشه که خدایی به این مهربونی داریم که اگه خطایی به سنگینی کوه ها هم داشته باشیم اگه توبه کنیم ما رو می بخشه، (البته به شرطی که اون توبه حقیقی باشه)، و آبرومون رو نمیبره کاش ما هم یه خورده بتونیم این صفت رو تویه خودمون تقویت کنیم.
یعنی حتی اگه چیزی از کسی میدونیم آبروش رو نبریم.چه برسه به این که بعضی از مواقع اطلاعات درستی نداریم و آبروی بنده ای رو میریزیم.
همچنین امام صادق علیه السلام نقل می فرمایند از رسول خدا صلی الله علیه وآله ، که فرمودند :
هر کسی آبروی برادر مسلمان خود را حفظ کند ،حتما و بدون شک ، بهشت بر او واجب می شود.
 

بابك خسروي

عضو جدید
کاربر ممتاز
«اذا وصلت اليكم اطراف النعم فلا تنفروا اقصاها بقله الشكر»
هرگاه نمونه هاي نعمت ها بشما رسيد پس بازمانده يا ادامه ان نعمت را با كم شكري و ناسپاسي از خود دور نسازيد
فقط اين آيه رو بگم
خدا مي فرمايد: «ائن شكرتم لازيدنكم، و لئن كفرتم ان عذابي لشديد»
اگر شكر نعمت بجا آوريد نعمت را براي شما ميافزايم، و اگر ناسپاسي كنيد هر آينه عذاب من سخت است
 

یارانراد

کاربر فعال تالار اسلام و قرآن ,
کاربر ممتاز
حضرت در حکمت 13یکی از راههای بسته نشدن و فزونی نعمت ها را سپاس و شکر گزاری ازخداوند منان می داند
حالا این شکر گزاری ایا فقط باید با زبان باشد؟؟
مثل اینکه بگویم خدایا شکرت
یا نه شکر گزاری به گونه ای دیگر هم هست
دوستان عزیز شکر گزاری چگونه است؟
 

A.N.M

عضو جدید
سوال جالبیه اما واقعا تا به حال بهش فکر نکرده بودم شاید اگه این سوال رو در مورد مخلوقات خدا پرسیده بشه بشه 100% جواب مثبت داد اما در مورد خدا من که نمیتونم جوابی بدم چون هر کاری که انجام میشه طاعته حتی همین شکر گذاری اگه جواب بدیم با خوبی کردن به دیگران خب باید بگیم خوبی به دیگران وظیفه انسانیه و اطاعتی از جانب خدا!! من هم منتظر جواب دوستان هستم
 

dordoone

عضو جدید
کاربر ممتاز
حضرت در حکمت 13یکی از راههای بسته نشدن و فزونی نعمت ها را سپاس و شکر گزاری ازخداوند منان می داند
حالا این شکر گزاری ایا فقط باید با زبان باشد؟؟
مثل اینکه بگویم خدایا شکرت
یا نه شکر گزاری به گونه ای دیگر هم هست
دوستان عزیز شکر گزاری چگونه است؟
معلومه که فقط به زبان آوردنش کافی نیست..
ساده ترین مثال همیشه معلمامون میگفتن بهترین هدیه واسه ما درس خوندن شما و جبران زحمات ماست..به جای هدیه مالی روز معلم
روز پدر و روز مادر وقتی هدیه میخریدیم مامان و بابا اون موقع که کوچیک بودیم میگفتن ما از شما هدیه نمیخواهیم هدیه شما احترام و به ما انجام کارهای خوبه.
حالا خدا رو در نظر بگیریم اونیکه بزرگترین معلمه...درس میده بهمون ..تجربه دیگرانو تو مسیر زندگی مون قرار مانده به عنوان نمونه سوالات امتحانی و کلی بهمون تایم میده اونوقت بهترین تشکر چیه جز انجام واجبات و ترک محرمات.. این یعنی تشکر این یعنی بگیم چرا وقتی خدای بی نیازم این نعمتو -که خیلی هاشونم سورپرایزمون میکنه و بهمون در شرایطی میده که واقعا بهشون نیاز داریمو میفهمیم فقط به خالق نیاز داریم و نه به خلقش- بهم داد منم در ازای اون چشم گوی فرامینش نشم...چرا؟
ما تو زندگی یه مشکلی که داریم اینه که دو راه بیشتر نیست در صورتی گناه میکنیم که خودمون و دیگرانو مقابل خدا میزاریم
یعنی اینطرف خدا میمونه و واجبات و اون چیزایی که به قول شما واسه گذر از پل در عین سبکی عبور سنگینی ترازوی آخرتو به همراه داره
و اونطرف خواسته نفسانی خودم. توقع دوستم. خواسته شیطان که همشون فقط منو به قعر اون دره آتشین میکشونه چیزی نداره
اون جاست که باید ما انتخاب کنیم که چطور جواب نعمت ها و محبت های خدارو بدیم..
( مثال کوچک: بابا مامان خیلی بهمون اعتماد دارن خیلی ...آزادی داریم اما گاها یه افرادی به جائی یا کارهایی دعوتمون میکنن قدرت داریم با خودمون حلاجی کنیم که نباید از اعتمادی که بهمون شده سوء استفاده کنیم؟ )
حالا خدا که همیشه حاضر و ناظر اعمال کارهامونه...اونجا آیا دلمون میاد که خدارو بزاریم کنار و اون طرف بدو انتخاب کنیم؟ رومون میشه اینطور ناسپاسی کنیم؟ دلمون میاد دل خدارو بشکنیم؟ بعضی اوقات که خودمون تو این شرایط بودم و متأسفانه ناسپاسی کردم یهو یجوری شاید درست نباشه این جمله اما دلشکستگی خدا رو دیدم.. اونوقته که شیطانت زبونش دراز میشه و میگه این بنده تو..یادمون باشه که خدا فقط و فقط به خاطر ما یکی از بهترین فرشته های عبادت کننده شو راند..پس بدونیم که چقدر باارزشیم اگه خدا هیچ نعمتی هم نده که امکان نداره همین یکی تمام دنیامونو بسه.. حاضریم کاری کنیم که زبون شسطان رجیم دراز باشه؟ و بگه این بود اون بنده ای که......
به خودم دارم میگم اینارو : الهی که قدرت سپاسگزاری و عمل به فرامین الهی و رضایتش و شاد کردن دل صاحب الزمانمون رو داشته باشم

بابت زیاد شدن عرایضم معذرت میخوام...
 

nafis...

مدیر بازنشسته
:gol:گزیده ای از نامه مولا علی به امام حسن مجتبی:gol:


خدايى كه گنجهاى آسمان و زمين در دست اوست،
به تو اجازه درخواست داده، و اجابت آن را بعهده گرفته است،
تو را فرمان داده كه از او بخواهى تا عطا كند،
درخواست رحمت كنى تا ببخشايد،
و خداوند بين تو و خودش كسى را قرار نداده تا حجاب و فاصله ايجاد كند، و تو را مجبور نساخته كه به شفيع و واسطه اى پناه ببرى،
هرگاه او را بخوانى، ندايت را مى شنود، و چون با او راز دل گويى راز تو را مى داند، پس حاجت خود را با او بگوى، و آنچه در دل دارى نزد او باز گوى، غم و اندوه خود را در پيشگاه او مطرح كن، تا غمهاى تو را برطرف، و در مشكلات تو را يارى رساند.

---------------------------------
خداوند در ایات بسیاری از استجاب دعا فرموده:

نحن اقرب الیه منکم و لکن لا تبصرون
ادعونی استجب لکم
نحن اقرب الیه من حبل الورید


و اذا سئلک عبادی عنی فانی قریب اجیب دعوة الداع اذا دعان(و چون بندگان من از تو سراغ مرا می گیرند بدانند که من نزدیکم و دعوت دعاکنندگان را اجابت می کنم البته در صورتی که مرا بخوانند پس باید که آنان نیز دعوت مرا اجابت نموده و باید به من ایمان آورند تا شاید رشد یابند)
همون طوری که تو این ایات هم میبینیم خدا از همه چی حتی از رگ گردن به ما نزدیک تر است
و هر وقت که دعا کنیم صدای ما را بدون شک میشنود،


هیچ پرده وحجابی بین ما و خدا وجود ندارد که مانع استجابت دعا شود همونطور که در این نامه ذکر شده برای استجابت دعا

ما را مجبور نکرده كه به شفيع و واسطه اى پناه ببریم

---------------------

:gol:ونکته مهم بعدی که در ادامه کلام مولا علی (ع) میبینیم این هست که
:gol:


هرگز از تاخير اجابت دعا نااميد مباش،گاه، در اجابت دعا تاخير مى شود تا پاداش درخواست كننده بيشتر و جزاى آرزومند كامل تر شود،
گاهى درخواست مى كنى اما پاسخ داده نمى شود، زيرا بهتر از آنچه خواستى به زودى يا در وقت مشخص، به تو خواهد بخشيد،
يا به جهت اعطاء بهتر از آنچه خواستى، دعا به اجابت نمى رسد، زيرا چه بسا خواسته هايى دارى كه اگر داده شود مايه هلاكت دين تو خواهد بود،






 

A.N.M

عضو جدید
این حکمت از بهترین حکمت هاییه که بهم امید و اعتماد به نفس میده نمیشه چیزی رو توش شاخص کرد
خداوند کلید خزائن خود را در اختیار تو نهاده....
چه بسا در اجابت تاخیر روا دارد تا پاداش سوال کننده بزرگتر و عطای آرزومند افزونتر گردد...
همواره از خداوند چیزی بخواه که نیکی آن برایت بر جای بماند و رنج و مشقت آن از تو دور گردد....
 

جینگیلبرت

کاربر حرفه ای
کاربر ممتاز
«اذا وصلت اليكم اطراف النعم فلا تنفروا اقصاها بقله الشكر»
هرگاه نمونه هاي نعمت ها بشما رسيد پس بازمانده يا ادامه ان نعمت را با كم شكري و ناسپاسي از خود دور نسازيد
فقط اين آيه رو بگم
خدا مي فرمايد: «ائن شكرتم لازيدنكم، و لئن كفرتم ان عذابي لشديد»
اگر شكر نعمت بجا آوريد نعمت را براي شما ميافزايم، و اگر ناسپاسي كنيد هر آينه عذاب من سخت است

حضرت در حکمت 13یکی از راههای بسته نشدن و فزونی نعمت ها را سپاس و شکر گزاری ازخداوند منان می داند
حالا این شکر گزاری ایا فقط باید با زبان باشد؟؟
مثل اینکه بگویم خدایا شکرت
یا نه شکر گزاری به گونه ای دیگر هم هست
دوستان عزیز شکر گزاری چگونه است؟

من هر وقت فیلم راز را تماشا میکنم و یا کتابش را و مطالبش را از اینترنت و کنار گوشه جامعه میبینم به نظرم همین آیات قران و احادیث اسلامی است که
شکل و قیافه آن را تغییر داده و با نام فیلم راز از زبان کشورهای غربی با شکل و قیافه تغییر یافته دوباره به خود مامیدهند
شکر گذاری که در فیلم راز درباره آن توضیح آمده همین شکر گذاری است که 1400 سال پیش در اسلام گفته شده
و اینها فکر میکنند به کشف جدیدی دست یافته اند.
به نظر من اگر کسی میخواد شکر را بهتر بشناسد به همین فیلم راز مراجعه کند که بسیار زیبا امید و شکر گزاری را در حد مردم عادی توضیح داده اند.

اینجاست که یاد فرمایش امام علی می افتم که در آخرین لحظات از دنیا رفتن فرمود:

خدارا خدا را غیر مسلمانان در عمل به قران از شما پیشی نگیرند!

آنها شاید خیلیهایشان خواب باشند ولی تعدادی از آنها با اینکه مسلمان نیستند ولی خیلی خوب میتوانند مباحث عمیقی مانند شکر گزاری و امید به لطف پروردگار را تحلیل کنند.
 

sara.hoseini90

عضو جدید
کاربر ممتاز
این حکمت از بهترین حکمت هاییه که بهم امید و اعتماد به نفس میده نمیشه چیزی رو توش شاخص کرد
خداوند کلید خزائن خود را در اختیار تو نهاده....
چه بسا در اجابت تاخیر روا دارد تا پاداش سوال کننده بزرگتر و عطای آرزومند افزونتر گردد...

همواره از خداوند چیزی بخواه که نیکی آن برایت بر جای بماند و رنج و مشقت آن از تو دور گردد....

واقعا زیباست و ارامش بخش
 

mahsa66

عضو جدید
کاربر ممتاز
سلام دوستان عزیز اینو جایی خوندم گفتم شاید بد نباشه براتون بذارم.

كسى نزد اميرمؤ منان على (عليه السلام) از عدم استجابت دعايش شكايت كرد و گفت با اينكه خداوند فرموده دعا كنيد من اجابت مى كنم ، چرا ما دعا مى كنيم و به اجابت نمى رسد ؟! اما در پاسخ فرمود: قلب و فكر شما در هشت چيز خيانت كرده لذا دعايتان مستجاب نمى شود:
1- شما خدا را شناخته ايد اما حق او را ادا نكرده ايد، بهمين دليل شناخت شما سودى بحالتان نداشته.
2- شما به فرستاده او ايمان آورده ايد سپس با سنتش به مخالفت برخاسته ايد ثمره ايمان شما كجا است ؟
3- كتاب او را خوانده ايد ولى به آن عمل نكرده ايد، گفتيد شنيديم و اطاعت كرديم سپس به مخالفت برخاستيد.
4- شما مى گوئيد از مجازات و كيفر خدا مى ترسيد، اما همواره كارهائى مى كنيد كه شما را به آن نزديك مى سازد ...
5- مى گوئيد به پاداش الهى علاقه داريد اما همواره كارى انجام مى دهيد كه شما را از آن دور مى سازد ...
6- نعمت خدا را مى خوريد و حق شكر او را ادا نمى كنيد.
7- به شما دستور داده دشمن شيطان باشيد (و شما طرح دوستى با او مى ريزيد) ادعاى دشمنى با شيطان داريد اما عملا با او مخالفت نمى كنيد.
8- شما عيوب مردم را نصب العين خود ساخته و عيوب خود را پشت سر افكنده ايد .. . با اين حال چگونه انتظار داريد دعايتان به اجابت برسد؟ در حالى كه خودتان درهاى آنرا بسته ايد؟ تقوا پيشه كنيد، اعمال خويش را اصلاح نمائيد امر به معروف و نهى از منكر كنيد تا دعاى شما به اجابت برسد.

در مورد حکمت 13 هم وقتی خوندم یاد این شعر افتادم.

شکر نعمت نعمتت افزون کند/کفر نعمت از کفت بیرون کند.

بیایید قدر نعمت های بی حد و اندازه خدا رو بدونیم.

 

بابك خسروي

عضو جدید
کاربر ممتاز
حضرت در حکمت 13یکی از راههای بسته نشدن و فزونی نعمت ها را سپاس و شکر گزاری ازخداوند منان می داند
حالا این شکر گزاری ایا فقط باید با زبان باشد؟؟
مثل اینکه بگویم خدایا شکرت
یا نه شکر گزاری به گونه ای دیگر هم هست
دوستان عزیز شکر گزاری چگونه است؟
سلام دوستان عزيز
شكر دو قسم داره: شكر نعمت و شكر منعم
توي اولي ما اينو ميفهميم و اقرار ميكنيم كه نعمت موجود چه چيز خوبي است
و تو دومي اينو ميفهميم و اقرار ميكنيم كه اين نعمت را خدا به ما داده
شكر هر چيزي هم متناسب با خودشه، شكر پول، كمك كردن و انفاق به فقيره
شكر علم، تعليم دادنشه
شكر قدرت، گرفتن دست ضعيفه
اينها رو ميشه گفت شكر نعمت
شكر منعم هم يعني اينكه خدا رو عبادت كنيم چون سزاوار عبادت شدن است نه براي اينكه به ما نعمت داده
يا علي
 

جینگیلبرت

کاربر حرفه ای
کاربر ممتاز
امروز این متن را برام ایمیل کرده بودند گفتم حیفه که برای این تاپیک ننویسم
بعضی وقتها امام علی و اهل بیت و قران و غیره حرفهائی میخوانیم که عمق این حرفها را درک نمیکنیم
و از جای دیگری گاهی عمق اون حرفها را میتوانیم درک کنیم!

اینکه ناامیدی بزرگترین گناه کبیره و شکر کردن به نعمتهای خداوند و قدر نعمتهای خداوند را دانستن سدی در مقابل نا امیدی و امیدوار بودن به لطف پروردگاراست
در تجربه زیر به طور کامل ملموس بیان شده است:


============
زنداني بدون ديوار

بعد از جنگ آمریکا با کره، ژنرال ویلیام مایر که بعدها به سمت روانکاو ارشد ارتش آمریکا منصوب شد،
یکی از پیچیده ترین موارد تاریخ جنگ در جهان را مورد مطالعه قرار میداد.

حدود1000 نفر از نظامیان آمریکایی در کره، در اردوگاهی زندانی شده بودند که از استانداردهای بین المللی برخوردار بود. زندان با تعریف متعارف تقریباً محصور نبود. آب و غذا و امکانات به وفور یافت میشد. از هیچیک از تکنیکهای متداول شکنجه استفاده نمیشد. اما بیشترین آمار مرگ زندانیان در این اردوگاه گزارش شده بود. زندانیان به مرگ طبیعی می مردند. امکانات فرار وجود داشت اما فرار نمی کردند. بسیاری از آنها شب می خوابیدند و صبح دیگر بیدار نمی شدند. آنهایی که مانده بودند احترام درجات نظامی را میان خود رعایت نمیکردند‏ و عموماً با زندانبانان خود طرح دوستی می ریختند.

دلیل این رویداد، سالها مورد مطالعه قرار گرفت و ویلیام مایر نتیجه تحقیقات خود را به این شرح ارائه کرد:

«‏در این اردوگاه، فقط نامه هایی که حاوی خبرهای بد بودند به دست زندانیان رسیده میشد.نامه های مثبت و امیدبخش تحویل نمی شدند.
هرروز از زندانیان میخواستند در مقابل جمع، خاطره یکی از مواردی که به دوستان خود خیانت کرده اند
یا میتوانستند خدمتی بکنند و نکرده اند را تعریف کنند.
هرکس که جاسوسی سایر زندانیان را میکرد، سیگار جایزه میگرفت. اما کسی که در موردش جاسوسی شده بود هیچ نوع تنبیهی نمیشد. همه به جاسوسی برای دریافت جایزه (که خطری هم برای دوستانشان نداشت) عادت کرده بودند».

تحقیقات نشان داد که این سه تکنیک در کنار هم، سربازان را به نقطه مرگ رسانده است.

با دریافت خبرهای منتخب (فقط منفی) امید از بین می رفت.
با جاسوسی، عزت نفس زندانیان تخریب میشد و خود را انسانی پست می یافتند.
با تعریف خیانتها، اعتبار آنها نزد همگروهی ها از بین میرفت.
واین هر سه برای پایان یافتن انگیزه زندگی، و مرگ‌های خاموش کافی بود.

این سبک شکنجه، شکنجه خاموش نامیده میشود.
 

zeinab70

کاربر فعال تالار اسلام و قرآن ,
کاربر ممتاز
یاد مرگ
مرگ يا جدا شدن روح از بدن حقيقتي است که به سراغ تمام افرادي که پا به عالم دنيا گذاشته اند مي آيد و اين امر هيچ استثنايي ندارد . قرآن مجيد به صراحت مي گويد که کل نفس ذائقه الموت ( هر نفسي مرگ را مي چشد )
قرآن در آيه ديگري مي فرمايد : آن زمان که وقت مرگ شما فرا رسد در هرجا که باشيد مرگ به سراغ شما خواهد آمد . اما اين افتخار براي پيروان مکتب اسلام است که اعتقادات خود را از افق نوراني وحي و در پيروي از دين کسب کرده اند و برخلاف مکاتب مادي ، مرگ را فنا و نابودي نمي دانند بلکه آن را ادامۀ حيات بشر و انتقال به جايگاه برتر و بالاتر مي شمارند .
امام صادق (ع ) مي فرمايد :
(( الموت اول منزل من منازل الاخره و آخر منزل من منازل الدنيا فطوبي لمن اکرم عند النزول باولها و طوبي لمن احسن مشايعته في آخرها ))
مرگ نخستين منزل از منازل آخرت و آخرين منزل از منازل دنيا است . پس خوشا به حال کسي که در بدو ورود به منزل اول گرامي اش بدارند و در هنگام خروج از منزل آخر ، به خوبي بدرقه اش کنند .
اما نکته مهم اينجا است که آن آيندۀ طولاني و ابدي خود را فراموش نکنيم و زخارف دنيا و زر و زيورش ما را از آن آيندۀ جاويدان غافل نکند ، يعني هر روز و شب بلکه هميشه به ياد مرگ و به فکر آيندۀ خود باشيم . اين توجه و انديشيدن به مرگ و جهان آخرت ، مراقب انسان خواهد بود و او را از گناهان و خواهش هاس نفساني دور مي سازد و نقش بسزايي در سازندگي انسان دارد .
امام علي (ع ) مي فرمايد : (( اکثروا من ذکر الموت فانه هادم اللذات خائل بينکم و بين الشهوات ))
بسيار ياد مرگ کنيد ، زيرا که مطعم لذت هاي ناروا را از بين مي برد و مانع از افتادن شما در دام شهوات مي شود .

من فکر میکنم یاد مرگ بین ماها خیلی کمه!مخصوصا وقتی جوونیم خیلی وقتا یادمون میره قراره یه روز بمیریم!مشکل اینه که اگه یکی هم در مورد مرگ چیزی بگه میگن افسردگی داره!!!
 
آخرین ویرایش:

تک ستاره*

عضو جدید
کاربر ممتاز
سلام به همگی.
خوشحالم که منو به این تاپیک دعوت کردید.
خیلی دوسدارم مشارکت داشته باشم ولی خیلی مطمئن نیستم که تواناییشو دارم یا نه.
ولی تمام سعی خودمو میکنم.
امیدوارم تمام دوستان پاینده و برقرار باشید.
 

بابك خسروي

عضو جدید
کاربر ممتاز
جمله منتخب بنده
و بدان آن خدايي كه بدست اوست خزانه هاي آسمان ها و زمين، دعا و درخواست را بتو اجازه داده، و پذيرفتن را ضامن گشته است، و بتو فرموده كه از او بخواهي تا ببخشد، و رحمت و مهرباني بطلبي تا مهرباني كند
 
بالا