مفهوم قلمرو در مجموعه های مسکونی

چکیده:
ساماندهی محیط زندگی با تعریف روشن عرص ههای خصوصی و عمومی و ایجاد سلسله مراتب فضایی میسر میشود و عرص ههای تعری فشدة زندگی نیز، احساس تعلق به محیط را افزایش م یدهد و به محی طهای مسکونی هویت م یبخشد. این مقاله مفهوم قلمرو را ب همنزلۀ یکی از عوامل تأثیرگذار بر کیفیت ارتباط انسان با محیط مسکونی، موردتوجه قرار داده است. برای این منظور، عوامل موثر بر مفهوم قلمرو در مجموع ههای متداول مسکونی گسترده در سطح و ارتفاع تحلیل شده است. دو نمونه از این الگوهای سکونت در شهر تهران، شامل بخشی از شهرک اکباتان و شهرک غرب، برای آزمون نتایج انتخاب شده است. روش تحقیق کیفی و رو ۀی عملی آن استفاده از پرسشنامه و تحلیل نقش هنگاری ذهنی است. نتایج حاصل از پیمایش نشان م یدهد که درصورت تأمین خدمات و فضاهای سبز و فضاهای جمعی لازم، گسترش در سطح و ارتفاع، تاثیر چندانی در رضایت از قلمر وهای اولیه، ثانویه و عمومی ندارد. در عین حال گسترش در ارتفاع و هماهنگی کالبدی بناه ا، ضمن ایجاد قلمرو عمومی و تقویت هویت محلی، قدرت قلمروهای ثانویه را کاهش م یدهد. همچنین بررس یها نشان م یدهد، محدوده قلمر وهای طراح یشده بر قلمرو ذهنی ساکنان منطبق نیست و علاوه بر آن از نظر ساکنان نقش عوامل ادراکی-روانی، اجتماعی، جغرافیایی- فرهنگی بی شاز دیگر عوامل ازجمله عامل کالبدی، در رضایت از قلمر وهای مختلف مؤثر است.
واژه های کلیدی:
قلمرو، مجموعه مسکونی، فضای عمومی- خصوصی، شهرک اکباتان، شهرک غرب.

_______________________________________________________
http://www.mediafire.com/?i8ff7ffzff852m6